Hendrik Johannes Haverman (Amsterdam, 23 oktober 1857 - De Haach, 11 augustus 1928) wie in Nederlâns keunstskilder.
Hendrik Haverman studearre oan de Ryksakademy fan Byldzjende Keunsten yn Amsterdam en oan de keunstakademys fan Antwerpen en Brussel. Hy wie in learling fan August Allebé en Hendrik Valkenburg. Hy arbeide ûnder oaren yn Amsterdam, Diepenveen en De Haach. Haverman wie learmaster fan Edmée Broers, Margaretha Josephine Elisabeth Franco-Cohen Gosschalk, Maria Adeline Alice Schweistal en Pauline Suij. Haverman syn oeuvre wie breed: hy skilderde ûnder mear portretten, lânskippen en stedsgesichten.
Yn de lêste troch Nicolaas Beets korrigeare druk fan de Camera Obscura út 1901 is in portret fan de skriuwer opnaam, makke troch Hendrik Haverman.
Haverman wie ek keunstkritikus en skreau ferskate artikels yn De Gids.[1]
Yn 1918 wie der in earetentoanstelling fan wurk fan Hendrik Haverman yn de sealen fan it genoatskip Pulchri Studio yn De Haach. Yn febrewaris 2008 iepene yn Pygmalion Beeldende Kunst te Maarssen de útstalling De Tachtiger-schilder H.J. Haverman (1857-1928) & tijdgenoten, de earste tentoanstelling nei syn ferstjerren, tachtich jier lyn.
Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Hendrik Johannes Haverman fan Wikimedia Commons. |
Boarnen, noaten en/as referinsjes: |