NGC 5005

NGC 5005
Φωτογραφία του NGC 5005 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΚύνες Θηρευτικοί[1]
Ορθή Αναφορά13h 10m 56.2s[2]
Απόκλιση+37° 03′ 33″[2]
Μετατόπιση προς το ερυθρό946 ± 5 km/s[2]
Απόσταση~ 65 Mly (~ 20 Mpc)[2]
Φαινόμενο μέγεθος (V)10.6[2]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSAB(rs)bc[2]
Φαινόμενη διάμετρος (V)5.8′ × 2.8′[2]
Άλλες ονομασίες
UGC 8256,[2] PGC 45749,[2] Caldwell 29
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 5005 ή Caldwell 29 είναι σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Κύνες Θηρευτικοί. Έχει σχετικά λαμπρό πυρήνα και δίσκο με πολλές λωρίδες σκόνης.[3] και υψηλή επιφανειακή φωτεινότητά του επιτρέπει την παρατήρησή του με μεγάλα ερασιτεχνικά τηλεσκόπια. Οι εκτιμήσεις για την απόστασή του από το Γαλαξία μας είναι μεταξύ 45 και 113 εκατομμυρίων ετών φωτός, με μέση τιμή στα 65 εκατομμύρια έτη φωτός.[2] Τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) την 1η Μαΐου 1785.[4]

Υπερκαινοφανής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει παρατηρηθεί ένας υπερκαινοφανής στον γαλαξία αυτόν.[5] Ονομάστηκε SN 1996ai και ήταν τύπου Ia.[5]

Χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο NGC 5005 είναι γαλαξίας LINER.[6] Οι πυρήνες τέτοιων γαλαξιών έχουν ασθενώς ιονισμένα αέρια. Η πηγή της ενέργειας που τα ιονίζει είναι θέμα έντονης επιστημονικής διαμάχης, με ορισμένους επιστήμονες να υποστηρίζουν πως οι γαλαξίες αυτοί έχουν Ενεργό Γαλαξιακό Πυρήνα με μία ή και περισσότερες υπερμαζικές μελανές οπές ενώ άλλοι θεωρούν πως τα αέρια ιονίζονται εξαιτίας του σχηματισμού νέων αστέρων. Επίσης έχει ανακαλυφθεί πως υπάρχει πηγή εκπομπής ακτίνων Χ στον πυρήνα του NGC 5005,[7] γεγονός που υποδηλώνει πως υπάρχει υπερμαζική μελανή οπή.

Γαλαξίας-συνοδός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο NGC 5005 και ο παραπλήσιος γαλαξίας NGC 5033 σχηματίζουν ζεύγος[8] βαρυτικά αλληλεπιδρώντων γαλαξιών, χωρίς όμως να προκαλούν παραμορφώσεις ο ένας στον άλλο καθώς η μεταξύ τους απόσταση είναι αρκετά μεγάλη.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ R. W. Sinnott, επιμ. (1988). The Complete New General Catalogue and Index Catalogue of Nebulae and Star Clusters by J. L. E. Dreyer. Sky Publishing Corporation and Cambridge University Press. ISBN 978-0-933346-51-2. 
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 5005. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2006. 
  3. ↑ A. Sandage· J. Bedke (1994). Carnegie Atlas of Galaxies. Washington, D.C.: Carnegie Institution of Washington. ISBN 978-0-87279-667-6. 
  4. ↑ Seligman, Courtney. «NGC 5005». cseligman.com. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2024. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Transient Name Server entry for SN 1996ai. Retrieved 30 March 2023.
  6. ↑ L. C. Ho; A. V. Filippenko; W. L. W. Sargent (1997). «A Search for "Dwarf" Seyfert Nuclei. III. Spectroscopic Parameters and Properties of the Host Galaxies». Astrophysical Journal Supplement 112 (2): 315–390. doi:10.1086/313041. Bibcode: 1997ApJS..112..315H. 
  7. ↑ Y. Terashima; N. Iyomoto; L. C. Ho; A. F. Ptak (2002). «X-Ray Properties of LINERs and Low-Luminosity Seyfert Galaxies Observed with ASCA. I. Observations and Results». Astrophysical Journal Supplement 139 (1): 1–36. doi:10.1086/324373. Bibcode: 2002ApJS..139....1T. 
  8. ↑ G. Helou; E. E. Salpeter; Y. Terzian (1982). «Neutral hydrogen in binary and multiple galaxies». Astronomical Journal 87: 1443–1464. doi:10.1086/113235. Bibcode: 1982AJ.....87.1443H. 

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 5005 στο Wikimedia Commons