Ασανσέρ για Δολοφόνους

Ασανσέρ για Δολοφόνους
(Ascenseur pour l' echafaud)
ΣκηνοθεσίαΛουί Μαλ
ΠαραγωγήJean Thuillier
ΣενάριοRoger Nimier και Λουί Μαλ
ΠρωταγωνιστέςΖαν Μορό, Λίνο Βεντούρα, Σαρλ Ντενέρ, Έλγα Άντερσεν, Ζορζ Πουζουλί, Iván Petrovich, Alice Reichen, Κριστιάν Μπροκάρ, Félix Marten, Φρανσουά Ζου, Gérard Darrieu, Gisèle Grandpré, Guy Henri, Χιμπέρ Ντεσάν, Jacqueline Staup, Jacques Hilling, Jean Wall, Ζαν-Κλοντ Μπριαλί, Jimmy Perrys, Lucien Desagneaux, Μαρσέλ Μπερνιέ, Μαρσέλ Κουβελίε, Marcel Journet, Micheline Bona, Nicolas Bataille, Olivier Darrieux, Pierre Frag, Robert Balpo, Yori Bertin, Bernard Lajarrige[1], Pierre Jourdan[1], Jacqueline Noëlle[1], Αλμπερ Ντινάν[1] και Roger Jacquet[1]
ΜουσικήΜάιλς Ντέιβις
ΦωτογραφίαHenri Decaë
ΔιανομήNetflix
Πρώτη προβολή1958 και 29  Ιανουαρίου 1958 (Γαλλία και Τουρκία)[2]
Διάρκεια88 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία
ΓλώσσαΓαλλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Ασανσέρ για Δολοφόνους (γαλλικά: Ascenseur pour l' echafaud), είναι Γαλλικό φιλμ νουάρ του 1958 σε σκηνοθεσία Λουί Μαλ. Πρωταγωνιστούν ο Μορίς Ρονέ και η Ζαν Μορό.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Φλοράνς Καραλά και ο Ζυλιέν Ταβερνιέ είναι δύο εραστές που σχεδιάζουν να δολοφόνησουν τον συζυγό της Φλοράνς, Σιμόν Καραλά, έναν πλούσιο βιομήχανο, ο οποίος είναι επίσης και αφεντικό του Ζυλιέν. Ο Ζυλιέν είναι ένας πρώην αλεξιπτωτιστής της λεγεώνας των ξένων και βετεράνος των πολέμων της Ινδοκίνας και της Αλγερίας.

Ένα σάββατο απόγευμα ο Ζυλιέν θα πει στην γραμματέα του να μην τον ενοχλήσει για κανέναν λόγο επειδή έχει μιασοβαρή δουλειά να κάνει. Μετά θα γυρίσει στο γραφείο του, θα φορέσει γάντια, θα πάρει ένα πιστόλι και ένα σχοινί και θα βγει έξω στο μπαλκόνι. Εκεί θα ρίξει το σχοινί με ένα γάντζο στον πάνω όροφο απ'οπου και θα αναρριχηθεί. Στη συνέχεια θα μπει μέσα στο κτίριο και θα κατευθυνθεί προς το γραφείο του Καραλά. Μπαίνοντας μέσα θα δώσει έναν φάκελο στο αφεντικό του και καθώς εκείνος τον διαβάζει ο Ζυλιέν θα βγάλει το πιστόλι και θα τον πυροβόλησει στον κρόταφο και μετά θα βάλει το πιστόλι στο χέρι του Καραλά για να φανεί αυτοκτονία.

Ο Ζυλιέν έχοντας δολοφονήσει τον Καραλά θα επιστρέψει πάλι πίσω στο γραφείο του και στη συνέχεια θα φύγει από το κτίριο πηγαίνοντας στο αυτοκίνητο του. Τότε θα κοιτάξει ψηλά προς τον όροφο του Καραλά και θα διαπιστώσει ότι ξέχασε να πάρει το σχοινί με το οποίο είχε αναρριχηθεί. Θα επιστρέψει πάλι πίσω στο κτίριο και θα μπει στο ασανσέρ για να ανέβει. Τότε ο φύλακας του κτίριου, έχοντας κάνει έλεγχο ότι έχουν αποχώρησει όλοι οι υπαλλήλοι θα κλείσει τον γενικό διακόπτη ρεύματος με αποτέλεσμα ο Ζυλιέν να εγκλωβιστεί μέσα στο ασανσέρ.

Ένας νεαρός, ο Λουί θα πάει να πάρει την κοπέλα του, την Βερονίκ η οποία εργάζεται στο ανθοπωλείο απέναντι από το κτίριο Καραλά. Ο Λουί θα δει το αυτοκίνητο του Ζυλιέν να είναι με αναμμένη μηχανή και θα το κλέψει παίρνοντας μαζί του και την Βερονίκ. Αφού οδηγήσουν αρκετάχιλιόμετρα θα κατευθυνθούν σε ένα μοτέλ για να περάσουν την νύχτα. Εκεί θα γνωρίσουν ένα ζευγάρι Γερμανών και θα διασκεδάσουν μαζί τους πίνοντας άφθονη σαμπάνια.

Ο Λουί εντυπωσιασμένος από την ακριβή σπορ μερσεντές του Χόρστ θα επιχείρησει να την κλέψει. Τότε θα εμφανιστεί ο Χορστ στο γκαράζ κρατώντας ένα όπλο. Ο Λουί θα πανικοβληθεί και θα σκοτώσει τον Χορστ και έπειτα και την συζυγό του, Έλγκα με το πιστόλι του Ζυλιέν και θα κλέψει την μερσεντές και μαζί με την Βερονίκ θα φύγουν και θα επιστρέψουν πίσω στο Παρίσι εγκαταλείποντας το αυτοκίνητο σε ένα δρόμο. Εν τω μεταξύ, η Φλοράνς βλέποντας ότι ο Ζυλιέν δεν έχει εμφανιστεί στο προγραμματισμένο ραντεβού τους, θα αρχίσει να τον αναζητά στους δρόμους του Παρισιού όλη την νύχτα απογοήτευμενη θεωρώντας ότι ο Ζυλιέν δεν βρήκε το θάρρος να σκοτώσει τον συζυγό της και ότι την εγκατάλειψε.

Ο Ζυλιέν εγκλωβισμένος μέσα στο ασανσέρ θα κάνει αρκετές προσπάθειες να απεγκλωβιστεί χωρίς όμως αποτέλεσμα και θα παραμείνει εκεί μέχρι την κυριακή το πρωί όταν ο φύλακας του κτίριου θα πάει και θα ανοίξει και πάλι τον γενικό διακόπτη, συνοδεύομενος από δύο αστυνομικούς οι οποίοι θα αναζητούν τον Ζυλιέν για τις δολοφονίες των δύο Γερμανών στο Μοτέλ την προηγούμενη βραδιά. Ο Ζυλιέν θα βγει από τον ασανσέρ αλλά ακούγοντας τον φύλακα να μιλάει με τους αστυνομικούς θα θεωρήσει ότι έχουν πάει εκεί για τον Καραλά. Στη συνέχεια ο Ζυλιέν θα πάει στο κοντινό καφενείο για να φάει κάτι, όπου όμως η σερβίτορα θα καλέσει την αστυνομία και ο Ζυλιέν θα συλληφθεί.

Κατά την ανάκριση του από την αστυνομία ο Ζυλιέν θα αρνηθεί τις κατηγορίες για τους φόνους των δύο Γερμανών, υποστηρίζοντας ότι κάποιοι του έκλεψαν το αυτοκίνητο και ότι ο ίδιος τριγυρνούσε όλη την νύχτα μεθυσμένος. Η Φλοράνς μαθαίνοντας ότι ο Ζυλιέν έχει συλληφθεί για τους φόνους των δύο Γερμανών θα αρχίσει να ψάχνει την Βερονίκ, όπου θα την βρει στο διαμερισμά της μαζί με τον Λουί έχοντας καταναλώσει αρκετά χάπια. Η Φλοράνς θα καταλάβει ότι αυτοί έχουν διάπραξει τους φόνους και θα πάει να ειδοποιήσει την αστυνομία για να βοήθησει τον Ζυλιέν να αφεθεί ελεύθερος.

Η Βερονίκ θα πει στον Λουί ότι ξέχασε να πάρει τις φωτογραφίες από το Μοτέλ που είχαν βγάλει με τους δύο Γερμανους, το οποίο είναι το μόνο ενοχοποιητικό στοιχείο εις βάρος τους και ο Λουί πηγαίνει γρήγορα στο Μοτέλ για να πάρει τις φωτογραφίες, όπου εκεί θα τον συλλάβει η αστυνομία. Η Φλοράνς η οποία είχε ακολουθήσει τον Λουί μέχρι το Μοτέλ θα ανακουφιστεί με την σύλληψη του Λουί, αλλά ο επιθεωρητής Σεριέ της επιφυλλάσει μια δυσαρέστη έκπληξη: Στο φιλμ με τις φωτογραφίες των Γερμανών και του Λουί, βρίσκονται και αυτές του Ζυλιέν μαζί με την Φλοράνς, οι οποίες αποδεικνύουν ότι είναι εραστές και ότι ευθύνονται για τον θάνατο του συζυγού της.

Διανομή Ρόλων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Μορίς Ρονέ ως Ζυλιέν Ταβερνιέ
  • Ζαν Μορό ως Φλοράνς Καραλά
  • Ζαν Βαλλ ως Σιμόν Καραλά
  • Λίνο Βεντούρα ως Επιθεωρητής Σεριέ
  • Γιορί Μπερτίν ως Βερονίκ
  • Ίβαν Πέτροβιτς ως Χόρστ Μπέκερ
  • Έλγκα Άντερσεν ως Φρίντα Μπέκερ

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε ένα άρθρο του 2016, ο κριτικός κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, Ρίτσαρντ Μπρόντι, ισχυρίστηκε ότι η ταινία είναι πιο σημαντική για τη θέση της στην ιστορία του γαλλικού κινηματογράφου παρά για τα δικά της καλλιτεχνικά πλεονεκτήματα, με εξαίρεση τη μουσική του Μάιλς Ντέιβις, την οποία είπε ότι «αξίζει να την ακούσουμε εξ ολοκλήρου. Είναι καλύτερη από την ίδια την ταινία, μακράν, και υπάρχουν καλύτεροι τρόποι να την ακούσεις από ό,τι στην ταινία—δηλαδή, ακούγοντας ένα CD που περιλαμβάνει όλες τις συνεδρίες του στούντιο από τις οποίες έγινε η επεξεργασία της παρτιτούρας." Ο Μπρόντι συνέχισε στη συνέχεια για να συζητήσει τη μουσική με κάποια λεπτομέρεια.[3]

Στον ιστότοπο συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes, η ταινία έχει βαθμολογία 93%, με βάση 56 κριτικές, και σταθμισμένο μέσο όρο 8,08/10.[4] Στο Metacritic, η ταινία έχει βαθμολογία 94/100, υποδεικνύοντας "καθολική αναγνώριση".[5]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  2. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0051378/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2022.
  3. ↑ Brody, Richard (3 Αυγούστου 2016). «Lous Malle's 'Elevator to the Gallows' and Its Historic Miles Davis Soundtrack». The New Yorker. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2020. 
  4. ↑ rottentomatoes.com/m/elevator_to_the_gallows/ «Ascenseur pour l'échafaud (Elevator to the Gallows) (Lift to the Scaffold) (Frantic)» Check |url= value (βοήθεια). Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2019. 
  5. ↑ «Frantic [επανακυκλοφορία]». Metacritic. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]