A situación da relixión en Israel é singular xa que trátase do único país do mundo onde a maior parte da poboación profesa a relixión xudía. O cristianismo e o islam contan tamén cunha importante presenza de fieis entre a cidadanía israelí. Ademais, existen tamén outras minorías relixiosas como os drusos e os bahaístas. Israel concentra numerosos lugares sacros das tres grandes relixións monoteístas e recoñece a liberdade relixiosa, permitindo aos peregrinos de todo o mundo o libre acceso aos lugares santos.[Cómpre referencia]
De acordo coa Oficina Central de Estatísticas de Israel (2005) o 76,1% da poboación é xudía, o 16,2% musulmá, o 2,1% cristiá e o 1,9% drusa, ao que cómpre engadir un 3,9% da poboación que non se clasifica en ningunha relixión.[2]
Os árabes israelís, segundo a Oficina Central de Estatísticas (2005), están compostos por un 82,7% de musulmáns, un 8,4% de drusos e un 8,3% de cristiáns.[2]
Israel ten unha das maiores poboacións de budistas do Oriente Medio, con arredor de 32.000 persoas maiormente seguidores do lamaísmo.[3]
A relación do Estado de Israel co xudaísmo é complexa. Israel fundouse oficialmente coa idea de ser un Estado Xudeu, con todo, á vez propón ser un estado democrático, algo que algúns académicos consideran incompatible no tanto as democracias son polo xeral laicas e igualitarias. En teoría, Israel non ten relixión oficial, pero evidentemente ten unha relación especial co xudaísmo a como pode verse na Lei de Retorno que outorga nacionalidade israelí a calquera xudeu que emigre a Israel. Porén, a definición de xudeu da Lei de Retorno non é soamente relixiosa, pois xudeus étnicos que non sexan practicantes do xudaísmo permíteselles acceder aos beneficios da mesma.
A relación especial do Estado israelí co xudaísmo é, ademais, específica co xudaísmo ortodoxo. Só os rabinos ortodoxos poden realizar matrimonios xudeus válidos, non así os rabinos reformistas ou conservadores, e as sinagogas reformistas e conservadoras non reciben o mesmo apoio estatal. Así mesmo, só a conversión realizada por rabinos ortodoxos admítese legalmente para efectos de considerar a un converso xudeu, aínda que o goberno israelí admite as conversións feitas dentro do xudaísmo reformista e conservador fóra de Israel.
Ata 2010 non existía en Israel o matrimonio civil. Os matrimonios eran en todos os casos administrados polas comunidades relixiosas, do mesmo xeito que outros aspectos civís como herdanzas e administración dos lugares santos. As relixións recoñecidas por Israel para estes efectos (realizar matrimonios legais, regular os sitios das súas comunidades, etc.) son o xudaísmo ortodoxo, o islam, o druzismo e dez igrexas cristiás (oito ortodoxas máis a católica e a anglicana).[4] Non obstante actualmente admítese o matrimonio civil entre persoas que logren probar a non pertenza a ningunha relixión.[5][6] Esta división do dereito civil en comunidades relixiosas existía na rexión de Palestina desde antes da fundación de Israel e foi establecida polos otománs, coñecida como Millet.[7]
Israel é o único país maioritariamente xudeu do mundo, séndoo o 76% da poboación. Fundado orixinalmente por xudeus seculares –xa que o movemento sionista impulsado por Theodor Herzl (quen era ateo) baseábase en principio en ideas nacionalistas máis que relixiosas, e mesmo tiña a oposición de círculos xudeus ortodoxos–, co tempo chegou a converterse nun importante símbolo relixioso para xudeus de todo o mundo. No área atópanse a maioría de lugares santos do xudaísmo, entre eles dous das cidades máis sacras para os xudeus; Xerusalén, onde está localizado o Muro das Lamentacións, último remanente do Templo de Xerusalén e lugar máis sagrado da relixión xudía, e Hebrón, onde se sitúa a Tumba dos Patriarcas. Xerusalén está enteiramente baixo xurisdición israelí aínda que a área da Cúpula da Roca é administrada polas autoridades musulmás e o goberno palestino reclama Xerusalén Leste como o seu capital, mentres o goberno israelí mantén unha postura de indivisibilidade sobre Xerusalén, razón pola cal non hai sedes diplomáticas de ningún país na cidade ao estar o seu status político disputado. Hebrón atópase oficialmente nos territorios palestinos pero os xudeus teñen acceso aos lugares santos.
En canto ás subdivisións do xudaísmo, segundo enquisa de Gallup de 2015 o 65% dos israelís considéranse xudeus seculares e o 30% considéranse observantes relixiosos.[8] Segundo enquisa de 2013 de Haaretz un 26.5% considérase xudeu ortodoxo, seguida dos xudeus reformistas 3.9%, e 3.2% considéranse xudeus conservadores.[9] Polo xeral faise unha subdivisión entre os xudeus ortodoxos moderados e os xudeus ultraortodoxos ou xaredíes. Israel é tamén a sede do Congreso Xudeu Mundial e do Gran Rabinato de Israel.
Israel ten a máis numerosa comunidade de xudeus caraítas do mundo.[10] O seu número calcúlase entre 30 e 50.000 persoas e as súas principais comunidades están localizadas en Ramla, Ashdod e Beer-Sheva.[11]
A comunidade samaritana de Holón, en Israel, corresponde a uns 700 individuos (a outra comunidade, conformada por uns 350 localízase en Naplusa, nos territorios palestinos), considéraselles xudeus polo goberno israelí e teñen o seu propio Sumo Sacerdote, o actual é Aabed-O ben Asher ben Matzliach.[12]
Hebreo | Pronuncia | Galego | Exemplo | Observancia | Imaxe | ||||||||||||
חילוני | Hiloni | Secular | Observa as principais festas | Cumpren con Rosh Hashaná, Pesaj etc. | Cabeza descuberta | ||||||||||||
מסורתי | Masorati 1 | Tradicionalista | Observa os mandamentos básicos | Kosher, Kidush Shabat, entre outros. | Cabeza descuberta nos "Yom Jol " 2 | ||||||||||||
דתי
|
Dati
|
Relixioso
|
Observa todos os mandamentos
|
613 Mitzvot
|
blank
|
1 Masorati (tamén chamado Shomer Masoret, Observante das tradicións) non debe ser confundido con Masorti, que se refire á corrente do Xudaísmo conservador.
2 "Yom Jol " - un día común e corrente que non se observa algunha festa relixiosa (exemplo: nun día que non é Shabat)
3 "Treme" - na presenza de Deus.
O islam é a primeira minoría relixiosa de Israel, supón o 16.5% da poboación (sen incluír aos habitantes de Cisxordania e a Franxa de Gaza), sendo maioritario na súa variante sunní.[13] A maioría dos musulmáns son árabes, aínda que o islam é practicado tamén por algúns inmigrantes africanos e asiáticos. O Consello Supremo Musulmán creado en 1921 en tempos do Mandato Británico de Palestina é a máxima autoridade relixiosa do islam.
Israel é sede da terceira cidade máis sacra do islam, Xerusalén, onde se localiza a Chaira das Mesquitas e a Cúpula da Roca, o terceiro lugar máis santo do islam tras A Meca e Medina, desde onde se cre foi que Abraham ía sacrificar ao seu fillo (Ismael segundo o islam) e desde onde os musulmáns cren que Mahoma subiu ao ceo.[14]
En Israel hai uns 2200 ahmadíes, unha rama heterodoxa do islam que non é aceptada pola maioría de musulmáns quen lles consideran apóstatas.[15] Debido a que en Israel é un dos poucos países da rexión onde os ahmadíes poden practicar abertamente a súa fe, Israel é a sede para Medio Oriente da Comunidade Ahmadía e teñen o seu propio barrio, Kababir, situado en Haifa.
Os cristiáns representan aproximadamente o 2% da poboación israelí, a maioría dos cales son árabes. Israel é o lugar onde se cre que Xesús viviu e morreu, e ten importantes lugares santos para o cristianismo entre eles a Basílica do Santo Sepulcro, quizais o sitio máis sacro do cristianismo, onde se cre que Xesús foi enterrado e resucitou, así como a Igrexa da Natividade en Belén onde se cre que Xesús naceu. O Estado de Israel recoñece 10 igrexas cristiás específicas para efectos de dereito civil (matrimonios, herdanzas, etc.) xunto ao xudaísmo e o islam, estas son:
Ademais destas igrexas existen outras igrexas, principalmente protestantes e evanxélicas, non recoñecidas polo Estado pero que practican libremente.[16]
O 40% dos cristiáns son católicos melquitas, seguidos polo 32% que son ortodoxos gregos, 20% católicos latinos, 7% católicos maronitas e o resto pertence a outras igrexas.[14]
Unha comunidade de xudeus mesiánicos existe en Israel. Son considerados cristiáns polo goberno aínda que eles mesmos considéranse xudeus. Recentemente a Corte Suprema de Israel decretou que as sinagogas mesiánicas teñen o mesmo dereito a ser exentas de impostos que calquera outro edificio relixioso. O seu número é de aproximadamente 10.000 persoas con 12 congregacións en Xerusalén.
Os druzos son unha rama heterodoxa do islam ou unha relixión gnóstica dependendo da quen se lle consulte. Actualmente representan ao redor 102000 persoas. Os druzos son etnicamente árabes, xuraron lealdade a Israel unha vez fundado e clasifícaselles como un grupo relixioso separado aos musulmáns ortodoxos.[17] Son, xunto aos beduínos, unha das poucas comunidades minoritarias en servir no Exército de Israel.[18]
Israel é tamén a sede mundial do bahaísmo, pois no seu territorio sitúase a Casa Universal de Xustiza e unha das máis nutridas comunidades bahaíes do Oriente Medio. O número de bahaíes calcúlase en 14.000 persoas para o ano 2000.[19] O Israel moderno é onde está situada a tumba de Baha'ullah, fundador da relixión, quen faleceu na época en que Palestina pertencía ao Imperio Otomán.[20]
En Israel conviven preto de 6400 budistas, a maioría pertencentes ao budismo tibetano. Moitos budistas israelís son activistas pola paz e non é estraño que haxan relacións maritais entre budistas árabes e hebreos.[21]
Israel ten a súa propia sé da Sociedade Teosófica.[Cómpre referencia] Tamén é un dos poucos países do Medio Oriente en ter unha comunidade Hare Krishna, e tamén hai neopagáns, wiccanos, ásatrúar, mormóns, testemuñas de Xeová e cienciólogos.[22][23][24][25]