Gorka Santamaría

Modelo:BiografíaGorka Santamaría
Biografía
Nacemento(es) Gorka Santamaría Nos Editar o valor en Wikidata
3 de xullo de 1995 Editar o valor en Wikidata (29 anos)
Bilbao, España Editar o valor en Wikidata
Altura1,76 m Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista Editar o valor en Wikidata
Período de actividade2012 Editar o valor en Wikidata -
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoDianteiro Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Deporte base
2005–2013 Athletic Club
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
2012–2014 CD Basconia 64(31)
2014–2016   Bilbao Athletic 74(25)
2016–2017 cesión   Cádiz CF 18(2)
2017–2018   Recreativo de Huelva 31(5)
2018–2019   Real Sporting de Gijón B 35(10)
2019–2022 CD Badajoz 92(31)
2022–2022   Deportivo da Coruña 14(0)
2023–2023 CD Badajoz 19(4)
2023–2024   Gimnàstic de Tarragona 27(1)
2024– Unionistas de Salamanca CF
Familia
IrmánsJosu Santamaría
Ander Santamaria Editar o valor en Wikidata

Gorka Santamaría Nos, nado en Bilbao o 3 de xullo de 1995, é un futbolista español que xoga de dianteiro no Unionistas de Salamanca, da Primeira Federación. É irmán dos tamén futbolistas Josu e Ander Santamaría, sendo xemelgo deste último.[1]

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Ingresou aos 10 anos na canteira do Athletic Club e foi subindo polas diferentes categorías inferiores do club. Na tempada 2012/13 debutou na Terceira División co Basconia, segundo filial do Athletic, e na seguinte campaña foi o máximo goleador do grupo IV da categoría, con 20 tantos.[2] Para a tempada 2014/15 subiu ao primeiro filial, o Bilbao Athletic, da Segunda División B,[3] onde militou durante dúas tempadas, tendo como adestrador ao "Cuco" Ziganda. Na primeira delas marcou 18 goles, sendo o máximo goleador do equipo xunto a Sabin Merino, e logrou o ascenso á Segunda División.[4] Na tempada 2015/16 marcou 7 goles en 34 partidos da categoría de prata, pero o equipo acabou descendendo. Na tempada 2016/17 saíu cedido ao Cádiz,[5] onde dispuxo só de 481 minutos, nos que marcou dous goles.

En 2017 rematou o seu contrato co Athletic e asinou co Recreativo de Huelva, de Segunda B.[6] Disputou un total de 31 partidos co club andaluz, nos que marcou 5 goles. Para a tempada 2018/19 fichou polo Sporting de Gijón B,[7] co que marcou 10 goles en 35 partidos.[8]

En xullo de 2019, fichou polo Badajoz, club no que militou durante os seguintes tres anos.[9] Durante ese período disputou un total de 92 partidos e marcou 31 goles, contribuíndo a que o equipo se proclamase campión do seu grupo da Segunda B en 2021, aínda que non conseguiu o ascenso a Segunda. Na tempada 2021/22 os seus 15 goles colocárono como o terceiro máximo goleador do Grupo I da Primeira División RFEF, só por detrás de Quiles e Héctor Hernández.

En xuño de 2022 foi anunciado como novo xogador do Deportivo da Coruña, tamén da Primeira RFEF.[10] Con todo,no club galego non conseguiu achegarse aos seus números na campaña pasada e non conseguiu ningún gol nos 14 partidos que disputou, dos que só saíu como titular en tres. O último día de 2022 o club anunciou o despido do xogador.[11]

O 12 de xaneiro de 2023 fíxose público o seu regreso ao Badajoz.[12] Disputou 19 partidos co club estremeño ata o final da tempada, anotando 4 goles, sen poder salvar o equipo do descenso. En xuño anunciouse a súa fichaxe polo Nàstic de Tarragona.[13] Apenas contou con oportunidades no equipo de Daniel Vidal, disputando 27 encontros, case todos saíndo dende o banco de suplentes, e disputou sen éxito a promoción de ascenso a Segunda. Marcou un só gol, na final da promoción ante o Málaga.[14]

En xullo de 2024 fichou polo Unionistas de Salamanca, da mesma categoría.[15]

  1. Beltrán, Javier (6 de decembro de 2018). "Gorka Santamaría: «Villalibre e Iñigo Vicente serán jugadores de Primera División»" (en castelán). Consultado o 22 de xuño de 2022. 
  2. Vivanco, Joseba (5 de decembro de 2014). "Los cachorros enseñan sus garras a los leones" (en castelán). Consultado o 22 de xuño de 2022. 
  3. "El Bilbao Athletic empieza a trabajar con 17 novedades en un grupo de 25 futbolistas" (en castelán). 14 de xullo de 2014. Consultado o 22 de xuño de 2022. 
  4. Rodrigálvarez, Eduardo (28 de xuño de 2015). "El Bilbao Athletic, una orquesta variopinta de aprendices". El País (en castelán). Consultado o 22 de xuño de 2022. 
  5. "Santamaría refuerza la delantera del Cádiz". Marca (en castelán). 20 de xullo de 2016. Consultado o 22 de xuño de 2022. 
  6. "El Recreativo ficha al delantero del Athletic Gorka Santamaría". Mundo Deportivo (en castelán). 30 de agosto de 2017. Consultado o 22 de xuño de 2022. 
  7. Cabranes, Ángel (6 de xullo de 2018). "Gorka Santamaría refuerza al Sporting B" (en castelán). Consultado o 22 de xuño de 2022. 
  8. "Gorka Santamaría y Rubén Sánchez no continúan en la disciplina rojiblanca" (en castelán). 31 de maio de 2019. Arquivado dende o orixinal o 22 de agosto de 2021. Consultado o 22 de xuño de 2022. 
  9. Zubieta, Jon (3 de xullo de 2019). "El exrojiblanco Santamaría ficha por el Badajoz". Mundo Deportivo (en castelán). Consultado o 22 de xuño de 2022. 
  10. "Gorka Santamaría, primeira fichaxe do Dépor 22-23". 21 de xuño de 2022. Consultado o 22 de xuño de 2022. 
  11. "La salida poco amistosa de Gorka Santamaría del Deportivo" (en castelán). 2 de xaneiro de 2023. Consultado o 28 de xaneiro de 2023. 
  12. "Gorka Santamaría ficha de nuevo por el Badajoz y volverá a Riazor el 25 de febrero" (en castelán). 12 de xaneiro de 2023. Consultado o 28 de xaneiro de 2023. 
  13. Sobrino, Adrián (27 de xuño de 2023). "Gorka Santamaría ficha por el Nástic de Tarragona" (en castelán). Consultado o 25 de outubro de 2023. 
  14. "Gorka Santamaría deja de ser jugador del Nàstic" (en castelán). 24 de xullo de 2024. Consultado o 28 de xullo de 2024. 
  15. "El delantero Gorka Santamaría se convierte en el 18º jugador de la plantilla" (en castelán). 26 de xullo de 2024. Consultado o 28 de xullo de 2024. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]