María José Alonso Fernández | |
---|---|
![]() (2014) | |
Bizitza | |
Jaiotza | Carrizo, 1958ko abenduaren 22a (66 urte) |
Herrialdea | ![]() |
Hezkuntza | |
Heziketa | Santiago de Compostelako Unibertsitatea |
Hizkuntzak | gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | farmakologoa, unibertsitateko irakaslea eta akademikoa |
Jasotako sariak | ikusi
|
usc.es… |
María José Alonso Fernández (Carrizo de la Ribera, Leon, 1958ko abenduaren 22a) Espainiako zientzialaria da, eta nazioartean garrantzi handia duten artikulu zientifiko ugari argitaratu ditu farmazia-teknologiaren eta biofarmaziaren arloan.[1] Ikerketekin, farmakoak eta txertoak garraiatzeko ibilgailu gisa balio duten nanoegituren garapena bultzatu du, farmako eta txerto horiek beren ekintza-lekura modu seguruagoan eta eraginkorragoan iritsi ahal izateko.[2][3]
Farmazian lizentziaduna Santiago de Compostelako Unibertsitatean (USC), Farmazian Master batekin (USC 1981) eta Farmazian eta Farmazia Teknologian doktorea (USC 1985). 1987an irakasle titularraren lanpostua lortu zuen eta 1998tik USCko Farmazia eta Farmazia Teknologia Saileko katedraduna da. Gainera, Paris Hegoaldeko Unibertsitatean (1986-1987), Angerseko Unibertsitatean (1989) eta Massachusettseko Teknologia Institutuan (MIT) (1991-1992) lan egin du.[4]
Espainiara itzuli zenean, nanoteknologia farmazeutikoaren arloko herrialdeko lehen laborategia sortu zuen. Harrezkero, hainbat partzuergoren koordinatzailea izan da, eta Munduko Osasun Erakundeak,[5] Bill eta Melinda Gates Fundazioak[6] eta Europako Batzordeak finantzatutako proiektu kooperatibo askoren ikertzaile nagusia.[7]
Bere ikerketarekin, farmakoak eta txertoak askatzeko sistema gidatuen garapena bultzatu du. Minbizia tratatzeko, gaixotasun autoimmuneak tratatzeko eta txertoak garatzeko terapia pertsonalizatuei buruzko lanak nabarmentzen dira.[4]
Txertoen esparruan, Alonso doktorea aitzindaria izan da immunitate-erantzun iraunkorra ematen duten txertoak garatzen, immunitate-sistemara askatzen direla kontrolatzen duten partikula biodegradagarrien erabilerari esker. Azken hamarkadan, Amerikako, Kanadako eta Europako taldeekin elkarlanean aritu da GIBaren aurkako txertoa garatzen. Ildo horretan egiten duen ekarpena txertoak garraiatzeko nanosistemak garatzean oinarritzen da.[8]
Alonso irakaslea Santiagoko Unibertsitateko Ikerketa eta Berrikuntzako errektoreordea izan zen. Bere agintaldian, ikerketarako zentro berezien eta USCren Bizi Campusaren sorrera bultzatu zuen.
Elkarte zientifikoetan hainbat kargu izan ditu, besteak beste, Controlled Release Societyn (CRS, Inc.), eta bertako zuzendari, idazkari eta lehendakari izan zen.[9] Gainera, elkarte horretako Hispano Portugués kapitulua sortu zuen.[10] Drug Delivery and Translational Research CRSeko aldizkari zientifikoko editore-burua ere bada.[11]