Ալեքսանդր Աքսյոնով

Ալեքսանդր Աքսյոնով
 
Կուսակցություն՝ ԽՄԿԿ[1][2] և Communist Party of Byelorussia?[3][2][1]
Կրթություն՝ Մոսկվայի բարձրագույն կուսակցական դպրոց[3][2][1] և Q33141147? (1941)
Մասնագիտություն՝ դիվանագետ և քաղաքական գործիչ
Ծննդյան օր հոկտեմբերի 9, 1924(1924-10-09)[3][1][2]
Ծննդավայր Kuntaraŭka, Vetkovskaya Volost, Գոմելի գավառ, Գոմելի գավառ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[3][1][2]
Վախճանի օր սեպտեմբերի 8, 2009(2009-09-08)[4] (84 տարեկան)
Վախճանի վայր Մինսկ, Բելառուս
Թաղված Արևելյան գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն  ԽՍՀՄ և  Բելառուս
 
Պարգևներ

Ալեքսանդր Աքսյոնով (ռուս.՝ Александр Никифорович Аксёнов, հոկտեմբերի 9, 1924(1924-10-09)[3][1][2], Kuntaraŭka, Vetkovskaya Volost, Գոմելի գավառ, Գոմելի գավառ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[3][1][2] - սեպտեմբերի 8, 2009(2009-09-08)[4], Մինսկ, Բելառուս), խորհրդային և բելառուս պետական և կուսակցական գործիչ, ԽՍՀՄ Հեռուստատեսության և ռադիոյի պետական կոմիտեի նախագահ (1985-1989)։

Կրթություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1941 թվականին ավարտել է Գոմելի մանկավարժական ուսումնարանը։ 1957 թվականին ավարտել է ԽՄԿԿ Կենտկոմին կից կուսակցական բարձրագույն դպրոցը։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • 1941-1942 թվականներին տարհանվել է Օրենբուրգի մարզ,
  • 1942-1943 թվականներին եղել է գործող բանակում Ստալինգրադի պաշտպանության մասնակից՝ բաժանմունքի հրամանատար և դասակի հրամանատար։ Վիրավորվել է,
  • 1943-1944 թվականներին՝ Օրենբուրգի մարզի Գավրիլի շրջանի տարրական դպրոցի վարիչ,
  • 1944-1957 թվականներին՝ Բելառուսական ԽՍՀ կոմերիտական աշխատանքում. շրջանային կոմիտեի առաջին քարտուղար, Բարանովիչի մարզային կոմիտեի դպրոցների բաժնի վարիչի տեղակալ, Բարանովիչի քաղաքային կոմիտեի առաջին քարտուղար, Բարանովիչի մարզային կոմիտեի քարտուղար, Գրոդնոյի մարզային կոմիտեի առաջին քարտուղար, քարտուղար, երկրորդ քարտուղար, Բելառուսի Լենինի կոմունիստական երիտասարդական միության կենտրոնական կոմիտեի առաջին քարտուղար,
  • 1957-1959 թվականներին՝ Լենինի համամիութենական երիտասարդական կոմունիստական միության կենտկոմի քարտուղար,
  • 1959-1960 թվականներին՝ Բելառուսի ԽՍՀ Պետական անվտանգության կոմիտեի նախագահի տեղակալ,
  • 1960-1965 թվականներին՝ Բելառուսի ԽՍՀ ներքին գործերի նախարար,
  • 1965-1971 թվականներին՝ Բելառուսի Կոմունիստական կուսակցության Վիտեբսկի մարզային կոմիտեի առաջին քարտուղար,
  • 1971-1978 թվականներին՝ Բելառուսի կոմկուսի կենտկոմի երկրորդ քարտուղար,
  • 1978-1983 թվականներին՝ Բելառուսի ԽՍՀ նախարարների խորհրդի նախագահ,
  • 1983-1986 թվականներին՝ Լեհաստանի Ժողովրդական Հանրապետությունում ԽՍՀՄ արտակարգ և լիազոր դեսպան,
  • 1985-1989 թվականներին՝ ԽՍՀՄ Հեռուստատեսության և ռադիոյի պետական կոմիտեի նախագահ։ Նրա ղեկավարության օրոք սկսվել է խորհրդային հեռուստատեսության գրաքննության թուլացումը։
  • 1989 թվականից՝ միութենական նշանակության անձնական թոշակառու։

ԽՄԿԿ Կենտկոմի անդամ (1976-1990)։ ԽՍՀՄ Գերագույն Խորհրդի պատգամավոր՝ Բելառուսական ԽՍՀ Ազգությունների Խորհրդի 7-8-րդ գումարումների (1966-1974)[5][6], Գրոդնոյի մարզի Միության խորհրդի 9-10 գումարումների (1966-1984)[7][8][9]։ 9-րդ գումարման Գերագույն խորհրդում Գրոդնոյի թիվ 587 ընտրատարածքից ընտրվել է Միության Խորհրդի մանդատային հանձնաժողովի նախագահի տեղակալ[7]։ Թաղված է Մինսկի Արևելյան (Մոսկովյան) գերեզմանատանը։

Ընտանիք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Որդին՝ Աքսյոնով Վլադիմիր Ալեքսանդրովիչը, ծնվել է 1946 թվականի դեկտեմբերի 2-ին Բելառուսի ԽՍՀ Բրեստի մարզի Բարանովիչ քաղաքում, ավարտել է Մոսկվայի ֆիզիկատեխնիկական ինստիտուտը, Մոսկվայի ֆիզիկատեխնիկական ինստիտուտի ասպիրանտուրան, հասարակական գիտությունների ակադեմիայի կոմունիստական կուսակցության կենտրոնական կոմիտեի, տնտեսական գիտությունների թեկնածու է, ընտրվել է Մոսկվայի ֆիզիկատեխնիկական ինստիտուտի կոմերիտմիության կոմիտեի քարտուղար, ԽՍՀՄ Երիտասարդական կազմակերպությունների կոմիտեի նախագահ (1980 թվականի հունվար-1987 թվականի ապրիլ), երկու անգամ ստացել է Ռուսաստանի Խորհրդային Դաշնային Սոցիալիստական Հանրապետության Գերագույն խորհրդի մանդատը։

Դուստրը՝ Շիչկովա Տատյանա Ալեքսանդրովնան, Բելառուսի պետական տեխնոլոգիական համալսարանի Ֆիզիկական, կոլոիդ և անալիտիկ քիմիայի ամբիոնի դոցենտ է։

Մրցանակներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын (բելառուս.) — Мінск: 1996. — Vol. 1. — P. 205. — 552 p. — ISBN 978-985-11-0036-7
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 Энцыклапедыя гісторыі Беларусі ў 6 тамах. Том 1 (բելառուս.) — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1993. — P. 84. — ISBN 978-5-85700-074-8
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 Кто есть кто в Республике Беларусь (польск.) — Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — P. 9. — 313 p. — ISBN 978-83-913780-0-7
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 http://www.sb.by/prezident-belarusi/article/aksenov-aleksandr-nikiforovich.html
  5. ↑ Список депутатов Верховного Совета СССР 7 созыва
  6. ↑ «Список депутатов Верховного Совета СССР 8 созыва». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մարտի 13-ին. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 4-ին.
  7. ↑ 7,0 7,1 Депутаты Верховного Совета СССР VII-го созыва 1966 - 1970
  8. ↑ «Список депутатов Верховного Совета СССР 10 созыва». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 10-ին. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 4-ին.
  9. ↑ «Список депутатов Верховного Совета СССР 11 созыва». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 28-ին. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 4-ին.

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Государственная власть СССР. Высшие органы власти и управления и их руководители. 1923—1991 гг. Историко-биографический справочник./Сост. В. И. Ивкин. Москва, 1999. — ISBN 5-8243-0014-3

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]