Πιερ Κάνιγκ

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|19|11|2024}}
Πιέρ Κάνιγκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση17  Οκτωβρίου 1925[1][2][3]
Σαν Φρανσίσκο
Θάνατος4  Απριλίου 2004[4][1][2]
Λος Άντζελες[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[6]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας
USC School of Architecture
Pasadena City College
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας
Οικογένεια
ΣύζυγοςGloria Koenig
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Πιέρ Κάνιγκ (Pierre Koenig) (17 Οκτωβρίου 1925 - 4 Απριλίου 2004) ήταν Αμερικανός αρχιτέκτονας. Γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο και δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά στο Λος Άντζελες και στον ευρύτερο χώρο της Δυτικής Ακτής, σχεδιάζοντας κυρίως μοντέρνες κατοικίες. Το έργο του Κάνιγκ, επικεντρώνεται στον σχεδιασμό κατοικιών με μεταλλικό σκελετό, έναντι του ξύλινου σκελετού ο οποίος έως και σήμερα συνηθίζεται στην Αμερική. Ο αρχιτέκτονας, είναι ευρέως γνωστός για το έργο του Case Study House #22 (οικία Stahl).

Γενικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια στις 17 Οκτωβρίου 1925. Το 1939 μετακόμισε μαζί με την οικογένεια του στο Λος Άντζελες. Το 1943 παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή Μηχανικών του Πανεπιστημίου της Γιούτα (School of Engineering, University of Utah).

Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπηρέτησε στον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών. Το διάστημα 1943 έως 1946, διατέλεσε παρατηρητής εχθρικών πυρών στην πρώτη γραμμή, στη Γαλλία και στη Γερμανία.

Μετά το τέλος του πολέμου, επέστρεψε στο Λος Άντζελες όπου έκανε αίτηση για το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια (University of Southern California ή USC) και εισήχθη σε λίστα αναμονής. Κατά την αναμονή αυτή, η οποία διήρκεσε δύο χρόνια, παρακολούθησε μαθήματα στο Κολλέγιο της Πασαντένα (Pasadena City College, California)

Το 1948, εισήχθη στο τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας και το 1952 αποκτά το πτυχίο Bachelor Αρχιτεκτονικής (στο πανεπιστήμιο αυτό θα επιστρέψει ως εκπαιδευτικός αργότερα).

Στη διάρκεια των σπουδών του εργάστηκε στο γραφείο του νεαρού Αμερικανού αρχιτέκτονα, Ραφαέλ Σοριάνο (Raphael Soriano), ο οποίος σχεδίαζε κατοικίες με μεταλλικό σκελετό. Το 1950, αποφάσισε να πειραματιστεί και ο ίδιος με την κατασκευή μιας δικής του μικρής ισόγειας κατοικίας με μεταλλικό σκελετό (Koenig House #1). Η ιδέα του επικρίθηκε από τους διδάσκοντες του πανεπιστημίου, οι οποίοι υποστήριζαν πως το μέταλλο σαν υλικό χρησιμοποιείται σε βιομηχανικά κτίρια και όχι σε κατοικίες.

Ο Πιέρ Κάνιγκ ήταν ένας από τους αρχιτέκτονες οι οποίοι συμμετείχαν στο Case Study Houses του περιοδικού Arts & Architecture, ένα πειραματικό πρόγραμμα που στόχο είχε τον σχεδιασμό φθηνών και λειτουργικών μοντέλων μοντέρνας κατοικίας, για την κάλυψη της αυξημένης ζήτησης στέγασης των Αμερικάνων, μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, με την επιστροφή χιλιάδων στρατιωτών.

Χαρακτήρας του σχεδιασμού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυρίαρχος παράγοντας στον σχεδιασμό του Πιέρ Κάνιγκ είναι η οικονομία, όχι μόνο στο κόστος, αλλά και στην ποικιλία των υλικών που χρησιμοποιεί.

Χωρίς καμία διάθεση ελιτισμού, ο Κάνιγκ προσπάθησε να αξιοποιήσει στο έπακρο τις κατασκευαστικές δυνατότητες του μεταλλικού σκελετού, καθώς και το γεγονός ότι τα τυποποιημένα μεταλλικά δομικά υλικά κοστίζουν λιγότερο από το ξύλο, λόγω μαζικής παραγωγής. Επηρεασμένος από τον πρωτοπόρο Αυστριακό αρχιτέκτονα Ρίτσαρντ Νόιτρα (Richard Neutra), σχεδίασε σπίτια που αντανακλούσαν το πνεύμα της εποχής του, με ενιαίους, άνετους, φωτεινούς χώρους και μεγάλες μπαλκονόπορτες που ενοποιούσαν το εξωτερικό με το εσωτερικό περιβάλλον, καθώς μάλιστα το ήπιο κλίμα της Καλιφόρνια ευνοούσε τη ζωή στην ύπαιθρο.

Έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Koenig House #1

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια, και ενώ δούλευε στο αρχιτεκτονικό γραφείο του Ραφαέλ Σοριάνο, ο οποίος σχεδίαζε κατοικίες με μεταλλικό σκελετό, ο Πιέρ Κάνιγκ αποφάσισε να πειραματιστεί και ο ίδιος με την κατασκευή μιας δικής του μικρής ισόγειας κατοικίας με μεταλλικό σκελετό. Διερευνώντας τις δυνατότητες της μεταλλικής κατασκευής, επιδίωξε να ελαχιστοποιήσει το κόστος, αρχικά σχεδιάζοντας ορθολογικά. Το αποτέλεσμα κοστολογήθηκε πολύ ακριβά. Τότε ήρθε σε επαφή με την βιομηχανία σιδήρου και ενημερώθηκε για τις διαστάσεις των τυποποιημένων διατομών σιδήρου που διατίθονταν. Έχοντας νέα δεδομένα,τροποποίησε τη μελέτη του περιορίζοντας σημαντικά το κόστος.

Πρόκειται για μια ανάλαφρη, γρήγορη κατασκευή. Μεγάλες συρόμενες τζαμαρίες ενοποιούν τον εσωτερικό με τον εξωτερικό χώρο. Οι μεταλλικές κολόνες και τα δοκάρια παρέμεναν εμφανή χωρίς καμία διακοσμητική επένδυση. Στην οροφή τοποθέτησε πτυχωτή μεταλλική λαμαρίνα, επίσης χωρίς επένδυση. Ορισμένοι τοίχοι ήταν τυφλοί, χωρίς παράθυρα, ενώ άλλους κάλυπταν εξ ολοκλήρου μεγάλες μπαλκονόπορτες. Το αποτέλεσμα ήταν μια αέρινη κατασκευή που ενοποιούσε τον εσωτερικό και τον εξωτερικό χώρο. Η νεωτερικότητα αυτού του σπιτιού έκανε αίσθηση και δημοσιεύτηκε σε τοπικά περιοδικά. Η βιομηχανία του σιδήρου κινητοποιήθηκε άμεσα. Βλέποντας τις δυνατότητες που πρόσφερε η χρήση του συγκεκριμένου υλικού στην κατασκευή κατοικιών, δημοσίευσε διαφημίσεις παρουσιάζοντας την κατοικία του Κάνιγκ σαν ένα παράδειγμα προς μίμηση.

Case Study House No.22 (οικία Bailey)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Case Study House No.22, Λος Άντζελες

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η κατοικία Stahl, που σχεδίασε ο Κάνιγκ το 1960 σε ένα οικόπεδο με έντονη κλίση και θέα στο Λος Άντζελες. Πρόκειται για ένα ισόγειο κτίσμα σχήματος Γ, το οποίο περιβάλλει μια πισίνα και μοιάζει να αιωρείται στο κενό. Μεγάλες τζαμαρίες εξασφαλίζουν ανεμπόδιστη θέα προς κάθε κατεύθυνση. Το σπίτι αυτό χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές σαν σκηνικό σε κινηματογραφικές ταινίες και διαφημίσεις, ενώ οι φωτογραφίες του αναδημοσιεύτηκαν πολλές φορές σε διεθνή έντυπα σηματοδοτώντας τον αμερικανικό τρόπο ζωής της δεκαετίας του.

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει λάβει τα βραβεία:

  • Homes for Better Living, 1957
  • Sao Paulo IV International Exhibition for Architecture, 1957
  • A.I.A Western Homes Award of Honor, 1959
  • A.I.A House & Home Award,1960

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w6b285ms. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 72461216. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 15576325s.
  4. ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/307932. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2017.
  5. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 20  Ιουνίου 2017. 500086520. Ανακτήθηκε στις 25  Οκτωβρίου 2018.
  6. ↑ CONOR.SI. 147760739.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Esther Mc Coy (January 1, 1977), Case Study Houses 1945-1962, Hennessey & Ingalls
  • Neil Jackson (May 1, 2007), Pierre Koenig: 1925-2005: Living with Steel, Taschen
  • James Steele (March 19, 2002), PIERRE KOENIG, Phaidon Press

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]