James Gang

James Gang
Οι James Gang το 1970
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΚλίβελαντ, Οχάιο, ΗΠΑ
Μουσικά είδηRock, Hard Rock
Παρουσία1966 - 1977, 1996, 1998, 2001, 2005 - 2006, 2012
Δισκογραφική εταιρείαhttp://www.james-gang-rides-again.com/
Πρώην μέληΤζιμ Φοξ
Τομ Κρις
Τόμι Μπόλιν
Φιλ Τζιαλομπάρντο
Ρόνι Σίλβερμαν
Γκρεγκ Γκραντίλο
Ντένις Τσάντλερ
Γκλεν Σουόρτζ
Μπιλ Γιέριτς
Τζο Γουόλς
Κένι Γουάις
Ντέιλ Πίτερς
Ρόι Κένερ
Ντόμινικ Τροϊάνο
Ρίτσαρντ Σακ
Μπάμπα Κιθ
Μπομπ Γουέμπ
Μαρκ Άβσεκ
Μπιλ Απλμπέρι
Τζία Τζιαμπέτι
Ρόμπιν Κίρμσε
Στέισι Μίτσελ
wikidata (π)

Οι James Gang ήταν αμερικάνικο συγκρότημα της ροκ μουσικής, το οποίο σχηματίστηκε το 1966 στο Κλίβελαντ του Οχάιο. Γνώρισαν επιτυχία με τα σινγκλ "Funk # 49", "Walk Away" και "Must Be Love", ενώ πέρασαν από την σύνθεση τους οι κιθαρίστες Τζο Γουόλς και Τόμι Μπόλιν πριν ενταχθούν στους Eagles και τους Deep Purple, αντίστοιχα.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι James Gang σχηματίστηκαν το 1966 από το ντράμερ και τραγουδιστή Τζιμ Φοξ, τους κιθαρίστες Γκρεγκ Γκραντίλο και Ρόνι Σίλβερμαν, τον μπασίστα και τραγουδιστή Τομ Κρις και τον κιμπορντίστα και τραγουδιστή Φιλ Τζιαλομπάρντο. Ο Γκραντίλο αντικαταστάθηκε από τον Ντένις Τσάντλερ και στην συνέχεια από τον Γκλεν Σουόρτζ, ενώ την δεύτερη κιθάρα ανέλαβε ο Μπιλ Γιέριτς. Τελικά, το 1968 ο Τζο Γουόλς πήρε την θέση του Σουόρτζ και ο Σίλβερμαν επέστρεψε, μέχρι το τέλος της χρονιάς, όταν και οι James Gang συνέχισαν ως τρίο με τους Γουόλς, Κρις και Φοξ να αποτελούν την σύνθεση τους.

Στις 29 Μαρτίου 1969, κυκλοφόρησε ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο "Yer' Album" σε παραγωγή του Μπιλ Ζίμτσικ, ανεβαίνοντας στο Top-100 του Billboard.[1] Το άλμπουμ περιείχε διασκευές στο "Lost Woman" των Yardbirds και το "Bluebird" του Στίβεν Στιλς και για την προώθηση του, το συγκρότημα περιόδευσε στην Ευρώπη ανοίγοντας τις εμφανίσεις των The Who.[2]

Ο μπασίστας Ντέιλ Πίτερς αντικατέστησε τον Τομ Κρις για τον δεύτερο τους δίσκο, "James Gang Rides Again", ο οποίος ανέβηκε στο αμερικάνικο Top-20.[3] Επίσης, περιείχε την μεγάλη επιτυχία "Funk #49", η οποία ανέβασε κατακόρυφα την δημοτικότητα τους.[4]

Τον Αύγουστο του 1971, κυκλοφόρησαν το "Thirds", φθάνοντας στο # 27 των τσαρτ της πατρίδας τους.[5] Ο Γουόλς αποχώρησε μετά τις ηχογραφήσεις του δίσκου "James Gang Live in Concert" στο "Carnegie Hall" της Νέας Υόρκης, άλμπουμ που περιείχε την διασκευή τους στο "You're Gonna Need Me" του Άλμπερτ Κινγκ.[6]

Στο συγκρότημα εντάχθηκε ο τραγουδιστής Ρόι Κένερ και ο Καναδός κιθαρίστας Ντόμινικ Τροϊάνο, κυκλοφορώντας το "Straight Shooter" τον Ιούλιο και το "Passin' Thru" τον Οκτώβριο του 1972.[7] Τα συγκεκριμένα άλμπουμ γνώρισαν μικρότερη επιτυχία σε σχέση με τους προκατόχους τους, φθάνοντας στο # 58 και το # 72, αντίστοιχα.

Το 1973, την σύνθεση των Κένερ, Πίτερς και Φοξ συμπλήρωσε ο πρώην κιθαρίστας των Zephyr, Τόμι Μπόλιν, ηχογραφώντας μαζί τους το "Bang", χωρίς να καταφέρουν για πρώτη φορά στην μέχρι τότε καριέρα τους να μπουν στο Top-100 του Billboard.[8] Ακολούθησε το "Miami" τον Ιούλιο του 1974,[9] πριν ο Μπόλιν αποχωρήσει για να πάρει την θέση του Ρίτσι Μπλάκμορ στους Deep Purple.[10]

Μαζί με τον Μπόλιν αποχώρησε και ο Ρόι Κένερ, με τους κιθαρίστες Ρίτσαρντ Σακ και Μπάμπα Κιθ να παίρνουν την θέση τους για το άλμπουμ "Newborn", το οποίο κυκλοφόρησε στις 5 Μαΐου 1975.[11] Στην συνέχεια, ο κιθαρίστας Μπομπ Γουέμπ και ο κιμπορντίστας Φιλ Τζιαλομπάρντο πλαισίωσαν τους Πίτερς και Φοξ, ηχογραφώντας τον δίσκο "Jesse Come Home",[12] χωρίς να πλησιάσουν την επιτυχία των αρχών της δεκαετίας του '70, με αποτέλεσμα να διαλυθούν το 1977.

Η κλασική σύνθεση του συγκροτήματος, αποτελούμενη από τους Γουόλς, Πίτερς και Φοξ, επανενώθηκε για μία εμφάνιση κατά την προεκλογική ομιλία του Μπιλ Κλίντον στο Κλίβελαντ, στις 4 Νοεμβρίου 1996.[13] Επίσης, έδωσαν ακόμη μία συναυλία το 1998 στο "The Drew Carey Show" και τρεις συναυλίες τον Φεβρουάριο του 2001. Επίσης, το 2005 επανενώθηκαν για μία σειρά συναυλιών στην περιοχή του Κλίβελαντ και την επόμενη χρονιά περιόδευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τις τραγουδίστριες Τζία Τζιαμπέτι, Ρόμπιν Κίρμσε και Στέισι Μίτσελ, όπως και τον κιμπορντίστα Μπιλ Απλμπέρι να τους συνοδεύουν.[14]

Τον Μάρτιο του 2012, έγινε γνωστό ότι οι Γουόλς, Φοξ και Πίτερς δούλευαν πάνω σε επανεκτελέσεις των κλασικών κομματιών των James Gang με την βοήθεια του κιμπορντίστα Τζο Βιτάλ και του κιθαρίστα Μάικλ Στάνλεϊ.[15]

Δισκογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στούντιο και ζωντανές ηχογραφήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Δίσκος ΗΠΑ

[16]
1969 Yer' Album 83
1970 James Gang Rides Again 20
1971 Thirds 27
1971 James Gang Live in Concert (Live) 24
1972 Straight Shooter 58
1972 Passin' Thru 72
1973 Bang 122
1974 Miami 97
1975 Newborn 109
1976 Jesse Come Home -

Συλλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • The Best Of Featuring Joe Walsh (1973)
  • 16 Greatest Hits (1973)
  • Funk #49 (1997)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ James Gang, The* - Yer' Album (Vinyl, LP, Album) at Discogs
  2. ↑ History - The Who
  3. ↑ James Gang - Rides Again (album review ) | Sputnikmusic
  4. ↑ James Gang - Funk #49 - YouTube
  5. ↑ Thirds - James Gang | Songs, Reviews, Credits, Awards | Allmusic
  6. ↑ James Gang - Live In Concert (Vinyl, LP, Album) at Discogs
  7. ↑ James Gang - Straight Shooter/Passin' Thru CD Album
  8. ↑ Bang - James Gang | Songs, Reviews, Credits, Awards | Allmusic
  9. ↑ James Gang - Miami CD Album - CD Universe
  10. ↑ 1975 Tommy Bolin interview - Deep-Purple.net
  11. ↑ Newborn - Record Collector Magazine
  12. ↑ James Gang Jesse Come Home (LP)- Spirit of Metal
  13. ↑ «newburycomics.com - James Gang : Thirds». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2015. 
  14. ↑ Joe Walsh Reunites With James Gang: Tour Dates
  15. ↑ Joe Walsh Resurrects The James Gang With New Recording Sessions
  16. ↑ James Gang | Awards | AllMusic

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]