Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | Άουγκουστ Κοπφ, Καρλ Ράινμουτ |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 9 Νοεμβρίου 1906, 22 Μαρτίου 1925 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1906 WF, 1925 FA, 1949 UX, 1956 AT |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 8 Φεβρουαρίου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455600,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,140 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 3,077 AU (460,3 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 2,645 AU (395,7 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,508 AU (524,8 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1971,2 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 13,898 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
60,27 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 342,40 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 126,72 ° |
Η Άστα (Asta) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,961.
Η Άστα παρατηρήθηκε αρχικά από τον Γερμανό αστρονόμο Άουγκουστ Κοπφ, το 1906. Μετά την ανακάλυψή της όμως χάθηκε, καθώς η τροχιά της δεν είχε προσδιορισθεί με αρκετή ακρίβεια, και ανακαλύφθηκε εκ νέου το 1925 από τον Γερμανό αστρονόμο Καρλ Ράινμουτ, που παρατηρούσε, όπως και ο Κοπφ, από τη Χαϊδελβέργη. Ο αστεροειδής ονομάσθηκε πιθανώς από το όνομα της Δανής ηθοποιού Άστα Νίλσεν.
Η μέση διάμετρος της Άστα εκτιμάται σε 57,28 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι C (ανθρακούχος), ενώ το άλβεδό της είναι 0,059. Η Άστα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 7 ώρες και 59 λεπτά.
1040 Κλούμπκεα | 1041 Άστα | 1042 Αμαζών |
---|