Μπάντι Ριτς |
---|
Ο Μπάντι Ριτς τον Μάιο του 1947 |
Πληροφορίες |
---|
Όνομα γέννησης | Μπέρναρντ Ριτς (Bernard Rich) |
---|
Ψευδώνυμο | Traps the Drum Wonder |
---|
Γέννηση | 30 Σεπτεμβρίου 1917[1][2][3] Μπρούκλιν[4] |
---|
Θάνατος | 2 Απριλίου 1987[1][2][5] Λος Άντζελες |
---|
Καταγωγή | Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ |
---|
Eίδος | Jazz, Jazz fusion, Swing, Bebop |
---|
Ιδιότητες | Μουσικός, Συνθέτης, Ηθοποιός |
---|
Μουσικά όργανα | Τύμπανα, Κρουστά, Φωνητικά |
---|
Παρουσία | 1919 - 1987 |
---|
Δισκογραφική εταιρεία | Clef, Norgran, Verve, RCA, Pacific Jazz, Liberty, Blue Note, Groove Merchant, EmArcy, Mercury, MCA, Argo |
---|
Συμμετοχές | Joe Marsala, Bunny Berigan, Artie Shaw, Tommy Dorsey, Benny Carter, Harry James, Les Brown, Frank Sinatra, Charlie Ventura, Jazz at the Philharmonic, Nat King Cole, Ella Fitzgerald, Gene Krupa, Louis Armstrong |
---|
wikidata (π) |
Ο Μπέρναρντ "Μπάντι" Ριτς (Bernard "Buddy" Rich, 30 Σεπτεμβρίου 1917 - 2 Απριλίου 1987) ήταν Αμερικάνος ντράμερ της τζαζ μουσικής, γνωστός ως ο καλύτερος ντράμερ στον κόσμο κατά την διάρκεια της καριέρας του. Υπήρξε ηγέτης των Buddy Rich Big Band και συνεργάστηκε με δεκάδες καλλιτέχνες μέχρι το 1987, όταν πέθανε από καρδιακή προσβολή.
Ο Μπάντι Ριτς γεννήθηκε το 1917 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης και έδειξε το ταλέντο του στα τύμπανα από την βρεφική του ηλικία, με τους γονείς του να τον συμπεριλαμβάνουν στην παράσταση της βοντβίλ στην οποία συμμετείχαν, απ' όταν ήταν 18 μηνών.[6] Του δόθηκε το παρωνύμιο "Baby Traps, the Drum Wonder" και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Μπρόντγουεϊ στα τέσσερα του χρόνια, ενώ περιόδευσε στην Αυστραλία δύο χρόνια αργότερα.[7] Εκείνη την περίοδο, ήταν το πιο ακριβοπληρωμένο παιδί παγκοσμίως, μετά τον ηθοποιό Τζάκι Κούγκαν, κερδίζοντας περίπου 1.000 δολάρια ανά εβδομάδα.[8] Στα έντεκα του χρόνια, ηγούνταν του δικού του συγκροτήματος, παρά το γεγονός ότι δεν έλαβε ποτέ μουσική εκπαίδευση.
Το 1937, ξεκίνησε την συνεργασία του με τον Τζο Μαρσάλα, πριν συνεχίσει με τον Άρτι Σο και τον Τόμι Ντόρσεϊ. Κατά την διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου κατατάχθηκε στους πεζοναύτες και επέστρεψε στην μουσική μετά το τέλος του πολέμου.[9]
Το 1954, έπαιζε με τους Harry James Orchestra, κερδίζοντας 1.500 δολάρια ανά εβδομάδα.[10] Καθ' όλη την δεκαετία του '50, δούλεψε με μεγάλο αριθμό μουσικών για την δισκογραφική εταιρεία "Verve", με σπουδαιότερες συνεργασίες αυτές με τον Τσάρλι Πάρκερ, τον Λες Μπράουν, τον Τσάρλι Βεντούρα και τον Χάρι Τζέιμς.
Το 1959, υπέφερε μία καρδιακή προσβολή, αλλά συνέχισε να παίζει, αν και το 1968 δήλωσε πτώχευση, αφού κατηγορήθηκε για φοροδιαφυγή.[11] Συνεργάστηκε με ονόματα όπως η Έλλα Φιτζέραλντ και ο Λούις Άρμστρονγκ, όπως και ο Ινδός ντράμερ Ούσταντ Άλλα Ράκα στον δίσκο "Rich à la Rakha".[12]
Το 1966, σχημάτισε μία ακόμη μεγάλη μπάντα με την οποία παρέμεινε ως το τέλος της ζωής του. Την επόμενη χρονιά, επιλέχθηκε από τον Τζάκι Γκλίσον για να τον συνοδεύει στο τηλεοπτικό του πρόγραμμα, ενώ το φθινόπωρο του ίδιου έτους περιόδευσε με τον Φρανκ Σινάτρα.[13] Επίσης, έκανε συχνές γκεστ εμφανίσεις στις εκπομπές του Μάικ Ντάγκλας και του Μερβ Γκρίφιν.[14] Μία από τις γνωστότερες παρουσίες του στην τηλεόραση, ήταν σε ένα επεισόδιο του The Muppet Show, όπου αντιμετώπισε σε μία μάχη τον "The Animal".[15]
Το 1983, η καρδιά του παρουσίασε και πάλι προβλήματα, κάτι που δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει να περιοδεύει. Στις 2 Απριλίου 1987, πέθανε λόγω καρδιακής προσβολής μετά από εγχείρηση για κακοήθη όγκο στον εγκέφαλο.[16]
- 1953: The Flip Phillips Buddy Rich Trio (Clef)
- 1954: The Swinging Buddy Rich (Norgran)
- 1955: Sing and Swing with Buddy Rich (Norgran)
- 1955: Buddy and Sweets (Norgran)
- 1955: The Lester Young Buddy Rich Trio (Norgran)
- 1955: The Wailing Buddy Rich (Norgran)
- 1955: Krupa and Rich (Clef)
- 1955: The Lionel Hampton Art Tatum Buddy Rich Trio (Clef)
- 1956: Buddy Rich Sings Johnny Mercer (Verve)
- 1956: This One's for Basie (Verve)
- 1957: Buddy Rich Just Sings (Verve)
- 1958: Buddy Rich in Miami (Verve)
- 1959: Richcraft (Mercury)
- 1959: Rich versus Roach (Mercury)
- 1959: The Voice is Rich (Mercury)
- 1960: The Driver (EmArcy)
- 1961: Playtime (Argo)
- 1961: Blues Caravan (Verve)
- 1962: Burnin' Beat (Verve)
- 1965: Are You Ready for This? (Roost)
- 1966: Swingin' New Big Band (Pacific Jazz/Blue Note)
- 1966: The Sounds of '66 (Reprise Records)
- 1967: Big Swing Face (Pacific Jazz)
- 1967: The New One! (Pacific Jazz)
- 1968: Rich à la Rakha (World Pacific)
- 1968: Mercy, Mercy (Pacific Jazz)
- 1969: Buddy & Soul (Pacific Jazz)
- 1970: Keep the Customer Satisfied (Liberty Records)
- 1971: A Different Drummer (RCA)
- 1971: Rich in London (RCA)
- 1971: Conversations (London Records)
- 1972: Stick It (RCA)
- 1973: The Roar of '74 (Groove Merchant)
- 1974: Very Live at Buddy's Place (Groove Merchant)
- 1974: Transition (Groove Merchant)
- 1974: The Last Blues Album, Vol. 1 (Groove Merchant)
- 1975: Big Band Machine (Groove Merchant)
- 1976: Speak No Evil (RCA)
- 1977: Buddy Rich Plays and Plays and Plays (RCA)
- 1977: Lionel Hampton Presents Buddy Rich (Who's Who in Jazz)
- 1977: Class of '78 (The Great American Gramophone Company)
- 1978: Together Again: For the First Time (Gryphon/Century)
- 1980: Live at Ronnie Scott's (DRG)
- 1981: The Buddy Rich Band (MCA)
- 1982: Live at the 1982 Montreal Jazz Festival (Hudson Music)
- 1983: Rich and Famous (Amway)
- 1985: Mr. Drums: ...Live on King Street (Cafe)
|
- 1993: Europe '77 (Magic)
- 1996: Buddy Rich & His Big Band At Stadthalle Leonberg, Germany 10 July 1986 (Jazz Band)
- 2001: Wham! The Buddy Rich Big Band Live (Label M)
- 2004: No Funny Hats (Lightyear)
- 2007: Time Out (Lightyear)
- 2009: Buddy Rich Up Close (Drum Channel, LLC)
- 2015: Birdland (Buddy Rich's best hits)
- 1960: The Drum Battle (Gene Krupa and Buddy Rich at JATP) (Verve)
- 1964: The Best of Buddy Rich (Pacific Jazz)
- 1969: Super Rich (Verve)
- 1971: Time Being (Bluebird/RCA)
- 1987: Compact Jazz: Buddy Rich (Verve)
- 1990: Compact Jazz: Gene Krupa & Buddy Rich (Verve)
- 1992: No Jive (Novus)
- 1994: Burning For Buddy: A Tribute to the Music Of Buddy Rich (Atlantic Records)
- 1998: Buddy Rich: The Legendary '47–'48 Orchestra Vol. 1 (Hep Records)
- 1998: Buddy Rich: The Legendary '46–'48 Orchestra Vol. 2 (Hep)
- 2005: Classic EmArcy, Verve, Small Group Buddy Rich Sessions (Mosaic Records)
|
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb138989874. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6b56r3c. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Carnegie Hall linked open data. Ιουνίου 2017. 40583. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Buddy-Rich. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Rich, Frenetic Jazz Drummer, Dies - latimes
- ↑ Buddy Rich | American musician | Britannica.com
- ↑ Buddy Rich pictures and biography - Angelfire
- ↑ Buddy Rich - Corps Stories[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «The Death of Buddy Rich - Findadeath». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ Buddy Rich, Frenetic Jazz Drummer, Dies - Page 2 - latimes
- ↑ Buddy Rich And Alla Rakha - Rich À La Rakha
- ↑ Drummerworld: Buddy Rich
- ↑ «Buddy Rich - Bio - Free Drum Lessons». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ Episode 522: Buddy Rich
- ↑ BUDDY RICH, JAZZ DRUMMER WITH DISTINCTIVE SOUND, DIES