Έσπερανς | |
---|---|
33°51′40″S 121°53′31″E | |
Χώρα | Αυστραλία[1] |
Διοικητική υπαγωγή | Δυτική Αυστραλία[1] |
Έκταση | 53,1 km²[2] |
Υψόμετρο | 11 μέτρα |
Πληθυσμός | 10.218 (10 Αυγούστου 2021)[3] |
Ταχ. κωδ. | 6450 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Έσπερανς (αγγλικά: Esperance) είναι παραλιακή μικρή πόλη[4] στην αραιοκατοικημένη Δυτική Αυστραλία, στη νότια ακτή της αυστραλιανής ηπείρου, περίπου 720 χιλιόμετρα ανατολικά-νοτιοανατολικά από το Περθ. Ο πληθυσμός της Έσπερανς τον Ιούνιο του 2018 ήταν 12.145 κάτοικοι.[5] Η οικονομία της βασίζεται στον τουρισμό, τη γεωργία και την αλιεία. Η πόλη είναι κτισμένη σε μέσο υψόμετρο 8 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και σε γεωγραφικές συντεταγμένες πλάτος 33° 51′ 40″ Νότιο και μήκος 121° 54′ Ανατολικό.
Η νεότερη ιστορία της περιοχής αρχίζει το έτος 1627, όταν το ολλανδικό πλοίο «Gulden Zeepaert» με πλοίαρχο τον François Thijssen, παρέπλευσε απλώς την ακτή, συνεχίζοντας προς τα ανατολικά, στον ανοικτό Μεγάλο Αυστραλιανό Κόλπο.[6]
Πολύ αργότερα, Γάλλοι εξερευνητές αποβιβάσθηκαν για πρώτη φορά κοντά στη σημερινή Έσπερανς, ονομάζοντάς την από τη γαλλική λέξη «εσπεράνς», που σημαίνει «ελπίδα» (από την ονομασία ενός πλοίου τους)[7], καθώς αναζήτησαν εκεί καταφύγιο από μια θυέλλα, το 1792, με επικεφαλής τον Ζαν-Μισέλ Υόν ντε Κερμαντέκ.
Το 1802 ο Βρετανός θαλασσοπόρος Μάθιου Φλίντερς επισκέφθηκε την περιοχή, ανακαλύπτοντας και ονομάζοντας και άλλα τοπωνύμια, όπως τον Λάκυ Μπέυ (= «Τυχερός Κόλπος». Ακολούθησαν φαλαινοθήρες και πειρατές, κατόπιν κτηνοτρόφοι και μεταλλωρύχοι, ανυπόμονοι να εκμεταλλευθούν την ελεύθερη γη και να επωφεληθούν από τον χρυσό που είχε ανακαλυφθεί στα βόρεια. Η πρώτη μόνιμη εποίκιση εδάφους του σημερινού δήμου της Έσπερανς έγινε από την οικογένεια Ντέμπστερς (Dempsters)[8], σκωτσέζικης καταγωγής, το 1864. Στους 4 αδελφούς Ντέμπστερς (Τσαρλς, Έντουαρντ, Άντριου και Τζέιμς) δόθηκαν 1,2 εκατομμύριο στρέμματα γης, όπου έφεραν πρόβατα, βοοειδή και άλογα. Οι ίδιοι έκτισαν και την πρώτη αποβάθρα, ωστόσο τον πρώτο της χρόνο μόνο ένα πλοίο έκανε το ταξίδι από την Αδελαΐδα μέχρι την Έσπερανς.[9] Καθώς ήρθαν και άλλοι έποικοι, σχηματίσθηκε ένας μικρός οικισμός, που χρησίμευε και ως σύνδεσμος στην τηλεγραφική γραμμή μεταξύ Άλμπανυ και ανατολής[10], ενώ το 1876 άνοιξε και τηλεγραφείο. Τη δεκαετία του 1890 κατασκευάσθηκε και κυματοθραύστης με προβλήτα, μετά την ανακάλυψη χρυσού στα ανατολικά: τότε η Έσπερανς χαρακτηρίσθηκε «η πύλη προς τα πεδία χρυσού».[11]
Το 1898 ο πληθυσμός του οικισμού ήταν 985 κάτοικοι (623 άνδρες και μόλις 362 γυναίκες).[12] Μετά την επίσκεψή του εκείνο το έτος, ο τότε πρωθυπουργός της Δυτικής Αυστραλίας Τζων Φόρεστ υποσχέθηκε την κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής ανάμεσα στην Έσπερανς και στη χρυσοφόρο περιοχή. Αλλά εξαιτίας της απειλής που θεώρησαν ότι υφίστατο από αυτό οι κάτοικοι του Φρήμαντλ, ότι δηλαδή η Έσπερανς με το λιμάνι της θα τους έπαιρνε το εμπόριο του χρυσού, η γραμμή δεν έγινε τότε[13], αλλά μόλις το 1925 από το Σάλμον Γκαμς.[14]
Η περιοχή του Μαλή (Mallee}, κάπου εκατό χιλιόμετρα βορείως της πόλεως, άρχισε να παράγει δημητριακά τη δεκαετία του 1920 και το 1935 το λιμάνι της Έσπερανς απέκτησε και δεύτερη προβλήτα.[15] Η γεωργία μεγάλης κλίμακας ξεκίνησε στην παραλιακή πεδιάδα της Έσπερανς, που έχει αμμώδες έδαφος, από αμερικανικό συνδικάτο σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Δυτ. Αυστραλίας τη δεκαετία του 1960, μετά την ανακάλυψη ότι η προσθήκη υπερφωσφορικών λιπασμάτων που περιείχαν ιχνοστοιχεία στα φτωχά εδάφη τα καθιστούσε κατάλληλα για τη γεωργοκτηνοτροφία.[16] Αν και με κάποιες αρχικές δυσκολίες, το εγχείρημα τελικώς πέτυχε και μεγάλες εκτάσεις γης έγιναν αγροί μέχρι το 1970.[17] Ο πληθυσμός το 1968 ήταν περίπου 2.700 κάτοικοι.[14]
Το 1979 κάποια θραύσματα του διαστημικού σταθμού Σκάιλαμπ κατέπεσαν στην περιοχή της Έσπερανς μετά την είσοδό του στην ατμόσφαιρα και τη διάλυσή του πάνω από τον Ινδικό Ωκεανό. Τότε ο Δήμος της Έσπερανς είχε επιβάλει πρόστιμο 400 δολαρίων στην αμερικανική κυβέρνηση για τη ρίψη απορριμμάτων. Το πρόστιμο πληρώθηκε τον Απρίλιο του 2009, όταν ο ραδιοπαραγωγός Σκοτ Μπάρλεϋ συγκέντρωσε το ποσό από τους ακροατές του και τα απέδωσε για λογαριασμό της NASA.[18] Καθώς η πτώση του Σκάιλαμπ είχε δημιουργήσει μεγάλο θόρυβο στα ΜΜΕ, η εφημερίδα San Francisco Examiner προσέφερε 10 χιλιάδες δολάρια για το πρώτο τεμάχιο του διαστημικού σταθμού που θα παρουσιαζόταν στα γραφεία της. Ο 17χρονος Σταν Θόρντον μάζεψε λίγα θραύσματα που είχαν πέσει στη στέγη του σπιτιού του στο Έσπερανς, πήρε την πρώτη πτήση για το Σαν Φρανσίσκο και κατέκτησε το βραβείο.[19]
Στις 14 Φεβρουαρίου 1991 το φορτηγό πλοίο «Sanko Harvest» βυθίστηκε μετά από πρόσκρουση σε ύφαλο στα ανοικτά της Έσπερανς, με επακόλουθη διαρροή 700 τόνων πετρελαίου και 30 χιλιάδες τόνους λιπάσματος στη θάλασσα, κοντά στο Αρχιπέλαγος του Ρεσέρς. Αργότερα το ναυάγιο έγινε καταφύγιο της θαλάσσιας ζωής και τόπος για καταδύσεις.[20]
Τον Ιανουάριο του 2007 η Έσπερανς κτυπήθηκε από θύελλα με ανέμους ταχύτητας έως 110 χιλιομέτρων την ώρα και βροχόπτωση 155 χιλιοστών μέσα σε 24 ώρες, η οποία προκάλεσε σημαντικές πλημμύρες. Περισσότερα από 100 σπίτια έπαθαν ζημιές, αρκετές βάρκες καταστράφηκαν στο λιμάνι και 35 μέτρα γέφυρας της Εθνικής Οδού Νότιας Ακτής (η κύρια οδός που συνδέει την πόλη με το Περθ), παρασύρθηκαν. Η κυβέρνηση της Δυτικής Αυστραλίας ανεκήρυξε την περιοχή «ζώνη φυσικής καταστροφής».[21] Αν και δεν υπήρξαν ανθρώπινες απώλειες, τουλάχιστον 37 χιλιάδες πρόβατα σκοτώθηκαν από το γεγονός.[22]
Η πόλη έχει μεσογειακό κλίμα κατά Köppen (Csb), με θερμά και ξηρά καλοκαίρια, και ήπιους, υγρούς χειμώνες. Ο καιρός παρουσιάζει μεγάλες μεταβολές, από ημέρες καύσωνα όταν βόρειοι άνεμοι φυσούν από τα ενδότερα της ηπείρου, μέχρι κρύες χειμερινές υγρές ημέρες με νότιους ανέμους από τον Νότιο Ωκεανό.[23] Η μέση ετήσια μέγιστη θερμοκρασία είναι 22,0 °C και η μέση ελάχιστη 12,2 °C. Η απόλυτα ελάχιστη θερμοκρασία που καταγράφηκε την περίοδο 1969-2022 ήταν 1,4 °C, ενώ η απόλυτα μέγιστη ήταν 46,9 °C.
Η Έσπερανς έχει το μοναδικό λιμάνι στα νοτιοανατολικά της Δυτικής Αυστραλίας και μετά την αναβάθμιση του 2002 ένα από τα βαθύτερα σε όλη τη νότια Αυστραλία, ικανό να φιλοξενεί και τα μεγαλύτερα πλοία (Capesize), έως και 180 χιλιάδων τόνων.
Οι εξαγωγές του δωδεκαμήνου από μέσα του 2004 έως μέσα του 2005 από το λιμάνι ήταν 7.694.155 τόνοι, εκ των οποίων 1,8 εκατομμύριο τόνοι δημητριακών και 5,5 εκατομμύρια τόνοι σιδηρομεταλλεύματος που μεταφέρεται από το Koolyanobbing.
Το 2007 οι θάνατοι χιλιάδων άγριων πτηνών επέστησαν την προσοχή των κατοίκων στον κίνδυνο από την τοξικότητα εκ της μεταφοράς με ανοικτά βαγόνια και φορτηγά μεταλλεύματος μολύβδου από τη Γουιλούνα στο λιμάνι της Έσπερανς προς εξαγωγή. Η κυβέρνηση πλήρωσε πολλά εκατομμύρια δολάρια σε ένα πρόγραμμα καθαρισμού όταν μετρήθηκαν αυξημένα επίπεδα μολύβδου σε ένα δείγμα ενηλίκων και παιδιών, αλλά και σε υδατοδεξαμενές. Στην τότε εξορυκτική εταιρεία Magellan Metals απαγορεύθηκε να εξάγει μόλυβδο από το λιμάνι της Έσπερανς.[24]
Προτού περάσει πολύς καιρός, πρόσθετες ανησυχίες εκφράσθηκαν για μόλυνση από σκόνη νικελίου που επίσης διέφευγε από εξαγόμενο μετάλλευμα.[25]
Κοντά στην πόλη υπάρχουν πολλές παραλίες κατάλληλες για κολύμπι, καταδύσεις και σέρφινγκ. Στο σέρφινγκ ειδικότερα η περιοχή είναι γνωστή για το κύμα «Cyclops», που λέγεται ότι είναι το «βαρύτερο κύμα του κόσμου». Εξίσου κοντά βρίσκονται και μερικές αλμυρές λίμνες, όπως η Πινκ Λέικ, που παρά την ονομασία της σπανίως πλέον έχει ροζ χρώμα.
Πέντε εθνικά πάρκα υπάρχουν στην περιοχή της Έσπερανς, από τα οποία ξεχωρίζει το Κέιπ Λε Γκραντ, 20 λεπτά από το κέντρο της πόλεως, που προσφέρει μια γραφική ακτή γρανιτικού εδάφους και προστατευμένες παραλίες με λευκή άμμο. Το πάρκο αυτό αποτελεί δημοφιλή τοποθεσία για ερασιτέχνες ψαράδες και οδοιπόρους.
Ο ύφαλος Κούπερ είναι ένας τεχνητός ύφαλος περίπου 5 χιλιόμετρα από τη μαρίνα του Μπάντυ Κρηκ (Bandy Creek Boat Harbour). Πήρε το όνομά του από τον πρωτεργάτη της δημιουργίας του, τον Γκράχαμ Κούπερ[26], και έγινε προκειμένου να προσελκύσει ψάρια, δημιουργώντας νέες ευκαιρίες για ψάρεμα και αναψυχή των τουριστών και του ντόπιου πληθυσμού.[27] Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του υφάλου είναι πλάτος 33° 52′ 15″ Νότιο και μήκος 121° 58′ 50″ Ανατολικό.
Η Έσπερανς διαθέτει μερικές ανεμογεννήτριες, που προμηθεύουν την πόλη με ηλεκτρική ενέργεια.[28] Η πόλη απέκτησε το πρώτο αιολικό πάρκο σε ολόκληρη την Αυστραλία, που κατασκευάσθηκε στο Σάλμον Μπητς ως ερευνητική εγκατάσταση ήδη από το 1987.
Η Έσπερανς βρίσκεται στο νότιο άκρο της εθνικής οδού Κουλγκάρντι-Έσπερανς και στο ανατολικό άκρο της Εθνικής Οδού Νότιας Ακτής, αμφότερων τμημάτων της «Εθνικής Οδού 1» της Αυστραλίας (Highway 1). Η πόλη συνδέεται με υπεραστικά λεωφορεία με το Περθ, το Άλμπανυ και το Καλγκούρλι.
Η Έσπερανς διαθέτει αεροδρόμιο, που βρίσκεται 22 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από το κέντρο της πόλεως και εξυπηρετεί καθημερινές πτήσεις προς και από το Περθ. Σιδηροδρομικώς, η πόλη συνδέεται σήμερα με τον Esperance Branch Railway με το Καλγκούρλι, και από εκεί με τις γραμμές Trans-Australian Railway και Eastern Goldfields Railway (η τελευταία εξυπηρετεί σήμερα μόνο εμπορικές αμαξοστοιχίες και όχι επιβατικά τρένα).