Τζαννής Τζαννετάκης | |
---|---|
Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας | |
Περίοδος 2 Ιουλίου 1989 – 12 Οκτωβρίου 1989 | |
Πρόεδρος | Χρήστος Σαρτζετάκης |
Προκάτοχος | Ανδρέας Παπανδρέου |
Διάδοχος | Ιωάννης Γρίβας |
Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης της Ελλάδας | |
Περίοδος 11 Απριλίου 1990 – 13 Οκτωβρίου 1993 | |
Μαζί με | Αθανάσιος Κανελλόπουλος |
Πρωθυπουργός | Κωνσταντίνος Μητσοτάκης |
Υπουργός Πολιτισμού Ελλάδας | |
Περίοδος 11 Απριλίου 1990 – 8 Αυγούστου 1991 | |
Πρωθυπουργός | Κωνσταντίνος Μητσοτάκης |
Προκάτοχος | Γεώργιος Μυλωνάς |
Διάδοχος | Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα |
Υπουργός Εθνικής Άμυνας | |
Περίοδος 23 Νοεμβρίου 1989 – 16 Φεβρουαρίου 1990 | |
Πρωθυπουργός | Ξενοφών Ζολώτας |
Προκάτοχος | Θεόδωρος Ντεγιάννης |
Διάδοχος | Θεόδωρος Ντεγιάννης |
Υπουργός Τουρισμού | |
Περίοδος 23 Νοεμβρίου 1989 – 13 Φεβρουαρίου 1990 | |
Πρωθυπουργός | Ξενοφών Ζολώτας |
Προκάτοχος | Γιώργος Κοντογεώργης |
Διάδοχος | Γιώργος Κοντογεώργης |
Περίοδος 3 Ιουλίου 1989 – 12 Οκτωβρίου 1989 | |
Πρωθυπουργός | ο ίδιος |
Προκάτοχος | Νίκος Σκουλάς |
Διάδοχος | Γιώργος Κοντογεώργης |
Υπουργός Εξωτερικών | |
Περίοδος 3 Ιουλίου 1989 – 12 Οκτωβρίου 1989 | |
Πρωθυπουργός | ο ίδιος |
Προκάτοχος | Κάρολος Παπούλιας |
Διάδοχος | Γεώργιος Παπούλιας |
Υπουργός Δημόσιων Έργων | |
Περίοδος 10 Μαΐου 1980 – 21 Οκτωβρίου 1981 | |
Πρωθυπουργός | Γεώργιος Ράλλης |
Προκάτοχος | Νικόλαος Ζαρντινίδης |
Διάδοχος | Άκης Τσοχατζόπουλος |
Βουλευτής της Βουλής των Ελλήνων | |
Περίοδος 21 Νοεμβρίου 1977 – 16 Σεπτεμβρίου 2007 | |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 13 Σεπτεμβρίου 1927Γύθειο, Ελλάδα | ,
Θάνατος | 1 Απριλίου 2010 (82 ετών) Αθήνα, Ελλάδα |
Εθνότητα | Ελληνική |
Υπηκοότητα | Ελλάδα |
Πολιτικό κόμμα | Νέα Δημοκρατία |
Σύζυγος | Μαρία Ραγκούση |
Παιδιά | 2 |
Επάγγελμα | Αξιωματικός Πολεμικού Ναυτικού |
Θρήσκευμα | Χριστιανός Ορθόδοξος |
Ο Τζαννής (Τζαννήμπεης) Τζαννετάκης (13 Σεπτεμβρίου 1927 — 1 Απριλίου 2010) ήταν πολιτικός του συντηρητικού χώρου (Νέα Δημοκρατία), ο οποίος διετέλεσε και Πρωθυπουργός της Ελλάδας για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του κατείχε σημαντικές κυβερνητικές θέσεις (αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, υπουργός Εξωτερικών, κ.ά.) σε κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Γεννήθηκε στο Γύθειο το 1927 και ήταν γιος του αρεοπαγίτη Πέτρου Τζαννετάκη. Αδελφός του ήταν ο δημοσιογράφος, οικονομολόγος και πολιτικός Παναγιώτης Τζαννετάκης. Καταγόταν από την παλαιά πολιτική οικογένεια Τζαννετάκη της Μάνης και ήταν μικρανηψιός του Χαρίλαου Τζαννετάκη, βουλετή Γυθείου και απόγονος, μεταξύ άλλων, του Πιέρρου Τζαννετάκη, βουλευτή και επάρχου Επιδαύρου Λιμηράς, και του Τζαννήμπεη Γρηγοράκη.[1]
Διακρίθηκε ως αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, υπηρετώντας στο Βασιλικό Ναυτικό την περίοδο 1949-1967 και φθάνοντας μέχρι τον βαθμό του πλωτάρχη το 1961. Φοίτησε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (1945-1949), στη Σχολή Ηλεκτρονικού Πολέμου των ΗΠΑ (1957) και στη Σχολή Πολέμου (1967), ενώ έλαβε πτυχίο Κυβερνήτη Υποβρυχίων το 1963. Από το 1959 έως το 1960 διετέλεσε κυβερνήτης της κανονιοφόρου "Λάσκος", ενώ την περίοδο 1963-1967 ήταν κυβερνήτης υποβρυχίων. Παραιτήθηκε στις 22 Απριλίου 1967 λόγω της αντίθεσής του με τη Δικτατορία.[2]
Τον Ιούλιο του 1969 συνελήφθη και εξορίστηκε από το δικτατορικό καθεστώς στα Κύθηρα, όπου και παρέμεινε εκτοπισμένος κατά το διάστημα 1969-1971.
Από το 1971 μέχρι το 1974 εργάστηκε στην "Πειραϊκή-Πατραϊκή" ως Διευθυντής Μελετών και Οργανώσεως, ενώ κατά την περίοδο 1974-1977 ήταν Γενικός Γραμματέας του ΕΟΤ.[2]
Την 30ετία 1977-2007 ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική, από την οποία αποχώρησε πριν τις εθνικές εκλογές του 2007, αφού πρώτα είχε θητεύσει ως Υπουργός σε σειρά κυβερνήσεων, φτάνοντας στο αξίωμα του Πρωθυπουργού.
Τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό Φοίνικος, τον Μεγαλόσταυρο Τιμής, τον Μεγαλόσταυρο του Λουξεμβούργου και τον Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α΄.
Απεβίωσε την Μεγάλη Πέμπτη, 1 Απριλίου 2010, στην Αθήνα. Ήταν κάτοικος Κηφισιάς και ομιλούσε Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά.
Εκλεγόταν Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας αδιαλείπτως, καθόλη την περίοδο 1977 - 2007. Ειδικότερα, εξελέγη στην Α΄ Περιφέρεια Αθηνών στις εκλογές του 1977, του 1981, του 1985, του 1989 (Ιουνίου και Νοεμβρίου), του 1990 και του 1993, καθώς και στην Β΄ Περιφέρεια Αθηνών στις εκλογές του 1996, του 2000 και του 2004.
Ήταν επίσης, υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων στις Δημοτικές Εκλογές του 1982, με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας του Ευάγγελου Αβέρωφ.
Διετέλεσε Πρωθυπουργός και ταυτόχρονα Υπουργός Εξωτερικών και Υπουργός Τουρισμού της Κυβέρνησης Συνεργασίας μεταξύ ΝΔ και Συνασπισμού της Αριστεράς, από τις 2 Ιουλίου έως τις 11 Οκτωβρίου του 1989. Μια από τις ιστορικές στιγμές της θητείας του ήταν το κάψιμο των φακέλων κοινωνικών φρονημάτων που διατηρούσε έως τη Μεταπολίτευση η Ασφάλεια, ενώ την ίδια περίοδο ιδρύθηκε και η ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα.
Θήτευσε ως:
Ως Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, προώθησε σειρά μεγάλων έργων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την κινητή τηλεφωνία.
Κατά την διάρκεια της θητείας του ως Υπουργός Πολιτισμού, δώρισε στο ελληνικό δημόσιο τον οικογενειακό του πύργο, που βρίσκεται στη νήσο Κρανάη στο Γύθειο. Κατά την περίοδο που ήταν Πρωθυπουργός έγινε μεγάλη αναπροσαρμογή των μισθών των στρατιωτικών και των αστυνομικών έπειτα από μια υπερδεκαετή καθήλωση.
Τον Αύγουστο του 2007, αμέσως μετά από την ανακοίνωση της προκήρυξης πρόωρων εκλογών για τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, επισκέφθηκε τον τότε Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή στο Μέγαρο Μαξίμου για να του ανακοινώσει ότι δεν θα συμμετάσχει στις εθνικές εκλογές του 2007 και έτσι αποσύρθηκε από την πολιτική.
Συνέγραψε τρία βιβλία:
Επίσης, στα τέλη του 1972 ολοκλήρωσε την ελληνική μετάφραση του βιβλίου Μάνη (α΄ έκδ. στα αγγλικά: 1958), του προσωπικού του φίλου Πάτρικ Λη Φέρμορ. Σύμφωνα με δήλωση του συγγραφέα, η έκδοση αυτή, εμπλουτισμένη με νέο υλικό και η μοναδική μετάφραση σε οποιαδήποτε γλώσσα που έχει την απόλυτη έγκρισή του, κατέχει θέση πρωτότυπου και «αντικαθιστά τις προηγούμενες εκδόσεις στ' Αγγλικά και στις άλλες γλώσσες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελληνικής».[3]