|
|
Artikulu honek erreferentziak behar ditu.
Hemen erreferentzia egiaztagarriak gehituz lagun dezakezu. |
Gavro Vuković (serbieraz zirilikoan: Гавро Вуковић ) Vojvoda Gavro (Војвода Гавро) izenez ere ezaguna, Montenegroko Printzerriko jurista eta senataria, komandante militarra, Jugoslaviako politikaria eta idazlea izan zen.
Gavro Vuković Montenegroko ipar-ekialdeko tribu serbiar bateko Vasojević klaneko Miljan Vukov Vešović senatari, heroi eta buruzagi montenegroarraren semea zen (garai hartan "Montenegro eta Muinoak" izenez ezagutzen zena). Vuković abizena Vuko aitonaren ondoren hartu zuen. Bere anaia Todor (1853–1886) Upper Vasojevići-Lijeva Rijeka brigadako komandantea izan zen.
Đurđevi Stupovi (Berane) serbiar ortodoxo monasterioan eta Cetinjen ikasi zuen oinarrizko eskolan. Nizako batxilergoa egin zuen eta 1869an lizentziatu zen Belgraden. 1873an Belgradeko Unibertsitateko Zuzenbide Fakultatean lizentziatu zen eta hezkuntza maila horretara iritsi zen lehenengo montenegroarra izan zen. Montenegrora itzuli ondoren, gobernuan goi karguak hartu zituen. 1874an Senatuko idazkari izan zen eta ondoren Auzitegi Nagusiko kide. Montenegro-Otomandar Gerran (1876-1878) parte hartu ondoren, misio diplomatiko handiak egin zituen Berlingo Kongresuaren ostean, eta horregatik Montenegroko enbaxadore izendatu zuten Konstantinoplan, Otomandar Inperioaren hiriburuan (Turkia modernoa). Gavro Montenegroko Printzerriko Atzerri ministro izan zen 1899ko urrian eta kargu hori izan zuen 1905eko abendura arte. 1906tik 1908ra, Senatuko presidente izan zen eta bi aldiz hautatu zuten Parlamentuan diputatu, 1906 eta 1914an. Serbiarren, Kroaziarren eta Esloveniarren Erresuman Montenegroko Alderdi Federalistako kide izan zen eta berriro Istanbulen enbaxadore kargua hartu zuen. Djurdjevi Stupovi monasterioaren ondoan lurperatu zuten, Berane inguruan.
, 1852
Datuak: Q3446233
Multimedia: Gavro Vuković / Q3446233
