Johannes Godefridus Frederiks (Duinvliet by Oostkapelle, 24 april 1828 – Amsterdam, 5 maaie 1896) wie in Nederlânske skriuwer en ûnderwizer. Frederiks skreau tegearre mei F. Jos van den Branden it Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde.
Hy waard yn Domburg oplaat foar it ûnderwiis. Hy stie oan skoallen yn Middelburch en Colijnsplaat, oan it ynstitút fan Leendert Blankenbijl yn Drimmelen, en in skoftsje yn Geertruidenberg; dêrnei oan de ynrjochting Schoonoord by Rijswijk. Hy wie privaatdosint yn De Haach en belêste mei it ûnderrjocht fan Japanske ofsieren dy't dêr detasjearre wiene. Frederiks waard yn jannewaris 1872 learaar skiednis, Nederlânske taal- en letterkunde oan de HBS yn Zutphen, begjin 1880 oan it gymnasium yn Amsterdam.
Yn 1886 gie er mei pinsjoen en stoar yn 1896.
Njonken syn part yn de útjefte fan it Quoijer skreau er yn ferskate wurken en blêden lykas:
Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|