Bristol Bombay

Bristol Type 130 Bombay
Το Bristol Bombay
Τύποςμεταγωγικό/βομβαρδιστικό αεροσκάφος
ΚατασκευαστήςBristol Aeroplane Company
Χώρα προέλευσηςΗνωμένο Βασίλειο
Παρθενική πτήση23 Ιουνίου 1935
Πρώτη παρουσίαση1939
Αποσύρθηκε1944
Κύριος χειριστήςRAF
Άλλοι χειριστέςΒασιλική Αυστραλιανή Αεροπορία (Royal Australian Air Force, RAAF)
Μονάδες που παρήχθησαν51

To Bristol Type 130 Bombay ήταν βρετανικό δικινητήριο μεταγωγικό αεροσκάφος, το οποίο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και σαν μέσο βομβαρδιστικό. Χρησιμοποιήθηκε και στους δύο ρόλους στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το αεροσκάφος σχεδιάστηκε βάσει της απαιτήσεως C.26/31 που εξέδωσε το Υπουργείο Αεροπορίας και αφορούσε την ανάπτυξη ενός μονοπλάνου βομβαρδιστικού-μεταγωγικού που θα αντικαθιστούσε το διπλάνο Vickers Valentia στη Μέση Ανατολή και την Ινδία. Θα έπρεπε να μπορεί να μεταφέρει 24 στρατιώτες ή φορτίο ισοδύναμου βάρους, ενώ παράλληλα να είναι ικανό να μεταφέρει βόμβες και αμυντικό οπλισμό για χρήση σαν βομβαρδιστικό.[1] Ο διττός ρόλος ήταν συνήθης για πολλά βρετανικά αεροσκάφη του Μεσοπολέμου, ιδίως για τύπους που προορίζονταν για τις αποικίες. Στον σχετικό διαγωνισμό συμμετείχαν εκτός από το Bombay και τα Armstrong Whitworth A.W.23 και Handley Page HP.51.[2]

Το αεροσκάφος που ανέπτυξε η Bristol ήταν ένα υψηλοπτέρυγο μονοπλάνο ολομεταλλικής κατασκευής.[1] Επειδή υπήρχαν σοβαρά προβλήματα στρεπτικής ακαμψίας στα ailerons του Bagshot, του προηγουμένου μονοπλάνου που ανέπτυξε η εταιρεία,[3] πραγματοποιήθηκε εκτεταμένο πρόγραμμα έρευνας και δοκιμών αποτέλεσμα του οποίου ήταν ήταν ο τρόπος σχεδιασμού των πτερύγων του Bombay.[1] Το αεροσκάφος διέθετε σταθερό σύστημα προσγείωσης και διπλό κάθετο ουραίο.[1][4] Το πλήρωμα αποτελούνταν από τον πιλότο, τον πλοηγό/βομβαρδιστή και τον ασυρματιστή/πολυβολητή. Όταν χρησιμοποιούνταν σαν βομβαρδιστικό, υπήρχε ακόμα ένας πολυβολητής που χειρίζονταν το όπλο στο ουραίο. Το αεροσκάφος μετέφερε μέχρι και οκτώ βόμβες των 110 kg, κρεμασμένες εξωτερικά κάτω από την άτρακτο.[1][5][4]

Το πρωτότυπο πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 23 Ιουνίου 1935,[4] προωθούμενο από δύο αστεροειδείς κινητήρες Bristol Pegasus III των 750 hp που έστρεφαν δίφυλλες έλικες. Οι δοκιμές ήταν επιτυχημένες και ακολούθησε τον Ιούλιο του 1937 παραγγελία για την κατασκευή 80 μονάδων.[4][6] Τα αεροσκάφη παραγωγής είχαν ισχυρότερους κινητήρες των 1010 hp και τρίφυλλες έλικες μεταβλητού βήματος.[7][8] Την περίοδο εκείνη το εργοστάσιο της Briston στο Φίλτον παρήγαγε το σημαντικότερο για τις ανάγκες της RAF Blenheim, με αποτέλεσμα να αποφασιστεί η κατασκευή του Bombay από τη Short & Harland στο Μπέλφαστ.[4][9] Η περίπλοκη σχεδίαση της πτέρυγας του αεροσκάφους οδήγησε σε σημαντικές καθυστερήσεις, με συνέπεια το πρώτο αεροσκάφος να παραδοθεί μόλις το 1939[4] και τα 30 τελευταία να ακυρωθούν.[10]

Επιχειρησιακή ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα αεροσκάφη παραγωγής ολοκληρώθηκαν τον Μάρτιο του 1939 και παραδόθηκαν στο Νο. 216 Σμήνος της RAF, το οποίο μεταφέρθηκε τον Σεπτέμβριο στην Αίγυπτο.[9] Παρόλο που ήταν ξεπερασμένο τεχνολογικά για τα δεδομένα του ευρωπαϊκού θεάτρου επιχειρήσεων, μερικά Bombay του No. 217 Σμήνους της RAF χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά εφοδίων από τη μητρόπολη στα βρετανικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια της Μάχη της Γαλλίας το 1940.[9][10] Τον Ιούνιο του 1940 ο Γάλλος πιλότος Jean-Francois Demozay χρησιμοποίησε ένα εγκαταλελειμμένο Bombay για να φτάσει μαζί με δεκαπέντε στρατιώτες πίσω στην Αγγλία.[11]

Τα Bombay χρησιμοποιήθηκαν κυρίως στη Μέση Ανατολή, ιδίως με το Νο. 216 Σμήνος.[10] Όταν τον Ιούνιο του 1940 μπήκε στον πόλεμο η φασιστική Ιταλία, ελλείψει σύγχρονων τύπων τα αεροσκάφη του Νο. 216 χρησιμοποιήθηκαν σαν νυχτερινά βομβαρδιστικά αλλά και στον βασικό τους ρόλο σαν μεταγωγικά.[12][13] Τα αεροσκάφη μετέφεραν επιπλέον βόμβες εσωτερικά, η άφεση των οποίων γίνονταν μέσω της θύρας φορτοεκφόρτωσης από το πλήρωμα.[10][10][13] Τα Bombay έπληξαν στόχους στη λιβυκή έρημο, συμπεριλαμβανομένης της Βεγγάζης και του Τομπρούκ, καθώς και στόχους στην Ιταλική Σομαλία μέχρι τη συγκρότηση ικανής δύναμης σύγχρονων βομβαρδιστικών Vickers Wellington που επέτρεψε τη χρήστη των Bombay αποκλειστικά σαν μεταγωγικά.[14][15]

Τα Bombay ανέλαβαν επίσης τη μεταφορά εφοδίων και τραυματιών κατά τη διάρκεια της Πολιορκίας του Τομπρούκ,[16] ενώ στις 2 Μαΐου 1941 αεροσκάφη αυτού του τύπου, που άνηκαν στο Νο. 216 Σμήνος, μετέφεραν την Ελληνική Βασιλική Οικογένεια από την Κρήτη στην Αίγυπτο.[9] Αργότερα τον ίδιο μήνα τα αεροσκάφη μετέφεραν στρατεύματα στο Ιράκ (βλέπε Αγγλο-Ιρακινός Πόλεμος),[9][17] ενώ με Bombay πραγματοποίησε η SAS την πρώτη της επιχείρηση στη Μέση Ανατολή (17 Νοεμβρίου 1941).[18]

Στις 7 Αυγούστου συνέβη ένα γεγονός που έμελλε να επηρεάσει σημαντικά την έκβαση του πολέμου στη Βόρειο Αφρική: το Bombay που μετέφερε τον αντιστράτηγο Γουίλιαμ Γκοτ (William Gott) κατερρίφθη πάνω από τη λιβυκή έρημο, γεγονός που άνοιξε τον δρόμο για την ανάληψη καθηκόντων Αρχηγού της βρετανικής στρατιάς της Αιγύπτου από τον Μπέρναρντ Μοντγκόμερι.[19] Τα αεροσκάφη παρέμειναν σε υπηρεσία μέχρι και το 1944 αναλαμβάνοντας τη μεταφορά τραυματιών και νεκρών από τη Σικελία και την Ιταλία όταν έγιναν οι Συμμαχικές αποβάσεις εκεί.[20][21]

Εκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Type 130
Πρωτότυπο.[1]
Type 130A Bombay Mk I
Δικινητήριο μέσο βομβαρδιστικό/μεταγωγικό. Αρχικά ονομάζονταν Type 130 Mark II.[22][23]
Type 137
Επιβατηγό αεροσκάφος για την πολιτική αεροπορία, δεν κατασκευάστηκε.[22]
Type 144
Βελτιωμένη έκδοση με ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης, η οποία προτάθηκε για να καλύψει την Απαίτηση B.4/34.[22] Δεν υλοποιήθηκε, αφού προτιμήθηκε το Handley Page Harrow.[22]

Χρήστες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αυστραλία
Ηνωμένο Βασίλειο

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόμοια αεροσκάφη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Barnes 1964, p. 249.
  2. ↑ Lewis 1980, pp. 256–259.
  3. ↑ Barnes 1964, pp. 202–203.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Mason 1994, p. 277.
  5. ↑ Cooling 1982, p. 8.
  6. ↑ Cooling 1982, p. 4.
  7. ↑ Mason 1994, pp. 277–278.
  8. ↑ Barnes 1964, pp. 250–251.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Barnes 1964, p. 251.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 Mason 1994, p. 278.
  11. ↑ Ketley 1999, p. 45.
  12. ↑ Shores, Massimello and Guest 2012, p. 448.
  13. ↑ 13,0 13,1 Cooling 1982, pp. 4–5.
  14. ↑ Shores, Massimello and Guest 2012, pp. 448–451.
  15. ↑ Shores 1992, p. 44.
  16. ↑ Cooling 1982, p. 5.
  17. ↑ Shores 1992, pp. 176, 189, 193.
  18. ↑ Shores, Massimello and Guest 2012, pp. 309–310
  19. ↑ Cooling 1982, p. 17.
  20. ↑ Barnes 1964, pp. 251–252.
  21. ↑ 21,0 21,1 Cooling 1982, p. 10.
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 Barnes 1964, p. 250.
  23. ↑ Barnes 1964, p. 386.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Barnes, C.H. (1964). Bristol Aircraft Since 1910. London: Putnam. ISBN 0-370-00015-3. 
  • Cooling, Rupert (April–July 1982). «The Bombay: Pegasus Draught, Bristol Dray». Air Enthusiast (Eighteen): pp. 1–10. ISSN 0143-5450. 
  • Ketley, Barry (1999). French Aces of WWII. Oxford: Osprey Publishing. ISBN 1-85532-898-4. 
  • Lewis, Peter (1980). The British Bomber since 1914 (Third έκδοση). Putnam. ISBN 0-370-30265-6. 
  • Mason, Francis K (1994). The British Bomber since 1914. London: Putnam Aeronautical Books. ISBN 0-85177-861-5. 
  • Mondey, D. (1982). The Hamyln concise guide to British aircraft of World War IIΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Hamlyn/Aerospace. ISBN 0-600-34951-9. 
  • Shores, Christopher· Massimello, Giovanni· Guest, Russell (2012). A History of the Mediterranean Air War 1940–1945: Volume One: North Africa June 1940–January 1942. London: Grub Street. ISBN 978-1-908117-07-6. 
  • Shores, Christopher (1996). Dust Clouds in the Middle East: The Air War for East Africa, Iraq, Syria, Iran and Madagascar, 1940–42. London: Grub Street. ISBN 1-898697-37-X.