Lekua (gaztelaniaz: lugar) edo alberria, Espainiako administrazio antolakuntzan, biztanleria entitate mota bat da, udalerria baino lurralde-eremu txikiagokoa.[1] Arabako eta Nafarroako kontzejuek ez bezala,[2][3] ez dute nortasun juridikorik.
Adibidez, Esteribarko udalerriak 10 kontzeju eta 17 leku ditu, Ezkirotz edo Agorreta gisa. Baztango 15 herriak, berriz, lekuak dira juridikoki.[4]
Espainiako nomenklaturan, biztanleria entitate singularrei esleitutako kategorietako bat da lekua, hots, entitateei emandako edo tradizioz onartutako kalifikazioa. 1930ean nomenklatura egiteko argitaratutako arauek honela definitzen dute lekua:
« | Herrian titulu horrekin izendatzen den eta eraikinak kale eta plaza moduan banatuak dituen populazio entitatea. Oro har, leku ("lugar") hitzak adierazten du aplikatzen den entitateak jurisdikzio-muga duela edo izan duela. | » |
1930eko martxoaren 8ko Agindua eta Instrukzioa |