Eudoxia Laskaris

Eudoxia Laskaris
Bizitza
Jaiotza	Nizea, ezezaguna
Herrialdea	Bizantziar Inperioa
Heriotza	Zaragoza, 1311 ^(egutegi gregorianoa) ( urte)
Hobiratze lekua	Dominican Convent, Zaragoza ^(en)
Familia
Aita	Teodoro II.a Laskaris
Ama	Elena Asenina of Bulgaria
Ezkontidea(k)	Guglielmo Pietro I di Ventimiglia ^(en)
Seme-alabak	ikusi Lucrezia Lascaris di Ventimiglia ^(en) Vataça Lascaris ^(en) Jean I Lascaris, Comte de Vintimille et de Tende ^(en)
Haurrideak	ikusi Joan IV.a Laskaris Irene Doukaina Laskarina ^(en) Théodora Laskarina ^(en)
Jarduerak
Jarduerak	aristokrata
Izengoitia(k)	Irene Láscaris
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	kristautasun ortodoxoa

Eudoxia Laskaris Asen, grekoz Ευδοκία Λασκαρίνα Aσανίνα Eudoxia Laskarina Asanina, (Nizea, 1248 – Zaragoza?, 1311). Bizantzioko printzesa, Aragoiko Koroan ezagunago Irene Laskaris bezala.

Familiako aurrekariak

Nizeako Teodoro II.a Laskaris enperadorearen eta Helena Asen Bulgariakoa emaztearen laugarren alaba izan zen. Maria Laskaris printzesaren ahizpa eta etorkizuneko Joan IV.a Dukas Laskaris enperadorearen arreba izan zen^[1].

Haurtzaroa

Haurtzaroa Nizeako gorteko printzesa gisa igaro zuen, non Konstantza enperatriza ere, Joan III.a Dukas Vatatzes aitonaren alarguna, bizi zen. Neskatila gisa, Eudoxiaren ezkon-hitza eman zioten Aragoiko errege-familiari Petri III.a Aragoikoa errege izango zenaren bitartez. Paleologotarrek Konstantinoplako Inperio Latindarra deuseztu zuten garaian, Mikel VIII.a Paleologok, ordura arte Joan IV.a Laskaris infantearen erregeorde eta koenperadore izandakoa, bere burua enperador bakar bezala izendatu zuen. Joan IV.aren hiru ahizpak, Eudoxia haien artean, preso hartu eta atzerrritarrekin ezkontarazi zituen, haien ondorengoek ezin baitzuten eskatu segida inperiala.

Ezkontza

Horrela ba, bizantziar eta genoarrak Konstantinoplan sartu ziren egun berean – 1261ko uztailaren 25ean – eta Mikel VIII.a Paleologo bizantziar enperadorearen aginduz, Gilen Petri Ventimigliako kondea Eudoxia Laskaris infantarekin ezkondu zen, une hartan hamahiru urte baino gehiago ez zituen arren. Ezkontza horrek Vintimigliako Laskaris etxea sortu zuen, XIX. mendera arte familia frantses boteretsua izango zena^[2].

Eudoxia Laskaris Jakue I.a Aragoikoaren gortean

30 urte bete baino lehen, senarrak zapuztu egin zuen. Orduan, seme-alaba eta Konstantzarekin batera, Jakue I.a Aragoikoaren gortean hartu zuten, Valentziako Erresuman errentak eta Bartzelonako auzo juduaren gaineko botereak eman zizkiona.

Xativan zuen egoitza, baina sarritan egonaldiak egiten zituen Zaragozan eta Castelló de la Planan, non Jakue II.a Aragoikoa erregearen zerbitzuko misio diplomatikoetan bidaiatzen baitzuen.

Ondorengoak

Haren seme-alabak izan ziren:

• Joan Laskaris Ventimigliakoa, familiaren ondarearen oinordeko unibertsala.
• Jaime Laskaris Ventimigliakoa.
• Oto Laskaris Ventimigliakoa.
• Lukrezia (edo Láscara), Arnau Roger I.a Pallars Sobirakoarekin ezkondua, Pallarseko kondea.
• Beatriz, Gilen Montcadakoarekin ezkondua, Kataluniako seneskal eta Fragako jaunarekin.
• Vatatzes, Portugalgo Elisabet Aragoiko eta Siziliakoa erreginaren zerbitzura.
• Violante, Pedro Aierbekoarekin ezkondua, Jakue I.a Aragoikoaren biloba bat.

Bizitzaren amaiera

Gutxi gorabehera 50 urte zituela, 1296an, moja-klaratarren komentu bat eta Montblancheko Mare de Déu de la Serra santutegia sortu zituen, eta 1306ra arte sartu zen bertan. Abiatu aurretik, ordea, Ama Birjinaren irudi italiar polikromatua eman zuen, gaur egun santutegi berean ikus daitekeena.

Handik gutxira hil eta Zaragozako domingotarren komentuan lurperatu zuten^[2].

Erreferentziak

1. «Byzant 7» genealogy.euweb.cz (Noiz kontsultatua: 2022-03-22).
2. ↑ «Eudokia Laskarina - Centro studi ventimigliani» sites.google.com (Noiz kontsultatua: 2022-03-22).

Kanpo estekak