Ελληνοαμερικανοί

Ελληνοαμερικανοί

Συνολικός πληθυσμός
1.316.074[1] 0,4% επί του συνόλου του πληθυσμού των ΗΠΑ (2010) Ελληνικής καταγωγής υπολογίζονται σε 3.500.000+[2]
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς
Νέα Υόρκη[3] Βοστώνη[4] Σικάγο[5] Λος Άντζελες[6] Ουάσινγκτον[7] Σαν Φρανσίσκο[8] Φιλαδέλφεια[9] Ντιτρόιτ[10] Μαϊάμι[11] Τάμπα[12]
Γλώσσες
Αμερικανικά Αγγλικά Ελληνικά
Θρησκεία
Κυρίως Ελληνορθόδοξοι, με μειονότητες Ελληνόρρυθμων Καθολικών και Ιουδαϊστών

Ελληνοαμερικανοί ονομάζονται οι πολίτες των ΗΠΑ, οι οποίοι έχουν ελληνική καταγωγή. Σύμφωνα με επίσημους αμερικανικούς υπολογισμούς το 2000 ζούσαν στις ΗΠΑ 1.153.295 άτομα ελληνικής καταγωγής. Σύμφωνα με τους ίδιους υπολογισμούς, 365.435 από αυτά τα άτομα μιλούσαν ελληνικά στο σπίτι τους. Κατά το Στέιτ Ντιπάρτμεντ το 2005 3.000.000 περίπου κάτοικοι των ΗΠΑ ανέφεραν ότι έχουν ελληνική καταγωγή.

Μεγάλος αριθμός Ελληνοαμερικανών διαβιούν στη Νέα Υόρκη, κυρίως στην Αστόρια, στη συνοικία Κουίνς. Επίσης, αρκετοί κατοικούν στις πόλεις Ντιτρόιτ, Βοστόνη, Κλίβελαντ και Σικάγο. Μεγάλη ελληνοαμερικανική κοινότητα υπάρχει ακόμη στο Τάρπον Σπρινγκς της Φλόριντα.

Ιστορικά στοιχεία

Οι πρώτοι Έλληνες στην Αμερική

Έλληνες επιβιβάζονται σε βάρκες για να μεταβούν σε υπερωκεάνειο που θα τους μεταφέρει στις ΗΠΑ (Πάτρα, 1910).

Ο πρώτος Έλληνας που είναι γνωστό ότι έφτασε στο έδαφος των σημερινών ΗΠΑ ήταν ένας άνδρας που ονομαζόταν Δον Τεόντορο.^[13] Αποβιβάστηκε στη Φλόριντα το 1528 με την εξερευνητική αποστολή του Ισπανού Πανφίλιο Ναρβάεθ και πέθανε εκεί, όπως οι περισσότεροι από τους συντρόφους του.

Το 1592 ο Έλληνας καπετάνιος από την Κεφαλονιά Ιωάννης Φωκάς (ή κατ' άλλους Απόστολος Βαλεριανός), ο οποίος υπηρετούσε το ισπανικό στέμμα και γι' αυτό έμεινε γνωστός στην ιστορία ως Χουάν ντε Φούκα, έπλευσε κατά μήκος των ακτών του Ειρηνικού αναζητώντας το βόρειο πέρασμα που συνέδεε τον Ειρηνικό με τον Ατλαντικό ωκεανό. Το πέρασμα αυτό δεν το βρήκε, άλλωστε είναι δυσπρόσιτο αφού είναι σχεδόν μόνιμα παγωμένο, αλλά ανακάλυψε ένα θαλάσσιο δίαυλο στα σημερινά διεθνή σύνορα των ΗΠΑ με τον Καναδά, ο οποίος αργότερα πήρε το όνομά του: «Πορθμός Χουάν ντε Φούκα».

Το 1764 έφτασε στη Ρωσική τότε, Αλάσκα ο Μακεδόνας γουνέμπορος και θαλασσοπόρος Ευστράτιος Ντελάρωφ, ο οποίος πραγματοποίησε σειρά εξερευνήσεων στη χερσόνησο για λογαριασμό Ρωσικών εταιρειών γουναρικών. Πολλά τοπωνύμια φέρουν έκτοτε το όνομά του, όπως το εγκαταλελειμμένο σήμερα, λιμάνι Γκρέκο-Ντελαρόφσκογιε που ίδρυσε ο ίδιος στη νήσο Ούγγα, ο κόλπος Ντελάρωφ στην ίδια νήσο, καθώς και οι Νήσοι Ντελάρωφ, συστάδα των Αλεούτιων νήσων.

Το 1768 περίπου 500 Έλληνες κυρίως από τη Σμύρνη, την Κρήτη και τη Μάνη μαζί με Ιταλούς, Κορσικανούς και Μινορκανούς εγκαταστάθηκαν και δημιούργησαν τη Νέα Σμύρνη στη Φλόριντα υπό την καθοδήγηση του Άντριου Τέρνμπολ (Andrew Turnball) και της γυναίκας του, Μαρίας Ρουμπίνη. Η αποικία δεν ήταν επιτυχής, αφού πολλοί από τους αποίκους ασθένησαν και απεβίωσαν, και στις 17 Ιουλίου 1777 εγκαταλείφθηκε επίσημα. Πολλοί από τους αποίκους μεταφέρθηκαν ή είχαν ήδη μετοικήσει στον γειτονικό Άγιο Αυγουστίνο.^[13][14]. Πάντως εκεί σώζεται το πρώτο ξύλινο σχολείο των ΗΠΑ, το οποίο δημιούργησε στις αρχές του 19ου αιώνα ο Ιωάννης Γιαννόπουλος από τη Μάνη, απόγονος των πρώτων αποίκων.

Στη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 και μετά από αυτήν, αρκετοί Έλληνες - κυρίως ορφανά παιδιά - πήγαν στις ΗΠΑ με τη βοήθεια φιλελλήνων. Ένας από αυτούς, ο Χριστόφορος Πλάτωνος Καστάνης, που έφτασε στις ΗΠΑ το 1828 με τη βοήθεια του Σαμουήλ Χάου, αναφέρει ότι περίπου 40 ορφανά από την Ελλάδα και τη Μικρά Ασία πήγαν στην Αμερική με τη βοήθεια φιλελλήνων, και έκαναν σπουδές σε διάφορα πανεπιστήμια.^[15]

Οι πρώτες ελληνικές κοινότητες

Μετανάστευση Ελλήνων προς τις ΗΠΑ^[16]

Περίοδος	Μέση ετήσια μετανάστευση	Σύνολο
1873–1899	500	15.000
1900–1917	25.000	450.000
1918–1924	10.000	70.000
1925–1945	1.300	30.000
1945–1965	4.000	75.000
1966–1979	11.000	160.000
1980–2004	2.000	35.000

Η συστηματική μετανάστευση Ελλήνων προς τις ΗΠΑ άρχισε κατά το β΄ μισό του 19ου αι. Την εποχή εκείνη, οι Έλληνες εισέρχονταν στις ΗΠΑ ως «Λεβαντίνοι» (αγγλ. Levantines), επειδή προέρχονταν από τη Μικρά Ασία και από ελληνικά νησιά που ανήκαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Μέχρι το 1880, οι Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ δεν ξεπερνούσαν τις 2.000^[17]. Η πρώτη αξιοσημείωτη Ελληνική κοινότητα δημιουργήθηκε στη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα τη δεκαετία του 1850. Γύρω στα 1866 η κοινότητα ήταν πολυάριθμη ώστε να συσταθεί Ελληνικό προξενείο και να ιδρυθεί η πρώτη ελληνορθόδοξη εκκλησία στις ΗΠΑ. Οι πρώτοι Έλληνες μετανάστες εγκαταστάθηκαν σε μεγάλα αστικά και βιομηχανικά κέντρα, όπου έβρισκαν εύκολα εργασία. Στη συντριπτική τους πλειονότητα άνδρες, εργάστηκαν σε μεταλλεία και στη διάνοιξη του αμερικανικού σιδηροδρομικού δικτύου. Έλληνες συμμετείχαν σε μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις που συντάραξαν τις ΗΠΑ στις αρχές του 20ού αι. Μάλιστα, ο Έλληνας συνδικαλιστής Λούης Τίκας, που δολοφονήθηκε στο Κολοράντο το 1914 κατά τη διάρκεια μεγάλης απεργίας ανθρακωρύχων, θεωρείται ένας από τους μάρτυρες του εργατικού κινήματος στις ΗΠΑ.

Στα 1890 ζούσαν στις ΗΠΑ περίπου 15.000 Έλληνες. Τη δεκαετία του 1890 η μετανάστευση αυξήθηκε, κυρίως λόγω των πολλών οικονομικών ευκαιριών που υπήρχαν στις ΗΠΑ, λόγω των δυσκολιών που αντιμετώπιζαν οι χριστιανοί στο Οθωμανικό κράτος και αργότερα λόγω των βαλκανικών πολέμων και του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Από το 1890 ως το 1917 έφτασαν στις ΗΠΑ 450.000 Έλληνες μετανάστες κι άλλοι 70.000 από το 1918 ως το 1924. Οι περισσότεροι εργάζονταν στις πόλεις των βορειοανατολικών ΗΠΑ και λιγότεροι ως εργάτες στο σιδηρόδρομο και στα μεταλλεία των δυτικών ΗΠΑ.

Το 1900 οι αμερικανικές αρχές κατήργησαν τους περιορισμούς (αγγλ., quota) στην είσοδο Ελλήνων μεταναστών. Έτσι ο αριθμός τους αυξήθηκε εντυπωσιακά. Σε μεγάλα αστικά κέντρα των ΗΠΑ δημιουργήθηκαν ελληνικές γειτονιές. Μικρές ελληνικές επιχειρήσεις — κυρίως εστιατόρια και καφενεία, αλλά και παντοπωλεία, κ.ά. — άρχισαν να εμφανίζονται παντού. Η ομογένεια άρχισε να οργανώνεται σε ελληνορθόδοξες ενορίες, εθνικοτοπικούς συλλόγους και άλλες οργανώσεις. Το 1915 εμφανίστηκε στη Νέα Υόρκη η ελληνική εφημερίδα Εθνικός Κήρυξ, η οποία εξακολουθεί ακόμα να κυκλοφορεί, και το 1922 δημιουργήθηκε η μεγαλύτερη και μακροβιότερη ελληνική οργάνωση ΑΧΕΠΑ (AHEPA: American Hellenic Educational and Progressive Association).

Συνθήκες για μόνιμη εγκατάσταση

Έλληνες μετανάστες παρελαύνουν στη Νέα Υόρκη κατά την εθνική γιορτή των ΗΠΑ (4 Ιουλίου). Φωτογραφία του 1910 με 1915.

Ο Γεώργιος Δ. Μαρίνος (1892-1955), έζησε στο Λόξλεϋ της Αλαμπάμας και γεννήθηκε στο Άργος, επιχειρηματίας. Δώρισε το 10% της περιουσίας του για το ναό του Αγίου Νικολάου και το 40% της περιουσίας του ως σύνολο για το Άργος. Πολλοί Ελληνοαμερικανοί μνημονεύονται σαν ευεργέτες στον τόπο καταγωγής τους, καθώς τον ενίσχυσαν οικονομικά.

Οι Έλληνες μετανάστες εκείνη την εποχή ήταν κατά 90% άντρες, σε αντίθεση με τους Ιταλούς και Ιρλανδούς που οι άνδρες μετανάστες ήταν 50-60%. Πολλοί Έλληνες προσδοκούσαν να εργαστούν και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους με κάποιο κεφάλαιο ώστε να ενισχύσουν την οικογένειά τους. Όμως, δυο παράγοντες άλλαξαν τα δεδομένα και τις προσδοκίες αυτές:

1. Η απώλεια των πατρογονικών εδαφών. Το 1913, με το τέλος των βαλκανικών πολέμων οι τόποι καταγωγής 60.000 Ελληνοαμερικανών βρέθηκαν υπό βουλγαρική κυριαρχία. Επίσης, το 1923 οι πατρίδες 250.000 Ελλήνων των ΗΠΑ παρέμειναν υπό τουρκική κυριαρχία και οι ομοεθνείς τους αναγκάστηκαν να τις εγκαταλείψουν είτε λόγω διωγμών είτε έπειτα από την αναγκαστική ανταλλαγή πληθυσμών που επέβαλε η Συνθήκη της Λωζάνης. Έτσι, εκ των πραγμάτων οι Ελληνοαμερικανοί αυτοί έχασαν το δικαίωμα να επιστρέψουν.
2. Το 1923 οι ΗΠΑ αναθεώρησαν τους κανόνες για την ευρωπαϊκή μετανάστευση. Έδωσαν το δικαίωμα στους μετανάστες να πάρουν την αμερικανική υπηκοότητα και να φέρουν στις ΗΠΑ τις οικογένειές τους για μόνιμη εγκατάσταση. Κατά την εικοσαετία 1925 ως 1945 έφτασαν γύρω στα 30.000 νέα άτομα από την Ελλάδα. Τα περισσότερα από αυτά ήταν πραγματικές ή εικονικές νύφες για ανύπαντρους Έλληνες άνδρες.

Μεταπολεμική περίοδος

Μεγάλος αριθμός Ελλήνων άρχισε να έρχεται πάλι στις ΗΠΑ μετά το 1945. Αιτία ήταν οι οικονομικές καταστροφές που υπέστησαν από το Β' Παγκόσμιο πόλεμο και από τον Εμφύλιο Πόλεμο που ακολούθησε. Από το 1946 ως το 1982 μετανάστευσαν στις ΗΠΑ περίπου 211.000 Έλληνες. Οι μεταπολεμικοί μετανάστες δεν δέχτηκαν τόσες πολλές πιέσεις αφομοίωσης, όπως οι παλιότεροι. Έτσι ανανέωσαν την ελληνοαμερικανική ταυτότητα, ειδικότερα σε χώρους όπως τα ελληνόφωνα μέσα ενημέρωσης.

Με την πάροδο των χρόνων, η ελληνική ομογένεια στις ΗΠΑ άρχισε να ανέρχεται τόσο οικονομικά όσο και κοινωνικά. Από τη δεκαετία του 1960, πολλοί Ελληνοαμερικανοί της δεύτερης και τρίτης γενιάς άρχισαν να αναμειγνύονται και στην πολιτική ζωή της χώρας. Ο Σπύρο Άγκνιου (Αναγνωστόπουλος), ο Τζον Μπραδήμας, ο Μάικλ Δουκάκης, ο Πολ Σαρμπάνης, ο Πολ Τσόνγκας, ο Τζορτζ Στεφανόπουλος, ο Τζορτζ Τένετ και ο Τζον Νεγκρεπόντε (Νεγρεπόντης) ανέβηκαν ψηλά στην αμερικανική πολιτική ζωή, αν και οι περισσότεροι από αυτούς απομακρύνθηκαν από την ελληνική ομογένεια.

Άλλα άτομα ελληνικής καταγωγής, όπως ο γιατρός Γεώργιος Παπανικολάου, ο σκηνοθέτης Ελία (Ηλίας) Καζάν, ο πεζογράφος Τζέφφρυ Ευγενίδης, ο σκηνοθέτης Αλεξάντερ Πέιν (Παπαδόπουλος), η ηθοποιός Ολυμπία Δουκάκη, ο ηθοποιός Τέλλυ Σαβάλας, ο αρχιτέκτονας και επιστήμονας της Πληροφορικής Νίκολας Νεγκρεπόντε κ.ά., έγιναν πολύ γνωστά ονόματα στον χώρο των τεχνών και των επιστημών. Πολλοί Έλληνες καλλιτέχνες, όπως ο αρχιμουσικός Δημήτρης Μητρόπουλος, η υψίφωνος Μαρία Κάλλας, η ηθοποιός Έλλη Παππά κ.ά., εργάστηκαν για μεγάλα χρονικά διαστήματα στις ΗΠΑ. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι πρώτες ηχογραφήσεις ελληνικής μουσικής έγιναν στις ΗΠΑ.

Μετά το 1981 και την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι αριθμοί των μεταναστών στις ΗΠΑ μειώθηκαν πολύ και υπολογίζονται στους 2.000 ετησίως. Όμως, υπάρχει μια ποιοτική διαφορά σε σχέση με τους παλιότερους, αφού οι περισσότεροι Έλληνες ή Ελληνίδες έρχονται πλέον στις ΗΠΑ όχι ως ανειδίκευτοι εργάτες ή ως νύφες αλλά για σπουδές και στη συνέχεια παραμένουν στη χώρα για να κάνουν ακαδημαϊκή καριέρα. Τα πιο πρόσφατα χρόνια η μετανάστευση έχει ελαχιστοποιηθεί. Αντιθέτως, υπάρχει αντίστροφη πορεία επιστροφής Ελληνοαμερικανών στην Ελλάδα. Το 1999 υπολογιζόταν ότι πάνω από 72.000 Αμερικανοί πολίτες ζουν στην Ελλάδα, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι Ελληνοαμερικανοί.

Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι Ελληνοαμερικανοί μετανάστες είναι ορθόδοξοι χριστιανοί αλλά υπάρχει μικρός αριθμός χριστιανών άλλων δογμάτων καθώς και Εβραίων σεφαραδιτών και ρωμανιωτών.

Αμερικανοί ελληνικής καταγωγής κατά πολιτεία (στοιχεία 2000)

Πολιτεία	Άτομα
Νέα Υόρκη	250.000
Καλιφόρνια	155.000
Ιλλινόις	105.000
Μασσαχουσέτη	91.000
Φλόριντα	86.000
Νιου Τζέρσεϊ	84.000
Πενσιλβάνια	71.000
Οχάιο	61.000
Μίτσιγκαν	59.000
Τέξας	49.000
Μέριλαντ	41.000
Κονέκτικατ	35.000
Βιρτζίνια	28.000

Σήμερα συχνά γίνεται λόγος για δύο με τρία εκατομμύρια Έλληνες ομογενείς στις ΗΠΑ^[18], όμως αυτός ο αριθμός είναι υπερβολικός.

Απογραφικά στοιχεία έδειξαν ότι το 1990 στις ΗΠΑ κατοικούσαν περίπου 700.000 άτομα με ελληνική καταγωγή και από τους δύο γονείς και 400.000 άλλα άτομα με κάποια ρίζα ελληνική^[16]. Το 2000 στις ΗΠΑ κατοικούσαν 1.153.300 άτομα με ελληνική καταγωγή από τον έναν ή και τους δύο γονείς. Δηλαδή, το 0,41% των Αμερικανών έχουν ρίζες ελληνικές^[19]. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία του 2000, τα περισσότερα άτομα ελληνικής καταγωγής κατοικούν στις βορειοανατολικές πολιτείες, στην Καλιφόρνια και τη Φλόριντα.

Ο αριθμός των Αμερικανών που μιλούν την ελληνική γλώσσα αποτελεί το 0,116% του πληθυσμού (στοιχεία 2005^[20]). Αυτό σημαίνει πως μόνον 312.000 κάτοικοι των ΗΠΑ, ή το 27% των Αμερικανών ελληνικής καταγωγής μιλούν την ελληνική γλώσσα. Προφανώς, η διακοπή της εισροής νέων Ελλήνων μεταναστών και η αφομοίωση των νεότερων γενεών έχει ως συνέπεια τη σταδιακή εξαφάνιση του ελληνικού στοιχείου στις ΗΠΑ. Έρευνα του 1990 έδειξε επίσης ότι στις ΗΠΑ κατοικούν περίπου 550.000 ελληνορθόδοξοι, ενώ τα μέλη της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής στις ΗΠΑ ανέρχονται σε 400.000 άτομα περίπου.^[16] Ακόμα και η οργάνωση AΧΕΠΑ έχει πλέον αποβάλει τον αποκλειστικά ελληνικό εθνικό χαρακτήρα και δέχεται ως μέλη άτομα οποιασδήποτε προέλευσης.

Η ιστορία των Ελλήνων μεταναστών στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει κινήσει το ενδιαφέρον πολλών μελετητών, όπως η Ελένη Ζήση-Παπανικόλα (Helen Zeese-Papanikolas, 1917–2004), κ.ά. Σε πολλά αμερικανικά πανεπιστήμια υπάρχουν έδρες μελέτης του νεότερου ελληνισμού.

Ελληνοαμερικανικές Οργανώσεις

Από τις αρχές του 20ού αιώνα αναφέρονται ελληνοαμερικανικές οργανώσεις, όπως η «Παλλημνιακή Αδελφότητα Ν. Υόρκης ο Ήφαιστος» το 1906. Όμως, μεγάλος αριθμός οργανώσεων, συλλόγων και αδελφοτήτων δημιουργήθηκε μετά το 1920, οπότε επικράτησαν πιο ευνοϊκές συνθήκες.

Σήμερα δραστηριοποιούνται εκατοντάδες τοπικές, θρησκευτικές και επαγγελματικές ελληνοαμερικανικές οργανώσεις. Οι μεγαλύτερες και οι πιο αξιοσημείωτες είναι οι ακόλουθες:

• Η ΑΧΕΠΑ: έτσι είναι πιο γνωστή η Ελληνοαμερικανική Εκπαιδευτική Προοδευτική Οργάνωση από τα αγγλικά αρχικά της: AHEPA (American Hellenic Educational Progressive Association). Είναι η μεγαλύτερη κοινοτική ελληνοαμερικανική οργάνωση. Ιδρύθηκε το 1922 στην Ατλάντα κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ανθελληνικών επιθέσεων από μέλη της Κου Κλουξ Κλαν. Έχει 18.000 μέλη.
• Η Ελληνική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής: αποτελεί τη θρησκευτική ομπρέλα της ελληνοαμερικανικής κοινότητας. Ιδρύθηκε το 1921 και ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
• Το Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο» (American Hellenic Institute): πολιτικός όμιλος.
• Το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ): οργάνωση που υποστηρίζεται από το ελληνικό κράτος και αποσκοπεί στη συσπείρωση των απανταχού Ελλήνων μεταναστών.
• Ο Οργανισμός «Παιδεία» - ΗΠΑ: οργανισμός που προωθεί την ελληνική εκπαίδευση και κουλτούρα στις ΗΠΑ, κυρίως στην πανεπιστημιακή κοινότητα.

Επίσης, υπάρχουν πολυάριθμα τοπικά σωματεία, στα συσπειρώνονται οι Έλληνες ανάλογα με τον τόπο καταγωγής τους, όπως: Παμμακεδονική Οργάνωση (Pan Macedonian Association), Πανηπειρωτική Ομοσπονδία (Panepirotic Federation), Πανκρητική Οργάνωση (Pan Cretan Association), Παμποντιακή Ομοσπονδία ΗΠΑ-Καναδά (Pan Pontian Federation of U.S.A-Canada) κλπ.

Διάσημοι Ελληνοαμερικανοί

	Αθλητισμός & Παιχνίδια		Επιστήμες & Επιχειρήσεις		Τέχνες		Πολιτική & Δημόσια αξιώματα
	Νικ δε Γκρικ παίκτης πόκερ, 1883 - 1966		Ανδρέας Δρουσσάκης Δημήτριος έμπορος & παιδαγωγός, 1775 - 1852		Τζον Ξέρον ζωγράφος, 1890 - 1967		Τζορτζ Καλβοκορέσης αξιωματικός ναυτικού ΗΠΑ, 1816 - 1872
	Τζιμ Λόντος παλαιστής, 1897 - 1975		Σοφοκλής Ευαγγελινός Αποστολίδης καθηγητής ελληνικής γλώσσας, 1807 - 1883		Γεώργιος Ρήγας ηθοποιός, 1890 - 1940		Τζορτζ Σίριαν αξιωματικός ναυτικού ΗΠΑ, 1818 - 1891
	Τζορτζ Ζαχάριας παλαιστής, 1908 - 1984		Φώτιος Φισκ βοτανολόγος & ακτιβιστής, 1809 - 1890		Σπύρος Σκούρας κινηματογραφιστής, 1893 - 1971		Σταύρος Κουτόβας συνδικαλιστής, 1890 - 1930
	Πίτερ Κλέντζος επικοντιστής, 1909 - 2006		Ιωάννης Καλλίβεργος Ζάχος γιατρός, συγγραφέας & ρήτορας, 1820 - 1898		Δημήτρης Μητρόπουλος διευθυντής ορχήστρας & συνθέτης,		Γεώργιος Διλβόης στρατιώτης, 1896 - 1918
	Μάικ Καράκας παίκτης χόκεϊ επί πάγου, 1911 - 1992		Ίων Περδικάρης ιδικτήτης εταιρείας γκαζιού, 1840-1925		Μωρίς Αμπραβανέλ διευθυντής ορχήστρας, 1903 - 1993		Λούης Τίκας συνδικαλιστής, 1886 - 1914
	Αντώνης Χριστοφορίδης πυγμάχος, 1917 - 1985		Λουκάς Μ. Μίλλερ έμπορος, δικηγόρος & πολιτικός, 1891 -1893		Νικ Ντένις ηθοποιός, 1904 - 1980		Ντιν Αλφάντζ Γενικός Αντεισαγγελέας Νέας Υόρκης, 1897 - 1989
	Χάρης Αγγάνης μπεϊζμπολίστας, 1929 - 1955		Γεώργιος Λυκούργος έμπορος & εργολάβος, 1858 - 1960		Άλμπερτ Ισαάκ Μπεζερίδης συγγραφέας & σεναριογράφος, 1908 - 2007		Σπύρο Άγκνιου αντιπρόεδρος ΗΠΑ, 1918 - 1996
	Μπομπ Ματάιας δεκαθλητής, 1930 - 2006		Γεώργιος Παπανικολάου ιατρός, βιολόγος & ερευνητής, 1883 - 1962		Ηλίας Ζιώγας συγγραφέας & κριτικός τέχνης, 1909 - 1982		Σπύρος Πισσάνος αξιωματικός αεροπορίας ΗΠΑ, 1919 - 2016
	Λου Τσιωρόπουλος μπασκετμπολίστας, 1930 - 2015		Τομ Πάπας ιδιοκτήτης «Esso Pappas», 1899 - 1988		Ελία Καζάν σκηνοθέτης & σεναριογράφος, 1909 - 2003		Πήτερ Πήτερσον υπουργός εμπορίου, 1926 - 2018
	Νικ Μάντης μπασκετμπολίστας, 1935 - 2017		Μίλτων Ανάστος βυζαντινολόγος, 1909 - 1997		Έλενα Νικολαΐδη μεσόφωνος, 1909 - 2002		Γκας Γιάτρον βουλευτής Πενσιλβάνιας, 1927 - 2003
	Πένι Ζαβίχα γκόλφερ, 1938 -		Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ιάκωβος θεολόγος & ιεράρχης, 1911 - 2005		Ερμής Παν χορογράφος & χορευτής, 1909 - 1990		Τζον Μπραδήμας βουλευτής Ιντιάνα, 1927 - 2016
	Μιλτ Πάππας μπεϊζμπολίστας, 1939 - 2016		Κίμων Φράιερ φιλόλογος, 1911 - 1993		Νάσος Δάφνης ζωγράφος, 1914 - 2010		Νίκος Γαλυφιανάκης βουλευτής Βόρειας Καρολίνας, 1928 - 2023
	Χρήστος Κέφαλος μπασκετμπολίστας, 1945 - 2022		Νίκολας Μετρόπολις φυσικός & επιστήμονας υπολογιστών, 1915 - 1999		Θεώνη Βαχλιώτη-Όλντριτζ ενδυματολόγος, 1922 - 2011		Νίκολας Μαυρούλης βουλευτής Μασαχουσέτης, 1929 - 2003
	Στηβ Γιατζόγλου μπασκετμπολίστας, 1949 -		Αριστοτέλης Φιλιππίδης μηχανικός, 1915 - 1985		Τέλι Σαβάλας ηθοποιός, 1922 - 1994		Τζορτζ Γκέκας βουλευτής Πενσιλβάνιας, 1930 - 2021
	Παύλος Διάκουλας μπασκετμπολίστας, 1950 -		Πέτρο Βλάχος μηχανικός & εφευρέτης, 1916 - 2013		Θεόδωρος Στάμος ζωγράφος, 1922 - 1997		Μάικλ Μπιλιράκης βουλευτής Φλόριντας, 1930 -
	Γιώργος Καστρινάκης μπασκετμπολίστας, 1950 -		Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος ιστορικός, 1916 - 2007		Μαρία Κάλλας υψίφωνος, 1923 - 1977		Μάικλ Δουκάκης κυβερνήτης Μασαχουσέτης, 1933 -
	Μπομπ Κώστας αθλητικογράφος & εκφωνητής, 1952 -		Ανδρέας Άθενς ιδρυτής χαλυβουργικής εταιρείας, 1921 - 2013		Τζέιμς Γκαλάνος σχεδιαστής μόδας, 1924 - 2016		Πολ Σαρμπάνης γερουσιαστής Μέριλαντ, 1933 - 2020
	Ντέιβιντ Καλιγκάρις μπασκετμπολίστας, 1956 -		Αθανάσιος Παπούλης μηχανικός & μαθηματικός, 1921 - 2002		Τζορτζ Σαβάλας ηθοποιός, 1924 - 1985		Γκαστ Αβράκωτος πράκτορας της ΣΙΑ, 1938 - 2005
	Κυριάκος Βίδας μπασκετμπολίστας, 1957 -		Τομ Άποστολ μαθηματικός, 1923 - 2016		Στίβεν Αντωνάκος γλύπτης, 1926 - 2013		Αρτ Άγκνος δήμαρχος Σαν Φρανσίσκο, 1938 -
	Νίκος Γκάλης μπασκετμπολίστας, 1957 -		Παναγιώτης Κατσογιάννης βιοχημικός, 1924 - 2019		Μάικλ Κόνσταντιν ηθοποιός, 1927 - 2021		Τζον Νεγκρεπόντε υφυπουργός εξωτερικών, 1939 -
	Κρις Ρούπας μπασκετμπολίστας, 1957 -		Τζορτζ Ανάσταπλο νομικός, 1925 - 2014		Τζον Κασσαβέτης σκηνοθέτης & ηθοποιός, 1929 - 1989		Πολ Τσόνγκας γερουσιαστής Μασαχουσέτης, 1941 - 1997
	Κερτ Ράμπις μπασκετμπολίστας, 1958 -		Πίτερ Τζορτζ Πίτερσον πρόεδρος "Lehman Brothers", 1926 - 2018		Ντίνος Κωνσταντινίδης συνθέτης, 1929 - 2021		Νίκη Τσόνγκα βουλευτής Μασαχουσέτης, 1946 -
	Ντην Καρνάζης υπερμαραθωνοδρόμος, 1962 -		Παναγιώτης Βατικιώτης πολιτικός επιστήμονας, 1928 - 1997		Ανδρέας Μακρής συνθέτης & μουσικός, 1930 - 2005		Ολυμπία Σνόου γερουσιαστής Μέιν, 1947 -
	Τζον Κόρφας μπασκετμπολίστας, 1962 -		Σπυρίδων Βρυώνης βυζαντινολόγος, 1928 - 2019		Ολυμπία Δουκάκη ηθοποιός, 1931 - 2021		Τζον Ποντέστα προσωπάρχης Λευκού Οίκου, 1949 -
	Κρις Τσέλιος παίκτης χόκεϊ επί πάγου, 1962 -		Μαίρη Τσίγκου φυσικός & μαθηματικός, 1928 -		Κρίστοφερ Τζορτζ ηθοποιός, 1931 - 1983		Ντίνα Τάιτους βουλευτής Νεβάδας, 1950 -
	Ντίξι Κάρτερ-Σαλινάς παλαίστρια, 1964 -		Τομ Υψηλάντης φυσικός, 1928 - 2000		Τζορτζ Τσακίρης ηθοποιός & χορευτής, 1932 -		Ρον Κλινκ βουλευτής Πενσιλβάνιας, 1951
	Τάιλερ Ντόρσεϊ ποδοσφαιριστής, 1966 -		Νικόλαος Σταύρου πολιτικός επιστήμονας & συγγραφέας, 1935 - 2011		Τζον Άνιστον ηθοποιός, 1933 - 2022		Σέλι Μπέρκλεϊ βουλευτής Νεβάδας, 1951 -
	Ντέιβιντ Στεργάκος μπασκετμπολίστας, 1956 -		Μιχάλης Δερτούζος επιστήμονας υπολογιστών, 1936 - 2001		Σπύρος Μάλας βαθύφωνος & ηθοποιός, 1933 - 2019		Τζορτζ Τένετ διευθυντής ΣΙΑ, 1953 -
	Γκρεγκ Λουγκάνις αθλητής καταδύσεων, 1960 -		Σταμάτης Κριμιζής αστρονόμος, 1938 -		Χρύσα γλύπτρια & ζωγράφος, 1933 - 2013		Ντιν Τραντάλης δήμαρχος Φορτ Λόντερντεϊλ, 1953 -
	Φρανκ Κλόπας ποδοσφαιριστής, 1966 -		Νίκολας Νεγρεπόντε επιστήμονας υπολογιστών, 1943 -		Κωνσταντίνος Μάνος φωτογράφος, 1934 -		Τσάρλι Κριστ κυβερνήτης Φλόριντας, 1956 -
	Έρικ Πάππας μπεϊζμπολίστας, 1966 -		Μηνάς Καφάτος αστροφυσικός & συγγραφέας, 1945 -		Λουκάς Σαμαράς εικαστικός, 1936 - 2024		Λεωνίδας Ραπτάκης γερουσιαστής Ροντ Άιλαντ, 1959 -
	Κρις Παπασαράντου μπασκετμπολίστας, 1966 -		Δημήτριος Παπαδημητρίου οικονομολόγος, 1946 -		Παύλος Γιοβανόπουλος εικαστικός, 1939 -		Ελένη Κουναλάκη αντικυβερνήτης Καλιφόρνιας, 1966 -
	Κρις Στήβενσον κολυμβητής, 1966 -		Ανδρέας Μιχαλιτσιάνος αστρονόμος, 1947 - 1997		Νίκος Γκατζογιάννης συγγραφέας, 1939 -		Ζακ Σπέις βουλευτής Οχάιο, 1961 -
	Τζον Λημνιάτης ποδοσφαιριστής, 1967		Αριστείδης Πατρινός βιολόγος, 1947 -		Κορίνα Τσοπέη ηθοποιός & μοντέλο, 1944 -		Σούζαν Μπίσιεβιτς αντικυβερνήτης Κονέκτικατ, 1961 -
	Αλέξης Λάλας ποδοσφαιριστής, 1970 -		Νικόλαος Πέππας βιοϊατρικός μηχανικός, 1948 -		Βασίλης Πολυδούρης συνθέτης, 1945-2006		Τζορτζ Στεφανόπουλος διευθυντής επικοινωνιών Λευκού Οίκου, 1961 -
	Πιτ Σάμπρας τενίστας, 1971 -		Δημήτριος Γιάνναρος οικονομολόγος & πολιτικός, 1949 -		Πενέλοπη Σφήρις σκηνοθέτρια, 1945/1946 -		Τζον Σαρμπάνης βουλευτής Μέριλαντ, 1962 -
	Τζον Σιταράς γυμναστής, 1972 -		Χρίστος Παπαδημητρίου επιστήμονας υπολογιστών, 1949 -		Ανδρέας Κατσούλας ηθοποιός, 1946 - 2006		Κωνσταντίνος Μπιλιράκης βουλευτής Φλόριντας, 1963 -
	Τεντ Χρονόπουλος ποδοσφαιριστής, 1972 -		Τζιμ Γιαννόπουλος πρόεδρος Paramount Pictures, 1951 -		Αριάννα Χάφινγκτον συγγραφέας & αρθρογράφος, 1950		Μπρους Ταμβακολόγος γερουσιαστής Μασαχουσέτης, 1964 -
	Τρις Στράτους παλαίστρια & ηθοποιός,		Κώστας Σούκουλης φυσικός, 1951 - 2024		Θόδωρος Παπαντίνας μουσικός, 1951 - 2016		Τζορτζ Τσούνης πρέσβης ΗΠΑ στην Αθήνα, 1967 -
	Αλέξανδρος Γιαννούλιας μπασκετμπολίστας & πολιτικός, 1976 -		Πάρις Κανελλάκης επιστήμονας υπολογιστών, 1953 - 1995		TAKI 183 καλλιτέχνης γκράφιτι, 1953/1954 -		Μάικλ Γιάνναρης γερουσιαστής Νέας Υόρκης, 1970 -
	Ηλιάνα Μόσχου ποδοσφαιρίστρια, 1976 -		Ζόι Κρουζ στέλεχος "Morgan Stanley", 1955 -		Yanni συνθέτης, 1954 -		Ράινς Πρίμπους προσωπάρχης Λευκού Οίκου, 1972 -
	Αταλάντη Τασουλή μπασκετμπολίστρια, 1976 -		Πάνος Μουρδούκουτας οικονομολόγος, 1955 -		Ρίτα Γουίλσον ηθοποιός & παραγωγός ταινιών, 1956		Τζεν Σάκι εκπρόσωπος τύπου Λευκού Οίκου, 1978 -
	Σοφία Σμιθ ποδοσφαιρίστρια, 1978 -		Δημήτρης Τερζόπουλος επιστήμονας υπολογιστών, 1956 -		Μάρκος Κουναλάκης συγγραφέας & δημοσιογράφος, 1956 -		Νικόλ Μαλλιωτάκη βουλευτής Νέας Υόρκης, 1980 -
	Τάνια Καλύβας ποδοσφαιρίστρια, 1979 -		Πολ Αλιβιζάτος χημικός, 1959		Τζωρτζ Πελεκάνος συγγραφέας, 1957 -		Κρις Παππάς βουλευτής Νιου Χάμσαϊρ, 1980 -
	Μαρία Γιατράκη ποδοσφαιρίστρια, 1980 -		Άλμπερτ Μπουρλά κτηνίατρος & πρόεδρος της "Pfizer", 1961 -		Χάρης Σαββίδης διευθυντής φωτογραφίας, 1957 -		Μιχάλης Τανούσης μέλος συνέλευσης Ν. Υόρκης, 1983 -
	Αμαλία Λοσένο ποδοσφαιρίστρια, 1981 -		Πήτερ Διαμαντής μηχανικός & επιχειρηματίας, 1961 -		Τζέφρι Ευγενίδης συγγραφέας, 1960 -		Μιχαήλ Κράτσιος επικεφαλής γραφείου τεχνολογίας, 1986 -
	Αλεξάνδρα Καββαδά ποδοσφαιρίστρια, 1983 -		Νίκολας Χρηστάκης ιατρός & κοινωνιολόγος,		Αλεξάντερ Πέιν σκηνοθέτης, 1961 -
	Νικ Μαρκάκης μπεϊζμπολίστας, 1983 -		Θάλεια Ζαριφοπούλου μαθηματικός, 1962 -		Τόμι Λι μουσικός, 1962 -
	Ελένη Μπένσον ποδοσφαιρίστρια, 1983 -		Ιωάννης Ιωαννίδης ιατρός & συγγραφέας, 1965 -		Φαίδων Παπαμιχαήλ κινηματογραφιστής & σκηνοθέτης, 1962 -
	Πατ Καλάθης μπασκετμπολίστας, 1985 -		Πολ Κάλας αστρονόμος, 1967		Έρικ Μεταξάς συγγραφέας, 1963 -
	Μάικλ Μπράμος μπασκετμπολίστας, 1987 -		Χριστοφόρος Τσακαλάκης γενικός διευθυντής eBay, 1967		Τζον Στάμος ηθοποιός, 1963 -
	Νικ Καλάθης μπασκετμπολίστας, 1989 -				Ελένη Σικελιανός ποιήτρια, 1965 -
	Κώστας Κουφός μπασκετμπολίστας, 1989 -				Μελίνα Κανακαρίδη ηθοποιός, 1967 -
	Μαρία-Ελένα Παπασωτηρίου παγοδρόμος, 1990 -				Τζένιφερ Άνιστον ηθοποιός, 1969 -
	Αλεξία Παππά δρομέας, 1990 -				Ζακ Γαλιφιανάκης ηθοποιός, 1969 -
	Ελένη Μαρούλη παλαίστρια, 1991 -				Ντένης Ηλιάδης σκηνοθέτης, 1969 -
	Ζακ Όγκαστ μπασκετμπολίστας, 1993 -				Σοφία Μίλος ηθοποιός,
	Γιάννης Αντετοκούνμπο μπασκετμπολίστας, 1994 -				Ντέιβ Μπατίστα ηθοποιός & μποντιμπίλντερ, 1969 -
	Γιώργος Καρλαύτης παίκτης αμερικανικού ποδοσφαίρου, 2001 -				Τίνα Φέι ηθοποιός & σεναριογράφος, 1970
					Σάννυ Χατζηαργύρη ηθοποιός, 1975
					Μαρία Μενούνος ηθοποιός, 1978 -
					Ζόι Καζάν ηθοποιός & σεναριογράφος, 1983 -
					Καλομοίρα τραγουδίστρια, 1985 -
					MadClip ράπερ, 1987 - 2021

Παραπομπές

1. (Αγγλικά) «Total Ancestry Reported». United States Census Bureau. 2010. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2014. 
2. (Αγγλικά) «U.S. Relations With Greece». United States Department of State. 10 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2014. Today, an estimated three million Americans resident in the United States claim Greek descent. 
3. (Αγγλικά) «SELECTED POPULATION PROFILE IN THE UNITED STATES 2010-2012 American Community Survey 3-Year Estimates». United States Census Bureau. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
4. (Αγγλικά) «SELECTED POPULATION PROFILE IN THE UNITED STATES 2010-2012 American Community Survey 3-Year Estimates». United States Census Bureau. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
5. (Αγγλικά) «SELECTED POPULATION PROFILE IN THE UNITED STATES 2010-2012 American Community Survey 3-Year Estimates». United States Census Bureau. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
6. (Αγγλικά) «SELECTED POPULATION PROFILE IN THE UNITED STATES 2010-2012 American Community Survey 3-Year Estimates». United States Census Bureau. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
7. (Αγγλικά) «SELECTED POPULATION PROFILE IN THE UNITED STATES 2010-2012 American Community Survey 3-Year Estimates». United States Census Bureau. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
8. (Αγγλικά) «SELECTED POPULATION PROFILE IN THE UNITED STATES 2010-2012 American Community Survey 3-Year Estimates». United States Census Bureau. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
9. (Αγγλικά) «SELECTED POPULATION PROFILE IN THE UNITED STATES 2010-2012 American Community Survey 3-Year Estimates». United States Census Bureau. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
10. (Αγγλικά) «SELECTED POPULATION PROFILE IN THE UNITED STATES 2010-2012 American Community Survey 3-Year Estimates». United States Census Bureau. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
11. (Αγγλικά) «SELECTED POPULATION PROFILE IN THE UNITED STATES 2011-2013 American Community Survey 3-Year Estimates». United States Census Bureau. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
12. (Αγγλικά) «SELECTED POPULATION PROFILE IN THE UNITED STATES 2010-2012 American Community Survey 3-Year Estimates». United States Census Bureau. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014. 
13. Jurgens, σελ. 734
14. Leonidas C. Polopolus, "A Brief History of Hellenism in Florida." (Ανακτήθηκε στις 26/5/2008.)
15. EXTENSIONS OF REMARKS, U.S. GOVERNMENT PUBLISHING OFFICE, 29 Μαρτίου 1971, σ. 8479
16. Τσαρλς Μόσκος (Charles Moskos), «Οι Έλληνες της Αμερικής». Στον τόμο: Richard Clogg (επιμ.), Η ελληνική διασπορά στον 20ό αιώνα, μτφ. Μαρίνα Φράγκου. Εκδ. «Ελληνικά Γράμματα», Αθήνα 2004 (ISBN 960-406-774-5), σσ. 197–221.
17. Helen Zeese Papanikolas, "Early Greek Immigrants" Αρχειοθετήθηκε 2011-08-21 στο Wayback Machine., Utah Historical Quarterly, vol. 22, number 2. (Ανακτήθηκε στις 26/5/2008.)
18. Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού, «Γενικά στοιχεία Διασποράς». Αρχειοθετήθηκε 2004-10-12 στο Wayback Machine. (Ανακτήθηκε στις 22/5/2008.)
19. www.census.gov Αρχειοθετήθηκε 2020-02-12 at Archive.is (Ανακτήθηκε στις 26/5/2008.)
20. www.census.gov Αρχειοθετήθηκε 2020-02-12 at Archive.is (Ανακτήθηκε στις 26/5/2008.)

Πηγές

• Jurgens, Jane (1999). «Greek Americans». Στο: Jeffrey Lehman. Gale encyclopedia of multicultural America (2η έκδοση). Detroit: Gale Group. ISBN 0-7876-3986-9. 

Δείτε Επίσης

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Ελληνοαμερικανοί

• Έλληνες
• Απόδημος Ελληνισμός

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ρεπορτάζ για τους Έλληνες της Αστόρια (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)