Final Fantasy VII

Final Fantasy VII
ΔημιουργόςSquare
ΕκδότηςSquare και Square Enix
ΠλατφόρμαMicrosoft Windows[1], PlayStation, Playstation 4, IOS, Android και Nintendo Switch
Ημ/νία κυκλοφορίας31  Ιανουαρίου 1997 (PlayStation, Ιαπωνία), 7  Σεπτεμβρίου 1997 (PlayStation, Βόρεια Αμερική), 14  Νοεμβρίου 1997 (PlayStation, PAL region), 25  Ιουνίου 1998 (Microsoft Windows, Βόρεια Αμερική και Ευρώπη), 16  Μαΐου 2013 (Microsoft Windows, Ιαπωνία), 19  Αυγούστου 2015 (IOS), 5  Δεκεμβρίου 2015 (Playstation 4), 7  Ιουλίου 2016 (Android) και 26  Μαρτίου 2019 (Xbox One και Nintendo Switch, παγκόσμιο)
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Final Fantasy VII (ιαπωνικά: ファイナルファンタジーVII, Χέπμπορν: Fainaru Fantajī Sebun) είναι βιντεοπαιχνίδι ρόλων, που αναπτύχθηκε και διανεμήθηκε από τη Square (ή Squaresoft, νυν Square Enix) για το PlayStation το 1997. Είναι το έβδομο παιχνίδι της σειράς Final Fantasy και το πρώτο που κυκλοφόρησε στην Ευρώπη. Επίσης, είναι το πρώτο της σειράς που χρησιμοποίησε τρισδιάστατα γραφικά, με τους τρισδιάστατους χαρακτήρες τοποθετημένους σε προσχεδιασμένα φωτορεαλιστικά περιβάλλοντα.

Η ανάπτυξη του παιχνιδιού ξεκίνησε το 1994. Αρχικά, ήταν αποφασισμένο να κυκλοφορήσει για την κονσόλα Super Nintendo Entertainment System, έπειτα στο Nintendo 64 και, τελικά, στο PlayStation. Το σενάριο του Final Fantasy VII γράφτηκε από τους Καζουσίγκε Νοτζίμα και Γιοσινόρι Κιτάσε, η σκηνοθεσία έγινε από τον Γιοσινόρι Κιτάσε και η παραγωγή από τον Χιρονόμπου Σακαγκούτσι. Τη μουσική συνέθεσε ο βετεράνος των Final Fantasy, Νομπούο Ουεμάτσου, ενώ ο Τετσούγια Νομούρα αντικατέστησε τον Γιοσιτάκα Αμάνο στο σχεδιασμό χαρακτήρων.

Το Final Fantasy VII έγινε αμέσως μεγάλη εμπορική επιτυχία, αφότου είχε προηγηθεί μεγάλη διαφημιστική καμπάνια. Αρχικά κυκλοφόρησε το 1997 για το PlayStation της Sony, το 1998 για τα Microsoft Windows, το 2009 στο PlayStation Network, το 2012 για ψηφιακό κατέβασμα στον προσωπικό υπολογιστή και το 2013 στο Steam. Το 2014, κυκλοφόρησε μόνο στην Ιαπωνία, μέσω της υπηρεσίας Dive In, στις συσκευές Android και iPhone.[2] Στις 6 Δεκεμβρίου του 2014 ανακοινώθηκε η έκδοσή του για το PlayStation 4, με αναβαθμισμένα γραφικά.[3] Συνέχισε να πουλάει σταθερά, με περισσότερα από 11 εκατομμύρια αντίγραφα να έχουν αγοραστεί μέχρι το 2015, πράγμα που το κάνει τον τίτλο με τις μεγαλύτερες πωλήσεις της σειράς Final Fantasy.[4]

Το Final Fantasy VII επαινέθηκε για τα γραφικά του, τον τρόπο παιχνιδιού, τη μουσική, και το σενάριό του. Αρχικά, ωστόσο, υπήρξαν αρνητικές κριτικές σχετικά με την προσαρμογή του στην αγγλική γλώσσα. Το Final Fantasy VII αναγνωρίστηκε ότι καθιέρωσε τα ιαπωνικά παιχνίδια και έξω από τη γενέτειρά τους, και ότι ενίσχυσε τις πωλήσεις των κονσολών PlayStation. Πολλές φορές κατατάχθηκε ψηλά σε διάφορους καταλόγους κορυφαίων παιχνιδιών. Η δημοτικότητα του τίτλου οδήγησε τη Square στη δημιουργία μιας σειράς prequel και sequel, υπό το συγκεντρωτικό τίτλο Compilation of Final Fantasy VII. Στην έκθεση E3 του 2015, η Square Enix ανακοίνωσε ένα remake υψηλής ανάλυσης για το PlayStation 4.[5]

Τρόπος παιχνιδιού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα χωριά και οι πόλεις του παιχνιδιού απεικονίζονται σε μικρογραφίες.

Ο σκοπός του παιχνιδιού είναι η διάσωση του Πλανήτη. Όπως συμβαίνει και με τα προηγούμενα παιχνίδια Final Fantasy, έτσι και το Final Fantasy VII αποτελείται από τρεις βασικές περιοχές: τον χάρτη του Πλανήτη, χάρτες των περιοχών και την οθόνη μάχης. Ο χάρτης του Πλανήτη είναι ένα τρισδιάστατο μοντέλο που απεικονίζει τον φανταστικό κόσμο του παιχνιδιού σε σμίκρυνση και περιλαμβάνει μικρογραφίες των περιοχών του παιχνιδιού. Ο παίκτης μπορεί να φτάσει εκεί με τα πόδια, με chocobos, με αερόπλοιο και άλλα μέσα.[6] Ενώ οι χαρακτήρες είναι εξαιρετικά δύσμορφοι στην περιπλάνηση στους χάρτες και τις περιοχές, τα μοντέλα τους στο περιβάλλον της μάχης είναι πολύ πιο λεπτομερή και ρεαλιστικά.[7] Το Final Fantasy VII ήταν το πρώτο παιχνίδι της σειράς του οποίου τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι τρισδιάστατα και αποτελούνται από πολύγωνα, και όχι δισδιάστατα sprites. Οι χάρτες των περιοχών είναι σχεδιασμένοι σε πραγματική κλίμακα, με προσχεδιασμένα με φωτοσκιάσεις δισδιάστατα παρασκήνια που απεικονίζουν πόλεις, δάση, ναούς κλπ.[8] Κάποιες περιοχές δεν είναι διαθέσιμες στην αρχή του παιχνιδιού, σταδιακά όμως γίνονται.[6]

Σύστημα μάχης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μία σκηνή μάχης του παιχνιδιού. Όλες οι μάχες εξελίσσονται με τον ίδιο τρόπο.

Οι μάχες εμφανίζονται τυχαία στον χάρτη του Πλανήτη ή προκαλούνται υπό ορισμένες συνθήκες. Το παρασκήνιο όπου εξελίσσεται κάθε μάχη είναι μία τρισδιάστατη άποψη της εκάστοτε περιοχής. Ο παίκτης χρησιμοποιεί τρεις χαρακτήρες της επιλογής του, κατά τη διάρκεια της μάχης.[9] Χρησιμοποιούνται φυσικές επιθέσεις αλλά και ξόρκια με μεγάλη γκάμα, όπως ξόρκια επίθεσης, άμυνας, ενδυνάμωσης κλπ. Το σύστημα ικανοτήτων του παιχνιδιού περιστρέφεται γύρω από τη χρήση των Materia, σφαίρες που περιλαμβάνουν συμπιεσμένη την ενέργεια Mako του Πλανήτη. Αυτά, μπαίνουν σε ειδικές θέσεις στα όπλα και την πανοπλία, επιτρέποντας στον παίκτη να χρησιμοποιεί μαγικά, να βελτιώνει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του, να αποκτά ξεχωριστές ικανότητες και να καλεί θεότητες που προκαλούν τεράστια βλάβη στους αντιπάλους. Όταν ένας χαρακτήρας δέχεται βλάβη, ανεβαίνει σταδιακά η μπάρα του με το όνομα "Limit Break", η οποία μπορεί να είναι είτε μία ειδική δυνατή επίθεση είτε μία βοήθεια.[7] Ο κάθε χαρακτήρας έχει τη δική του ξεχωριστή μπάρα Limit Break, και αυτή έχει τέσσερα επίπεδα δύναμης σε όλους εκτός από την Cait Sith, που έχει δύο.[10] Αν και οι τρεις χαρακτήρες σκοτωθούν ή βρεθούν σε συγκεκριμένες καταστάσεις από ενέργειες εχθρών, όπως το ξόρκι "petrify", τότε το παιχνίδι τελειώνει. Στο τέλος της κάθε μάχης κερδίζονται αντικείμενα και χρήματα, με την ονομασία "gil", ενώ οι χαρακτήρες που παρέμειναν ζωντανοί και τα materia που έχουν εξοπλισμένα, κερδίζουν βαθμούς εμπειρίας. Με αυτό τον τρόπο ανεβαίνουν επίπεδα (leveling), πράγμα που σημαίνει ότι βελτιώνονται τα χαρακτηριστικά τους που σχετίζονται με τη δύναμη, την άμυνα, την επιδεξιότητα, την τύχη κλπ. Ο παίκτης ελέγχει τους χαρακτήρες με τις εντολές επίθεση, άμυνα, μαγεία, καλέσματα, αντικείμενα και φυγή. Κατά τη διάρκεια της μάχης, το παιχνίδι χρησιμοποιεί το σύστημα ATB (Active Time Battle) στο οποίο ο χρόνος κυλά φυσιολογικά, χωρίς να σταματά κάθε φορά που ο παίκτης ή ο υπολογιστής επιλέγει ποια εντολή θα εκτελέσει.

Σενάριο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπόβαθρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο χάρτης του Πλανήτη.

Γενικά, στο Final Fantasy VII, η τεχνολογία και η βαθιά εκβιομηχανισμένη κοινωνία θυμίζουν ταινία επιστημονικής φαντασίας.[11] Ο κόσμος του παιχνιδιού ονομάζεται Planet (Πλανήτης), αλλά και Gaia (Γαία). Αποτελείται από τρεις ηπείρους. Στην ανατολική ήπειρο βρίσκεται η πόλη Midgar, μια βιομηχανική μητρόπολη η οποία είναι και πρωτεύουσα. Εκεί βρίσκονται οι βάσεις της Εταιρίας Ηλεκτρικού Ρεύματος Shinra, η οποία ενεργεί ως de facto παγκόσμια κυβέρνηση. Άλλες περιοχές στην ανατολική ήπειρο είναι το Junon, η υπέρτατη στρατιωτική βάση της Shinra, το οχυρό Fort Condor, η μικρή πόλη Kalm και το Ράντσο Chocobo. Στη δυτική ήπειρο βρίσκεται το πάρκο αναψυχής Gold Saucer, χτισμένο πάνω από τα ερείπια της φυλακής Corel Prison, το παραλιακό θέρετρο Costa Del Sol, η μικρή πόλη Gongaga, η πόλη Nibelheim, το Rocket Town, και το Cosmo Canyon. Έξω από τη δυτική ήπειρο υπάρχει ένα νησί, στο οποίο βρίσκεται το χωριό Wutai. Η βορειότερη ήπειρος είναι μια γη με παγετώνες, και αποτελείται από τους οικισμούς Bone Village, Icicle Inn, The City of Ancients, και το Nothern Crater. Υπάρχουν επίσης και υποθαλάσσιες περιοχές, που είναι προσβάσιμες μόνο με υποβρύχιο.

Χαρακτήρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωταγωνιστής του Final Fantasy VII είναι ο Cloud Strife, ένας αντικοινωνικός μισθοφόρος, ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι πρώην μέλος 1ης Κλάσης στη στρατιωτική μονάδα SOLDIER της Shinra.[12] Ο Barret Wallace είναι αρχηγός της επαναστατικής ομάδας εναντίον της Shinra, με το όνομα AVALANCHE. Σύμμαχός του είναι η Tifa Lockhart, μια κοπέλα εκπαιδευμένη στις πολεμικές τέχνες και επίσης παιδική φίλη του Cloud. Σημαντικό ρόλο έχει η χαρακτήρας Aerith Gainsborough, μια πωλήτρια λουλουδιών, που καταδιώκεται για χρόνια από την ομάδα ειδικών αποστολών της Shinra, τους Turks.[13] Ο Red XIII είναι ένα σοφό λεοντόμορφο πλάσμα, πάνω στο οποίο έκαναν πειράματα οι επιστήμονες της Shinra.

Ένας ακόμη χαρακτήρας είναι ο ευέξαπτος πιλότος Cid Highwind, του οποίου το όνειρο να είναι ο πρώτος άνθρωπος που θα πάει στο διάστημα, δεν πραγματοποιήθηκε. Η Yuffie Kisaragi είναι μία νεαρή νίντζα με ικανότητες κλέφτη, ο Vincent Valentine είναι ένας πρώην Turk στον οποίο οι επιστήμονες της Shinra είχαν κάνει πειράματα 30 χρόνια πριν την αρχή του παιχνιδιού,[14] και τέλος, η Cait Sith είναι μία ρομποτική γάτα που καβαλάει μια κούκλα Moogle και προβλέπει τη μοίρα.[15] Ο βασικός ανταγωνιστής του παιχνιδιού είναι ο Sephiroth, ένας πρώην SOLDIER 1ης Κλάσης, που επανεμφανίζεται αρκετά χρόνια, αφού είχε θεωρηθεί νεκρός.[16]


Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εισαγωγική σκηνή του παιχνιδιού.

Το παιχνίδι ξεκινά με τον Cloud Strife εν δράσει, ως μισθοφόρο για λογαριασμό της AVALANCHE (ΧΙΟΝΟΣΤΙΒΑΔΑ), μιας οικολογικής τρομοκρατικής ομάδας, στην αποστολή για την καταστροφή των αντιδραστήρων Mako, οι οποίοι περικυκλώνουν την Midgar. Ο Barret Wallace, αρχηγός της ομάδας, πιστεύει ότι η ενέργεια που απορροφούν ασταμάτητα οι αντιδραστήρες είναι αυτή που δίνει ζωή στον πλανήτη, και κλέβοντας την, ο πλανήτης καταστρέφεται. Μέλος της ομάδας είναι επίσης και η παιδική φίλη του Cloud, Tifa Lockhart. Παρότι η πρώτη αποστολή ήταν επιτυχής, η AVALANCHE πέφτει σε παγίδα κατά τη διάρκεια μιας επακόλουθης καταδρομής. Όταν ο αντιδραστήρας εκρήγνυται, ο Cloud πέφτει στην Εκκλησία της Midgar. Εκεί συναντά την Aerith (ή αλλιώς Aeris), μια κοπέλα που πουλάει λουλούδια στις φτωχογειτονιές της περιοχής.[17] Έχουν μια σύντομη συζήτηση, και έπειτα οι Turks, η ομάδα ειδικών αποστολών της Shinra, επιτίθενται με σκοπό να πιάσουν την Aerith. Ο Cloud συμφωνεί να δράσει ως σωματοφύλακάς της.[18]

Στο μεταξύ, η Shinra ανακαλύπτει το κρησφύγετο της AVALANCHE στον Sector 7 (Τομέας 7) και γκρεμίζει το πιάτο πάνω απ' τον Sector 7, καταστρέφοντάς τον και σκοτώνοντας όλο τον πληθυσμό του.[19] Οι Turks πιάνουν την Aerith, η οποία αποκαλύπτεται ότι είναι η τελευταία και μοναδική λεγόμενη "Cetra", μέλος μιας αρχαίας φυλής η οποία τείνει προς την εξαφάνιση, και είναι στενά συνδεδεμένη με τον πλανήτη.[20] Ο Πρόεδρος Shinra και ο Καθηγητής Hojo πιστεύουν ότι η Aerith είναι το κλειδί για να βρουν την Promised Land (Γης της Επαγγελίας), μια μυθική γη γονιμότητας, την οποία βλέπουν ως πηγή τεράστιων ποσοτήτων ενέργειας Mako.[21] Τα υπόλοιπα μέλη της AVALANCHE, Cloud, Barret και Tifa, εισβάλλουν στην Shinra για να σώσουν την Aerith. Στη διαδικασία αυτή, συναντούν ένα δείγμα με την απλή ετικέτα "Jenova". Στην ομάδα τους προστίθεται και ένα συνειδητό πλάσμα που μοιάζει με λιοντάρι, ο Red XIII, πάνω στον οποίο ο Hojo έκανε πειράματα. Η ομάδα σώζει την Aerith, αλλά συλλαμβάνεται από τους Turks, ενώ προσπαθούσε να δραπετεύσει και αιχμαλωτίζεται στο κτίριο Shinra. Το πρωί, βρίσκουν τα κελιά τους ανοιχτά, το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού και τον πρόεδρο Shinra νεκρό και το δείγμα Jenova να έχει εξαφανιστεί.[22] Ο δράστης φαίνεται να είναι ο Sephiroth, ένας θρυλικός αρχηγός της SOLDIER (ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ), ο οποίος θεωρούνταν νεκρός μέχρι αρκετά χρόνια πριν.[23] Ενώ ο γιος του Προέδρου Shinra, Rufus Shinra, αναλαμβάνει τον έλεγχο της εταιρίας, η ομάδα φεύγει από τη Midgar και κυνηγά τον Sephiroth σε όλο τον Πλανήτη. Εν τω μεταξύ στην ομάδα προστίθενται η ρομποτική γάτα Cait Sith, η οποία ελέγχεται από τον μετανοημένο Turk με το όνομα Reeve Tuesti,[24] η νίντζα, Yuffie Kisaragi, ο πρώην Turk Vincent Valentine, και ο Cid Highwind.

Ο Cloud θρηνεί πάνω από το σώμα της νεκρής Aerith.

Στο Temple of the Ancients (Ναός των Αρχαίων), η ομάδα συναντά τον Sephiroth, ο οποίος αποκαλύπτει το σχέδιό του: αν ο Πλανήτης πάθει μια τεράστια καταστροφή, το Lifestream, αποτελούμενο από τεράστιες ποσότητες καθαρής ενέργειας Mako, θα συγκεντρωθεί για να γιατρέψει τον Πλανήτη. Τότε ο Sephiroth θα γίνει ένα με την ενέργεια Mako και θα ξαναγεννηθεί ως Θεός.[25] Αυτό θα το πετύχει εκτελώντας το ξόρκι "Meteor", χρησιμοποιώντας το Black Materia (Μαύρη Ύλη). Κατά τη διάρκεια της μάχης η ομάδα υπερτερεί ενάντια στον Sephiroth και παίρνει το Black Materia, ωστόσο ο Sephiroth ελέγχει το σώμα του Cloud, και το παίρνει πίσω ξανά. Ενώ η ομάδα αναρρώνει από την αναμέτρηση, η Aerith ξεκινά μόνη της να σταματήσει τον Sephiroth, και τον ακολουθεί σε μια αρχαία πόλη των Cetra. Ο ομάδα τελικά την βρίσκει να προσεύχεται στον Πλανήτη για βοήθεια. Καθώς την πλησιάζουν, ο Sephiroth εμφανίζεται από το πουθενά, μαχαιρώνοντας την Aerith θανάσιμα, σκοτώνοντάς τη. Ο Cloud και η υπόλοιπη ομάδα τον εντοπίζουν στο North Crater (Βόρειο Κρατήρα). Κατά τη διάρκεια της περιπέτειας, οι χαρακτήρες μαθαίνουν ότι η Jenova είναι στην πραγματικότητα ένα εξωγήινο πλάσμα, το οποίο έπεσε από τον ουρανό πριν από περίπου 2000 χρόνια, με σκοπό να κατακτήσει ολοκληρωτικά τον Πλανήτη.[26] Για να αμυνθεί, ο Πλανήτης δημιούργησε ο ίδιος γιγάντια τέρατα, τα Weapons (Όπλα). Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι τράπηκαν σε φυγή, οι Cetra κατάφεραν να καταστρέψουν την Jenova και να θάψουν τα απομεινάρια της.[27] Μερικές δεκαετίες πριν την αρχή του παιχνιδιού, ένας ερευνητής της Shinra, ο Καθηγητής Gast, ξεθάβει τα απομεινάρια της Jenova, και με τη βοήθεια του Καθηγητή Hojo προσπαθεί να την κλωνοποιήσει. Ωστόσο, ο Gast εγκαταλείπει το πείραμα, ενώ ο Hojo καταφέρνει να μεταφέρει επιτυχώς κύτταρα της Jenova στο δικό του αγέννητο παιδί, τον Sephiroth.[28]

Ο Sephiroth στην εικονική σκηνή του συμβάντος του Nibelheim.

Περίπου 5 χρόνια πριν από την έναρξη του παιχνιδιού, σε μια αποστολή της Shinra στο Nibelheim, γενέτειρα του Cloud και της Tifa, ο Sephiroth πηγαίνει στην Έπαυλη Shinra, βρίσκει τα αποτυχημένα πειράματα του Hojo, και μαθαίνει για την καταγωγή του. Εσφαλμένα, πιστεύει ότι αυτός και η Jenova είναι Cetra και ότι είναι γιος της. Χάνοντας τη λογική του, καίει όλο το Nibelheim, ως μια πράξη εκδίκησης προς τους φυσιολογικούς ανθρώπους. Ο Cloud και η Tifa τον αντιμετώπισαν στη σφαγή, μετά την οποία ο ίδιος εξαφανίστηκε και θεωρήθηκε νεκρός μέχρι και την επανεμφάνισή του. Όταν η ομάδα φτάνει στο Nothern Crater, για να τιμωρήσει τον Sephiroth που σκότωσε την Aerith, μαθαίνουν ότι αυτός ήταν μόνο ένας από πολλούς κλώνους που είχε δημιουργήσει ο Hojo από ανθρώπους και ζώα. Συναντώντας τον Sephiroth, ο οποίος σκότωνε και απορροφούσε κλώνους της Jenova για να ξεκινήσει την Επανένωση (Reunion) των κυττάρων της. Ο Sephiroth χειραγωγεί ξανά τον Cloud για να τον βοηθήσει να εκτελέσει το ξόρκι Meteor και λέει ότι ο ίδιος ο Cloud είναι ένας από τους κλώνος του και για αυτό μπορεί να τον ελέγχει. Του δείχνει αναμνήσεις από το συμβάν στο Nibelheim, με έναν SOLDIER με μαύρα μαλλιά στη θέση του Cloud.[29] Το κάλεσμα του Μετεωρίτη ενεργοποιεί τα Weapons, και κατά τη διάρκεια του σεισμού που προκαλείται, ο Cloud χωρίζεται από τους συντρόφους του και πέφτει στο Lifestream. Η υπόλοιπη ομάδα συλλαμβάνεται από τους Turks, οι οποίοι τους ακολούθησαν κρυφά στο Nothern Crater και φεύγουν με το αερόστατο Highwind. Στο μεταξύ ο Μετεωρίτης πλησιάζει, ενώ τα Weapons, που δημιούργησε ο Πλανήτης, στρέφονται εναντίον της ανθρωπότητας, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν στο Lifestream όση περισσότερη ενέργεια Mako γίνεται, για να βοηθήσουν τον Πλανήτη. Έτσι, η Shinra εστιάζει τις δυνάμεις της στην προστασία της ανθρωπότητας από τα Weapons και γι'αυτό προσπαθεί αμέσως να καταστρέψει τον Μετεωρίτη. Αυτό οδηγεί τελικά στο να χαθούν οι ζωές των περισσότερων εργαζομένων της ίδιας της Shinra.[30]

Ο Cloud και η Tifa στο υποσυνείδητο του πρώτου.

Η Tifa, ο Barret και οι υπόλοιποι καταδικάζονται σε εκτέλεση, αλλά δραπετεύουν[31] και αναζητούν τον Cloud, παρ' ότι δεν ξέρουν ακόμα αν είναι αληθινός ή κλώνος. Αποφασίζουν να τον ψάξουν στο Mideel, αφού πιστεύουν ότι το Lifestream τον ξέβρασε εκεί. Τελικά, τον βρίσκουν στην κλινική της περιοχής. Έχει πάθει δηλητηρίαση από την ενέργεια Mako και βρίσκεται σε κατατονική κατάσταση, καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, μουρμουρίζοντας ασυναρτησίες, Έτσι, η Tifa μένει μαζί του για τον βοηθήσει να αναρρώσει, ενώ η υπόλοιπη ομάδα συνεχίζει τη μάχη εναντίον της Shinra. Ωστόσο, το Lifestream καταπίνει το Mideel, μαζί με τον Cloud και την Tifa. Εμφανίζονται μέσα στο υποσυνείδητο του Cloud, όπου η Tifa τον βοηθά να ξεθάψει το αληθινό παρελθόν και τις αναμνήσεις του. Εν τέλει, βρίσκει τον πραγματικό εαυτό του. Στην πραγματικότητα δεν έγινε ποτέ δεκτός από την ομάδα SOLDIER αλλά ανήκε στο πεζικό της Shinra και στα οράματα, τα οποία του έδειξε ο Sephiroth, ο SOLDIER που είδε δεν ήταν ο ίδιος, αλλά ο Zack Fair, ένας φίλος του Cloud και πρώτη αγάπη της Aerith.[32] Ο Cloud τραυμάτισε θανάσιμα τον Sephiroth, ο οποίος επιβίωσε χάρη στα κύτταρα της Jenova. Όμως ο Cloud και ο Zack είχαν, επίσης, τραυματιστεί σοβαρά και έτσι ο Hojo τους χορήγησε επίσης κύτταρα Jenova, ώστε τελειοποιήσει το πείραμά του πάνω στους SOLDIERS. Ο Zack, όντας σε καλύτερη κατάσταση, πήρε τον Cloud και προσπάθησε να δραπετεύσει, αλλά, τελικά, σκοτώθηκε από τους στρατιώτες της Shinra. Όταν ο Cloud αρχίζει να αναρρώνει, παίρνει το Buster Sword του Zack και ξεκινάει για τη Midgar. Έχοντας πάθει δηλητηρίαση από την ενέργεια Mako, οι προσδοκίες του να μπει στην SOLDIER "συνδυάστηκαν" με τις εμπειρίες και τις ιστορίες του Zack ως SOLDIER και δημιούργησαν ένα ψευδές παρελθόν για τον Cloud.[26]

Το Lifestream, μέσω του ξορκιού Holy, αναδύεται από τη Γαία για να καταστρέψει τον Μετεωρίτη.

Μετά την ανάδυση αυτού και της Tifa από το Lifestream και το υποσυνείδητό του, μπορεί πλέον να θυμηθεί το αληθινό παρελθόν του. Μαζί ενώνονται με την υπόλοιπη ομάδα, και μαθαίνουν ότι η Aerith στην πραγματικότητα δεν προσευχόταν, αλλά προσπαθούσε να εκτελέσει το ξόρκι "Holy". Αυτό το έκανε χρησιμοποιώντας το White Materia (Λευκή Ύλη), το οποίο της είχε δώσει η μητέρα της, Ifalna και το οποίο είχε από την αρχή μαζί της. Το Holy είναι το μόνο που μπορεί να σταματήσει τον Μετεωρίτη. Η Aerith κατάφερε να εκτελέσει το ξόρκι επιτυχώς, όμως ο Sephiroth το εμπόδιζε να ελευθερωθεί. Ο ομάδα αποφασίζει να αντιμετωπίσει πρώτα το δολοφονικό ξέσπασμα των Weapons, αλλά και τον Καθηγητή Hojo, ο οποίος αποκαλύπτει ότι είναι ο πατέρας του Sephiroth και τον μεγάλωσε με ενέσεις κυττάρων της Jenova. Έπειτα ο ίδιος μεταλλάσσεται και ο ομάδα τον σκοτώνει. Μετά η ομάδα βρίσκει τον Sephiroth, και μετά από έναν αριθμό μαχών, τον σκοτώνει. Φεύγουν από το Nothern Crater και με τον θάνατο του Sephiroth το Holy ενεργοποιείται. Καταφέρνει να εμποδίσει τον Μετεωρίτη λίγο πριν χτυπήσει τη Midgar, αλλά έχει φτάσει τόσο κοντά στον Πλανήτη, που χρειάζεται βοήθεια για να τον απομακρύνει. Λίγο πριν την επαφή του Μετεωρίτη, αναβλύζει από τον Πλανήτη to Lifestream και βοηθά το Holy να καταστρέψει το Μετεωρίτη.[33] Πεντακόσια χρόνια αργότερα, εμφανίζεται ο Red XIII, μαζί με δύο κουτάβια, να ατενίζουν τα ερείπια της Midgar που πλέον είναι καλυμμένα από πράσινο, σημάδι ότι τελικά ο Πλανήτης θεραπεύτηκε.

Ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρώιμο στάδιο ανάπτυξης του Final Fantasy VII. Μετά την κυκλοφορία του FInal Fantasy VI, η Square έκανε ένα προσχέδιο για το επόμενο παιχνίδι Final Fantasy στο Nintendo 64, που πλέον είναι γνωστό με το όνομα Final Fantasy SGI demo.[34]

Διαδικασίες προετοιμασίας για το Final Fantasy VII ξεκίνησαν μετά την κυκλοφορία του Final Fantasy VI. Εκείνη τη στιγμή, το παιχνίδι σκόπευε να γίνει ακόμη ένα δισδιάστατο Final Fantasy που θα κυκλοφορούσε για το SNES.[35] Ο δημιουργός της σειράς, Χιρονόμπου Σακαγκούτσι, αρχικά σχεδίαζε την ιστορία να λαμβάνει χώρα στη Νέα Υόρκη, το έτος 1999, και έτσι, το αρχικό σενάριο του παιχνιδιού, το οποίο έγραψε, ήταν εντελώς διαφορετικό από το τελικό προϊόν. Ο Τετσούγια Νομούρα, δήλωσε πως ο Σακαγκούτσι «ήθελε να φτιάξει κάτι σαν ιστορία ντετέκτιβ». Το πρώτο μέρος του παιχνιδιού αφορούσε έναν ευέξαπτο χαρακτήρα με το όνομα Detective Joe που κυνηγούσε τους βασικούς χαρακτήρες, αφού ανατίναξαν την πόλη της Midgar, η οποία είχε ήδη αναπτυχθεί για την ιστορία.[36] Το τελικό σενάριο, γράφτηκε από τους Καζουσίγκε Νοτζίμα και Γιοσινόρι Κιτάσε, βασισμένο στην ιστορία των Χιρονόμπου Σακαγκούτσι και Τετσούγια Νομούρα.[37] Αργότερα, στην ομάδα προστέθηκε και ο Μασάο Σάτο και έγραψε τρεις σκηνές για το παιχνίδι.

Ωστόσο, αρκετά μέλη της ομάδας εργάζονταν παράλληλα πάνω στο Chrono Trigger και η ανάπτυξη του Final Fantasy VII διακόπηκε, όταν το πρώτο έγινε αρκετά σημαντικό, ώστε να απαιτεί τη βοήθεια του Κιτάσε και άλλων σχεδιαστών. Κάποιες ιδέες για το παιχνίδι κατέληξαν, τελικά, να χρησιμοποιούνται για το Chrono Trigger. Ιδέες, όπως η περιοχή της Νέας Υόρκης και ενός χαρακτήρα, μία μάγισσα με το όνομα Edea, δεν χρησιμοποιήθηκαν, μέχρι τα επικείμενα Parasite Eve και Final Fantasy VII, αντίστοιχα.[38]

Η ανάπτυξη συνεχίστηκε στα τέλη του 1995[39] και απαιτούσε τη συμβολή περίπου 120 καλλιτεχνών και προγραμματιστών, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τα προγράμματα PowerAnimator και Softimage 3D.[40] Ήταν το πιο ακριβό βιντεοπαιχνίδι της εποχής του, με ένα προϋπολογισμό ανάπτυξης περίπου 45 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, ισόβαθμα με 67 το 2015.[41] Ο Κιτάσε ανησυχούσε ότι το franchise θα εγκαταλειπόταν, αν δεν χρησιμοποιούσε τα τρισδιάστατα γραφικά που χρησιμοποιούσαν άλλα παιχνίδια,[42] και η παραγωγή ξεκίνησε μετά την ολοκλήρωση ενός μικρού πειραματικού demo, με το όνομα Final Fantasy SGI στο SGI Onyx. Το demo αυτό είχε τρισδιάστατα μοντέλα χαρακτήρων του Final Fantasy VI με πολύγωνα, τοποθετημένα σε μία μάχη σε πραγματικό χρόνο.[43] Αυτό το πείραμα οδήγησε την ομάδα ανάπτυξης να προσθέσει το χαρακτηριστικό ATB στο Final Fantasy VII. Ωστόσο, επειδή απαιτούνταν μεγάλος αποθηκευτικός χώρος για να εκτελεστούν τα δεδομένα της κίνησης, η Square αποφάσισε να βγάλει το παιχνίδι σε CD-ROM.[39] Η Nintendo, όμως, για την οποία η Square έβγαζε τα προηγούμενα παιχνίδια Final Fantasy, ήθελε να συνεχίσει να χρησιμοποιεί κασέτες για την τότε επερχόμενη κονσόλα, Nintendo 64. Τελικά, αυτό οδήγησε σε διαμάχη και η Square διέκοψε τη συνεργασία της με τη Nintendo. Στις 12 Ιανουαρίου του 1996, η Square ανακοίνωσε την ανάπτυξη του Final Fantasy VII αποκλειστικά για την κονσόλα της Sony, PlayStation.[44]

Σχεδιασμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι χαρακτήρες του παιχνιδιού, όπως σχεδιάστηκαν αρχικά από τον Γιοσιτάκα Αμάνο, τα μέσα του 1990.

Για πρώτη φορά μετά τη δουλειά του για το Final Fantasy στο Famicom, ο Σακαγκούτσι έδωσε προτεραιότητα στον τρόπο παιχνιδιού παρά την ιστορία, καθώς η βασική ανησυχία των δημιουργών ήταν πως θα ενσωματωθεί η τεχνολογία 3D.[45] Η μετάβαση από δισδιάστατα σε τρισδιάστατα γραφικά περιβάλλοντα με προσχεδιασμένα φωτορεαλιστικά φόντα, συνοδεύτηκε από την εστίαση σε μια πιο ρεαλιστική παρουσίαση. Καθώς η επιπλέον χωρητικότητα και τα γραφικά έδωσαν στην ομάδα τα φόντα για την προσθήκη περισσότερων από 40 λεπτών Full motion videos, αυτή η καινοτομία έφερε μαζί και τη δυσκολία να διασφαλιστεί το ότι η κατωτερότητα των εντός-παιχνιδιού γραφικών σε σχέση με τις FMV ταινίες να μην είναι πολύ φανερή. Ο Γιοσινόρι Κιτάσε περιέγραψε τη διαδικασία της δημιουργίας εντός-παιχνιδιού περιβαλλόντων όσο πιο λεπτομερή γίνεται να είναι μία "αποκαρδιωτική δουλειά".[39]

Ο Τετσούγια Νομούρα έχει αναφέρει ότι η σχέση του Cloud και του Sephiroth έχει επηρεαστεί από αυτή των Σάσακι Κότζιρο και Μουσάσι Μιγιαμότο.[46]

Ο επί χρόνια σχεδιαστής χαρακτήρων, Γιοσιτάκα Αμάνο άνοιγε εργαστήρια τέχνης και εκδηλώσεις σε Γαλλία και Νέα Υόρκη, πράγμα που μείωσε τη συμμετοχή του στο παιχνίδι. Ως αποτέλεσμα, αντικαταστάθηκε από τον Τετσούγια Νομούρα, αλλά βοήθησε στο σχεδιασμό του χάρτη του παιχνιδιού.[7] Αρκετά από τα σχέδια του Νομούρα άλλαξαν από τα αρχικά σχέδια κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης. Για παράδειγμα, στο αρχικό σχέδιο του σχέδιο, ο Cloud είχε μαύρα τραβηγμένα μαλλιά προς τα πίσω χωρίς καρφάκια. Ο Νομούρα φοβόταν, ωστόσο, ότι αυτή η αρρενωπότητα δεν θα δινόταν δημοφιλής στους φανατικούς, και έτσι άλλαξε το σχέδιο του Cloud ώστε να έχει ανοικτά ξανθά μαλλιά με καραφάκια. Ο Vincent άλλαξε από ερευνητής σε ντετέκτιβ σε χημικό και τελικά σε πρώην Turk, με τραγικό παρελθόν. Ο Νομούρα δήλωσε πως το στυλ μάχης του Cid μοιάζει με αυτό ενός Dragoon Knight, μία τάξη χαρακτήρων την οποία διάλεξε γιατί το επίθετό του είναι το ίδιο με δύο προηγούμενους Dragoon Knights στη σειρά Final Fantasy, του Ricard Highwind (Final Fantasy II) και του Kain Highwind (Final Fantasy IV).[7]

Μουσική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκτέλεση του One Winged Angel στη σειρά συναυλιών βιντεοπαιχνιδιών Video Games Live, το 2009.

Τη μουσική του παιχνιδιού συνέθεσε ο Νομπούο Ουεμάτσου. Αντί για ηχογραφημένη μουσική και ηχητικά εφέ, ο Ουεμάτσου χρησιμοποίησε το τσιπάκι ήχου του PlayStation.[7] Το Final Fantasy VII ήταν το πρώτο στη σειρά Final Fantasy που περιείχε τραγούδι με ψηφιακά φωνητικά. Χαρακτηριστικό είναι το One-Winged Angel, το οποίο και έχει χαρακτηριστεί ως η "πιο αναγνωρίσιμη σύνθεση" του Νομπούο Ουεμάτσου της μουσικής της σειράς. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι το τραγούδι αυτό έχει μια αίσθηση "ρεαλισμού", η οποία τον εμπόδιζε να τη χαρακτηρίσει "εξωφρενική, τρελή μουσική".[47]

Κυκλοφορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές του Αυγούστου του 1996, κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία, σε πακέτο μαζί με το παιχνίδι Tobal No. 1 για το PlayStation,[48] ένας δίσκος παρουσίασης με το όνομα Square's Preview. Αυτός περιείχε το πιο πρόσφατο playable demo του Final Fantasy VII, καθώς και κριτικές άλλων επερχόμενων παιχνιδιών, όπως το Bushido Blade και το SaGa Frontier. Το demo επέτρεπε στον παίκτη να παίξει το πρώτο κομμάτι του παιχνιδιού, που εξελισσόταν στην πόλη Midgar. Ωστόσο, υπήρξαν κάποιες αξιοσημείωτες διαφορές από την τελική εκδοχή. Ειδικότερα, η Aerith υπήρχε στην αρχική ομάδα, και δεν είχε εφαρμοστεί ακόμη η ικανότητα της χρήσης Summon.[49]

Η κυκλοφορία το παιχνιδιού πραγματοποιήθηκε μετά από μία μαζικής καμπάνιας διάρκειας τριών μηνών, η οποία αποτελούνταν από τηλεοπτικές διαφημίσεις διάρκειας τριών λεπτών σε μεγάλα δίκτυα, από μία θεατρική διαφήμιση ενός λεπτού, προώθηση από την Pepsi, κατά την καλοκαιρινή περίοδο, αλλά και διαφημίσεις σε εκδόσεις των περιοδικών Rolling Stone, Details, Spin, Playboy, αλλά και βιβλία κόμικς που εκδόθηκαν από τις εταιρίες Marvel και DC Comics.[50] Για την κυκλοφορία του Final Fantasy VII στη βόρεια Αμερική έγιναν αρκετές προσθήκες στο σενάριο και τον τρόπο του παιχνιδιού, όπως η ευκολότερη ανταλλαγή των materia, βέλη που υποδεικνύουν τις εξόδους της κάθε περιοχής,[8] καθώς και ένα επιπλέον cutscene (βίντεο), παρακινώντας μία επανακυκλοφορία του παιχνιδιού στην Ιαπωνία υπό τον τίτλο Final Fantasy VII International.[51] Στις 18 Δεκεμβρίου του 2012, αυτή η εκδοχή επανακυκλοφόρησε ως μέρος του ιαπωνικού πακέτου Final Fantasy 25th Anniversary Ultimate Box.[52]

Το 1998, το Final Fantasy VII έγινε port (μεταφορά) στους υπολογιστές με Microsoft Windows. Αυτή η κυκλοφορία είχε καλύτερα γραφικά, διορθώσεις σε ορθογραφικά και μεταφραστικά λάθη, αλλά και διορθώσεις σε glitches σχετικά με τον τρόπο του παιχνιδιού. Ωστόσο, η εκδοχή για υπολογιστές υπέφερε από μειωμένη ποιότητα ήχου, λόγω της χρήσης ήχου μορφής MIDI, και λάθη σε κάποια τσίπσετς γραφικών κατά την αναπαραγωγή μερικών FMV.[53] Μετά από τη συγκεκριμένη κυκλοφορία, οι φανατικοί του παιχνιδιού δημιούργησαν εκατοντάδες mods του. Η πιο αξιοσημείωτη κοινότητα θεωρείται το φόρουμ Qhimm.com, το οποίο περιλαμβάνει διάφορα mods, όπως patches (για καλύτερη συμβατότητα με τα μοντέρνα Windows και τις κάρτες γραφικών), μετατροπέα αποθηκευμένων παιχνιδιών PC-PS, επεξεργαστή αποθηκευμένου παιχνιδιού, εκπαιδευτές παιχνιδιού, μοντέλα χαρακτήρων, άτλαντα, βίντεο, μουσική, και επίπεδα μάχης.[54]

Επιπρόσθετα με τις κυκλοφορίες για το PlayStation και τους προσωπικούς υπολογιστές, το Final Fantasy VII κυκλοφόρησε στο PlayStation Network για την Ιαπωνία στις 10 Απριλίου του 2009, για τη βόρεια Αμερική στις 2 Ιουνίου και για την Ευρώπη και την Αυστραλία στις 4 Ιουνίου του ίδιου έτους. Η ιαπωνική κυκλοφορία είναι η εκδοχή International.[55] Η κυκλοφορία του παιχνιδιού στο PSN έχει κατεβεί 100,000 φορές στις δύο πρώτες εβδομάδες κυκλοφορίας, πράγμα που το κάνει το παιχνίδι του PlayStation στο PlayStation Network με τις γρηγορότερες πωλήσεις.[56]

Στις 4 Ιουλίου του 2012, η Square Enix αποκάλυψε ότι αναμένεται επερχόμενη επανακυκλοφορία της εκδοχής για υπολογιστές. Η εκδοχή αυτή κυκλοφόρησε στις 14 Αυγούστου του ίδιου έτους. Περιλαμβάνει 36 νέα κατορθώματα για ξεκλείδωμα, προαιρετικά Cloud Saves, και μία λειτουργία Character Booster. Η βελτιωμένη αυτή εκδοχή αναπτύχθηκε από τη γαλλική εταιρία DotEmu[57][58] και ήταν διαθέσιμη αποκλειστικά μέσω του καταστήματος της Square Enix. Το παιχνίδι είναι Full HD (ανάλυση 1920x1080), με αναβαθμισμένα τα γνήσια γραφικά.[59] Η κυκλοφορία αυτή στοχεύει κυρίως στο να κάνει το κλασσικό παιχνίδι να "τρέχει" στα μοντέρνα Windows OSs (XP/Vista/7) και DirectX 9.0c.[60] Στις 4 Ιουλίου του 2013, το παιχνίδι κυκλοφόρησε στην ψηφιακή πλατφόρμα διανομής, Steam, για τον ηλεκτρονικό υπολογιστή.[61] Επίσης, στα μέσα του 2015, κυκλοφόρησε για τις συσκευές με λειτουργικό σύστημα iOS devices,και στις 5 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους για το PlayStation 4,[62] με πρόσθετη τη λειτουργία cheat, η οποία εκλείπει από την εκδοχή για τα PCs.[63]

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχική υποδοχή και πωλήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 Υποδοχή
Σκορ συναθροιστή
Συναθροιστής Σκορ
Metacritic 92/100 (PS)[64]
77/100(iOS)[65]
Σκορ κριτικών
Δημοσίευση Σκορ
1UP.com A+ (PC)[66]
Allgame 5/5 stars (PS)[67] 4.5/5 stars (PC)[68][69]
Computer and Video Games 5/5 stars (PS)[70]
9/10 (PC)[71]
Edge 9/10 (PS)[72]
Electronic Gaming Monthly 38/40 (PS)[73]
Famitsu 38/40[74]
GameFan 300+/300 (PS)[75]
Game Informer 9.75/10 (PS)[76]
GamePro 5/5 stars (PS)[77]
4.5/5 stars (PC)[78]
GameSpot 9.5/10 (PC)[79]
8.0/10 (PC)[80]
Gamezebo 4/5 stars (iOS)[81]
IGN 9.5/10 (PS)[82]
8.2/10 (PC)[83]
Official PlayStation Magazine (US) 5/5 stars[84]
PC Gamer US 90% (PC)[85]
PSM 5/5 stars[86]

Το Final Fantasy VII απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία. Μέσα σε τρεις μέρες από την κυκλοφορία του στην Ιαπωνία, πούλησε 2.3 εκατομμύρια αντίγραφα.[7] Την πρώτη βδομάδα κυκλοφορίας του στη βόρεια Αμερική, πούλησε 330 χιλιάδες κομμάτια, ενώ σε λιγότερο από τρεις βδομάδες σημείωσε πωλήσεις 500 χιλιάδων κομματιών. Η δυναμική που είχε δημιουργηθεί τις πρώτες εβδομάδες ανοίγματος του παιχνιδιού συνεχίστηκε για αρκετούς μήνες: η Sony ανακοίνωσε ότι το παιχνίδι είχε πουλήσει 1.000.000 αντίγραφα στη Βόρεια Αμερική στις αρχές του Δεκεμβρίου,[87] πράγμα που ώθησε τον οικονομικό αναλυτή Έντουαρντ Γουίλιαμς της Monness, Crespi, Hardt & Co. να σχολιάσει ότι "η Sony επαναπροσδιόρισε την κατηγορία παιχνιδιών εναλλαγής ρόλων (RPG) και επέκτεινε το συνηθισμένο κοινό με την κυκλοφορία του Final Fantasy VII.[88] Στις 25 Δεκεμβρίου, πούλησε πάνω από 9.8 εκατομμύρια αντίγραφα σε όλο τον κόσμο, και έτσι έγινε το παιχνίδι της σειράς Final Fantasy με τις μεγαλύτερες πωλήσεις.[89] Μέχρι τα τέλη του 2006, μόνο η επανέκδοση της εκδοχής International του παιχνιδιού πούλησε περισσότερα από 158,000 αντίγραφα στην Ιαπωνία. Το Final Fantasy VII πήρε τα εύσημα ως το "παιχνίδι που πούλησε το PlayStation", και ως το παιχνίδι που επέτρεψε στα βιντεοπαιχνίδια ρόλων να βρουν θέση στις αγορές εκτός Ιαπωνίας.[90] Μέχρι το Μάιο, το Final Fantasy VII πούλησε 10 εκατομμύρια αντίγραφα παγκοσμίως,[91] πράγμα που τον έκανε τον πιο δημοφιλή τίτλο της σειράς όσον αφορά τις πωλήσεις.[92][93][94] Μέχρι το Μάρτιο του 2015, η εκδοχή του Steam πούλησε 871.517 αντίγραφα, διαμορφώνοντας τον αριθμό σε 10.9 εκατομμύρια αντίγραφα παγκοσμίως.[95]

Με την κυκλοφορία του, το παιχνίδι δέχθηκε ευρεία αποδοχή από τους κριτικούς. Το GameFan το ανέφερε ως "πιθανότατα το καλύτερο παιχνίδι που έγινε ποτέ", φράση που συνεχίζει να αναγράφεται στο πίσω εξώφυλλο της διακοσμητικής θήκης του παιχνιδιού.[96] Το GameSpot σχολίασε ότι "ποτέ πριν δεν υπήρξε τεχνολογία, playability και αφήγηση συνδυασμένα τόσο καλά όσο στο Final Fantasy VII" εκφράζοντας συγκεκριμένα αρέσκεια στα γραφικά, τον ήχο και την ιστορία του παιχνιδιού.[8] Ο Τζέι Μπουρ του IGN επίμεινε ότι τα γραφικά του ήταν "έτη φωτός πέρα από οτιδήποτε έχει υπάρξει στο PlayStation", και αναγνώρισε το σύστημα μάχης του παιχνιδιού ως καλύτερο στοιχείο του.[9] Ο Άλεξ Σι του Computer and Video Games επαίνεσε την ιστορία του, λέγοντας ότι "οι πολλοί χαρακτήρες που έρχονται και φεύγουν κατά τη διάρκεια της ιστορίας έχουν αναπτυχθεί καλά, και οι παίκτες θα νιώθουν τα πάνω κάτω των πρωταγωνιστών σα να είναι ταινία" και ότι "η δομή της ιστορίας είναι τέτοια που, εκεί που νιώθεις ότι τα είδες όλα, κάτι ακόμα πιο τέλειο έρχεται για να σε βγάλει εντελώς από τα ρούχα σου".[97] Το Edge σημείωσε ότι "η διαδραστική ταινία έχει υπάρξει για καιρό μία βρώμικη λέξη για όποιον εκτιμά ένα playable βιντεοπαιχνίδι, αλλά το FFVII πετυχαίνει να έρθει κοντά από όποιον άλλο τίτλο μέχρι τώρα", με την "πολύ σύνθετη, μελοδραματική ιστορία και εξαιρετική μουσική" που συνδυάζονται "για να κάνουν τους παίκτες πραγματική συμπάθεια για τους πρωταγωνιστές".[98] Το RPGamer επαίνεσε το soundtrack του Final Fantasy VII, δηλώνοντας ότι "ο Ουεμάτσου έκανε τη δουλειά του εξαιρετικά καλά" και "ίσως εδώ είναι στα καλύτερά του".[99] Το προσωπικό τεσσάρων κριτικών του Electronic Gaming Monthly έδωσε στο παιχνίδι σκορ 9.5 στα 10 ο καθένας, βγάζοντας συνολικό σκορ 38 στα 40.[100]

Οι κριτικοί επίσης εγκωμίασαν τη μετατροπή του παιχνιδιού για τους υπολογιστές, αλλά το κριτίκαραν για τα κατώτερα σε ποιότητα προσχεδιασμένα φωτορεαλιστικά γραφικά και τον ήχο, καθώς και για το ρυθμό καρέ και τα προβλήματα της εγκατάστασης.[101][102][103] Το Computer Games Magazine ανέφερε ότι "κανένα παιχνίδι" δεν είχε "την τάση να αποτύχει να δουλέψει σε οποιοδήποτε τομέα σε πολλαπλούς υπολογιστές".[104] Το Computer Gaming World παραπονέθηκε ότι "η μουσική, αν και έχει συλληφθεί όμορφα, έχει σφαγιαστεί με το να βασίζεται στην κάρτα ήχου",[102] ενώ το Next Generation Magazine βρήκε τα προσχεδιασμένα φόντα του παιχνιδιού σημαντικά λιγότερο εντυπωσιακά από αυτά της εκδοχής για το PlayStation.[103] Το PC Gamer ανακεφαλαίωσε, λέγοντας ότι ενώ "η Square προφανώς έκανε μόνο τα απαραίτητα για να κάνει το παιχνίδι της για το PlayStation να τρέξει στα Windows", το Final Fantasy VII "παραμένει νικητής στο PC".[101]

Το Final Fantasy VII έχει λάβει, επίσης, μερικές κακές κριτικές. Η ανακοίνωση της Square ότι η παραγωγή θα γινόταν από τη Sony και όχι από τη Nintendo και το ότι δεν θα βασιζόταν στο Final Fantasy SGI demo, δέχθηκε τη δυσαρέσκεια κάποιου μέρους των οπαδών του παιχνιδιού.[43] Το Official U.S. PlayStation Magazine (OPM) και το GameSpot προβληματίστηκαν σχετικά με τη γραμμική εξέλιξη του παιχνιδιού.[8][105] Το OPM θεώρησε το localisation του παιχνιδιού από τα ιαπωνικά στα αγγλικά ως "λίγο λασπωμένη" και ένοιωσε ότι τα animation των summons ήταν "επαναλαμβανόμενα".[105] Το RPGamer απευθύνθηκε στη μετάφραση ως "γεμάτη με ορθογραφικά και άλλα λάθη, τα οποία κάνουν ακόμα πιο ασαφές ένα ήδη πολύ μπερδεμένο σενάριο".[99] Το GamePro, επίσης, θεώρησε τη μετάφραση ως μία σημαντική αδυναμία στο παιχνίδι.[106] Το IGN θεώρησε τη χρήση μόνο τριών χαρακτήρων ως μοναδικό ψεγάδι του παιχνιδιού.[9]

Βραβεία και έπαινοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1997 δόθηκαν πολλές διακρίσεις "Παιχνιδιού της Χρονιάς" στο Final Fantasy VII. Κέρδισε στο πρώτο Interactive Achievement Awards του Academy of Interactive Arts & Sciences, στις κατηγορίες "Παιχνίδι περιπέτειας της χρονιάς για κονσόλα" και "Παιχνίδι ρόλων της χρονιάς". Εκεί, ήταν επίσης προτεινόμενο και στις κατηγορίες "Διαδραστικός τίτλος της χρονιάς", "Εξαιρετικό κατόρθωμα στην τέχνη/γραφικά" και "Εξαιρετικό κατόρθωμα στο διαδραστικό σχεδιασμό".[107] Στο γεγονός Origins Award, κέρδισε στην κατηγορία "Καλύτερο παιχνίδι ρόλων του 1997 για υπολογιστές".[108]

Το EGM του απένειμε τα βραβεία "Επιλογή αναγνωστών παιχνίδι της χρονιάς από όλα τα συστήματα", "Επιλογή αναγνωστών παιχνίδι της χρονιάς για το PlayStation", "Επιλογή αναγνωστών παιχνίδι ρόλων της χρονιάς",[109] "Πιο καυτό μωρό βιντεοπαιχνιδιού" (για την Tifa Lockheart), "Μεγαλύτερος ενθουσιασμός για παιχνίδι", "Καλύτερος τερματισμός" και "Καλύτερη εκτυπωμένη διαφήμιση".[110]

Από το 1997, έχει επιλεγεί από πολλά περιοδικά για βιντεοπαιχνίδια ως ένα από τα κορυφαία παιχνίδια των εποχών, συμπεριλαμβανομένης της 91ης θέσης το 2001 από το EGM στη λίστα "100 καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών",[111] και τέταρτο το 2004 στη λίστα του Retro Gamer "Κορυφαία 100 παιχνίδια".[112] Το 2005, κατατάχθηκε από το IGN στην 88η θέση της λίστας "Κορυφαία 100 παιχνίδια όλων των εποχών"[113] και στην 3η θέση του PALGN's στη λίστα "Τα καλύτερα 100 παιχνίδια όλων των εποχών".[114] Το 2006, το Final Fantasy VII συμπεριλήφθηκε στα "Καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών" του GameSpot,[115] ενώ ήταν το 2ο από τα "100 καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών" του Empire.[116] Το 2008, κατατάχθηκε από το Stuff στην τρίτη θέση της λίστας "100 καλύτερα παιχνίδια",[117] και ένα χρόνο αργότερα στην 15η θέση στα "Κορυφαία 200 παιχνίδια όλων των εποχών" του Game Informer.[118] Το 2001, το GameSpot τοποθέτησε το παιχνίδι στην κορυφή της λίστας με τα παιχνίδια με τη μεγαλύτερη επιρροή που έγιναν ποτέ,[119][120] και δεύτερο στην ίδια λίστα το 2002. Το 2007, το GamePro το κατέταξε στη 14η θέση στη λίστα με τα πιο σημαντικά παιχνίδια όλων των εποχών, ενώ το 2009 τερμάτισε στην ίδια θέση στη λίστα του με τα πιο καινοτόμα παιχνίδια όλων των εποχών.[121][122] Το 2012, το Time το αποκάλεσε ένα από τα "Όλων των εποχών 100 βιντεοπαιχνίδια".[123]

Επίσης, εμφανίστηκε σε αρκετές άλλες λίστες βιντεοπαιχνιδιών. Το 2007, το Dengeki PlayStation του έδωσε τα βραβεία "Καλύτερη ιστορία", "Καλύτερο RPG" και "Συνολικά καλύτερο παιχνίδι" για την κυκλοφορία στο PlayStation. Το 2008, το GamePro το χαρακτήρισε τον καλύτερο τίτλο RPG όλων των εποχών,[124] ενώ το 2010 το συμπεριέλαβε στο άρθρο "Τα 30 καλύτερα παιχνίδια του PSN".[125] Το 2012, το GamesRadar το χαρακτήρισε ως το 6ο πιο συγκινητικό παιχνίδι που έγινε ποτέ.[126] Το 2003, ωστόσο, το GameSpy το κατέταξε στην 7η θέση στη λίστα με τα 25 πιο υπερεκτιμημένα παιχνίδια.[127]

Το Final Fantasy VII έχει πολλές φορές τοποθετηθεί κοντά ή στην κορυφή δημοσκοπήσεων αναγνωστών για τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών. Το 2000, σε δημοσκόπηση του IGN, ψηφίστηκε ως "Επιλογή αναγνωστών παιχνίδι του αιώνα",[128] ενώ το 2006 ψηφίστηκε ως το δεύτερο από τα "Κορυφαία 100 αγαπημένα παιχνίδια όλων των εποχών" στο περιοδικό Famitsu. Επίσης στο ίδιο περιοδικό, το 2011, ψηφίστηκε ως το ένατο παιχνίδι όλων των εποχών που προκάλεσε τα περισσότερα δάκρυα.[129] Το 2004 και το 2005, αναδείχθηκε από τους χρήστες του GameFAQs ως το "Καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών",[130][131] ενώ το 2009 ήρθε δεύτερο στην ίδια λίστα.[132] Το 2008, αναγνώστες του περιοδικού Dengeki το ψήφισαν ως το καλύτερο παιχνίδι που φτιάχτηκε ποτέ,[133] και επίσης το ένατο παιχνίδι όλων των εποχών που προκάλεσε τα περισσότερα δάκρυα.[134]

Κληρονομιά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πέρα από τις κυκλοφορίες για το PlayStation και τους υπολογιστές, το Final Fantasy κυκλοφόρησε στο PlayStation Network στην Ιαπωνία στις 10 Απριλίου, στη Βόρεια Αμερική στις 2 Ιουνίου, και σε Ευρώπη και Αυστραλία στις 4 Ιουνίου του 2009. Η ιαπωνική κυκλοφορία είναι η εκδοχή International.[135] Η κυκλοφορία του παιχνιδιού στο PSN "κατεβάστηκε" 100,000 φορές κατά τις δύο πρώτες εβδομάδες κυκλοφορίας του, γεγονός που το έκανε το παιχνίδι του PlayStation με τις πιο γρήγορες πωλήσεις στην πλατφόρμα.[136] Το παιχνίδι, επίσης, ενέπνευσε μία ανεπίσημη εκδοχή για το NES από την κινέζικη εταιρία Shenzhen Nanjing Technology.[137] Αυτό το port περιλαμβάνει το Final Fantasy VII, υποβαθμισμένο σε δισδιάστατα, με εξαιρούμενες μερικές παράπλευρες αποστολές.[137] Στις 5 Δεκεμβρίου του 2015, κυκλοφόρησε για το PlayStation 4 μία αναβαθμισμένη εκδοχή του παιχνιδιού, με την προσθήκη trophies και cheats. Βασίζεται στη βελτιωμένη εκδοχή για υπολογιστές, που κυκλοφόρησε το 2013 στο Steam.[138]

Η δημοτικότητα του Final Fantasy VII οδήγησε τον σκηνοθέτη Γιοσινόρι Κιτάσε και τον σεναριογράφο Καζουσίγκε Νοτζίμα να δημιουργήσουν σύνδεση του σεναρίου του με αυτό του Final Fantasy X-2. Ο χαρακτήρας Shinra του εν λόγω παιχνιδιού εξυπηρετεί τον σκοπό της συγκέντρωσης ζωτικής ενέργειας από το εσωτερικό του πλανήτη Spira. Ο Νοτζίμα ανέφερε ότι ο Shinra και ο σκοπός του είναι σκόπιμες αναφορές στην εταιρεία Shinra, και ότι οραματίστηκε τα γεγονότα του παιχνιδιού ως prequel των γεγονότων του Final Fantasy VII.[139] Οι αλληλουχίες FMV και τα γραφικά υπολογιστή που χρησιμοποιήθηκαν στο Final Fantasy VII επέτρεψαν στον Χιρονόμπου Σακαγκούτσι να ξεκινήσει την παραγωγή της πρώτης ταινίας Final Fantasy, Final Fantasy: The Spirits Within.[140] Το παιχνίδι, επίσης, παρουσίασε για πρώτη φορά στη σειρά περιβάλλοντα με μοντέρνα (προς προχωρημένη) τεχνολογία, ένα θέμα που ακολούθησαν και τα Final Fantasy VIII και The Spirits Within.[141][142] Μετά την κυκλοφορία του πλήρους Final Fantasy VII με τον υπότιτλο International, ακολούθησαν οι επανακυκλοφορίες των παιχνιδιών της Square στην Ιαπωνία με επιπλέον στοιχεία. Τέτοιοι μεταγενέστεροι τίτλοι που επανακυκλοφόρησαν είναι, μεταξύ άλλων, τα Final Fantasy X (ως International),[143] Final Fantasy X-2 (ως International + Last Mission),[144] Kingdom Hearts (ως Final Mix),[145] Kingdom Hearts II (ως Final Mix),[146] και Final Fantasy XII (ως International Zodiac Job System).[147]

Αρκετοί χαρακτήρες από το Final Fantasy VII έχουν κάνει εμφανίσεις σε άλλους τίτλους της Square Enix, όπως το παιχνίδι πάλης Ehrgeiz και τη σειρά δράσης ρόλων Kingdom Hearts. Επιπρόσθετα, το παιχνίδι πάλης Dissidia Final Fantasy περιλαμβάνει τον Cloud, τον Sephiroth, και άλλους χαρακτήρες από όλη τη σειρά, παρόμοια με το Dissidia 012 Final Fantasy, το οποίο περιλαμβάνει επιπλέον και την Tifa. Στις 12 Νοεμβρίου του 2015, ανακοινώθηκε ότι το παιχνίδι της Nintendo Super Smash Bros. για το Nintendo 3DS και το Wii U θα έχει διαθέσιμο για "κατέβασμα" τον Cloud, μαζί με μία πίστα βασισμένη στη Midgar.

Σχετικά μέσα και προϊόντα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Compilation of Final Fantasy VII
Το λογότυπο της συλλογής

Compilation of Final Fantasy VII είναι ο τίτλος της σειράς παιχνιδιών, ταινιών κινουμένων σχεδίων και ταινιών μικρού μήκους, βασισμένη στο σύμπαν του Final Fantasy VII. Η σειρά αυτή περιέχει τίτλους που είναι επεκτάσεις της αρχικής ιστορίας, οι οποίες κυκλοφορούν σε διάφορες κονσόλες.[148] Το πρώτο παιχνίδι στο Compilation είναι το prequel Before Crisis: Final Fantasy VII που κυκλοφόρησε για κινητά τηλέφωνα και εστιάζει στις δραστηριότητες των Turks έξι χρόνια πριν το αρχικό παιχνίδι, συμπεριλαμβανομένης και της πρώτης σύγκρουσής τους με την AVALANCHE.[149] Η ταινία CGI sequel Final Fantasy VII: Advent Children, τοποθετημένη δύο χρόνια μετά τα γεγονότα του παιχνιδιού, ήταν ο πρώτος τίτλος που ανακοινώθηκε για τη σειρά, αλλά ο δεύτερος που κυκλοφόρησε. Ειδικές εκδόσεις του DVD της ταινίας περιλάμβαναν και το φιλμ Last Order: Final Fantasy VII, ένα OVA που εξιστορείται την καταστροφή του Nibelheim.[150] Το Dirge of Cerberus: Final Fantasy VII και η εκδοχή του για κινητά με τον τίτλο Dirge of Cerberus Lost Episode: Final Fantasy VII είναι παιχνίδια βολών τρίτου προσώπου,[151] που τοποθετούνται τρία χρόνια μετά τα γεγονότα του Final Fantasy VII και ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του Advent Children. Ο πιο πρόσφατος τίτλος είναι το Crisis Core: Final Fantasy VI για το PlayStation Portable, ένα παιχνίδι δράσης ρόλων με πρωταγωνιστή τον Zack Fair.[152] Στο Compilation περιλαμβάνεται και το On the Way to a Smile, μία συλλογή επτά σύντομων ιστοριών που γράφτηκαν από τον Καζουσίγκε Νοτζίμα, και τοποθετούνται ανάμεσα στο τέλος του Final Fantasy VII και την αρχή του Advent Children. Αρχικά, κυκλοφόρησαν μόνο τρεις ιστορίες, οι: Case of Barret, Case of Tifa και Case of Denzel, αλλά με την κυκλοφορία του Advent Children Complete, γράφτηκαν τέσσερις ακόμη ιστορίες, οι: Case of Nanaki, Case of Yuffie, Case of Shinra και Case of Lifestream - White & Black.

Κυκλοφόρησαν και άλλα μέσα χωρίς την ετικέτα του Compilation, μεταξύ των οποίων είναι και το Maiden who travels the Planet, το οποίο ακολουθεί το ταξίδι της Aerith στο Lifestream μετά το θάνατό της από τα χέρια του Sephiroth, και εξελίσσεται ταυτόχρονα με το δεύτερο μισό της ιστορίας του Final Fantasy VII.[153] Το Final Fantasy VII Snowboarding είναι port (μεταφορά) για κινητά του μίνι παιχνιδιού που περιλαμβανόταν στο Final Fantasy VII,[154] το οποίο διαθέτει διαδρομή διαφορετική από αυτή του αρχικού παιχνιδιού.[155] Το παιχνίδι είναι διαθέσιμο για "κατέβασμα" σε συσκευές συμβατές με V Cast και ήταν διαθέσιμο το 2005 πρώτα στην Ιαπωνία και τη βόρεια Αμερική.[156] Το Final Fantasy VII G-Bike είναι ένα παιχνίδι για κινητά με λειτουργικό σύστημα iOS και Android, που κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2014 και είναι βασισμένο στο μίνι παιχνίδι του Final Fantasy VII με τις μοτοσυκλέτες.[157]

Remake

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Final Fantasy VII Remake
Το λογότυπο του remake

Φήμες κυκλοφορούσαν για remake του παιχνιδιού για το PlayStation 3. Αφορμή για αυτή τη φήμη υπήρξε ένα βίντεο με το βελτιωμένο οπτικά βίντεο εισαγωγής του παιχνιδιού, προσαρμοσμένο στις ικανότητες της κονσόλας (tech demo),[158] το οποίο έπαιξε στο συνέδριο βιντεοπαιχνιδιών της E3 2005.

Στις 6 Δεκεμβρίου του 2014, ανακοινώθηκε ότι θα βγει port της εκδοχής για υπολογιστές του Final Fantasy VII στο PlayStation 4 την άνοιξη του 2015, με μεγαλύτερη ανάλυση και καλύτερα γραφικά.[159]

Τον Ιούνιο, στην E3 2015, ανακοινώθηκε επίσημα ότι θα βγει remake του παιχνιδιού αποκλειστικά για το PlayStation 4. Εκεί προβλήθηκε ένα υψηλής ανάλυσης trailer για το remake,[160] το οποίο θα αναπτύξουν ο παραγωγός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος του αρχικού παιχνιδιού, Γιοσινόρι Κιτάσε, Τετσούγια Νομούρα και Καζουσίγκε Νοτζίμα, αντίστοιχα.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ (Αγγλικά) redump.org.
  2. ↑ Ashcraft, Brian. «Square Enix Will Stream Final Fantasy for Smartphones in Japan» (στα αγγλικά). Kotaku. http://kotaku.com/square-enix-will-stream-final-fantasy-for-smartphones-i-1632339648. Ανακτήθηκε στις 2017-08-08. 
  3. ↑ McWhertor, Michael (16 Ιουνίου 2015). «Final Fantasy 7 coming to iOS, PC to PS4 port delayed». Polygon. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2017. 
  4. ↑ «FINAL FANTASY VII on the App Store». App Store (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2017. 
  5. ↑ Karmali, Luke (15 Ιουνίου 2015). «E3 2015: The Final Fantasy 7 Remake Is Finally Happening». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2017. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Final Fantasy VII North American instruction manual. Sony Computer Entertainment. 1997. pp. 15, 44–46. SCUS-94163.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 McLaughlin, Rus (30 Απριλίου 2008). «IGN Presents: The History of Final Fantasy VII». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 «Final Fantasy VII Review» (στα αγγλικά). GameSpot. http://www.gamespot.com/ps/rpg/finalfantasy7/review.html. Ανακτήθηκε στις 2017-02-20. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Boor, Jay (3 Σεπτεμβρίου 1997). «Final Fantasy VII». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  10. ↑ «Characters - Final Fantasy VII Wiki Guide - IGN». IGN (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  11. ↑ Official U.S. PlayStation Magazine August 2001; issue 47. Ziff Davis. 2001. p. 16.
  12. ↑ Square Co (September 7, 1997). Final Fantasy VII. PlayStation. SCE America. «Aerith: What rank were you? / Cloud: Rank? / Aerith: You know, in SOLDIER. / Cloud: Oh, I was... First Class.». 
  13. ↑ Studio BentStuff, επιμ. (2005). Final Fantasy VII Ultimania Ω (στα Ιαπωνικά). Square Enix. σελ. 30. ISBN 4-7575-1520-0. 
  14. ↑ Studio BentStuff, επιμ. (2005). Final Fantasy VII Ultimania Ω (στα Ιαπωνικά). Square Enix. σελ. 46. ISBN 4-7575-1520-0. 
  15. ↑ Square Electronic Arts, επιμ. (1997). Final Fantasy VII North American instruction manual. Square Electronic Arts. σελ. 11. SCUS-94163. 
  16. ↑ Square Electronic Arts, επιμ. (1997). Final Fantasy VII North American instruction manual. Square Electronic Arts. σελ. 10. SCUS-94163. 
  17. ↑ Square Co (September 7, 1997). Final Fantasy VII. PlayStation. SCE America. Aerith: You okay? This is a church in the Sector 5 slums. [You] suddenly fell on top of me. You really gave me quite a scare. / Cloud: ......I came crashing down? / Aerith: The roof and the flower bed must have broken your fall. You're lucky.
  18. ↑ Square Co (September 7, 1997). Final Fantasy VII. PlayStation. SCE America. Aerith: Say, Cloud. Have you ever been a bodyguard? You DO do everything, right? / Cloud: Yeah, that's right. / Aerith: Then, get me out of here.
  19. ↑ Square Co (September 7, 1997). Final Fantasy VII. PlayStation. SCE America. Don Corneo: Shinra's trying to crush a small rebel group called AVALANCHE, and want to infiltrate their hideout. And they're really going to crush them...literally. By breaking the support holding up the plate above them. / Tifa: Break the support!? / Don Corneo: You know what's going to happen? The plate'll go PING and everything's gonna go BAMMM!! I heard their hideout's in the Sector 7 Slums...
  20. ↑ Square Co (September 7, 1997). Final Fantasy VII. PlayStation. SCE America. Cloud: Why is Shinra after Aerith? / Elmyra: Aerith is an Ancient Cetra. The sole survivor.
  21. ↑ Square Co (September 7, 1997). Final Fantasy VII. PlayStation. SCE America. President Shinra: She's the last surviving Ancient... Don't you know? They called themselves the Cetra and lived thousands of years ago. Now they are just a forgotten page in history. / Red XIII: Cetra... That girl, is she a survivor of the Cetra? / President Shinra: Cetra, or the Ancients will show us the way to the 'Promised Land.' I'm expecting a lot out of her. / Red XIII: The Promised Land? Isn't that just a legend? / President Shinra: Even so, it's just too appealing to not to pursue. It's been said the Promised Land is very fertile. ...If the land is fertile... / Barret: Then there's gotta be Mako! / President Shinra: Exactly. That is why our money-sucking Mako Reactor is a necessity. The abundant Mako will just come out on its own.
  22. ↑ Square Co (September 7, 1997). Final Fantasy VII. PlayStation. SCE America. Cloud: ...Did it get away? Jenova...? / Red XIII: Jenova Specimen... Looks like it went to the upper floor using that elevator for the specimens.
  23. ↑ Square Electronic Arts, ed. (1997). Final Fantasy VII North American instruction manual. Square Electronic Arts. p. 10. SCUS-94163.
  24. ↑ Studio BentStuff, ed. (2005). Final Fantasy VII Ultimania Ω (in Japanese). Square Enix. p. 57. ISBN 4-7575-1520-0.
  25. ↑ Square Co (September 7, 1997). Final Fantasy VII. PlayStation. SCE America. Aerith: How do you intend to become one with the Planet? / Sephiroth: It's simple. Once the Planet is hurt, it gathers Spirit Energy to heal the injury. The amount of energy gathered depends on the size of the injury. ...What would happen if there was an injury that threatened the very life of the Planet? Think how much energy would be gathered! Ha ha ha! And at the center of that injury, will be me. All that boundless energy will be mine. By merging with all the energy of the Planet, I will become a new life form, a new existence. Melding with the Planet... I will cease to exist as I am now. Only to be reborn as a "god" to rule over every soul. / Aerith: An injury powerful enough to destroy the Planet? Injure... the Planet? / Sephiroth: Behold that mural. The Ultimate Destructive Magic... Meteor.
  26. ↑ 26,0 26,1 Studio BentStuff, ed. (2005). Final Fantasy VII Ultimania Ω (in Japanese). Square Enix. pp. 210–215. ISBN 4-7575-1520-0.
  27. ↑ Square Co (September 7, 1997). Final Fantasy VII. PlayStation. SCE America. Ifalna: A small number of the surviving Cetra defeated Jenova, and confined it.
  28. ↑ Studio BentStuff, ed. (2005). Final Fantasy VII Ultimania Ω (in Japanese). Square Enix. p. 198. ISBN 4-7575-1520-0.
  29. ↑ Square Co (September 7, 1997). Final Fantasy VII. PlayStation. SCE America. Cloud: Sephiroth! I know you're listening! I know what you want to say! That I wasn't in Nibelheim five years ago. That's it, isn't it? / Sephiroth: I see you finally understand. / Cloud: But, I want to ask you one thing. Why... why are you doing this? / Sephiroth: Ha, ha, ha...... I want to take you back to your real self. The one who gave me the Black Materia that day... Who would have ever thought a failed experiment would prove so useful? Hojo would die if he knew. / Cloud: Hojo!? What does he have to do with me!? / Sephiroth: Five years ago you were... ...constructed by Hojo, piece by piece, right after Nibelheim was burnt. A puppet made up of vibrant Jenova cells, her knowledge, and the power of Mako.
  30. ↑ Studio BentStuff, ed. (2005). Final Fantasy VII Ultimania Ω (in Japanese). Square Enix. p. 58. ISBN 4-7575-1520-0.
  31. ↑ Square Co (September 7, 1997). Final Fantasy VII. PlayStation. SCE America. Barret: Execution!? What're ya gonna get by executin' us? / Rufus: You are to be executed for causing this situation. People are ignorant. They'll feel better as long as someone is punished. / Barret: I take back what little praise I had for this damn jackass! / Rufus: Well, enjoy your last moments together.
  32. ↑ Square (September 7, 1997). Final Fantasy VII. PlayStation. SCE America. Aeris: What a shock..... I didn't know Zack was from this town. / Cloud: You know him? / Aeris: Didn't I tell you? He was my first love.
  33. ↑ Studio BentStuff, ed. (2005). Final Fantasy VII Ultimania Ω (in Japanese). Square Enix. p. 591. ISBN 4-7575-1520-0.
  34. ↑ «Final Fantasy Siggraph '95 Sample (Nintendo 64)». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017. 
  35. ↑ "Yoshinori Kitase interview". Level (in Swedish) (Reset Media) (25). May 2008.
  36. ↑ Staff, I. G. N. (4 Ιουνίου 2007). «FFVII Not Being Remade -- Nomura». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  37. ↑ Square (January 31, 1997). Final Fantasy VII (in Japanese). PlayStation. Square. Scene: staff credits.
  38. ↑ Bjarneby, Tobias (April 2006). "De missanpassade". Level (in Swedish) (Reset Media) (1): 38–46.
  39. ↑ 39,0 39,1 39,2 «The Making Of: Final Fantasy VII - Edge Magazine». 9 Μαΐου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  40. ↑ «GameSpot». wayback.archive.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2003. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  41. ↑ «CPI Inflation Calculator». www.bls.gov. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  42. ↑ Electronic Gaming Monthly October 2005; issue 196. Ziff Davis. 2005. p. 104.
  43. ↑ 43,0 43,1 «Final Fantasy SGI Demo». www.rpgamer.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  44. ↑ Leone, Matt (9 Ιανουαρίου 2017). «Final Fantasy 7: An oral history». Polygon.com. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  45. ↑ «Iwata Asks Nintendo». www.nintendo.co.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  46. ↑ «shmuplations.com». shmuplations.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017. 
  47. ↑ «Nobuo Uematsu Interview». www.rpgamer.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  48. ↑ «The Final Fantasy VII Citadel: Game Information». www.ff7citadel.com. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2017. 
  49. ↑ Square (August 6, 1996). Square's Preview Extra (in Japanese). PlayStation. Square.
  50. ↑ «PlayStation's Final Fantasy VII Marketing Blitz Continues; Consumers Gain First Glimpse of the Most Anticipated Videogame of 1997 Through Massive Advertising Campaign. - Free Online Library». www.thefreelibrary.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  51. ↑ «Final Fantasy VII - International Version». www.rpgamer.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  52. ↑ «Full Final Fantasy 25th Anniversary Ultimate Box Game List». Andriasang. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-19. https://web.archive.org/web/20121019130607/http://andriasang.com/con2j5/ff_ultimate_box_game_list/. Ανακτήθηκε στις 2017-02-20. 
  53. ↑ «Review : Final Fantasy VII [PC] - from GamePro.com». 23 Οκτωβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  54. ↑ «Qhimm.com Forums - Index». forums.qhimm.com. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  55. ↑ «ファイナルファンタジーVII インターナショナル | ソフトウェアカタログ | プレイステーション® オフィシャルサイト». www.jp.playstation.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  56. ↑ «News : Final Fantasy VII downloaded 100,000 times in two weeks [PlayStation] - from GamePro.com». 28 Ιουνίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  57. ↑ «DotEmu - Dear DotEmu fans, 15 years ago, one of best video... | Facebook». www.facebook.com. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  58. ↑ «Twitter / dotemu: DotEmu & Square Enix teamed ...». 12 Αυγούστου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  59. ↑ «Final Fantasy VII PC Re-Release 2012 | True PC Gaming». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  60. ↑ «FINAL FANTASY® VII [PC DOWNLOAD] | Square Enix Online Store». Square Enix Online Store (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  61. ↑ «FINAL FANTASY VII στο Steam». store.steampowered.com. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  62. ↑ «Original Final Fantasy VII Coming To iOS, Then To PlayStation 4». Siliconera. 16 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  63. ↑ Schreier, Jason. «Two 'Cheats' Make Final Fantasy VII Way Better On PS4» (στα αγγλικά). Kotaku. http://kotaku.com/two-cheats-make-final-fantasy-vii-way-better-on-ps4-1746617898. Ανακτήθηκε στις 2017-02-20. 
  64. ↑ http://www.metacritic.com/game/playstation/final-fantasy-vii "Final Fantasy VII for PlayStation Reviews". Metacritic. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017.
  65. ↑ http://www.metacritic.com/game/ios/final-fantasy-vii "Final Fantasy VII". Metacritic. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017.
  66. ↑ «1UP Staff (January 1, 2000). "Final Fantasy VII Review". 1UP.com. Archived from the original on November 6, 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2012. 
  67. ↑ «"Final Fantasy VII (Greatest Hits)". Allgame. Rovi Corporation. Archived from the original on January 2, 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2010. 
  68. ↑ «"Final Fantasy VII (PC)". Allgame. Rovi Corporation. Archived from the original on November 14, 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2014. 
  69. ↑ http://www.gamespite.net/toastywiki/index.php/Games/Issue13FinalFantasyVII Αρχειοθετήθηκε 2012-01-20 στο Wayback Machine. Nomali, Nicola (March 30, 2009). Parish, Jeremy, ed. "Final Fantasy VII: The Voice of the Planet". GameSpite Quarterly (13). Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017.
  70. ↑ "Computer and Video Games - Issue 192 (1997-11)(EMAP Images)(GB)". archive.org.
  71. ↑ «Final Fantasy VII: The game that made RPGs cool, Computer and Video Games». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2014. 
  72. ↑ «"SquareSoft". Edge Reviews Database. Archived from the original on December 21, 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2011. 
  73. ↑ Electronic Gaming Monthly, 1998 Video Game Buyer's Guide, σελ. 72
  74. ↑ «"Final Fantasy - famitsu Scores Archive". Famitsu Scores Archive. Archived from the original on July 14, 2008. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2008. 
  75. ↑ GameFan, τόμος 5, τεύχος 9 (September 1997), σελ. 26 & 67-70
  76. ↑ https://web.archive.org/web/19990913143421/http://www.gameinformer.com/cgi-bin/review.cgi?sys=psx&path=sep97&doc=ff7 Andy; Paul; Reiner, Andrew (September 1997). "Final Fantasy VII: Better Than All the Rest". Game Informer. Archived from the original on September 13, 1999
  77. ↑ Slo Mo, ed. (October 1997). "Official U.S. PlayStation Magazine" (109). IDG Communications Media: 46–47.
  78. ↑ «Olafson, Peter. "Final Fantasy VII Review". Archived from the original on February 22, 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2010. 
  79. ↑ Austin, Steve (September 27, 1997). "Final Fantasy VII for PlayStation Review". GameSpot. CBS Interactive. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017.
  80. ↑ Dulin, Ron (July 7, 1998). "Final Fantasy VII (PC)". GameSpot. CBS Interactive. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017.
  81. ↑ http://www.gamezebo.com/2015/08/27/final-fantasy-vii-review-great-opportunity-slightly-missed/ Tylwalk, Nick (August 27, 2015). "Final Fantasy VII Review: A Great Opportunity, Slightly Missed". Gamezebo. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017.
  82. ↑ «Boor, Jay (September 3, 1997). "Final Fantasy VII Review". IGN. News Corporation. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2016. 
  83. ↑ «"Final Fantasy VII review (PC)". IGN. News Corporation. June 24, 1998. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2016. 
  84. ↑ Kennedy, Sam; Steinman, Gary, ed. (2001). Official U.S. PlayStation Magazine August 2001; τεύχος 47. Ziff Davis. σελ. 98.
  85. ↑ «Wolf, Michael (September 1998). "Final Fantasy VII". PC Gamer US. Archived from the original on February 29, 2000. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2017». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Φεβρουαρίου 2000. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2019. 
  86. ↑ Frost, Stephen, ed. (September 1997). "PlayStation: The Official Magazine" (1). Imagine Media: 18.
  87. ↑ «FindArticles.com | CBSi». findarticles.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  88. ↑ «Final Fantasy VII For PlayStation Hits Million-Unit Mark; Latest Sell-Through Numbers Make Square's Final Fantasy VII Worldwide Best Seller. - Free Online Library». www.thefreelibrary.com. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]
  89. ↑ McCarthy, Dave (28 Απριλίου 2008). «Crisis Core: Final Fantasy VII UK Interview». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  90. ↑ «GEIMIN.NET 2006 video game software sales TOP500 (Famitsu version)». geimin.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  91. ↑ «Masterpiece: Final Fantasy VII» (στα αγγλικά). Ars Technica. http://arstechnica.com/gaming/news/2010/05/masterpiece-final-fantasy-vii.ars. Ανακτήθηκε στις 2017-02-20. 
  92. ↑ «FindArticles.com | CBSi». findarticles.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2006. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  93. ↑ «'Dirge of Cerberus' defies expectations, for better and worse - USATODAY.com». www.usatoday.com. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  94. ↑ «The Greatest Games of All Time». 19 Δεκεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  95. ↑ «FINAL FANTASY VII -». SteamSpy - All the data about Steam games (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2017. 
  96. ↑ GameFan Magazine; Volume 5 Issue 9. September 1997.
  97. ↑ «Final Fantasy VII review - CVG UK». 29 Νοεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  98. ↑ «Edge Magazine | GamesRadar+» (στα αγγλικά). gamesradar. http://www.edge-online.com/reviews/final-fantasy-vii-review/. Ανακτήθηκε στις 2017-02-20. 
  99. ↑ 99,0 99,1 «Final Fantasy VII - Review». www.rpgamer.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  100. ↑ Electronic Gaming Monthly, 1998 Video Game Buyer's Guide, p. 72
  101. ↑ 101,0 101,1 «PC Gamer Online». 29 Φεβρουαρίου 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Φεβρουαρίου 2000. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  102. ↑ 102,0 102,1 «GameSpot presents CGW's Final Fantasy VII review». 1 Οκτωβρίου 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2000. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  103. ↑ 103,0 103,1 «Next-Generation Online: Final Fantasy VII Review». 5 Δεκεμβρίου 1998. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 1998. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  104. ↑ «Computer Games Online». 25 Φεβρουαρίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  105. ↑ 105,0 105,1 Kennedy, Sam; Steinman, Gary, eds. (2001). Official U.S. PlayStation Magazine August 2001; issue 47. Ziff Davis. p. 98.
  106. ↑ «Olafson, Peter (November 24, 2000). "Review: Final Fantasy VII". GamePro. Archived from the original on October 23, 2008. Retrieved July 16, 2008». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2008. 
  107. ↑ Sciences, Academy of Interactive Arts &. «1998 1st Annual Interactive Achievement Awards». www.interactive.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  108. ↑ «The Inside Scoop on Gaming - RPGnet». www.rpg.net. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  109. ↑ "Readers' Choice Awards". Electronic Gaming Monthly (104): 100. March 1998.
  110. ↑ «Electronic Gaming Monthly» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2016-12-03. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Electronic_Gaming_Monthly&oldid=752800227. 
  111. ↑ «Gamers.com». 20 Ιουνίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2003. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  112. ↑ Retro Gamer issue 9, page 61
  113. ↑ «IGN's Top 100 Games». 12 Μαρτίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  114. ↑ «The Greatest 100 Games Ever: 5-1 - PALGN Video Game Feature - PAL Gaming Network». 17 Ιουνίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  115. ↑ Gouskos, Carrie. "Lucky Seven". GameSpot. Retrieved September 6, 2008.
  116. ↑ «The 100 Greatest Games Of All Time| Final Fantasy VII | Empire | www.empireonline.com». 6 Ιουλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  117. ↑ Stuff, September 2008, page 125
  118. ↑ «Game Informer's Top 100 Games Of All Time (Circa Issue 100)». Game Informer (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. 
  119. ↑ «GameSpot:Video Games PC Xbox 360 PS3 Wii PSP DS PS2 PlayStation 2 GameCube GBA PlayStation 3». 20 Μαΐου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  120. ↑ «VIIth Heaven: Rekindling the Success of Final Fantasy VII - GameSpot». 21 Μαρτίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  121. ↑ «Feature : The 52 Most Important Video Games of All Time (page 4 of 8) [International] - from GamePro.com». 13 Σεπτεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  122. ↑ «20 Games That Changed Gaming Forever» (στα αγγλικά). PCWorld. http://www.pcworld.com/article/167229/20_games_that_changed_gaming_forever.html. Ανακτήθηκε στις 2017-02-20. 
  123. ↑ Peckham, Matt. «All 21 Xbox One Launch Day Games in One Place». Time. ISSN 0040-781X. http://techland.time.com/2012/11/15/all-time-100-video-games/slide/all/. Ανακτήθηκε στις 2017-02-20. 
  124. ↑ «Gamepro's top 26 RPG's of all time - System Wars - GameSpot». GameSpot (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  125. ↑ «The 30 Best PSN Games, Feature Story from GamePro». 24 Σεπτεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  126. ↑ «The saddest video games that will actually make you cry» (στα αγγλικά). gamesradar. http://www.gamesradar.com/top-7-saddest-video-games-will-make-you-cry/. Ανακτήθηκε στις 2017-02-21. 
  127. ↑ «GameSpy.com - Gaming's Homepage». 6 Ιουλίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  128. ↑ Staff, I. G. N. (12 Ιανουαρίου 2000). «Reader's Choice Game of the Century». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  129. ↑ «Famitsu's top 20 list of tear-inducing games - Gematsu» (στα αγγλικά). Gematsu. 2011-12-29. http://gematsu.com/2011/12/famitsus-top-20-list-of-tear-inducing-games. Ανακτήθηκε στις 2017-02-21. 
  130. ↑ «Spring 2004: Best. Game. Ever. - GameFAQs». www.gamefaqs.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  131. ↑ «Top 10 Lists - GameFAQs». www.gamefaqs.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  132. ↑ «Poll of the Day - Contest Bonus: Final Fantasy VII vs. Zelda: Ocarina of Time - GameFAQs». www.gamefaqs.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  133. ↑ «Japan: Dengeki Readers Say Fav 2007 Game, Fav of All Time». 28 Μαρτίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  134. ↑ 電撃オンライン. «【アンケート結果発表】感動して泣いてしまったゲームはありますか？» (στα ja-JP). 電撃オンライン. http://news.dengeki.com/elem/000/000/113/113442/. Ανακτήθηκε στις 2017-02-21. 
  135. ↑ «ファイナルファンタジーVII インターナショナル | ソフトウェアカタログ | プレイステーション® オフィシャルサイト». www.jp.playstation.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  136. ↑ «News : Final Fantasy VII downloaded 100,000 times in two weeks [PlayStation] - from GamePro.com». 28 Ιουνίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  137. ↑ 137,0 137,1 «Final Fantasy VII ported to the Famicom. Finally!». Engadget. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  138. ↑ McWhertor, Michael (6 Δεκεμβρίου 2014). «Final Fantasy 7 is coming to PlayStation 4 next year». Polygon. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  139. ↑ Studio BentStuff, ed. (2001). Final Fantasy X Ultimania Ω (in Japanese). DigiCube/Square Enix. p. 191. ISBN 4-88787-021-3.
  140. ↑ Kennedy, Sam & Steinman, Gary, ed. (2001). Official U.S. PlayStation Magazine August 2001; issue 47. Ziff Davis. p. 90.
  141. ↑ «The Creators». 16 Απριλίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  142. ↑ Oliver, Glen (11 Ιουλίου 2001). «Review of Final Fantasy: The Spirits Within». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  143. ↑ «RPGamer > Final Fantasy X International Europe Bound». rpgamer.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  144. ↑ «Final Fantasy X-2 Developer Interview - PlayStation 2 Feature at IGN». 10 Αυγούστου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  145. ↑ «Kingdom Hearts Final Mix Images - PS2 News at IGN». 29 Ιουνίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  146. ↑ «驚愕の新バトル追加!! 『キングダム ハーツII ファイナル ミックス＋』 - ファミ通.com». www.famitsu.com (στα Ιαπωνικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  147. ↑ «SQUARE ENIX PARTY PRESS CONFERENCE ANNOUNCEMENT | SQUARE ENIX». www.square-enix.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  148. ↑ «Gantayat, Anoop (October 27, 2004). "New Final Fantasy VII For PSP". IGN. News Corporation. Retrieved September 15, 2008». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2016. 
  149. ↑ Gantayat, Anoop (27 Μαΐου 2004). «Before Crisis FF7 Details». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  150. ↑ Watanabe, Yukari, ed. (2006). Final Fantasy VII Advent Children - Reunion Files - (in Japanese). SoftBank. p. 95. ISBN 4-7973-3498-3.
  151. ↑ Dunham, Jeremy (11 Αυγούστου 2006). «Dirge of Cerberus: Final Fantasy VII Review». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  152. ↑ «Crisis Core FFVII Update - PlayStation Portable Preview at IGN». 7 Φεβρουαρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  153. ↑ Studio BentStuff, ed. (2005). Final Fantasy VII Ultimania Ω (in Japanese). Square Enix. p. 572. ISBN 4-7575-1520-0.
  154. ↑ [ Studio BentStuff, ed. (2005). Final Fantasy VII Ultimania Ω (in Japanese). Square Enix. p. 572. ISBN 4-7575-1520-0. Buchanan, Levi (March 10, 2005). "Final Fantasy VII Snowboarding". IGN. News Corporation. Archived from the original on February 10, 2009. Retrieved July 16, 2008.]
  155. ↑ «Final Fantasy VII Snowboarding Review» (στα αγγλικά). GameSpot. http://www.gamespot.com/mobile/sports/finalfantasy7snowboarding/review.html?om_act=convert&om_clk=gssummary&tag=summary;read-review. Ανακτήθηκε στις 2017-02-21. 
  156. ↑ «SQUARE ENIX BRINGS FINAL FANTASY® VII SNOWBOARDING AND MUSASHI® MOBILE SAMURAI 3D TITLES TO V CAST FROM VERIZON WIRELESS | SQUARE ENIX». www.square-enix.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  157. ↑ «Cloud And Reno Engage In A Bike Duel In Final Fantasy VII G-Bike Trailer». Siliconera. 19 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  158. ↑ Allen, Jason (16 Μαΐου 2005). «E3 2005: Eyes-on the Final Fantasy VII Tech Demo». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  159. ↑ «Final Fantasy VII Announced For PS4, Not A Full Remake But Simple Port of PC Version, Debut Trailer Released» (στα αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-05. https://web.archive.org/web/20160305162125/http://www.gamepur.com/news/17228-final-fantasy-vii-announced-ps4-not-full-remake-simple-port-pc-version.html. Ανακτήθηκε στις 2017-02-21. 
  160. ↑ «Final Fantasy VII remake announced for PS4 - Gematsu» (στα αγγλικά). Gematsu. 2015-06-15. http://gematsu.com/2015/06/final-fantasy-vii-remake-announced-ps4. Ανακτήθηκε στις 2017-02-21. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]