Η Βασίλισσα των Καταραμένων

Η Βασίλισσα των Καταραμένων
ΣκηνοθεσίαΜάικλ Ράιμερ
ΠαραγωγήWarner Bros. Pictures
ΣενάριοΣκοτ Άμποτ
Μάικλ Πετρόνι
(σενάριο)
Αν Ράις
(μυθιστόρημα)
Βασισμένο σεThe Vampire Lestat και The Queen of the Damned
ΠρωταγωνιστέςAaliyah
Στιούαρτ Τάουνσεντ
Μαργκερίτ Μορό
Πολ ΜακΓκάν
Βίνσεντ Πέρεζ
Λίνα Όλιν
ΜουσικήΡίτσαρντ Γκιμπς
Τζόναθαν Ντέιβις
ΦωτογραφίαΊαν Μπέικερ
ΜοντάζDany Cooper
ΕνδυματολόγοςAngus Strathie
Εταιρεία παραγωγήςVillage Roadshow Pictures και Warner Bros.
ΔιανομήWarner Bros. και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 22 Φεβρουαρίου 2002
Country flag 4 Απριλίου 2002
Country flag 14 Ιανουαρίου 2002
Διάρκεια101 λεπτά
ΠροέλευσηΑυστραλία και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Βασίλισσα των Καταραμένων (αγγλικά: Queen of the Damned) είναι αμερικανική ταινία τρόμου, παραγωγής 2002. Τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Μάικλ Ράιμερ και το σενάριο έγραψαν οι Σκοτ Άμποτ και Μάικλ Πετρόνι. Η ταινία είναι ελαφρώς βασισμένη στο τρίτο μυθιστόρημα της σειράς βιβλίων The Vampire Chronicles της Αν Ράις αν και περιέχει μέρη πλοκής από το δεύτερο βιβλίο The Vampire Lestat και αποτελεί συνέχεια της ταινίας Συνέντευξη με έναν Βρικόλακα (1994).[1] Πρωταγωνιστούν η Aaliyah, στο ρόλο της Βασίλισσας Ακάσα και ο Στιούαρτ Τάουνσεντ στο ρόλο του Λεστάτ. Συμμετέχουν επίσης οι Μαργκερίτ Μορό, Πολ ΜακΓκάν, Βίνσεντ Πέρεζ και Λίνα Όλιν.

Μετά από πολλά χρόνια ύπνου, ο βρικόλακας Λεστάτ ξυπνάει και βρίσκει τον κόσμο που ήξερε να έχει αλλάξει. Ανακαλύπτει την ύπαρξη της goth/metal σκηνής, γίνεται ηγέτης ενός συγκροτήματος και γνωρίζει τη δόξα. Η μουσική του ξυπνάει την αρχαία Βασίλισσα Ακάσα, η οποία θέλει ο Λεστάτ να γίνει ο βασιλιάς της. Οι υπόλοιποι όμως βρικόλακες δεν είναι ευχαριστημένοι με τον Λεστάτ, διότι παραβιάζει τον κανόνα να παραμένουν κρυφοί και αποφασίζουν να τον εξοντώσουν.

Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους των Ηνωμένων Πολιτειών στις 22 Φεβρουαρίου 2002 και στην Αυστραλία στις 4 Απριλίου 2002. Έλαβε κυρίως αρνητικά σχόλια από τους κριτικούς[2] αλλά κινήθηκε ικανοποιητικά στο box office αποφέροντας 45,4 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[3]

Η Βασίλισσα των Καταραμένων κυκλοφόρησε έξι μήνες μετά το θάνατο της Aaliyah και είναι αφιερωμένη στη μνήμη της.[4]

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο βρικόλακας Λεστάτ ξυπνά μετά από δεκαετίες ύπνου από τον ήχο ενός nu metal συγκροτήματος, του οποίου γίνεται βασικό μέλος ως τραγουδιστής. Κατορθώνοντας διεθνής επιτυχία και οργανώνοντας μια μεγάλη ζωντανή συναυλία, ο Λεστάτ προσεγγίζεται από τον Μάριους, ο οποίος τον προειδοποιεί ότι οι βρικόλακες όλου του κόσμου δε θα ανεχτούν τον τρόπο που διάλεξε να ζει.

Η Τζέσι Ριβς, μια ερευνήτρια της μεταφυσικής ομάδας μελέτης Ταλαμάσκα, σαγηνεύεται από τους στίχους του Λεστάτ και λέει στην υπόλοιπη ομάδα τη θεωρία της ότι ο Λεστάτ είναι στην πραγματικότητα βρικόλακας. Ο μέντοράς της, της λέει ότι το γνωρίζουν και ότι ένας βρικόλακας με το όνομα Μάριους τον έκανε βρικόλακα. Της δείχνει επίσης το ημερολόγιο του Λεστάτ το οποίο απέκτησε και τώρα βρίσκεται στη βιβλιοθήκη της Ταλαμάσκα. Ο Λεστάτ θυμάται πως ξύπνησε την Ακάσα, την πρώτη βρικόλακα, με τη μουσική του. Η Τζέσι εντοπίζει τον Λεστάτ σε ένα κλαμπ βρικολάκων στο Λονδίνο και τον ακολουθεί μέχρι το Λος Άντζελες για τη συναυλία, όπου του δίνει το ημερολόγιό του. Λίγο αργότερα φεύγουν από το Λονδίνο. Η Ακάσα ξυπνάει από τη μουσική του Λεστάτ, καταφτάνει και πυρπολεί το κλαμπ και όλους τους βρικόλακες που είναι μέσα και που θέλουν τον Λεστάτ νεκρό.

Στη συναυλία, μια ομάδα βρικολάκων επιτίθενται στον Λεστάτ και στον Μάριους. Η Ακάσα εμφανίζεται ξαφνικά πάνω στη σκηνή και παίρνει μαζί της τον Λεστάτ και φεύγουν. Ενδυναμωμένος με το αίμα της Ακάσα, ο Λεστάτ και η Βασίλισσα έρχονται αντιμέτωποι με τους Αρχαίους Βρικόλακες στο σπίτι της Μαχαρέτ, θεία της Τζέσι, η οποία είναι και αυτή Αρχαία Βρικόλακας. Ο Λεστάτ είναι αρχικά μέρος της Ακάσα αλλά αργότερα αρχίζει να στραγγίζει το αίμα της με τη βοήθεια των Αρχαίων. Ο Μάελ και η Παντόρα σκοτώνονται από τη δύναμη της Ακάσα και ο Αρμάντ είναι στα πρόθυρα να σκοτωθεί αλλά σώζεται όταν οι δυνάμεις της αποδυναμώνουν. Η Μαχαρέτ είναι η τελευταία που πίνει το αίμα της Ακάσα και γι' αυτό μετατρέπεται σε μαρμάρινο άγαλμα. Ο Λεστάτ πηγαίνει στο άψυχο σώμα της Τζέσι και τη μετατρέπει σε βρικόλακα. Η Τζέσι, τώρα βρικόλακας, και ο Λεστάτ, επιστρέφουν το ημερολόγιο στην Ταλαμάσκα και απομακρύνονται μέσα στη νύχτα, περπατώντας ανάμεσα στους θνητούς.

Ηθοποιοί και Χαρακτήρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Aaliyah στο ρόλο της Βασίλισσας Ακάσα
  • Στιούαρτ Τάουνσεντ στο ρόλο του Λεστάτ
  • Μαργκερίτ Μορό στο ρόλο της Τζέσι Ριβς
  • Βίνσεντ Περέζ στο ρόλο του Μάριους
  • Πολ ΜακΓκάν στο ρόλο του Ντέιβιντ Τάλμποτ
  • Λίνα Όλιν στο ρόλο της Μαχαρέτ
  • Κρίστιαν Μάνον στο ρόλο του Μάελ
  • Κλόντια Μπλακ στο ρόλο της Παντόρα
  • Μπρους Σπενς στο ρόλο του Κέιμαν
  • Μάθιου Νιούτον στο ρόλο του Αρμάντ
  • Τίριελ Μόρα στο ρόλο του Ρότζερ
  • Μέγκαν Ντόρμαν στο ρόλο της Μόντι
  • Τζόναθαν Ντεβόι στο ρόλο του Τζέιμς
  • Ρόμπερτ Φάρνχαμ στο ρόλο του Άλεξ

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Warner Bros. απέκτησε τα κινηματογραφικά δικαιώματα αρκετών μυθιστορημάτων της Αν Ράις. Τα τρία πρώτα μυθιστορήματα της σειράς The Vampire Chronicles και την τριλογία The Mayfair Witches.[5] Η πρώτη κινηματογραφική προσαρμογή ήταν η ταινία Συνέντευξη με έναν βρικόλακα το 1994 σε σκηνοθεσία Νιλ Τζόρνταν, με αρκετές αντιδράσεις για την επιλογή του Τομ Κρουζ στο ρόλο του Λεστάτ, ακόμα και από την ίδια την Αν Ράις αν και αργότερα απολογήθηκε όταν είδε την ολοκληρωμένη ταινία.[6]

Μετά την καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία της ταινία, ο Νιλ Τζόρνταν ξεκίνησε την ανάπτυξη της συνέχειας, The Vampire Lestat, ένα πρότζεκτ που δεν υλοποιήθηκε ποτέ.[7] Καθώς τα δικαιώματα των μυθιστορημάτων θα επέστρεφαν στην Αν Ράις στο τέλος του 2000, συναντήσεις για την προσαρμογή των υπόλοιπων μυθιστορημάτων της σειράς βιβλίων The Vampire Chronicles ξεκίνησαν το 1998. Η απόφαση να βασιστεί η δεύτερη ταινία στο τρίτο βιβλίο, The Queen of the Damned, έγινε από τα πρώτα στάδια του πρότζεκτ. Το δεύτερο βιβλίο The Vampire Lestat δεν θεωρήθηκε κατάλληλο για μια δίωρη ταινία, αν και στο σενάριο χρησιμοποιήθηκε η αρχή του βιβλίου με το ξύπνημα του Λεστάτ και την καριέρα του ως ροκ σταρ.[7] Αποφασίστηκε επίσης το σενάριο να βασιστεί στον Λεστάτ ως το βασικό χαρακτήρα και το στόρι των Ακάσα και των Διδύμων να παραλειφθεί, παρά το γεγονός ότι αποτελούν βασικό μέρος της πλοκής του βιβλίου.[8]

Το σενάριο έγραψαν ο τηλεοπτικός σεναριογράφος Σκοτ Άμποτ και ο Αυστραλός σεναριογράφος και σκηνοθέτης Μάικλ Πετρόνι. Ο επίσης Αυστραλός Μάικλ Ράιμερ ανέλαβε να σκηνοθετήσει την ταινία. Ο Ράιμερ πρότεινε τα γυρίσματα να πραγματοποιηθούν στη Μελβούρνη, κάτι που θα μείωνε τα έξοδα παραγωγής.

Η πρώτη ηθοποιός που υπέγραψε να συμμετάσχει στην ταινία ήταν η R&B τραγουδίστρια Aaliyah στο ρόλο της Ακάσα, Βασίλισσας των Καταραμένων. Η έρευνα για τον ηθοποιό που θα υποδυόταν τον Λεστάτ κράτησε πολύ περισσότερο. Θεωρήθηκε πιθανή η ιδέα ο Τομ Κρουζ να επαναλάβει το ρόλο ενώ οι Γουές Μπέντλεϊ, Τζος Χάρτνετ και Χιθ Λέτζερ ήταν από τις πρώτες επιλογές.[7] Ο ρόλος τελικά κατέληξε στον Ιρλανδό Στιούαρτ Τάουνσεντ. Για το ρόλο του Μάριους υποψήφιος ήταν ο Χιούγκο Γουίβινγκ.[7]

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Mε προϋπολογισμό 35.000.000 δολάρια[3], η ταινία Η Βασίλισσα των Καταραμένων άνοιξε στην 1η θέση συγκεντρώνοντας 14,7 εκατομμύρια δολάρια το πρώτο τριήμερο.[3] Οι συνολικές εισπράξεις στο αμερικανικό box office έφτασαν τα 30,3 εκατομμύρια δολάρια και στον υπόλοιπο κόσμο τα 15,1 εκατομμύρια δολάρια.[3] Παγκοσμίως απέφερε 45,4 εκατομμύρια δολάρια.[3]

Αντίδραση της Αν Ράις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούλιο του 2001, η συγγραφέας Αν Ράις, όταν ρωτήθηκε για την πρόοδο της ταινίας, δήλωσε:

"Ότι ακούω για την ταινία είναι καλό. Η Warner Bros. είναι πολύ ενθουσιασμένη. Εργάζονται πολύ σκληρά για να την κάνουν τέλεια. Δεν έχω νέα. Επιτρέψτε μου να επαναλάβω αυτό που ανέφερα σε ένα πρόσφατο μήνυμα. Συνάντησα τον Στιούαρτ Τάουνεσεντ, το νεαρό που υποδύεται τον Λεστάτ και ήταν απολύτως γοητευτικός. Είχε την εξαιρετική φωνή του Λεστάτ και τη χάρη του. Δεν μπορώ να περιμένω να τον δω στην ταινία."[9]

Στα τέλη του 2001, η Ράις είχε δει την ολοκληρωμένη ταινία και ήταν επαρκώς ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα ώστε να επιτρέψει οι παραγωγοί να χρησιμοποιήσουν το όνομά της για διαφημιστικούς λόγους.[10] Αργότερα όμως άλλαξε γνώμη και το 2003 δήλωσε ότι μια τηλεοπτική σειρά θα ταίριαζε περισσότερο στο έργο της.[11] Στη σελίδα της στο Facebook σχολίασε για την ταινία ότι Η Βασίλισσα των Καταραμένων δεν είναι κάτι που μπορεί να καταλάβει ή να αποδεχτεί, ότι πρότεινε να μην κάνουν την ταινία και ότι την πλήγωσε που είδε το έργο της "ακρωτηριασμένο".[12]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Lisa Schwarzbaum (25 Φεβρουαρίου 2002). «Queen of the Damned (2002)». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2012. 
  2. ↑ «Η Βασίλισσα των Καταραμένων στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2012. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Η Βασίλισσα των Καταραμένων στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2012. 
  4. ↑ Brian Zoromski (4 Οκτωβρίου 2001). «Queen of the Damned Dedicated to Aaliyah». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2012. 
  5. ↑ «Anne Rice answers Salon readers' questions». salon.com. 23 Αυγούστου 1996. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2000. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2012. 
  6. ↑ Emma Brockes (24 Οκτωβρίου 2010). «Anne Rice: 'I thought the church was flat-out immoral. I had to leave'». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2012. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Liane Bonin (16 Ιανουαρίου 2002). «Blood Lust: The producer of Queen of the Damned reveals what fans can expect». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2012. 
  8. ↑ «A chat with the producer». queenofthedamned.warnerbros.com. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2012. 
  9. ↑ «Complete Message Archive». AnneRice.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2012. 
  10. ↑ «On Anne Rice's Involvement with the Project». QueenoftheDamned.com. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2012. 
  11. ↑ «Interview with Anne Rice». The Art of the Word. 2 Οκτωβρίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2012. 
  12. ↑ «Just Fans». Facebook. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]