La legge del desiderio

C'l artìcul chè 'l è scrit in Miranduléś Emiliàn

La ley del deseo
La legge del desiderio

Banderas e la Carmen Maura in na figùra dal film
La léǵ dal deśidèri
1987
Regìa: Pedro Almodóvar
Scritōr: Pedro Almodóvar
Atōr: Eusebio PoncelaAntonio Banderas
Carmen MauraMiguel MolinaRossy De Palma
Fernando GuillénManuela VelascoHelga Liné
Nacho MartínezBibiana FernándezVictoria Abril
Müsica: Bernardo Bonezzi
Léngua: Spagnōl
Dürä dal film: 102 minüt
Nasiōṅ: Spaggna


«
Quànti pugnéti ch'a m sòṅ fata dènt'r a chi mûr chè!»
(Batùda dla Tina fata viśitànd al rifurmatòri par masć in du l'à pasâ la sò infànsia)


La legge del desiderio (La léǵ dal deśidèri) 'l è 'n film dramàtic dal 1987 ad Pedro Almodóvar. In dla séna in dua Antonio Banderas al cópa Miguel Molina a s sènt la canta Guarda che luna cantàda par Fred Buscaglione.

Sunt

Pablo Quintero (Eusebio Poncela) 'l è 'n regìsta famóś e 'l è inamurâ ad Juan Bermúdez (Miguel Molina) ma qvést chè a pâr ch'al n gh'àppia minga interès par lò. Sò surèla Tina (Carmen Maura) dal vòlti la rècita in di sò film e la tîṅ a drē a l’Ada (Manuela Velasco), na putìna ad déś an che lē la trata cuma s'la fus sò fiōla e minga dna mudèla sémp'r in gir p'r al mónd. Un dè Juan al lasa la sò cà a Madrid p'r andàr a star in un paiśèṅ dl'Andaluśìa, lasànd Pablo da par lò.

Al regìsta, in cal méntar, al cgnós un ragàs ch'al s ciàma Antonio Benítez (Antonio Banderas) e al gh và a lèt insém. Chi lò al taca a vlér-ag bèṅ dimóndi ma al dvénta anc tròp pusesìṿ e gelōś, specialmènt quànd al lèś al létri che Pablo 'l iva mandâ a Juan. Antonio al vōl ricévar anca lò dal létri 'd amōr da 'l regìsta ma firmàdi cun un nóm da dóna (Laura F.) parchè al gh'à paùra che sò màdar la i pòsa lèśar. Pablo subìt al gh i manda ma pò al sa stufa ad lò e al decìd ad mulàr-al dgénd 'd avér vója 'd andàr a catàr Juan in dal sud dla Spaggna.

Antonio al n pōl minga mandàr śò cal magòṅ lè e na nòt al tōś la sò mòta p'r andàr a masàr Juan. La pulisìa la pénsa ch'al sasèṅ al sia Pablo che, durànt un viàś in màchina, al gh'à 'n incidènt ch'al gh fà pèrdar la memòria. La Tina, pruànd a far-ag turnàr in mènt i fat dal sò pasâ, la gh cònta che na vòlta, prima ad far-'s uperàr in Maròc, 'l éra sò fradèl ma pò 'l éra dvintâ na fémna par psér acsè amàr sò pàdar, anc se qvést chè pò al l'iva mulàda dagnóra subìt par n'atra dóna.

In cal méntar la Tina la cgnós 'n óm e la taca na relasiòṅ sèg: a s trata pròpria 'd Antonio. Pablo, turnâ a pòst cun la memòria, al la ciàma a 'l telèfun par cuntàr-'g incòsa e dir-ag ad star aténti parchè lò 'l è 'n tisi periculóś. Antonio, ch'l à naśâ quèl, al s rabìs e al la sèra in cà insém a l’Ada. Quànd a riva lè la pulisìa, cardénd finalmènt che lò al sia al killer ad Juan, Antonio al tōś la Tina in ustàǵ, puntànd-ag na pistòla incòst a la pulsa dla tèsta, e al fà savér a tut i cóst ad vlér che Pablo al pasìs n'óra da lò. Dòp avér fat 'l amōr sèg par l'ultma vòlta, Antonio al s tōś la vita.

Culegamènt estéran