Doom II: Hell on Earth

Doom II: Hell on Earth
Δημιουργόςid Software
ΕκδότηςGT Interactive Software, Bethesda Softworks, Activision και Virgin Interactive
ΣχεδιαστήςΤζον Ρομέρο, Σάντι Πίτερσεν, American McGee και Shawn Green
ΠλατφόρμαGame Boy Advance, NeXT, DOS, Microsoft Windows[1], PlayStation 3, Linux, OS/2, Xbox 360, Nintendo Switch, Classic Mac OS, Android, iOS και MS-DOS[2]
Ημ/νία κυκλοφορίας30  Σεπτεμβρίου 1994
δεδομένα (π  σ  ε )

Το Doom II: Hell on Earth είναι βιντεοπαιχνίδι βολών πρώτου προσώπου, το δεύτερο παιχνίδι της σειράς Doom.[3] Αρχικά κυκλοφόρησε για υπολογιστές MS-DOS το 1994 και για Macintosh το 1995. Σε αντίθεση με το πρώτο Doom, το οποίο αρχικά ήταν διαθέσιμο μόνο μέσω shareware και ταχυδρομικής παραγγελίας, το Doom II ήταν μια εμπορική κυκλοφορία που πωλούταν στα καταστήματα. Το Master Levels for Doom II, ένα πακέτο επέκτασης, που περιλαμβάνει 21 νέα επίπεδα, κυκλοφόρησε στις 26 Δεκεμβρίου του 1995 από την id Software.[4]

Λόγω της επιτυχίας και της δημοτικότητας του, το Doom II κυκλοφόρησε αργότερα για το Game Boy Advance το 2002, το Tapwave Zodiac το 2004 και το Xbox Live Arcade το 2010.[5] Η κυκλοφορία του αρχικού πηγαίου κώδικα Doom διευκόλυνε τις μεταφορές σε πολλές άλλες πλατφόρμες, συμπεριλαμβανομένου του iPhone της Apple και πολλών άλλων τύπων κινητών τηλεφώνων.

Το Doom II δεν έχει σημαντικές τεχνολογικές εξελίξεις, βελτιώσεις γραφικών ή σημαντικές αλλαγές παιχνιδιού από τον προκατοχό του. Αντ 'αυτού, η ομάδα ανάπτυξης εκμεταλλεύτηκε τις προόδους στο υλικό του υπολογιστή από την κυκλοφορία του αρχικού παιχνιδιού που τους επέτρεψε να κάνουν περισσότερα με τη μηχανή παιχνιδιού τους κάνοντας πολύ μεγαλύτερα και πιο περίπλοκα επίπεδα. Το παιχνίδι εξακολουθεί να αποτελείται από τον παίκτη που πλοηγείται σε μεγάλα, μη γραμμικά επίπεδα. Κάθε επίπεδο περιέχει δαίμονες όταν ο παίκτης βρεί τον δρόμο του στην έξοδο που οδηγεί στην επόμενη περιοχή, που σημειώνεται με ένα σημάδι εξόδου ή ένα ιδιαίτερο είδος πόρτας. Όπως και με τον προκάτοχό του, τα επίπεδα του Doom II μπορούν να ολοκληρωθούν με έναν απλό τρόπο. Ωστόσο, επειδή τα επίπεδα είναι μη γραμμικά, οι παίκτες μπορούν να περιπλανηθούν από το πεπατημένο μονοπάτι και εκείνοι που κάνουν συχνά ανταμείβονται με μπόνους, όπως μάζεμα υγείας ή πιο ισχυρά όπλα. Λόγω των μεγαλύτερων και πιο περίπλοκων χαρτών με μεγαλύτερη σειρά τεράτων, το παιχνίδι έχει υψηλότερες απαιτήσεις συστήματος από το προηγούμενο.

Το παιχνίδι διαδραματίζεται σε ένα γιγαντιαίο επεισόδιο, σε αντίθεση με το προηγούμενο παιχνίδι που αποτελείται από τρία επεισόδια, αν και με παρεμβολές για το πότε αναπτύσσεται η ιστορία. Αντί να εμφανίζεται η πρόοδος του παίκτη σε έναν χάρτη, όπως στα αρχικά επεισόδια του Doom), οι οθόνες μεταξύ κάθε επιπέδου δείχνουν απλά ένα φόντο. Αυτό σημαίνει επίσης ότι ο παίκτης δεν είναι ποτέ αναγκασμένος να χάσει όλα τα αποθεματά του μετά την ολοκλήρωση ενός επεισοδίου.

Το Doom II διπλασίασε τον αριθμό των τύπων τέρατων εκτός των αφεντικών, και άρχισε να χρησιμοποιεί αφεντικά από το πρωτότυπο Doom ως εχθρούς κανονικών επιπέδων, εκτός από την προσθήκη νέου όπλου, το διπλό πυροβόλο όπλο (που ονομάζεται Super Shotgun στο παιχνίδι) και ένα νέο power-up, το Megasphere.

Το Master Levels for Doom II είναι ένα επίσημο πακέτο επέκτασης για το Doom II που κυκλοφόρησε στις 26 Δεκεμβρίου του 1995 από την id Software. Το CD περιλαμβάνει 20 αρχεία WAD που δημιουργήθηκαν από διάφορους χρήστες βάσει σύμβασης. Το αρχείο TEETH.WAD περιέχει ένα μυστικό επίπεδο, οπότε υπάρχουν συνολικά 21 επίπεδα. Ως bonus, συμπεριλαμβάνονται επίσης 3.493 επίπεδα δημιουργούμενα από χρήστες, χωρισμένα σε 1.830 αρχεία WAD (191 αρχεία WAD Doom/The Ultimate Doom, 1.629 αρχεία WAD Doom II και 10 αρχεία WAD Heretic), με όνομα "Maximum Doom".

Το No Rest for the Living είναι πακέτο επέκτασης που αναπτύχθηκε από τη Nerve Software για την κυκλοφορία του Doom II στο Xbox Live Arcade για το Xbox 360. Αποτελείται από οκτώ κανονικά επίπεδα και ένα μυστικό επίπεδο. Περιλαμβάνεται επίσης στη τελευταία κυκλοφορία του Doom 3 από το Doom 3: BFG Edition και ως μέρος του Doom Classic Complete για το PlayStation Network.

 Υποδοχή
Σκορ συναθροιστή
Συναθροιστής Σκορ
GameRankings 95%[6]
Metacritic 83/100[7]
Σκορ κριτικών
Δημοσίευση Σκορ
Allgame 4/5 αστέρια[8]

Η υποδοχή του Doom II ήταν θετική, με τους κριτικούς να τονίζουν πως βελτίωσε όσα έκανε το αρχικό Doom σωστά.[9]

Ο σχεδιαστής βιντεοπαιχνιδιών Κρις Κρόφορντ χρησιμοποίησε το επίπεδο "Barrels O 'Fun" για να απεικονίσει ένα σημείο σχετικά με το θάνατο στα βιντεοπαιχνίδια, εξηγώντας ότι επέλεξε το επίπεδο αυτό ως παράδειγμα του επειδή είναι "μία από τις πιο σύνθετες και εξελιγμένες προκλήσεις σε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της δεκαετίας του 1990".[10]

  1. (Αγγλικά) redump.org.
  2. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2021.
  3. «1994 - Academy of Adventure Gaming Arts and Design». 14 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  4. Larsen, Henrik· John W. "Dr.Sleep" Anderson· Jim Flynn· Shawn Green· Chris Klie· Sverre Kvernmo· Ledmeister· Rez· Rob Hayward· Tom Mustaine· John Romero. «The Un-official Master Levels for Doom II FAQ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2009. 
  5. «Doom 2 Coming to Xbox Live Arcade». Shacknews (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2017. 
  6. «Doom II». GameRankings. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2014. 
  7. «Doom II». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2014. 
  8. House, Matthew. «Doom II - Overview». Allgame. All Media Guide. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2014. 
  9. «Doom II for PC - GameRankings». www.gamerankings.com. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2017. 
  10. Crawford, Chris (Μάιος 1996). «The Way Games Ought to Be». Next Generation (Imagine Media) (17): 126-7. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]