Quercus texana

Quercus texana
Estado de conservación
Pouco preocupante (LC)
Pouco preocupante[1]
Clasificación científica
Reino: Plantae
División: Magnoliophyta
Clase: Magnoliopsida
Orde: Fagales
Familia: Fagaceae
Xénero: Quercus
Especie: Q. texana
Nome binomial
Quercus texana
Buckley 1860
Área de distribución natural de Quercus texana
Área de distribución natural de Quercus texana

Área de distribución natural de Quercus texana

Quercus texanaé unha especie de árbore da familia das fagáceas, unha das numerosas comprendidas no xénero Quercus.

Q. texana como árbore ornamental

Taxonomía

[editar | editar a fonte]

Descrición

[editar | editar a fonte]

Quercus texana foi descrita en 1860 polo naturalista (botánico e xeólogo estadounidense Samuel Botsford Buckley,[2] que publicou a súa descrición en Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia 12: 444–445.[3][4]

Etimoloxías

[editar | editar a fonte]

Quercus: nome xenérico tirado do latín que designaba igualmente ao carballo e é aciñeira.

texana: epíteto xeográfico que alude á súa localización en Texas.

Sinónimos

[editar | editar a fonte]

Ademais de polo seu nome actualmente válido, a especioe coñeceuse tamén polos sinónimos:[4]

  • Quercus nuttallii E.J.Palmer
  • Quercus nuttallii var. cachensis E.J.Palmer
  • Quercus nuttallii var. texana (Buckley)
  • Quercus palustris f. nuttallii (E.J.Palmer) C.H.Mull.
  • Quercus rubra var. texana (Buckley) Buckley
  • Quercus shumardii subsp. texana (Buckley) A.E.Murray
  • Quercus shumardii var. texana (Buckley) Ashe

Características

[editar | editar a fonte]

Quercus texana é unha árbore de folla caduca de tamaño de mediano a grande, de copa aberta e crecemento rápido. Pode alcanzar de 25 a 35 m de altura.[1]

As follas adoitan teren lóbulos coas puntas afiadas, con serdas ou con púas no lóbulo; as flores teñen estilos longos, e as landras maduran en 18 meses e teñen un sabor moi amargo.

Distribución e hábtat

[editar | editar a fonte]

É unha árbore nativa de América do Norte que se distribúe polo sur dos Estados Unidos na parte inferior da conca do río Mississippi, desde Texas até, polo leste, a Alabama e, polo norte, até o sur de Illinois, ocupando tamén o sueste de Missouri, Mississippi o extremo oeste de Tennessee e o sur de Louisiana. Estímase que a área de distribución desta especie supera os 700 000 km2.[1]

Esta especie forma bosques até os 200 m de altitide, e medra en solos arxilosos húmidos ao longo de chairas inundábeis, regatos e terras baixas, pero pode tolerar sitios máis secos.[1]

Estado de conservación

[editar | editar a fonte]

A Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais (UICN), tendo en conta que, a pesar da ampla área de distribución de Quercus texana no baixo val do río Mississippi, é moi posíbel que se vexa ameazada polo actual cambio climático, e prevese que poida perder, potencialmente, máis do 30 % do seu hábitat adecuado.[5][6] Isto superaría o limiar necesario para avaliar a Q. texana como vulnerábel. Porén, neste caso non se sabe se existe unha relación lineal entre a diminución do hábitat e a diminución da poboación, xa que se descoñece a densidade de poboación e a capacidade de adaptación desta especie. Debido a estas incertezas, e a outros supostos inherentes á modelización do cambio climático, estas predicións de adecuación do hábitat non se utilizaron para aplicar estritamente as categorías e os criterios da Lista vermella polo que o status de Quercus texana avalíase como LC (pouco preocuante), pero poderían convertese en NT (Case ameazada) debido aos impactos do cambio climático.[1]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Wenzell, K., Kenny, L. & Jerome, D. (2017): Quercus texana na Lista vermella da UICN. Versión 2021.3. Consultada o 18 de febretiro de 2022.
  2. ↑ Quercus texana Buckl. no BioLib. Consultado o 18 de febreiro de 2022.
  3. ↑ "Quercus texana". Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado o 18 de febreiro de 2022. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Quercus texana Buckley no GBIF.
  5. ↑ Potter & Hargrove 2013.
  6. ↑ Potter et al. 2017.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Flora of North America Editorial Committee (FNA) (1997): Flora of North America North of Mexico, Volume 3: Magnoliidae and Hamamelidae. New York: Oxford University Press. ISBN 0-1951-1246-6.
  • John Stein, Denise Binion & Robert Acciavatti. US Department of Agriculture (2017): Fild Guide to Native Oak Species.
  • Paul S. Johnson, Stephen R. Shifley, Robert Rogers, Daniel C. Dey & John M. Kabrick (2019): The Ecology and Silviculture of Oaks 3rd Edition. CABI. ISBN 978-1-7806-4708-1.
  • Potter, K., Crane, B. & Hargrove, W. (2017): "A United States national prioritization framework for tree species vulnerability to climate change". New Forests: 1–26.
  • Potter, K. M. & Hargrove, W. W. (2013): "Quantitative Metrics for Assessing Predicted Climate Change Pressure on the North American Tree Species". Mathematical and Computational Forestry and Natural-Resources Science 5 (2): 151-169.

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]