Akamarre

Akamarre
Nafarroa Beherea, Euskal Herria
Purguko ikuspegia Burdinolako auzotik
Bandera Armarria
Kokapena
Herrialdea	Euskal Herria
Lurraldea	Nafarroa Beherea
Eskualdea	Agaramont
Administrazioa
Estatua	Frantzia
Eskualdea	Akitania Berria
Departamendua	Pirinio Atlantikoak
Elkargoa	Euskal Hirigune Elkargoa
Barrutia	Baiona
Kantonamendua	Bidaxunerria, Amikuze eta Oztibarre
Izen ofiziala	Came
Auzapeza (2020-2026)	Christine Serres-Cousiné (independente)
Posta kodea	64520
INSEE kodea	64161
Herritarra	akamartar
Kokapena
Koordenatuak	43°28′23″N 1°06′38″W / 43.4731°N 1.1106°W / 43.4731; -1.1106
Azalera	33,90 km^2
Garaiera	0-177 metro
Distantzia	56,3 km (Donibane Garazitik)
Demografia
Biztanleria	987 (2018:  −4)
Dentsitatea	25,93 biztanle/km²
Zahartzea[1]	% 26,03
Ugalkortasuna[1]	‰ 54,79
Ekonomia
Jarduera[1]	% 70,32 (2011)
Desberdintasuna[1]	% 9,29 (2011)
Langabezia[1]	% 5,58 (2013)
Euskara
Euskaldunak	% 11,01 (2010)
Erabilera	% 0,69 (2011)
Datu gehigarriak
Sorrera	XII. mendea
Webgunea	www.came.fr

Akamarre^[a] (amikuzeraz: Akhamarre)^[b] Euskal Herriko udalerri bat da, Nafarroa Beherea lurraldean kokatuta. Agaramont eskualdean dago, Donibane Garazi hiriburutik 56,3 kilometrora. Altuera 0 eta 177 metro artekoa da, eta 33,90 km²-ko azalera hartzen du. 2021eko urtarrilaren 1a egunean 1013 biztanle zituen.

Akamarre Nafarroa Behereko iparraldeko herri txiki bat da, Biduze ibaiaren ertzean kokatua, Aturriko bokaletik gertu. Euskal Herriaren eta Gaskoiniaren arteko mugan dago, eta ibaiaren eskuinaldeko ertzean dagoenez, batzuetan, historian zehar, gaskoien boterearen mende egon da, eta ez nafarren mende. Erdi Aroan eta Aro Garaikidearen zatirik handienean, ordea, nafarra izan zen, Burdinolako auzoa izan ezik, beti nafarra izan baitzen ezkerreko ertzean zegoelako.

Bertako biztanleak akamartarrak dira.

Izena

Akamarre beste hizkuntza batzuetan ere ezagutzen da, hala nola:

• frantsesez: Came
• nafar erromantzez edo aragoieraz: Camo edo Camer
• okzitanieraz: Came edo Càmer

Gainera, toponimoa hainbat modutan agertu da historian zehar:^[2]

• Camer (1072)
• Acamer (1105)
• Sanctus Martinus de Camer (1150)
• Camera (1249)
• Cama (1289)
• Cammes (1463)
• Cama (1489)
• Came (1817)
• Akhamarre (1826)
• Akamarre (1892)
• Akhamarre (1966)
• Akamarre (2003)

Etimologia

Euskal Herriko eremu honetako (Xarnegu eta Lauhiri nagusiki) gainerako herrietan ez bezala, non izenen jatorrizko toponimoa euskarazkoa den baina okzitanierarekin (eta noizbehinka nafar erromantzearekin) izandako kontaktuak berehala erromanizatu zuen, Akamarre da kasu honetan zehazki esan ezin daitekeen bakarra.

Jean-Baptiste Orpustanen ustez, toponimoa euskaratik etorriko litzateke: akar + barren, hau da, "akara" edo "akher" (akerbeltz) eta "barren" fusioa. Horrela, Akamarre "akaren behealdea" edo "akerbeltzen behealdea" izango litzateke, antzeko ezaugarriak dituen garaiera handiagoko beste leku baten aldean.

Hala ere, Albèrt Dauzatentzat, izena *cam- zeltaurreko errotik ("garaiera") dator alderantziz, Okzitaniako beste toponimo batzuekin erlazionatuz, hala nola Camaret, Chamaret, Camarada eta lo Cap Camarat.

Bénédicte Boyrie-Féniék bere buruari galdetzen dio ea jatorrizko izena euskara ote zen, gerora erromanizatua izanik, ala alderantziz erromantzea ote zen, eta Akamarre bertsio euskaldundua ote zen. Azken kasu horretarako, Camerius latinezko pila maskulinoa iradokitzen du, sinkopatuta Came geratuko litzatekeena.^[3]

Ezaugarriak

Armarriak

Akamarreko armarriak honako blasoi hau du:

«

Armarri kuartelatua: lehen hondo berde batez eta aurrean urrezko artaburu hostokatu batez osatuta dago; bigarren hondo hori batez eta aurrean aulki beltz batez osatuta dago; hirugarren hondo hori batez eta aurrean ibai gris batez osatuta dago, txalupa beltz batekin eta buruzagi urdinarekin; laugarren hondo berde batez eta aurrean gari hazi beltz batez osatuta dago.

»

Bandera

Akamarrek, Nafarroa Behereko udalerri gehienek bezala, ez du bandera ofizialik. Horregatik erabiltzen ditu Nafarroako bandera edo ikurrina.

Geografia

Akamarre Agaramont edo Bidaxunerria eskualdean dago, Biduze ibaiaren eskuinaldean dago.

Mugakideak

Inguru naturala eta kokapena

Udalerria zeharkatzen duen ibai nagusia Biduze da^[4], Aturriren ibaiadarra dena. Biduzeren ibaiadarrak diren Lihuri, Lagrabe eta Layserotte ere herritik pasa dira.

Paueko uhaitzaren ibaiadarrak diren Baniou (eta honen ibaiadarrak: Lagabotte, Arrouyous, Labarthe eta Bousquet errekek) eta Estey d'Arthous errekek udalerria ere zeharkatzen dute.

Lurzoruen okupazioa

Udalerriko lurren okupazioa, Corine Land Cover (CLC) lurzoruaren okupazio biofisikoaren Europako datu-basetik ondorioztatzen den bezala, nekazaritza lurraldeen garrantziak markatzen du ( % 84,9 2018an), 1990ekoaren ( % 85,9) antzeko proportzioa. 2018ko banaketa zehatza honako hau da: laborantza-lurrak ( % 65,5), basoak ( % 12,6), laborantza-eremu heterogeneoak ( % 10,4), belardiak ( % 9), eremu urbanizatuak ( % 1,1), zuhaixka-landaretza eta/edo belarkara duten inguruneak ( % 0,8), industria- edo merkataritza-eremuak eta komunikazio-sareak ( % 0,7).^[5]

Arrisku nagusiak

Akamarreko udalerria kaltebera da gorabehera natural ezberdinengatik: meteorologiak (ekaitza, ekaitza, elurra, hotz handia, kanikula edo lehortea), uholdeak eta lurrikara (sismikotasun moderatua). Herri lurraldearen zati batzuk kaltetuak izan daitezke, errekak emeki-emeki gainezka egiten duen uholde baten ondorioz, bereziki Baniou, Biduze eta Lihuri. Herria hondamendi naturaleko egoeran onartua izan da, 1982, 1983, 2009, 2013, 2014 eta 2021ean gertatu uholdeek eta lokatzek eragindako kalteengatik.

Buztinezko lurren gibelatzeak kalte handiak eragin ditzake eraikinetan, lehorte eta euri aldiak txandakatzen badira. Herriko azaleraren % 48,8 altu edo ertain da ( % 59 departamendu mailan eta % 48,5 estatu mailan). 2020ko urriaren 1az geroztik, ELAN legearen arabera, muga ezberdinak ezartzen zaizkie saltzaileei, obren jabeei edo ondasun eraikitzaileei, eremu ertain edo indartsu batean.^[6]

• 
  Azpiegiturak eta ur-ibilguak
• 
  Lurzoruen okupazioa
• 
  1. motako fauna- eta flora-interes ekologikoko natura-eremuak
• 
  2. motako fauna- eta flora-interes ekologikoko natura-eremuak

Klima eta landaredia

Historikoki, herria euskal mikroklima ozeaniko baten eraginpean egon da. 2020an, Météo-France klimaren tipologia bat argitaratzen du, non herria mendiko klimaren eraginpean dagoen eta Pirinio Atlantikoetako eskualde klimatikoan dagoen.

1971-2000 aldian, urteko batez besteko tenperatura 13,9 ºC-koa da, urteko 13,7 ºC-koa. Urteko batez besteko prezipitazio metaketa 1.330 mm-koa da, urtarrilean 12,7 eguneko prezipitazioa eta uztailean 8,1 egunekoa. 1991-2020 denboraldirako, hurbilen dagoen estazio meteorologikoan, Bidaxunen, 3 km hegazti hegaldian, urteko batez besteko tenperatura 14,5 ºC-koa da, eta urteko batez besteko prezipitazio metaketa 1.455,6 mm-koa da.

Banaketa

Hauek dira udalerriko etxeak eta auzoak:

• Lanusse
• Le Boscq
• Barnea
• Pouyo
• Bourdettes
• Le Mech
• Amikuze
• Burdinola

Historia

Paul Raymondek Akamarre XII. mendearen erdialdean sortu zutela dio. Orduko herrixka Samatze eta Sent Pèr de Lèren batera Akizetik gobernaturiko baroierria osatzen zuen.

Agaramontar leinua bertoko jauna zen. Jaunak oraindik aztarnak geratzen diren ehiza-pabiloia zuen herrian. Bertan erbesteratu zen Mariana Neoburgekoa espainiar erregina-alarguna.

1790ean kantonamendu-hiriburu bilakatu zen. Kantonamendu honetan Erango, Akamarre, Burgue, Samatze eta Erreiti herriak zeuden.

Herri euskaldun ala gaskoia

Jean-Baptiste Orpustanek 1304an eta 1349an nafar erregeari zergak bidaltzen zituzten herrien zerrendan zegoela dio^[7]. Erdi Aroaren amaierarako, Eugène Goienetxeren esanetan, Bidaxune inguruko zenbait parrokia agaramontarren eskuetan zeuden baina Akamarreren egoera «anbiguoa» zen^[8].

Antzinako Erregimenean egoera ez zen argiagoa izan: Akamarren zuzenbide zibilaren arloan gaskoi ohitura zen nagusi^[9] eta baita zerga arloan ere^[10]. Hala ere, politikoki, Agaramonteko dukerrian zegoen eta Gixune ordezkatu zuen Akamarreko seneskalerri txikiaren hiriburu moduan. Zalantza barik gaskoiak ziren Lèren eta Sent Pèr de Lèren egoera politiko berean zegoen.

1943an, Philippe Veyrinen Les basques de Labourd, de Soule et de Basse-Navarre libururako M. Haulouk egindako mapan, Akamarre Gaskoinian zegoen^[11].

Biduzeren ezkerraldean dagoen Ferrerie (baita Herrerie edo Ferrière ere) auzoren egoera bereziagoa da: Akamarre parrokiakoa zen arren ez zen Agaramonteko dukerrikoa baizik eta Nafarroako Erresumakoa^[12]. XVIII. mendean, Etxe Handia edo « la Grand'Maison » izeneko eraikina seneskalerriaren egoitza zegoen^[13][14]. Anne Zinken ustetan, Akamarrekoarena ez bezalakoa ez den seneskalerri baten egoitza izan zen, Ferrerie auzoa eta agaramontarren eskuetan zeuden nafar udalerriak barnean zituena^[10].

Edonola ere, egun, Akamarre Bidaxuneko kantonamenduaren barneko udalerria da eta Euskaltzaindiaren esanetan baxenafar udalerria da^[15].

Demografia

2021eko urtarrilaren 1a urteko erroldaren arabera 1013 biztanle zituen Akamarrek.^[16]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
1666	1636	1660	1274	1793	1820	1775	1740	1709

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
1667	1571	1581	1541	1485	1555	1524	1588	1382

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
1428	1424	1467	1312	1311	1215	1172	1086	1026

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2012
870	766	728	738	705	681	776	789	865

2017	2021	-	-	-	-	-	-	-
978	1013	-	-	-	-	-	-	-

Grafiko hau ezin da une honetan ikusi, software arazo bat dela eta. Lanean ari gara ahalik eta lasterren grafikoak berriro erakutsi ahal izateko.

Ekonomia

Ekonomia jarduera nagusia nekazaritza eta abeltzaintzan oinarritua da. Udalerria Ossau-Irati Jatorrizko Izendapenaren barnean dago.

Herrian altzarigintzan aritutako zenbait enpresa daude, horietatik zortzik Chaisiers de Came izeneko elkartea sortu zuten.

Politika

Urteak	Alkatea	Alderdia
1988-1995	Roger Gestas
1995-2014	Robert Malou
2014-2020	Bernard Montero

Kultura

Hizkuntza nagusiak frantsesa eta gaskoia dira. Udalerriak bi lehen mailako eskola ditu: publikoa^[17] eta pribatua.

Irudiak

• 
  Herriko etxea
• 
  Eliza
• 
  Sarbideko errebidea
• 
  Biduzeko ibai-portua

Oharrak

1. /akamáʁ^è/ ahoskatua (laguntza)
   Azentua: zorrotza hirugarren silaban eta kamutsa azken silaban
2. /akʰamáʁ^è/ ahoskatua (laguntza)
   Azentua: zorrotza bigarren silaban

Erreferentziak

1. ↑ Euskal Herriari Begira. Udalbiltza.
2. «Akamarre - Lekuak - EODA» www.euskaltzaindia.eus (Noiz kontsultatua: 2021-08-30).
3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Landes et Bas-Adour, ed. Institut occitan e CAIRN, Pau, 2005, p. 255-256
4. Notice du Sandre sur Came^{[Betiko hautsitako esteka]}
5. «CORINE Land Cover | Données et études statistiques» www.statistiques.developpement-durable.gouv.fr (Noiz kontsultatua: 2024-05-14).
6. (Frantsesez) «Buztinezko lurrak, lehortea eta eraikuntza» Ministère de la Transition Écologique et de la Cohésion des Territoires (Noiz kontsultatua: 2024-05-14).
7. Orpustan, Jean-Baptiste. (1979). «La Basse-Navarre en 1350» Bulletin du Musée Basque IV - Le Pays de Mixe (84): 86-88..
8. Goienetxe, Eugène. (1979). Le Pays Basque. Paue: Société nouvelle d'éditions régionales et de diffusion, 139 or..
9. Zink, Anne. (1993). L'héritier de la maison - Géographie coutumière du Sud-Ouest de la France sous l´Ancien Régime. Éditions de l'EHESS ISBN 2-7132-0996-X..
10. ↑ Zink, Anne. (2000). Pays ou circonscriptions. Les collectivités territoriales de la France du Sud-Ouest sous l'Ancien Régime. Publications de la Sorbonne, 34-35 or. ISBN 2859443894..
11. Les Basques de Labourd, de Soule et de Basse-Navarre, leur histoire et leurs traditions. .
12. Urrutibéhéty, Clément. (1964). «La Bidouze et les seigneurs de Gramont» Bulletin de la société de Borda: 345..
13. Robert, Jean. (1984). Des travaux et des jours en piémont pyrénéen : Bidache. Barenbach: Éditions Jean-Pierre Gyss, 28 or..
14. Robert, Jean. (1970). «Une forge de l'ancien duché de Gramont» Bulletin du musée basque (47): 18..
15. EODA
16. INSEE
17. Eskola publikoaren webgunea

Ikus, gainera

• Agaramont
• Nafarroa Beherea

Kanpo estekak

• Akamarreko Udalako webgune ofiziala^{[Betiko hautsitako esteka]}