Στούροβο
| Στούροβο | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Στούροβο | |||
| Χώρα | Σλοβακία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Nové Zámky District | ||
| Ίδρυση | 1075 | ||
| Έκταση | 13,44 km² | ||
| Υψόμετρο | 109 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 9.777 (1 Ιανουαρίου 2021)[1] | ||
| Ταχ. κωδ. | 94301 | ||
| Τηλ. κωδ. | 036 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Στούροβο (σλοβακ. Štúrovo, ουγγρ. Párkány, γερμ. Gockern, τουρκ. Ciğerdelen), γνωστό πριν το 1948 ως Παρκάν, είναι συνοριακή πόλη της Σλοβακίας, κτισμένη στην αριστερή όχθη του ποταμού Δούναβη. Ο πληθυσμός της το 2018 ήταν 10.279 κάτοικοι.
Η πόλη βρίσκεται απέναντι από την πόλη Έστεργκομ της Ουγγαρίας. Η Γέφυρα Μαρία Βαλέρια, που καταστράφηκε στον πόλεμο το 1944 και ξανακτίστηκε το 2001, συνδέει τις δύο πόλεις.
Ονομασίες και ετυμολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το αρχικό όνομα του οικισμού ήταν Κόκοτ – η κοινή σλαβική λέξη που σημαίνει «κόκκορας» (γραφές: Kokot αναφερόμενη το 1075 μ.Χ., Cokot το 1157, Kakath το 1277).[2] Το μεταγενέστερο σλοβακικό και ουγγρικό όνομα προήλθε από την τουρκική φράση Cigerdelen Parkani (1543), που σημαίνει «το φρούριο που μαχαιρώνει στο συκώτι [του εχθρού]». Το σημερινό όνομα της πόλεως δόθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: η πόλη πήρε το όνομα του Σλοβάκου εθνικού ηγέτη του 19ου αιώνα Λούντοβιτ Στουρ. Διοργανώθηκε ένα τοπικό δημοψήφισμα για την επιστροφή στο παλαιό όνομα το 1991, αλλά η κυβέρνηση αρνήθηκε να μετονομάσει την πόλη.[3] Το ουγγρικό όνομα Párkány χρησιμοποιείται ωστόσο επισήμως από την ουγγρική μειονότητα της Σλοβακίας.[4]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τοποθεσία ήταν κατοικημένη από την προϊστορική εποχή, εξαιτίας της καλής της θέσεως, σε μια σημαντική διάβαση του Δούναβη. Κατά τη ρωμαϊκή εποχή ήταν μια εγκατάσταση του συστήματος των Limes Romanus με την ονομασία Avanum. Τον 16ο αιώνα, μετά την κατάληψη της Βούδας από τους Τούρκους το 1541, η πόλη, όπως και το Έστεργκομ, περιήλθαν εύκολα στην κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Πολλές απόπειρες για την ανακατάληψη της πόλεως ακολούθησαν, αλλά ήταν αποτυχημένες, εκτός από την περίοδο 1595-1605, μέχρι το 1683, όταν οι Τούρκοι έχασαν τη Μάχη του Παρκάνι κοντά στη σημερινή πόλη.
Κατά τη βασιλεία της Μαρίας Θηρεσίας η πόλη επανέκτησε τα προνόμιά της. Το 1850 η πόλη απέκτησε σταθμό πάνω στη σιδηροδρομική γραμμή Πρεσβούργου-Βουδαπέστης. Το 1895 εγκαινιάσθηκε η Γέφυρα Μαρία Βαλέρια, που συνδέει την πόλη με το Έστεργκομ.
Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το Παρκάν έγινε μεθοριακή πόλη της Τσεχοσλοβακίας με την Ουγγαρία. Το 1938, ως απόρροια της Α΄ Συνθήκης Διαιτησίας της Βιέννης, το Παρκάν και μέρη της νότιας Σλοβακίας καταλήφθηκαν από την Ουγγαρία. Πριν την κατάληψή του από τα σοβιετικά στρατεύματα το 1944/1945, η Γέφυρα Μαρία Βαλέρια ανατινάχθηκε από τις υποχωρούσες γερμανικές δυνάμεις.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την ακύρωση των Συνθηκών Διαιτησίας της Βιέννης, η πόλη έγινε και πάλι μέρος της Τσεχοσλοβακίας. Μετονομάσθηκε σε Στούροβο το 1948. Τα πρώην χωριστά χωριά Νάνα και Όμπιντ εντάχθηκαν στον Δήμο του Στούροβο το 1960 και το 1972 αντιστοίχως. Το Στούροβο έπαυσε να είναι πρωτεύουσα ξεχωριστού διαμερίσματος το 1960 και εντάχθηκε στο νέο, μεγαλύτερο Διαμέρισμα Νόβε Ζάμκυ.
Κατά την περίοδο της μεταπολεμικής εκβιομηχανίσεως άνοιξε, το 1968, ένα μεγάλο εργοστάσιο χαρτοποιίας, το Juhoslovenské celulózky a papierne, που έδωσε δουλειά σε περίπου 4.000 ανθρώπους. Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Στούροβο έγινε το 1975 ο δεύτερος μεγαλύτερος της Σλοβακίας.[3]
Μετά τη Βελούδινη επανάσταση, τα χωριά Νάνα και Όμπιντ έγιναν και πάλι ανεξάρτητα από τον δήμο (1990 και 1998). Η Γέφυρα Μαρία Βαλέρια ξανακτίστηκε και εγκαινιάσθηκε το 2001, με το μισό κόστος να καλύπτεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (πρόγραμμα Phare).
Δημογραφικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 στην πόλη ζούσαν 11.708 άνθρωποι. Από αυτούς το 68,7% αυτοπροσδιοριζόταν εθνικά ως Ούγγροι, το 28,1% ως Σλοβάκοι και το 3,2% ως άλλων εθνοτήτων. Από θρησκευτικής απόψεως το 77,18% των κατοίκων δήλωσαν Ρωμαιοκαθολικοί και το 17,81% Χριστιανοί άλλων δογμάτων.
«Αδελφές» πόλεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Στούροβο είναι «αδελφοποιημένο» με τις εξής πόλεις:
Έστεργκομ Ουγγαρίας
Μπρούνταλ Τσεχίας
Καστελλαράνο Ιταλίας
Μπαραόλτ Ρουμανίας
Νόβι Μπέτσεϊ Σερβίας
Κουόμπουτσκ Πολωνίας
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ The 2021 Population and Housing Census. Statistical Office of the Slovak Republic. Μπρατισλάβα.
- ↑ Stanislav, Ján (2004). Slovenský juh v stredoveku II. Slovenské literárne centrum. σελ. 235. ISBN 80-88878-89-6.
- ↑ 3,0 3,1 Štúrovo - History Αρχειοθετήθηκε 2012-02-06 στο Wayback Machine. (περιέχει σύνδεσμο προς αρχείο .doc στη σλοβακική)
- ↑ «Označenia v jazyku menšiny». Úrad splnomocnenca vlády SR pre národnostné menšiny. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]