Μίστερ Ρόμπερτς

Μίστερ Ρόμπερτς
ΣκηνοθεσίαΤζον Φορντ
Μέρβιν ΛεΡόι
ΠαραγωγήΛίλαντ Χέιγουορντ
ΣενάριοΦρανκ Σ. Νάτζεντ
Τζόσουα Λόγκαν
Τόμας Χέτζεν (Μυθιστόρημα)
ΠρωταγωνιστέςΧένρι Φόντα
Τζέιμς Κάγκνεϊ
Γουίλιαμ Πάουελ
Τζακ Λέμον
ΜουσικήΦραντς Γουάξμαν
ΦωτογραφίαΓουίντον Χοτς
ΜοντάζΤζακ Μάρεϊ
Εταιρεία παραγωγήςWarner Bros. και Warner Bros. Pictures
ΔιανομήWarner Bros. και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 20/7 /1955
Κυκλοφορία1955
Διάρκεια123 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαAγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο Τζακ Λέμον στον ρόλο του Φρανκ Φέρλοου Πάλβερ που του χάρισε το πρώτο του βραβίο Όσκαρ

Η ταινία Μίστερ Ρόμπερτς (αγγλ. Mister Roberts) είναι δραματική κομεντί παραγωγής 1955 σε σκηνοθεσία Τζον Φορντ και Μέρβιν ΛεΡόι[1]. Η ταινία είναι κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Τόμας Χέτζεν που μεταφέρθηκε πρώτα στο θέατρο από τον ίδιο τον Χέγκεν σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη Τζόσουα Λόγκαν κι έπειτα στον κινηματογράφο σε προσαρμογή που έγινε από τον Φρανκ Σ. Νάτζεντ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι οι Χένρι Φόντα, Τζέιμς Κάγκνεϊ, Γουίλιαμ Πάουελ (στην τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση) και Τζακ Λέμον. Ο Τζακ Λέμον βραβεύτηκε με Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του[2].

Ο Ντάγκλας Ρόμπερτς (Χένρι Φόντα), είναι υποπλοίαρχος σε ένα φορτηγό πλοίο του πολεμικού ναυτικού κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, που ονειρεύεται κάποια στιγμή να πάρει μετάθεση σε αντιτορπιλικό πλοίο ώστε να αγωνιστεί ηρωικά για την πατρίδα του. Ο πόλεμος πλησιάζει προς το τέλος του και ο Ρόμπερτς το έχει ως καημό του ότι δεν έχει συμμετάσχει σε καμιά μάχη. Όλες του οι αιτήσεις για μεταφορά του σε άλλο πλοίο έχουν απορριφθεί από το δεσποτικό διοικητή του πλοίου, καπετάνιο Μόρτον (Τζέιμς Κάγκνεϊ), ο οποίος δεν είναι ιδιαίτερα αγαπητός από το πλήρωμα. Ο Ρόμπερτς συχνά έρχεται σε σύγκρουση με τον καπετάνιο για τα δικαιώματα των ανδρών οι οποίοι μέσα σε δυο χρόνια δεν έχουν πάρει ούτε μια άδεια. Στην διαμάχη του Ρόμπερτς με τον καπετάνιο του συμπαραστέκονται ο γιατρός του πλοίου (Γουίλιαμ Πάουελ) και ο υποπλοίαρχος σημαιοφόρος Φρανκ Φέρλοου Πάλβερ (Τζακ Λέμον). Όταν κάποια στιγμή το πλοίο αράζει στο νησί Ελίζιουμ με διαταγές που προϋποθέτουν άδεια στους άνδρες, ο καπετάνιος απαγορεύει στο πλήρωμα να κατέβει από το πλοίο και εκβιάζει τον Ρόμπερτς προκειμένου να τους επιτρέψει να κατέβουν από αυτό. Ο Ρόμπερτς συμφωνεί να μην ξαναστείλει αιτήσεις για μεταφορά στα κεντρικά και οι συμπεριφορά του απέναντι στο πλήρωμα αλλάζει. Αλλά μόλις οι άνδρες ανακαλύπτουν ότι ο λόγος για τον οποίον το έκανε ήταν για να τους βοηθήσει να πάρουν άδεια, σκαρφίζονται ένα σχέδιο για να τον βοηθήσουν να πάρει απόσπαση από το πλοίο.

Πληροφορίες παραγωγής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ταινία βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τόμας Χέτζεν του 1946 καθώς και στο ομώνυμο θεατρικό των Τζόσουα Λόγκαν και Φρανκ Νάτζεντ που το διασκεύασαν για την μεγάλη οθόνη. Η ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Τζον Φορντ, ο οποίος κάποια στιγμή αντικαταστάθηκε από τον Μέρβιν ΛεΡόι, ενώ κάποιες πρόσθετες σκηνές σκηνοθέτησε ο Τζόσουα Λόγκαν. Ο Χένρι Φόντα δεν ήταν η πρώτη επιλογή της εταιρίας Warner Bros. για τον πρωταγωνιστικό ρόλο, παρά το γεγονός ότι τον είχε ερμηνεύσει στο Μπρόντγουεϊ και ήθελαν να τον αναθέσουν στον Μάρλον Μπράντο ή στον Γουίλιαμ Χόλντεν. Όταν ο Μπράντο απέρριψε την πρόταση της Warner, εφόσον ήταν απασχολημένος με άλλη παραγωγή, η εταιρία απευθύνθηκε στον Τάιρον Πάουερ. Η εταιρία θεωρούσε ότι ο Φόντα που είχε πολλά χρόνια να γυρίσει ταινία δεν αποτελούσε πλέον εμπορικό όνομα. Επίσης ο Φόντα στα πενήντα του θεωρούταν μεγάλος για το ρόλο. Ο Τζον Φορντ επέμεινε στον Φόντα εφόσον οι δυο τους είχαν κάνει πολλές και μεγάλες επιτυχίες στο παρελθόν και αρνήθηκε να σκηνοθετήσει την ταινία χωρίς εκείνον. Ο ρόλος του γιατρού δόθηκε αρχικά στον Σπένσερ Τρέισι ο οποίος τον απέρριψε κι έπειτα τον ανέλαβε ο Γουίλιαμ Πάουελ.

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων όμως, ο Τζον Φορντ διαπληκτίστηκε τόσο με τον προστατευόμενό του Χένρι Φόντα, όσο και με τον Τζέιμς Κάγκνεϊ[3]. Ο Κάγκνεϊ υποστήριξε ότι ο Φορντ ήταν γερο-στριμμένος και ότι συμπεριφερόταν άσχημα σε όλο το συνεργείο και το καστ. Φημολογείται επίσης ότι ο Φόντα γροθοκόπησε τον σκηνοθέτη στο πρόσωπο κι ότι αυτός ήταν ο λόγος που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τα γυρίσματα και να αντικατασταθεί από τον Μέρβιν ΛεΡόι. Κάποιες σκηνές σκηνοθετήθηκαν επίσης από τον Τζόσουα Λόγκαν που είχε σκηνοθετήσει επίσης και το θεατρικό. Ο Τζακ Λέμον σύναψε φιλία με τον Τζέιμς Κάγκνεϊ, η οποία διήρκεσε μέχρι και το 1986, χρονιά που απεβίωσε ο Κάγκνεϊ. Η ταινία ήταν η τελευταία ταινία που ο Κάγκνεϊ γύρισε για λογαριασμό της Warner. Ο Γουίλιαμ Πάουελ συνάντησε προβλήματα μνήμης κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ενώ παράλληλα εμφάνισε προβλήματα υγείας και γι' αυτόν τον λόγο αποφάσισε να αποσυρθεί από τα κινηματογραφικά δρώμενα 30 χρόνια πριν από τον θάνατό του.

Η ταινία έκανε επιτυχία, εφόσον έκανε εισπράξεις της τάξης των 21 εκατομμυρίων δολαρίων[4].

Η ταινία προτάθηκε για 3 βραβεία Όσκαρ. Έχασε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας από την ταινία του Ντέλμπερτ Μαν Μάρτι (Marty), ενώ χάρισε στον Τζακ Λέμον το πρώτο του Όσκαρ.

Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ)

Βράβευση:

Υποψηφιότητα:

  • Καλύτερης Ταινίας - Λίλαντ Χέιγουορντ
  • Ήχου - Γουίλιαμ Α. Μούλερ
  1. "Behind the Scenes of Mister Roberts 1955"
  2. «The 28th Academy Awards (1956) Nominees and Winners». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2011. 
  3. Warren, Doug· Cagney, James (1986) [1983]. Cagney: The Authorized Biography (Mass Market έκδοση). New York: St. Martin's Press. ISBN 0-312-90207-7. 
  4. 'The Top Box-Office Hits of 1955', Variety Weekly, January 25, 1956.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]