Silent Hill 4: The Room | |
---|---|
Δημιουργός | Team Silent |
Εκδότης | Konami |
Πλατφόρμα | Xbox, PlayStation 2[1], Microsoft Windows[1] και PlayStation 3 |
Ημ/νία κυκλοφορίας | 17 Ιουνίου 2004 (Ιαπωνία) και 7 Σεπτεμβρίου 2004 (PlayStation 2, Xbox και Microsoft Windows, Northern America and Mexico) |
δεδομένα ( ) |
Το Silent Hill 4: The Room είναι βιντεοπαιχνίδι επιβίωσης τρόμου, τέταρτη προσθήκη στη σειρά Silent Hill, που αναπτύχθηκε από την Team Silent, θυγατρική της Konami Computer Entertainment Tokyo, και διανεμήθηκε από την Konami. Το παιχνίδι κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία τον Ιούνιο του 2004 και στην Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη το Σεπτέμβρη του ίδιου έτους. Το Silent Hill 4 κυκλοφόρησε για το PlayStation 2, το Xbox και τα Microsoft Windows. Το 2012 κυκλοφόρησε σε υψηλή ανάλυση στο ιαπωνικό PlayStation Network.
Σε αντίθεση με τις προηγούμενες προσθήκες, οι οποίες έλαβαν χώρα στην πόλη του Silent Hill, το Silent Hill 4 εξελίσσεται στην επίσης φανταστική πόλη του South Ashfield, και ακολουθεί την ιστορία του Henry Townshend, ο οποίος ταξιδεύει σε παράλληλους κόσμους σε μία προσπάθεια να δραπετεύσει από το κλειδωμένο διαμέρισμά του.
Το παιχνίδι περιλαμβάνει στοιχεία σεναρίου από τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς. Όταν κυκλοφόρησε, το παιχνίδι δέχτηκε γενικότερα θετικές εντυπώσεις από τους κριτικούς, ενώ η αντίθεσή του από τα προηγούμενα της σειράς δέχτηκε ανάμεικτες αντιδράσεις.
Ο στόχος του παιχνιδιού είναι να βγει από το διαμέρισμά του ο Henry Townshend.[2] Το παιχνίδι εξελίσσεται στο διαμέρισμά του, στο οποίο η κάμερα είναι πρώτου προσώπου, και είναι το μόνο μέρος όπου μπορεί να γίνει αποθήκευση, ενώ ο παίκτης ταξιδεύει σε κάποιες περιοχές μέσα από τρύπες που δημιουργούνται μέσα σε συγκεκριμένους χώρους του σπιτιού.[3][4] Στο πρώτο μισό του παιχνιδιού, το διαμέρισμα επαναφέρει τη μπάρα υγείας του Henry, ενώ στο δεύτερο μισό το διαμέρισμα καταλαμβάνεται από στοιχειά που απορροφούν την υγεία του.[4][5]
Όταν ο Henry ταξιδεύει σε άλλους κόσμους, η οπτική γωνία της κάμερας γίνεται τρίτου προσώπου, όπως και στα υπόλοιπα Silent Hill.[3] Ο παίκτης έχει ένα περιορισμένο inventory, και μπορεί να αφήσει τα αχρείαστα πράγματα σε ένα σεντούκι στο δωμάτιό του Henry.[4] Το Silent Hill 4 δίνει έμφαση στη μάχη και την αναζήτηση αντικειμένων,[3] με σχεδόν ελλειπή την επίλυση γρίφων που αφθονούν στα υπόλοιπα της σειράς.[3] Σε αντίθεση με τα άλλα Silent Hill, όπου υπάρχει διαφορετική ρύθμιση για τη δυσκολία της μάχης και την δυσκολία των γρίφων,[6] εδώ η επιλογή δυσκολίας επηρεάζει και τους δύο τομείς. Στο δεύτερο μισό του παιχνιδιού, ο Henry συνοδεύεται από τη γειτόνισσά του, Eileen Galvin, η οποία τον βοηθά και στη μάχη. Η Eileen δεν πεθαίνει ποτέ όσο είναι με τον Henry, ωστόσο η ζημιά που λαμβάνει σε όλο το παιχνίδι καθορίζει το ποσοστό "στοιχειώματός" της[7] και αν θα πεθάνει ή όχι στο τελικό boss fight, επηρεάζοντας άμεσα τον τερματισμό που θα λάβει ο παίκτης.[5][6]
Οι μάχες στο Silent Hill 4 είναι όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια, αλλά με μια πληθώρα αντικειμένων για μάχη σώμα με σώμα και μόνο δύο όπλα. Κάποια αντικείμενα σπάνε μετά από έναν αριθμό χρήσεων.[8] Επίσης τα αντικείμενα αυτά έχουν τη δυνατότητα να κάνουν πιο ισχυρά κτυπήματα, αν ο παίκτης πατά παρατεταμένα το κουμπί χτυπήματος.[9] Μία από τις πιο σημαντικές διαφορές με τα άλλα Silent Hill, είναι ότι τα φαντάσματα του παιχνιδιού είναι απέθαντα. Ωστόσο, υπάρχουν τα φυλακτά (τα οποία επίσης σπάνε) που προστατεύουν τον Henry από την αρνητική αύρα των φαντασμάτων και των στοιχειών του δωματίου, τα κεριά που τα απομακρύνουν για λίγη ώρα και τα ξύλινα σπαθιά με τα οποία ο Henry καρφώνει τα φαντάσματα στο έδαφος.[8][10] Τα κεριά γίνεται να χρησιμοποιηθούν και στο σπίτι του Henry, για να εξαφανίσουν διάφορες μορφές στοιχειώματος.[5]
Στην αρχή του παιχνιδιού, ο Henry Townshend (Eric Bossick) βρίσκεται κλειδωμένος πέντε μέρες στο διαμέρισμά του στο South Ashfield, έχοντας επαναλαμβανόμενους εφιάλτες. Η πόρτα είναι κλειδωμένη με πολλές αλυσίδες και μάλιστα από την εσωτερική πλευρά της, ενώ το ίδιο το δωμάτιο μοιάζει να έχει χαθεί σε κάποια άλλη διάσταση, μη αφήνοντας τον ίδιο να επικοινωνήσει με τον έξω κόσμο. Σύντομα, μία τρύπα εμφανίζεται στον τοίχο του μπάνιου του, μέσα από την οποία μεταφέρεται σε διαφορετικές διαστάσεις. Αρχικά σε έναν εγκαταλελειμμένο σταθμό του μετρό όπου συναντά τη Cynthia Velázquez (Lisa Ortiz), μια γυναίκα πεπεισμένη ότι ονειρεύεται και σύντομα δολοφονείται από έναν άγνωστο άντρα. Ξυπνώντας στο διαμέρισμά του, ακούει στο ράδιο ότι η γυναίκα είναι όντως νεκρή στον πραγματικό κόσμο. Παρόμοια γεγονότα συμβαίνουν και με τρεις ακόμη ανθρώπους που συναναστρέφεται ο Henry: τον Jasper Gein, ένα φανατικό του Order του Silent Hill ο οποίος αυτοκτονεί, τον Andrew DeSalvo, πρώην υπάλληλο φύλακα του Hope House που διοικείται από το Order (Τάγμα), και τον Richard Braintree, ένα κάτοικο του συμπλέγματος όπου μένει ο Henry. Όλοι οι θάνατοι έχουν ομοιότητες με τις μεθόδους δολοφονίας του νεκρού Walter Sullivan (Dennis Falt).
Ο Henry βρίσκει σελίδες από το ημερολόγιο του Joseph Schreiber (Robert Belgrade), δημοσιογράφο και πρώην ένοικο τον δωματίου 302, στο οποίο ερευνούσε τις μέχρι τότε δολοφονίες του Walter. Ο Walter ήταν ένα ορφανό που υιοθετήθηκε από το Order του Silent Hill, και από παιδί είχε μεγαλώσει με την πεποίθηση ότι το ίδιο το δωμάτιο 302 όπου γεννήθηκε και εγκαταλείφθηκε νεογέννητο, ήταν η μητέρα του. Για να "εξαγνίσει" το δωμάτιο, ο Walter, όντας σε μία κατάσταση αθανασίας, προσπαθεί να ολοκληρώσει μία τελετουργία η οποία απαιτεί να γίνουν 21 φόνοι. Στη μέση του παιχνιδιού, όταν ο Walter αποπειράται να δολοφονήσει τη γειτόνισσα του Henry, Eileen, μία παιδική αναπαράστασή του αποτρέπει το φόνο και η Eileen συνεργάζεται με τον Henry σε μια προσπάθεια να βρουν τον Joseph, πράγμα που τελικά συμβαίνει. Βρίσκουν το φάντασμα του νεκρού Joseph μέσα στο δωμάτιο 302. Τους πληροφορεί ότι ο μόνος τρόπος να γλιτώσουν είναι να σκοτώσουν τον Walter, και αποκαλύπτει ότι ο Henry είναι η 21η, η τελευταία θυσία.
Για να πεθάνει όμως ο Walter, πρέπει ο Henry να βρει τον ομφάλιο λώρο του Walter. Τον βρίσκει τελικά στο δωμάτιο του διαχειριστή, Frank Sunderland. Όταν τον βρει, η Eileen τον αφήνει και επιστρέφει στο διαμέρισμά του, είτε γιατί ελπίζει να σταματήσει την ολοκλήρωση της τελετουργίας, είτε γιατί την ελέγχει ο Walter. Ο Henry την ξαναβρίσκει με τον Walter, έτοιμη να πέσει σε μια θανατηφόρα παγίδα, και εκεί συμβαίνει η τελική μάχη του παιχνιδιού.
Οι τερματισμοί του παιχνιδιού είναι τέσσερις, και εξαρτώνται από το αν η Eileen θυσιάζεται τελικά αλλά και από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το δωμάτιο του Henry:
Είναι ουσιαστικά ο χειρότερος τερματισμός. Εδώ φαίνεται ο Walter και η παιδική του απεικόνιση στο δωμάτιο 302, πράγμα που δείχνει ότι τελικά πέτυχε η τελετουργία και πλέον είναι μαζί με τη μητέρα του, ενώ στο ράδιο ακούγεται ότι ο Henry, η Eileen, ο Frank Sunderland και άλλοι χαρακτήρες έχουν πεθάνει.[11]
Ο Henry ξυπνά στο δωμάτιό του και ακούει στο ράδιο ότι η Eileen, προς μεγάλη απογοήτευσή του, έχει πεθάνει.[12]
Ο Henry δραπετεύει από το διαμέρισμά του, και πηγαίνει λουλούδια στην Eileen η οποία αναρρώνει στο νοσοκομείο, και μαθαίνει ότι σκοπεύει να ξαναγυρίσει στο διαμέρισμά της. Εντωμεταξύ, το διαμέρισμα του Henry έχει καταληφθεί ολοσχερώς από πνεύματα.[13]
Είναι ίδιο με το "Mother", με τη διαφορά ότι εδώ η Eileen αποφασίζει να μετακομίσει και το διαμέρισμα του Henry δεν φαίνεται να έχει δαιμονιστεί.[14]
Το Silent Hill 4: The Room είναι η τέταρτη προσθήκη στη σειρά Silent Hill και αναπτύχθηκε από την Team Silent, ομάδα ανάπτυξης της Konami Computer Entertainment Tokyo, σύντομα μετά την κυκλοφορία του Silent Hill 2 και Silent Hill 3. Με το παιχνίδι, οι δημιουργοί είχαν πρόθεση να διαμορφώσουν ένα νέο ύφος, που θα πήγαινε τη σειρά σε μία διαφορετική κατεύθυνση από τα προηγούμενα παιχνίδια.[15][16][17][18] Το Silent Hill 4: The Room, αρχικά, θα κυκλοφορούσε ως spin-off του Silent Hill, με τον τίτλο Room 302.[6] Έτσι, παρά το γεγονός ότι στο διαδίκτυο διαδίδεται το αντίθετο, το Silent Hill 4 πάντα ήταν συνδεδεμένο με τη σειρά, και όχι ένας ξέχωρος τίτλος τρόμου που αποφασίστηκε να μπει στη σειρά αργότερα.[19] Αν δεν υπήρχε η σειρά Silent Hill, οι δημιουργοί δεν θα είχαν την ιδέα για το Room.[20] Νέα για την ανάπτυξη του παιχνιδιού δημοσιεύτηκαν τον Οκτώβριο του 2003, και επίσημες ανακοινώσεις έγιναν στο συνέδριο βιντεοπαιχνιδιών Gamers' Day το 2004.[21][22] Τη σύνθεση της μουσικής του παιχνιδιού για ακόμα μια φορά ανέλαβε ο Άκιρα Γιαμαόκα.[23]
Η βάση του παιχνιδιού είναι η σύλληψη της έννοιας "δωμάτιο", το οποίο είναι "το πιο ασφαλές μέρος στον κόσμο" και η μετατροπή του σε μια ζώνη κινδύνου.[6] Στο δωμάτιο επιλέχθηκε σκόπιμα η οπτική πρώτου προσώπου, ώστε να δοθεί σε αυτό ένα ύφος προσωπικό και κλειστοφοβικό.[23][24] Η ομάδα ανάπτυξης, ωστόσο, διατήρησε την κλασσική οπτική γωνία τρίτου προσώπου -όπως και σε όλα τα προηγούμενα Silent Hill- σε όλα μέρη όπου ταξιδεύει ο χαρακτήρας εκτός του δωματίου, ώστε να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στη δράση και τις μάχες.[6]
Σχετικά με το βασικό πρωταγωνιστή του παιχνιδιού, Henry Townshend, ο οποίος δεν έχει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας, σε αντίθεση με τους πρωταγωνιστές των προηγούμενων παιχνιδιών της σειράς. Ειδικότερα, ο Μασάσι Σουμπογιάμα δήλωσε πως "είναι αλήθεια ότι ο Henry δεν αλλάζει πολύ ως χαρακτήρας, αλλά περισσότερο αλλάζουν τα πράγματα γύρω του. Ο Henry υποτίθεται ότι είναι ο παίκτης, και θέλαμε να σας κάνουμε να επιβάλλετε τα δικά σας συναισθήματα για το παιχνίδι σε αυτόν, χωρίς να αντικρούονται. Αν ο χαρακτήρας είναι πολύ ηρωικός, αυτό θα μπορούσε να είναι ψεύτικο. Θέλαμε να τον κάνουμε να αντιδρά στο οτιδήποτε όπως θα αντιδρούσε ένας καθημερινός άνθρωπος.[20]
Όπως και οι προηγούμενοι τίτλοι, έτσι και το Silent Hill 4: The Room έχει ομοιότητες με την ταινία Ξύπνημα στον Εφιάλτη (1990) και ο πρωταγωνιστής του παιχνιδιού, Henry Townshend, έχει μία ομοιότητα με τον ηθοποιό Πίτερ Κράουζε.[23][25] Η αρχιτεκτονική του διαμερίσματος και η τρύπα στον τοίχο θυμίζουν τη νουβέλα του Μαρκ Ντανιελέφσκι, Σπίτι από Φύλλα (2000).[25] Άλλα στοιχεία θυμίζουν επίσης το μυθιστόρημα Το Μωρό της Ρόζμαρι (1967) του Ήρα Λεβίν, άλλες δημιουργίες του συγγραφέα τρόμου Στίβεν Κινγκ,[26] καθώς και την αμερικάνικη σειρά Ο Ύποπτος Κόσμος του Τουίν Πικς (1990–1991). Τέλος, οι ίδιοι οι δημιουργοί του παιχνιδιού έχουν αναφέρει συγκεκριμένα ότι η έμπνευση για τη βάση του παιχνιδιού προήλθε από το βιβλίο του Ρίου Μουρακάμι, Coin Locker Babies (1980).[27]
Η μουσική του Silent Hill 4: The Room κυκλοφόρησε παράλληλα με το παιχνίδι το 2004. Η ιαπωνική έκδοσή του περιλαμβάνει και ένα δεύτερο δίσκο που περιέχει μουσική από το συνθέτη της σειράς, Άκιρα Γιαμαόκα, η οποία συνοδεύεται από ανάγνωση παραδοσιακών ιαπωνικών ιστοριών.[28] Τους στίχους των τραγουδιών έγραψε ο Τζο Ρομέρσα και τα φωνητικά ανέλαβε η Μέρι Ελίζαμπεθ ΜακΓκλιν. Η αμερικάνικη έκδοση περιέχει 13 αποκλειστικά κομμάτια και ρεμίξ.[29] Ένα ρεμίξ του κομματιού Your rain υπάρχει στο παιχνίδι Dance Dance Revolution Extreme για τη βόρεια Αμερική,[30] ενώ λίγα χρόνια αργότερα βγήκε και στο arcade Dance Dance Revolution SuperNova σε όλο τον κόσμο. Μερικά επίσης κομμάτια του παιχνιδιού συμπεριλαμβάνονται μαζί με μουσικά βίντεο, trailers και ψηφιακά κόμικς στο UMD Silent Hill Experience για το PSP,[31] το οποίο βγήκε για να προωθήσει σε Ευρώπη και Αμερική την τότε επερχόμενη ταινία Silent Hill, το 2006.[32]
Κριτής | Βαθμολογία |
---|---|
GameRankings | 75.91% (PS2)
73.16% (Xbox) 70.35% (PC) |
Metacritic | 76/100 (PS2) 76/100 (Xbox) 67/100 (PC) |
1UP.com | B+ (PS2) |
Eurogamer | 7/10 (PS2) 6/10 (Xbox) |
Game Revolution | B |
GameSpot | 7.9/10 (PS2) 7.9/10 (Xbox) 7.6/10 (PC) |
GameSpy | (PS2) |
IGN | 8/10 (PS2) 8/10 (Xbox) 6.9/10 (PC) |