Elise Reimarus

 

Elise Reimarus
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Hanburgo, 1735eko urtarrilaren 22a
Herrialdea	Alemania
Heriotza	Hanburgo, 1805eko irailaren 4a (70 urte)
Familia
Aita	Hermann Samuel Reimarus
Hezkuntza
Hizkuntzak	alemana frantsesa ingelesa
Jarduerak
Jarduerak	hizkuntzalaria, salonnièrea, itzultzailea eta idazlea

Elise Reimaruss (jaiotzaz Margaretha Elisabeth Reimarus; Hanburgo, 1735eko urtarrilaren 22a – ibidem, 1805eko irailaren 2a) alemaniar hizkuntzalaria, idazlea, itzultzailea eta hezitzailea izan zen, aretoetako anfitrioi ezaguna.^{[1][2][3][4][5]}

Bizitza

Ama Johanna Friederike (Joanna von Puttkamer jaioa) izan zen eta aita Hermann Samuel Reimarus. Johann Albert Heinrich Reimarus neba zen. Elise Reimarus Hamburgoko emakumerik jakintsuenetako bat bezala ezagutzen zen eta bere garaiko intelektual garrantzitsuekin gutun bidezko korrespondentzia zuen, besteak beste, Moses Mendelssohn, Gotthold Ephraim Lessing, Friedrich Heinrich Jacobi,edo Carl Leonhard Reinhold. Caroline Rudolphini hezitzailearen lagun pertsonala ere bazen.

Ibilbidea

Ingeleseko eta frantseseko itzulpenak argitaratu zituen Reimarusek, hainbat lan originalez gain.Voltaireren Zaïre eta Graffignyren Cénie itzuli zituen alemanera. Bere jatorrizko lanen artean elkarrizketa didaktikoak nabarmentzen dira, umeei zuzenduak. Gainera, bere eskuz idatzitako poemak lagunen artean banatzen zituen. Bere nortasuna anonimotasunean ezkutatzen zuen, inizialekin edo izengoitiekin. Teoria politikoari buruz ere idatzi zuen, eta tolerantzia erlijiosoa sustatzen zuen.

Literatur aretoa

Reimarusen familiaren literatur aretoa Erromantizismo Alemanaren garaian artistak, idazleak, politikariak eta intelektualak sarritan joaten ziren aretoen aitzindarietako bat izan zen. Ezkontzeko proposamen ugari jaso zituen arren, ez zen inoiz ezkondu.

Erreferentziak

1. (Gaztelaniaz) Solé, María Jimena. (2024-05-28). «Elise Reimarus, una ilustrada radical. Análisis e interpretación de Freiheit (1791), con una primera traducción al español» Anales del Seminario de Historia de la Filosofía 41 (2): 467–485.  doi:10.5209/ashf.91759. ISSN 1988-2564. (Noiz kontsultatua: 2024-08-08).
2. academic.oup.com (Noiz kontsultatua: 2024-08-08).
3. Solé, María Jimena. (2024). «Elise Reimarus, una ilustrada radical. Análisis e interpretación de Freiheit (1791), con una primera traducción al español» Anales del seminario de historia de la filosofía 41 (2): 467–485. ISSN 0211-2337. (Noiz kontsultatua: 2024-08-08).
4. (Ingelesez) Curtis‐Wendlandt, Lisa. (2012). «No Right to Resist? Elise Reimarus's Freedom as a Kantian Response to the Problem of Violent Revolt» Hypatia 27 (4): 755–773.  doi:10.1111/j.1527-2001.2011.01213.x. ISSN 0887-5367. (Noiz kontsultatua: 2024-08-08).
5. Winegar, Reed. (2021). Gottlieb, Gabriel ed. «Elise Reimarus on Freedom and Rebellion» Practical Philosophy from Kant to Hegel: Freedom, Right, and Revolution (Cambridge University Press): 99–117. ISBN 978-1-108-49772-5. (Noiz kontsultatua: 2024-08-08).

Kanpo estekak