Handley Page Harrow

Handley Page H.P.54 Harrow
Το H.P.54 Harrow
Τύποςβομβαρδιστικό/μεταγωγικό αεροσκάφος
ΚατασκευαστήςHandley Page
Χώρα προέλευσηςΗνωμένο Βασίλειο
ΣχεδιασμόςGustav Lachmann
Παρθενική πτήση10 Οκτωβρίου 1936
Πρώτη παρουσίαση1937
Αποσύρθηκε1945
Κύριος χειριστήςRAF
Άλλοι χειριστέςFleet Air Arm
Παραγωγή1936-1937
Μονάδες που παρήχθησαν100

Το Handley Page H.P.54 Harrow ήταν βρετανικό δικινητήριο βομβαρδιστικό, το οποίο αναπτύχθηκε την δεκαετία του 1930 και χρησιμοποιήθηκε ως μεταγωγικό από την RAF στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Harrow ήταν η έκδοση παραγωγής του προγενέστερου σχεδίου H.P.51, ενός μονοπλάνου που επίσης ήταν μετατροπή του τρικινητήριου διπλάνου Handley Page H.P.43.[1] Ο δρ. Gustav Lachmann σχεδίασε και τα δύο μονοπλάνα. Αρχικά η Handley Page σχεδίαζε να συμμετάσχει με το H.P.51 στον διαγωνισμό για την Απαίτηση C.26/31 του Υπουργείου Αεροπορία για βομβαρδιστικό-μεταγωγικό. Αργότερα κρίθηκε ότι το H.P.54 ήταν πιο πιθανό να προτιμηθεί στον εν λόγω διαγωνισμό. Τελικά κανένα σχέδιο δεν συμμετείχε στον διαγωνισμό για την C.26/31, διότι ήδη από τον Ιούνιο του 1935 εξεδόθη νέα Απαίτηση (B.29/35) που συντάχθηκε με βάση το Harrow, δίδοντας έμφαση στις δυνατότητες του σαν βομβαρδιστικό ενώ παράλληλα θα διατηρούνταν η δυνατότητα χρήσης του σαν μεταγωγικό. Στις 14 Αυγούστου, πολλούς μήνες πριν την αρχική πτήση του πρωτοτύπου, το Υπουργείο ζήτησε την κατασκευή εκατό αεροσκαφών.[2] Το πρωτότυπο προωθούνταν από δύο κινητήρες Bristol Pegasus X των 830 hp και πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 10 Οκτωβρίου 1936.[3] Διέθετε μηχανικά κινούμενους πυργίσκους πολυβόλων στο ρύγχος, την ουρά και την ράχη, ενώ ήταν δυνατή η μεταφορά μέχρι και 1.400 kg βομβών.

Επιχειρησιακή ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτο αεροσκάφος παραδόθηκε στο Νο. 214 Σμήνος της RAF στις 13 Ιανουαρίου 1937.[3] Εντός του έτους παραδόθηκαν και τα εκατό αεροσκάφη, εξοπλίζοντας συνολικά πέντε Σμήνη βομβαρδιστικών.[3] Η Αεροπορία του Στόλου (Fleet Air Arm) επίσης παρήγγειλε εκατό αεροσκάφη, όμως η κατασκευάστρια δεν είχε την παραγωγική δυνατότητα να καλύψει και αυτή την παραγγελία. Ήδη από τα τέλη του 1939 ξεκίνησε η απόσυρση των Harrow από τις μονάδες πρώτης γραμμής διότι πλέον ήταν διαθέσιμη σε αυξανόμενους αριθμούς πιο σύγχρονοι τύποι. Τα Harrow παρέμειναν σε χρήση σαν μεταγωγικά. Την 1η Μαΐου 1940 συγκροτήθηκε το Νο. 217 Σμήνος το οποίο διέθετε αεροσκάφη Harrow, Bristol Bombay και επιταγμένα πολιτικά αεροσκάφη.[4] Όλα τα αεροσκάφη αντικαταστάθηκαν σταδιακά από Douglas C-47 Skytrain, εκτός από τα Harrow που παρέμειναν επιχειρησιακά μέχρι το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.[5][6]

Τα αεροσκάφη χρησιμοποιούνταν περιστασιακά σε επικίνδυνες πτήσεις ανάμεσα στην Αγγλία και το Γιβραλτάρ.[5] Παρέμειναν επιχειρησιακά σε όλη την διάρκεια της Συμμαχικής προέλασης στην δυτική Ευρώπη το 1944, εκενώνοντας μάλιστα τραυματίες κατά την διάρκεια της επιχείρησης Μάρκετ Γκάρντεν.[4][7] Επτά Harrow καταστράφηκαν στο έδαφος από γερμανικά μαχητικά στην επιχείρηση Μπόντενπλατε, την τελευταία μεγάλη επιθετική ενέργεια της Luftwaffe στο Δυτικό Μέτωπο (πρωτοχρονιά του 1945).[5][7][5] Τα πέντε εναπομείναντα αεροσκάφη αποσύρθηκαν τελικά στις 25 Μαΐου 1945.[5][7][5]

Κατά την διάρκεια των εντατικών γερμανικών νυχτερινών βομβαρδισμών τον χειμώνα του 1940-41, έξι Harrow χρησιμοποιήθηκαν για την ρυμούλκηση εναέριων ναρκών (Long Aerial Mines, LAM) στην πορεία που ακολουθούσαν τα εχθρικά βομβαρδιστικά.[7] Οι LAM ήταν πακέτα εκρηκτικών συνδεδεμένα με πολύ μακρύ συρματόσχοινο, που τα τραβούσαν αεροσκάφη. Η ανορθόδοξη τακτική είχε σαν αποτέλεσμα την κατάρριψη τεσσάρων έως έξι γερμανικών βομβαρδιστικών (ανάλογα με την πηγή) και κρίθηκε ανεπαρκής.[5][7]

Το Νο. 782 Σμήνος της Fleet Air Arm αξιοποίησε εννέα Harrow σαν μεταγωγικά.[8] Τρία αεροσκάφη αξιοποιήθηκαν για τον ανεφοδιασμό με καύσιμα αερακάτων Short Empire που πραγματοποιούσαν διατλαντικές πτήσεις. Τα δύο εξ αυτών πέρασαν στην Βασιλική Καναδική Πολεμική Αεροπορία.

Εκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Harrow Mk.I
Έκδοση με κινητήρες Bristol Pegasus X των 830 hp. Κατασκευάστηκαν 19 μονάδες.
Harrow Mk.II
Έκδοση με κινητήρες Pegasus XX των 925 hp. Κατασκευάστηκαν 81 αεροσκάφη.

Χρήστες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Καναδάς
Ηνωμένο Βασίλειο

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόμοια αεροσκάφη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Barnes 1987, pp. 347-351.
  2. ↑ Barnes 1987, p. 372.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Lewis 1980, pp. 270-271.
  4. ↑ 4,0 4,1 Thetford 1957 pp.248–9
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Mason 1994, p. ?
  6. ↑ Thetford 1957, p.499
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Mondey 1994, pp. 125–126.
  8. ↑ «Fleet Air Arm Archive, Handley Page Harrow». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2007. 

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Barnes, C.H.: Handley Page Aircraft since 1907. London: Putnam Publishing, 1987. ISBN 0-85177-803-8.
  • Clayton, Donald C.: Handley Page, an Aircraft Album. Shepperton, Surrey, UK: Ian Allan Ltd., 1969. ISBN 0-7110-0094-8.
  • Lewis, Peter: The British Bomber since 1914. London: Putnam Aeronautical Books, 1980. ISBN 0-370-30265-6.
  • Mason, Francis K.: The British Bomber since 1914. London: Putnam Aeronautical Books, 1994. ISBN 0-85177-861-5.
  • Mondey, David: The Hamlyn Concise Guide to British Aircraft of World War II. London: Aerospace Publishing, 1994. ISBN 1-85152-668-4.
  • Thetford, Owen: Aircraft of the Royal Air Force, 1918-57. London: Putnam Aeronautical Books, 1957.