Έμιλ Βάιρ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 31 Αυγούστου 1848[1][2] ή 1 Σεπτεμβρίου 1848[3][4] Πράγα[3][2][4] |
Θάνατος | 25 Ιανουαρίου 1894[5][1][6] Βιέννη |
Χώρα πολιτογράφησης | Αυστριακή Αυτοκρατορία Αυστροουγγαρία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[5] Τσεχικά[7] |
Σπουδές | Τεχνικό Πανεπιστήμιο Πράγας Πανεπιστήμιο της Λειψίας[8] Πανεπιστήμιο του Καρόλου[8] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μαθηματικός[9][2][10] διδάσκων πανεπιστημίου |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Βιέννης |
Οικογένεια | |
Τέκνα | František Weyr |
Γονείς | František Weyr |
Αδέλφια | Eduard Weyr |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Έμιλ Βάιρ, (γερμανικά: Emil Weyr, Πράγα, 31 Αυγούστου ή 1 Σεπτεμβρίου[11] 1848, Βιέννη, 25 Ιανουαρίου 1894) ήταν Αυστριακός μαθηματικός, γνωστός για τις πολυάριθμες δημοσιεύσεις του στον τομέα της γεωμετρίας.[12]
Ο Έμιλ Βάιρ ενθαρρύνθηκε να σπουδάσει μαθηματικά σε νεαρή ηλικία από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν καθηγητής μαθηματικών και φυσικής στο λύκειο της Πράγας. Το 1865 εισήχθη στο Πολυτεχνείο της Πράγας, όπου καθηγητές του ήταν οι Χάινριχ Ντουρέγκε και Ότο Βίλχελμ Φίντλερ.[12] Το 1867, ο Ντουρέζ τον επέλεξε ως βοηθό του. Από τότε, υπό την καθοριστική επιρροή του Φίντλερ, έστρεψε την προσοχή του στη γεωμετρία και δημοσίευσε πολυάριθμα έργα, τα περισσότερα από τα οποία εμφανίστηκαν στα περιοδικά της Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών της Βοημίας. Δημοσίευσε επίσης δύο βιβλία. Το 1869 υποστήριξε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας.
Το 1870, έλαβε τη διατριβή του για υφηγεσία στο Πανεπιστήμιο της Πράγας και εξελέγη έκτακτο μέλος της Εταιρείας Επιστημών της Βοημίας. Την ίδια χρονιά, του απονεμήθηκε υποτροφία για ένα εκπαιδευτικό ταξίδι στο εξωτερικό- δεν μπόρεσε να πάει στη Γαλλία λόγω του πολέμου και πραγματοποίησε ένα εκπαιδευτικό ταξίδι στην Ιταλία, το οποίο του επέτρεψε να έρθει σε στενότερη επαφή με τους περισσότερους από τους κορυφαίους Ιταλούς γεωμέτρες, συμπεριλαμβανομένων των Λουίτζι Κρεμόνα και Φελίτσε Καζοράτι. Με την επιστροφή του το 1871[13] διορίστηκε αναπληρωτής καθηγητής στο Πολυτεχνείο της Πράγας- στη συνέχεια ίδρυσε την Ένωση Μαθηματικών της Βοημίας, το Archiv mathematiky a fysiky kterýž vydává Jednota českých mathematiků v Praze και δημοσίευσε, είτε μόνος του είτε με τον αδελφό του Έντουαρντ, τσεχικές μεταφράσεις διαφόρων γεωμετρικών έργων του Κρεμόνα.
Τον Οκτώβριο του 1871 έγινε βοηθός καθηγητή μαθηματικών στο Τσεχικό Πολυτεχνείο και τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους διορίστηκε αναπληρωτής καθηγητής. Το 1873 ταξίδεψε ξανά στην Ιταλία και το 1874 στη Γαλλία. Το 1875, διορίστηκε καθηγητής Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Μαζί με τον Γκουστάβ φον Έσεριχ ίδρυσε το περιοδικό Monatshefte für Mathematik und Physik (Μηνιαίο δελτίο μαθηματικών και φυσικής).
Ο Βάιρ τιμήθηκε πολλές φορές. Ήταν ιδρυτικό μέλος από το 1872 πρόεδρος, από το 1874 μόνιμος γραμματέας και από το 1875 επίτιμο μέλος της Ένωσης Μαθηματικών της Βοημίας Spolek pro volné přednášky z mathematiky a fysiky (Εταιρεία Ελεύθερων Διαλέξεων στα Μαθηματικά και τη Φυσική), η οποία εξέδιδε το περιοδικό "Časopis pro pěstování mathematiky a fyziky" (Αρχείο μαθηματικών και φυσικών επιστημών) από το 1872 και το " Αρχείο mathematiky a fysiky" με επιμέλεια του Βάιρ. από το 1874. "Archiv mathematiky a fysiky" με την έκδοση του Βάιρ.
Μαζί με τον αδελφό του ήταν ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της αυστριακής σχολής γεωμετρίας και συνέβαλε σημαντικά στην εξάπλωση της γεωμετρικής διδασκαλίας στην Αυστρία. Δημοσίευσε περίπου 300 έργα, μεταξύ των οποίων τα Die Elemente der projectivischen Geometrie και Über die Geometrie der alten Aegypter (Τα στοιχεία της προβολικής γεωμετρίας και η γεωμετρία των αρχαίων Αιγυπτίων).[16] Μαζί με τον Γκούσταβ φον Έσεριχ ίδρυσε το περιοδικό Monatshefte für Mathematik und Physik (Μηνιαίο δελτίο μαθηματικών και φυσικής).[17]