![]() ![]() | |
---|---|
![]() Ο Τζιμ Πόλαρντ αγωνιζόμενος για λογαριασμό των Μινεάπολις Λέικερς. | |
Προσωπικά στοιχεία | |
Προσωνύμιο | The Kangaroo Kid |
Εθνικότητα | Αμερικάνικη |
Γέννηση | 9 Ιουλίου 1922 Όουκλαντ, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες |
Θάνατος | 22 Ιανουαρίου 1993 (70 ετών) Στόκτον, Καλιφόρνια, ΗΠΑ, |
Ύψος | 1, 93 μ. |
Θέση | Σμολ φόργουορντ |
Καριέρα σε συλλόγους | |
1947-1955![]() | |
1955-1958![]() 1960 ![]() |
Ο Τζιμ Πόλαρντ (αγγλικά: Jim Pollard, 9 Ιουλίου 1922 - 22 Ιανουαρίου 1993) ήταν Αμερικανός καλαθοσφαιριστής και προπονητής, ο οποίος αγωνίστηκε στην θέση του σμολ φόργουορντ για την ομάδα των Μινεάπολις Λέικερς, κατακτώντας συνολικά πέντε πρωταθλήματα του NBA.
Ο Πόλαρντ σπούδασε στο τεχνικό λύκειο του Όουκλαντ, κατακτώντας τρεις τοπικούς τίτλους με την ομάδα καλαθοσφαίρισης από το 1938 ως το 1940, με μέσο όρο 19,8 πόντων.[1] Στην συνέχεια, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, παίζοντας για δύο χρονιές στους Ίντιανς με προπονητή τον Έβερετ Ντιν. Στην δεύτερη του σεζόν, κατέκτησε τον τίτλο του NCAA, αν και δεν αγωνίστηκε στον τελικό λόγω ίωσης.[2]
Από το 1942 ως το 1946 υπηρέτησε στην ακτοφυλακή των Ηνωμένων Πολιτειών, κερδίζοντας με την ομάδα της ακτοφυλακής τον τίτλο της Βόρειας Καλιφόρνια το 1943 και το πρωτάθλημα ενόπλων του 1946.[3] Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο της Μινεσότα το 1954, στην προτελευταία χρονιά της επαγγελματικής του καριέρας.[4]
Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα το 1947 στους Μινεάπολις Λέικερς, οι οποίοι συμμετείχαν στο NBL. Μαζί με τον Βερν Μίκελσεν και τον Τζορτζ Μάικαν και υπό τις οδηγίες του προπονητή Τζον Κούντλα, κατέκτησαν τον τίτλο του NBL το 1948, όπως και το πρωτάθλημα του BAA την επόμενη χρονιά. Ακολούθησαν τέσσερις ακόμη τίτλοι ως το 1954, με μοναδική τους απώλεια το 1951.[5] Σε σύνολο οκτώ σεζόν είχε μέσους όρους 13,2 πόντων, 7,8 ριμπάουντ και 3,2 ασίστ ανά αγώνα.
Αποχώρησε από την αγωνιστική δράση το 1955 και ανέλαβε την θέση του προπονητή στο πανεπιστήμιο Λα Σαλλ, σημειώνοντας ρεκόρ 48 νικών και 28 ηττών σε τρεις χρονιές. Τον Ιανουάριο του 1960 κάθισε στον πάγκο των Λέικερς για μισή σεζόν, με ρεκόρ 14-25, πριν γίνει πρώτος προπονητής στην ιστορία των Σικάγο Πάκερς, μετέπειτα Ουάσινγκτον Ουίζαρντς, την σεζόν 1961-62.[6]
Από το 1967 ως το 1969 προπόνησε ομάδες του ΑΒΑ και στις αρχές της δεκαετίας του '70 την ομάδα του πανεπιστημίου Φλόριντα Ατλάντικ. Το 1978, εντάχθηκε στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.[7]
Πέθανε στις 22 Ιανουαρίου 1993, σε ηλικία εβδομήντα ετών.[8]
Σεζόν | Ομάδα | Αγ. | Λεπτά | Βολές | Εντ. παιδ. | Ριμπ. | Ασίστ | Πόντοι |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1948–49 | Μινεάπολις Λέικερς | 53 | - | 68,7% | 39,6% | - | 2,7 | 14,8 |
1949–50 | Μινεάπολις Λέικερς | 66 | - | 76,4% | 34,6% | - | 3,8 | 14,7 |
1950–51 | Μινεάπολις Λέικερς | 54 | - | 75,0% | 35,2% | 9,0 | 3,4 | 11,6 |
1951–52 | Μινεάπολις Λέικερς | 65 | 39,2 | 70,4% | 35,6% | 9,1 | 3,6 | 15,5 |
1952–53 | Μινεάπολις Λέικερς | 66 | 36,4 | 76,9% | 35,7% | 6,8 | 3,5 | 13,0 |
1953–54 | Μινεάπολις Λέικερς | 71 | 35,0 | 77,8% | 37,0% | 7,0 | 3,0 | 11,7 |
1954–55 | Μινεάπολις Λέικερς | 63 | 31,1 | 81,2% | 35,4% | 7,3 | 2,5 | 10,8 |