O trofeo recibe o seu nome en honor a Frank Calder, o antigo Presidente da National Hockey League (NHL) dende a súa creación en 1917 ata a súa morte en 1943. Aínda que o premio de Rookie of the Year (Novato do Ano) é entregado dende a tempada 1932-33, o Calder Trophy foi presentado por primeira vez ao final da tempada 1936-37.[2] Despois da morte de Calder en 1943, o trofeo foi renomeado como Calder Memorial Trophy.[1]
En 1990, Sergei Makarov, dos Calgary Flames, converteuse no xogador máis vello, con 31 anos, en gañar o Calder, malia ter xogado para o equipo "non oficialmente" profesional do HC CSKA Moscova (o equipo do "Exército Vermello") na Unión Soviética.[3] Logo desta tempada, as condicións para conceder o Calder foron modificadas para que só puideran ser elixidos xogadores menores de 26 anos o 15 de setembro na súa tempada como rookies.[1]
Para ser elixible para o premio, un xogador non pode ter xogado máis de 25 partidos con anterioridade nunha soa tempada, nin ter xogado en máis de seis partidos en cada unha das dúas tempadas anteriores en algunha liga profesional maior.[1] "O último feito foi quizais máis importante cando, na tempada 1979-80, o fenómeno de primeiro ano Wayne Gretzky non foi elixible para gañar o Calder Trophy a pesar de ter conseguido 137 puntos (o récord para un novato ata aquela era de 95 puntos), porque xa xogara unha tempada completa na World Hockey Association.[4] En 1991, o porteiro Ed Belfour gañou o Calder tendo aparecido en 32 partidos cos Chicago Blackhawks entre as tempadas 1988–89 e 1989–90.[5] Belfour foi elixible para o premio porque 9 deses partidos tiveron lugar durante os play-offs da Stanley Cup en 1990, e os outros 23 partidos tiveron lugar durante a tempada 1988-89. Os nove partidos dos play-offs e 33 partidos xogados coa selección masculina de hóckey sobre xeo do Canadá non contaron para os requisitos de elixibilidade da liga regular. Na tempada 2010-11, Logan Couture foi elixible para o Calder Trophy a pesar de ter xogado en 40 partidos previos (25 na liga regular e 15 nos play-offs, todos na tempada 2009-10), mentres que Alex Pietrangelo non foi elixible a pesar de ter xogado só 17 partidos previos (8 na tempada 2008-09 e 9 na 2009–10, ambas veces enviado de novo a júniors).
O premio ten sido gañado a maioría das veces por rookies dos Toronto Maple Leafs, que o gañaron en nove ocasións.
A votación é realizada ao final da liga regular por membros da Professional Hockey Writers Association, e cada votante individual clasifica aos seus cinco mellores xogadores segundo un sistema que outorga 10–7–5–3–1 puntos.[6] Finalmente nomínanse tres finalistas e o trofeo é entregado durante a cerimonia dos NHL Awards logo da finalización dos play-offs.
↑legendsofhockey.net (ed.). "Sergei Makarov"(en inglés). Consultado o 12 de xaneiro de 2015.
↑oilersheritage.com (ed.). "Wayne Gretzky-The Great One"(en inglés). Archived from the original on 02 de outubro de 2007. Consultado o 12 de xaneiro de 2015.
↑Hockeydb.com (ed.). "Ed Belfour"(en inglés). Consultado o 12 de xaneiro de 2015.
↑Dolezar, Jon (20 de abril de 2003). Sports Illustrated, ed. "Foppa shows the most Hart"(en inglés). Archived from the original on 05 de decembro de 2007. Consultado o 12 de xaneiro de 2015.