Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Καρλ φον Πιλότυ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Carl Theodor von Piloty (Γερμανικά) |
Γέννηση | 1 Οκτωβρίου 1826[1][2][3] Μόναχο[4][5] |
Θάνατος | 21 Ιουλίου 1886[1][6][2] Ambach |
Τόπος ταφής | παλαιό νότιο νεκροταφείο του Μονάχου (48°7′33″ s. š., 11°33′54″ v. d.) |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Βαυαρίας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[7] |
Σπουδές | Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ζωγράφος[8][9] διδάσκων πανεπιστημίου καθηγητής[9] λιθογράφος[10] |
Εργοδότης | Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Oskar Piloty Robert Piloty |
Γονείς | Φέρντιναντ Πιλότυ |
Αδέλφια | Ferdinand von Piloty |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Βαυαρικό Μαξιμιλιανό Τάγμα για τις Επιστήμες και Τέχνες (1866) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Καρλ φον Πιλότυ (Karl Theodor von Piloty, Μόναχο, 1 Οκτωβρίου 1826 – Μόναχο, 21 Ιουλίου 1886) ήταν Γερμανός ζωγράφος κοντά στον οποίο μαθήτευσαν μερικοί από τους σπουδαιότερους Έλληνες ζωγράφους του 19ου αιώνα.
Ο πατέρας του Πιλότυ, Φερδινάνδος, ήταν διακεκριμένος λιθογράφος. Το 1840 ο Καρλ έγινε δεκτός στην Ακαδημία του Μονάχου για να σπουδάσει ζωγραφική με δασκάλους τον Schorn και τον Schnorr. Με το τέλος των σπουδών του, ταξίδεψε για ένα σύντομο διάστημα στο Βέλγιο, τη Γαλλία και την Αγγλία. Επέστρεψε στο Μόναχο και άρχισε να ζωγραφίζει ιστορικά θέματα με επικό και εθνικιστικό χαρακτήρα. Το 1854 παρουσίασε τον πίνακα Η άνοδος του βασιλιά Μαξιμιλιανού Α΄ στην Καθολική Συμμαχία και το επόμενο έτος (1855) παρουσίασε τον πίνακα Ο Σένι εμπρός στο πτώμα του Βαλλενστάιν, έργο που του εξασφάλισε την έδρα ζωγραφικής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου.
Συνέχισε να ζωγραφίζει ιστορικά θέματα από την αρχαιότητα, τον Μεσαίωνα και τα νεότερα χρόνια. Πέθανε το 1886 αφήνοντας ημιτελές το έργο Θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Θεωρείται ο κυριότερος εκπρόσωπος του γερμανικού ρεαλισμού (ή γερμανικού ακαδημαϊσμού) του 19ου αι. Μεταξύ των μαθητών συγκαταλέγονται και μερικοί πολύ γνωστοί Έλληνες ζωγράφοι όπως ο Νικηφόρος Λύτρας, ο Νικόλαος Γύζης και ο Κωνσταντίνος Βολανάκης.