Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ροβέρτος Δαρβίνος | |
---|---|
Γέννηση | 30 Μαΐου 1766[1][2][3] Λίτσφιλντ |
Θάνατος | 13 Νοεμβρίου 1848[1][2][3] Σρούζμπερι |
Υπηκοότητα | Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου |
Σύζυγος | Σουζάνα Ντάργουιν |
Τέκνα | Έρασμος Άλβεϊ Ντάργουιν, Κάρολος Δαρβίνος, Caroline Wedgwood, Marianne Darwin, Susan Darwin και Emily Darwin |
Γονείς | Έρασμος Δαρβίνος και Mary Howard |
Βραβεύσεις | Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας |
Επιστημονική σταδιοδρομία | |
Ιδιότητα | ιατρός |
δεδομένα ( ) |
Ο Δρ. Ροβέρτος Δαρβίνος (Robert Waring Darwin, F.R.S. (30 Μαΐου 1766 — 13 Νοεμβρίου 1848) ήταν γιος του Εράσμου Δαρβίνου και πατέρας του Κάρολου Δαρβίνου.
Έγινε Διδάκτωρ Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν, και τελείωσε τις ιατρικές του σπουδές στο Εδιμβούργο το 1786, σε ηλικία μόλις 20 ετών.
Το 1787, όταν ήταν ακόμη κάτω των 20 ετών, ξεκίνησε πρακτική στο Shrewsbury. Λέγεται ότι οδηγήθηκε εκεί από τον πατέρα του που του έδωσε £ 20, λέγοντας του, «Πες μου αν χρειαστείς περισσότερα, και εγώ θα σου στείλω». Ένα περιστατικό απογείωσε τη φήμη του και έτσι μέσα σε μόλις έξι μήνες, ο Δαρβίνος είχε ήδη πενήντα ασθενείς. Ο Ρομπέρτος Δαρβίνος παρατήρησε αν και στην αρχή εμπειρικά ότι είναι αδύνατο κανείς να κρατήσει το μάτι του σταθερό καθώς πραγματοποιούνται μικρές κινήσεις που ο άνθρωπος δεν μπορεί να ελέγξει. Την παρατήρηση αυτή την διατύπωσε κατά τον πρώτο χρόνο του στην ιατρική σχολή κατά τη διεξαγωγή ενός πειράματος και μάλιστα κατέληξε ότι από την αστάθεια του οφθαλμού ένα μέρος του αμφιβληστροειδή καταπονείται ιδιαίτερα από την έκθεση στο λευκό.
Στις 18 Απριλίου 1796 νυμφεύτηκε την Συζάνα Γουέτζγουντ (Susannah Wedgwood]), στον ναό της St. Marylebone, Μίντλσεξ, και απέκτησαν έξι παιδιά:
Εκλέχτηκε μέλος (Fellow) της Βασιλικής Εταιρείας (Royal Society) στις 21 Φεβρουαρίου 1788.
Αντέδρασε για το ταξίδι του γιου του με το Μπηγκλ, όμως τελικά πείστηκε. Μεγαλόσωμος άντρας που έφτανε τα 1,88 m, σύμφωνα με αναφορές σταμάτησε να ζυγίζεται όταν έφτασε τα 152 kg. Ανάγκαζε τον αμαξά του να δοκιμάζει το πάτωμα των σπιτιών που επισκεπτόταν και διέθετε ειδικά, φτιαγμένα για αυτόν, πέτρινα σκαλοπάτια για να ανεβαίνει στην άμαξα του.