Economía do Perú | |
---|---|
Moeda | Nuevo sol |
Organizacións comerciais de que fai parte | OMC, UNASUR, CAN, APEC, Mercosur (asociado) |
Datos estatísticos[1] | |
PIB | 325,4 mil millóns (2012) |
Posición do PIB | 40ª no mundo[2] |
Crecemento do PIB | 6% (2012) |
PIB per cápita | 10 700 (2012) |
PIB por sector | agricultura 7,8 %, industria 33,9 %, servizos 58,4 % (2012) |
Inflación | 3,6% (2012) |
Poboación abaixo da limiar de pobreza | dato non dispoñíbel |
Total da forza de traballo | 16.200.000 (2012) |
Forza de traballo por sector | agricultura 0,7 %, industria 23,8 %, servizos 75,5 % (2005) |
Desemprego | 7,7% (2012) |
Industrias | minería e refino de minerais, aceiro, fabricación de metais, extracción e refino de petróleo, gas natural e licuefacción de gas natural, pesca e procesamento de peixe, cemento, vidro, téxtil, vestiario, procesamento de alimentos, cervexa, refrescos, auga, máquinas, máquinas eléctricas , produtos químicos, mobles |
Parcerías comerciais[1] | |
Exportacións | 47,38 mil millóns (2012) |
Produtos de exportación | cobre, ouro, chumbo, cinc, estaño, mineral de ferro, molibdeno, prata, petróleo cru e derivados, gas natural, café, espárragos e outros vexetais, froitas, roupas e téxtiles, fariña de peixe, peixes, produtos químicos, manufacturados de metal e máquinas, ligas |
Principais mercados | República Popular da China 18,3 %, Estados Unidos 15,2 %, Canadá 11,4 %, Xapón 5,4 %, España 5,3 %, Chile 4,8 %, Corea do Sur 4,6 %, Alemaña 4,1 % (2011) |
Importacións | 41,15 mil millóns (2012) |
Principais produtos importados | petróleo e derivados, produtos químicos, plásticos, máquinas, vehículos, aparellos de TV en cor, pas, carregadeiras, teléfonos e equipamentos de telecomunicación, produtos de ferro e aceiro, trigo, millo, produtos de soia, papel, algodón, vacinas e medicamentos |
Principais mercados | Estados Unidos 24,5 %, República Popular da China 13,7 %, Brasil 6,7 %, Chile 5,9 %, Ecuador 4,4 %, Corea do Sur 4 % (2011) |
Finanzas públicas[1] | |
Débeda externa | 38,91 mil millóns (2012) |
Ingresos | dato non dispoñible |
Gastos | dato non dispoñible |
A economía do Perú é un reflexo da súa variada xeografía: un litoral árido, a Cordilleira dos Andes máis ao interior, e a selva Amazónica que se estende ata a fronteira con Colombia e o Brasil. O país ten abundantes recursos mineraIs nas rexións de montaña, e o seu litoral é rico en peixe[1]. Tradicionalmente, o país baseouse tradicionalmente na explotación, procesamento e exportación de recursos naturais, principalmente mineiros, agrícolas e pesqueiros. No entanto, nos últimos anos obsérvase unha moi importante diversificación e un notable crecemento en sectores como agroindustria, servizos e industrias lixeiras, con importante valor agregado[1].
A maioría dos peruanos vivían da explotación, transformación e exportación dos recursos naturais, da agricultura e dos servizos. As políticas de industrialización realizados nas décadas de 1950, 1960 e sobre todo a de 1970, baseados na substitución de importacións, tiveron un efecto pouco notable. A forte crise económica de finais dos 80, agudizou aínda máis os problemas, ata a aplicación dunha drástica política de apertura neoliberal e corrección das contas fiscais na década de 1990, o cal permitiu o crecemento económico do país.
Logo de máis de 15 anos de aplicación de devanditas medidas económicas, e fronte a unha economía mundial en expansión, empezaron a aparecer resultados positivos apoiados pola conxuntura internacional, pero tamén por un adecuado ordenamento nas contas internas: a economía creceu máis de 4% ao ano entre o 2002 e o 2006, cunha taxa de cambio estable e unha baixa inflación. O crecemento acadou o 9 % ao ano entre o 2007 e 2008, axudado por álzaa dos prezos internacionais dos metais e as agresivas políticas de liberalización[1]. As exportacións fixérono en máis de 27 % chegando a 31 500 millóns de dólares, o investimento privado e pública alcanzou o 21 % do PIB, as reservas internacionais netas (incluído o ouro) chegaron aos 35 131 millóns de dólares, os ingresos do Estado por recadación de impostos aumentaron en 33 %, a débeda respecto ao PIB reduciuse fortemente do 50 % o 2000 ao 24 % o 2008, e o orzamento nacional creceu en 50 % nos últimos cinco anos, ata chegar aos US$32,500 millóns. Con todo, o 2009 houbo unha caída do crecemento do 1 %, como resultado da recesión mundial. O rápido crecemento do país axudou a reducir en 15% a pobreza desde o 2002, a pesar do desemprego permanecer alto[1].