(208996) 2003 AZ84

(208996) 2003 AZ₈₄

Descubrimento[1]
Descuberto polo	C. Trujillo, M. Brown
Descuberto dende	Observatorio de Palomar
Descuberto o	13-01-2003
Designación do Mpc	(208996) 2003 AZ84
Categoría no Mpc	Plutino[2][3]
Características orbitais[2][4]
Época= 31-12-2006 ( 2 454 100,5 xd)
Afelio	6.964,422 Gm (46,554 UAs) (Q)
Perihelio	4.833,387 Gm (32,309 UAs) (q)
Eixo semi-maior	5.898,905 Gm (39,432 UAs) (a)
Excentricidade	0,181
Período orbital	90.441,418 d (247,62 ax)
Inclinación	13,595°
Anomalía media	214,954° (M)
Lonxitude do nodo ascendente	252,139°
Argumento do perihelio	14,917°
Lúas	1 (68 km)[5]
Características físicas
Diámetro	686 ± 96 km[6] 910 ± 60 km[7]
Masa	~5,3 x 10^20 kg
Área superficial	~2 x 10^6 km^2
Volume	~2,7 x 10^8 km^3
Densidade	2,0 g/cm³ (asumido)
Gravidade superficial	0,21 m/s²
Velocidade de escape	0,41 km/s
Día sideral	13,44 hr[4]
Tipo espectral	B-V=0,70, V-R=0,36[8]
Magnitude aparente	20,2 ( en oposición)[9]
Magnitude absoluta	4,00 (JPL)[1][4] 3,83 (Herschel)[7][8] 3,71 (Telescopio Espacial Spitzer)[6] 3,65[2]
Albedo	0,09–0,16[6] 0,07 ± 0,02[7]
Temperatura superficial	~44 K

(208996) 2003 AZ₈₄, tamén escrito coma 2003 AZ84, é un plutino, e coma Plutón, esta nunha resonancia orbital de 2:3 con Neptuno.^[2][3] Foi descuberto o 13 de xaneiro do ano 2003 por C. Trujillo e M. Brown^[4] usando o telescopio Samuel Oschin do Observatorio Palomar. Por cada 2 órbitas que completa un plutino, Neptuno completa 3.

Órbita

A órbita do plutino 2003 AZ₈₄ comparada coas órbitas de Plutón e Neptuno.

Está clasificado coma un plutino, o cal quere dicir que está nunha resonancia orbital de 3:2 con Neptuno, de xeito semellantes ó de Plutón.^[3] A súa órbita é completada en 248 anos, 2003 AZ₈₄ está actualmente a 45,4 UAs do Sol^[9] e acadou ó seu afelio no ano 1982.^[10] e chegará ó seu perihelio no ano 2107.^[4]

Simulacións feitas polo programa Deep Ecliptic Survey (DES) amosan que polo menos nos próximos 10 millóns de anos, 2003 AZ₈₄ estará afastado do solo polo menos 31,6 UAs (o máis, polo que permanecera máis aló da órbita de Neptuno).^[2] O período de rotación de 2003 AZ84 non é coñecido con exactitude, pero unha estimación bastante fiable dálle 6,7 hours.^[11]

Características físicas

O Telescopio Espacial Spitzer estimou o seu diámetro en 686 ± 96 kms,^[6] mentres cunha análise dos datos obtidos polo telescopio Spitzer e o telescopio espacial Herschel dan unha estimación do seu tamaño un pouco máis, ó redor de 910 ± 60 kms.^[7] Debido ó seu bo tamaño, 2003 AZ84 é un cualificado candidato a planeta anano. A súa masa é descoñecida, pero estima razoable que sexa ó redor de 3–5 x 10²⁰ kgs.

O espectro e as cores de 2003 AZ84 son moi semellantes ás de Orcus, outro gran planetoide en resonancia orbital de 3:2 con Neptuno. Ambos os corpos teñen propiedades correntes no espectro visible e unhas bandas de absorción do xeo de auga relativamente fortes no infravermello próximo, aínda que 2003 AZ84 ten un albedo menor. Ambos corpos teñen unha feble banda de absorción preto dos 2,3 μm, o cal podería estar causado polo amoníaco ou xeos de metano.^[12]

Satélite

O descubrimento dunha lúa de (208996) 2003 AZ₈₄84 foi anunciado na circular IAUC 8812 do 22 de febreiro do 2007.^[5][13] A órbita da láu aínda ten que ser determinada, pero xa foi determinado que hai unha separación de 0,22 arcsegundos e unha magnitude aparente 5,0. O seu diámetro foi estimado en 68 ± 20 kms.^[5]

Notas

1. Brian G. Marsden (26-01-2003). Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics, ed. "MPEC 2003-B27 : 2003 AZ84". IAU Minor Planet Center. Consultado o 06-01-2010. 
2. Marc W. Buie (18-02-2009). SwRI (Space Science Department), ed. "Orbit Fit and Astrometric record for 208996". Consultado o 29-08-2009. 
3. IAU Minor Planet Center, ed. (07-08-2009). "MPEC 2009-P26 :Distant Minor Planets (2009 August 17.0 TT)". Consultado o 28-08-2009. 
4. "JPL Small-Body Database Browser: (2003 AZ84)". 2006-02-25 last obs. Consultado o 2008-07-23. 
5. Wm. Robert Johnston (4 de marzo do 2007). Johnston's Archive, ed. "2003 AZ84". Arquivado dende o orixinal o 28-02-2007. Consultado o 25-02-2007. 
6. John Stansberry, Will Grundy, Mike Brown, Dale Cruikshank, John Spencer, David Trilling, Jean-Luc Margot (2008). "Physical Properties of Kuiper Belt and Centaur Objects: Constraints from Spitzer Space Telescope". En M. Antonietta Barucci, Hermann Boehnhardt, Dale P. Cruikshank. The Solar System Beyond Neptune (pdf). University of Arizona press. pp. 161–179. ISBN 0816527555. arXiv:astro-ph 0702538v2. 
7. Muller, T.G.; Lellouch, E.; Stansberry, J. (2010). "“TNOs are Cool”: A survey of the trans-Neptunian region I. Results from the Herschel science demonstration phase (SDP)". Astronomy and Astrophysics 518: L146. doi:10.1051/0004-6361/201014683. 
8. Tegler, Stephen C. "Kuiper Belt Object Magnitudes and Surface Colors". Arquivado dende o orixinal o 01-09-2006. Consultado o 01-08-2010. 
9. Department of Mathematics, University of Pisa, Italy (ed.). "AstDys (208996) 2003AZ84 Ephemerides". Consultado o 30-03-2009. 
10. JPL Solar System Dynamics (ed.). "HORIZONS Web-Interface". Consultado o 30-03-2009. 
11. Ortiz, J.L.; Gutiérrez, P. J.; Santos-Sanz, P. (2006). "Short-term rotational variability of eight KBOs from Sierra Nevada Observatory". Astronomy and Astrophysics 447: 1131–1144. doi:10.1051/0004-6361:20053572. 
12. A. Delsanti, F. Merlin, A. Guilbert–Lepoutre e o seu equipo. (2010). "Methane, ammonia, and their irradiation products at the surface of an intermediate-size KBO? A portrait of Plutino (90482) Orcus". Astronomy and Astrophysics 627: 1057. doi:10.1086/430337. arXiv:1006.4962. 
13. Joel Parker (15-03-2007). The Kuiper Belt Electronic Newsletter, ed. "Distant EKO's". Consultado o 25-02-2007. 

Véxase tamén

Outros artigos

• Candidatos a planeta anano
• Planeta anano

Ligazóns externas

• Orbital simulation from JPL (Java) / Ephemeris (en inglés)
• (208996) 2003 AZ84 Imaxes recuperadas (en inglés)