Φέρντιναντ φον Λίντεμαν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ferdinand von Lindemann (Γερμανικά) |
Γέννηση | 12 Απριλίου 1852[1][2][3] Αννόβερο[4] |
Θάνατος | 6 Μαρτίου 1939[1][2][3] Μόναχο[5] |
Τόπος ταφής | Munich Waldfriedhof (48°6′10″ s. š., 11°29′37″ v. d.) |
Κατοικία | Γερμανία |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο του Αννόβερου Γερμανικό Ράιχ Βασίλειο της Πρωσίας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[6] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν Πανεπιστήμιο του Μονάχου Πανεπιστήμιο Φρειδερίκου και Αλεξάνδρου των Έρλανγκεν-Νυρεμβέργης[7] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μαθηματικός διδάσκων πανεπιστημίου |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Μονάχου Πανεπιστήμιο του Βύρτσμπουργκ Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ Πανεπιστήμιο του Κένιγκσπεργκ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Βαυαρικό Μαξιμιλιανό Τάγμα για τις Επιστήμες και Τέχνες (1905) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Καρλ Λούις Φέρντιναντ φον Λίντεμαν (γερμανικά: Carl Louis Ferdinand von Lindemann, 12 Απριλίου 1852 – 6 Μαρτίου 1939) ήταν Γερμανός μαθηματικός, γνωστός για την απόδειξή του (δημοσιεύθηκε το 1882), ότι ο π είναι υπερβατικός αριθμός, δηλαδή δεν είναι ρίζα κάποιας μη-μηδενικής πολυωνυμικής εξισώσεως με συντελεστές ρητούς αριθμούς.
Ο Λίντεμαν γεννήθηκε στο Αννόβερο, τότε πρωτεύουσα του ομώνυμου βασιλείου. Ο πατέρας του, που επίσης ονομαζόταν Φέρντιναντ, δίδασκε νεότερες γλώσσες σε ένα γυμνάσιο της πόλεως, ενώ η μητέρα του, Εμιλίε Κρούσιους (Emilie Crusius), ήταν κόρη του διευθυντή του γυμνασίου. Η οικογένεια μετακόμισε αργότερα στο Σβερίν, όπου ο νεότερος Φέρντιναντ πήγε σχολείο.
Αργότερα σπούδασε μαθηματικά στα Πανεπιστήμια του Γκέτινγκεν, του Ερλάνγκεν και του Μονάχου. Στο Ερλάνγκεν πήρε διδακτορικό, υπό την επίβλεψη του Φέλιξ Κλάιν,[8] με θέμα τις μη ευκλείδειες γεωμετρίες. Στη συνέχεια ο Λίντεμαν δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Βύρτσμπουργκ και στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ. Κατά τη θητεία του στο δεύτερο, εκπόνησε την απόδειξη ότι ο π είναι υπερβατικός αριθμός (Θεώρημα Λίντεμαν-Βάιερστρας). Μετά το Φράιμπουργκ, ο Λίντεμαν μετακλήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Καίνιγκσμπεργκ. Εκεί ο Λίντεμαν υπήρξε ο επιβλέπων καθηγητής για τις διδακτορικές διατριβές των μαθηματικών Ντάβιντ Χίλμπερτ, Χέρμαν Μινκόφσκι και Άρνολντ Σόμμερφελντ.[9]
Το 1882 ο Λίντεμαν δημοσίευσε την εργασία για την οποία είναι κυρίως γνωστός, την απόδειξη της υπερβατικότητας του π. Οι μέθοδοί του ήσαν παρόμοιες με εκείνες που είχε εφαρμόσει εννέα χρόνια νωρίτερα ο Σαρλ Ερμίτ για να αποδείξει ότι ο αριθμός e, η βάση των φυσικών λογαρίθμων, είναι υπερβατικός. Πριν τη δημοσίευση της αποδείξεως του Λίντεμαν ήταν ήδη γνωστό ότι αν ο π ήταν υπερβατικός, τότε θα ήταν αδύνατο να τετραγωνισθεί ο κύκλος με κανόνα και διαβήτη. Το αρχαίο αυτό ζήτημα βρήκε έτσι την οριστική απάντησή του.
|