Juan Meléndez Valdés | |
---|---|
![]() | |
Persona informo | |
Aliaj nomoj | Batilo |
Naskiĝo | 11-an de marto 1754 en Ribera del Fresno |
Morto | 24-an de majo 1817 (63-jaraĝa) en Monpeljero |
Tombo | San Isidro Cemetery (en) ![]() ![]() |
Lingvoj | hispana |
Ŝtataneco | Hispanio ![]() |
Alma mater | Universitato de Salamanko ![]() |
Subskribo ![]() | |
Okupo | |
Okupo | poeto verkisto politikisto ![]() |
Juan MELÉNDEZ VALDÉS (naskiĝis en Ribera del Fresno, Provinco Badajoz en 1754, mortis en Montpeliero, Francio en 1814) estas konsiderata unu de la ĉefaj poetoj de la 18a jarcento. Li estis profesoro en Salamanko, kie li amikiĝis kun Cadalso kaj Jovellanos. Li profesiis kiel juristo, okupante postenojn en Zaragozo, Valadolido kaj fine en Madrido, kie li enposteniĝis kiel Ĉefakuzisto. Post kiam li protektinto, Jovellanos, elposteniĝis antaŭ Godoy, oni ordonis sian ekzilon al Medina del Campo, kaj poste al Zamoro kaj, laste, al Salamanko. Li estis franciĝinto dum la Hispana Milito de Sendependigo, preskaŭ estis mortpafita en Oviedo, sed devis ekziliĝi post la malvenko de la franca armeo.
Oni povas diferencigi du epokojn en la liriko de Meléndez Valdés:
Lia stilo, komence, estis artefarita kaj konvencia, sed poste li iĝis tre zorga kaj preciza.