Դավիդ Բերգելսոն եբրայերեն՝ דוד בערגעלסאָן | |
---|---|
Ծնվել է | օգոստոսի 12, 1884[1][2] |
Ծննդավայր | Սարնի, Lipovets County, Կիևի նահանգ, Ռուսական կայսրություն կամ Սարնի, Ռովնոյի մարզ, Ուկրաինա[3] |
Վախճանվել է | օգոստոսի 12, 1952[4][1][2] (68 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Պետական անվտանգության մարմինների շենք Լուբյանկայում, Կրասնոսելսկի շրջան, Մոսկվայի կենտրոնական վարչական շրջան, Մոսկվա, ԽՍՀՄ կամ Մոսկվա, ԽՍՀՄ[3] |
Մասնագիտություն | դրամատուրգ, գրող և խմբագիր |
Լեզու | իդիշ |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ |
Անդամակցություն | Հրեական հակաֆաշիստական կոմիտե |
Զավակներ | Lev Bergelson? |
David Bergelson Վիքիպահեստում |
Դավիդ Բերգելսոն (եբրայերեն՝ דוד בערגעלסאָן, օգոստոսի 12, 1884[1][2], Սարնի, Lipovets County, Կիևի նահանգ, Ռուսական կայսրություն և Սարնի, Ռովնոյի մարզ, Ուկրաինա[3] - օգոստոսի 12, 1952[4][1][2], Պետական անվտանգության մարմինների շենք Լուբյանկայում, Կրասնոսելսկի շրջան, Մոսկվայի կենտրոնական վարչական շրջան, Մոսկվա, ԽՍՀՄ և Մոսկվա, ԽՍՀՄ[3]), հրեա խորհրդային գրող։
Վերադարձել է ԽՍՀՄ, երբ Ադոլֆ Հիտլերը իշխանության եկավ Գերմանիա։ Դրական գործունեությունն սկսել է «Կայարանի շուրջը» (1909) վիպակով, որի հերոսը կյանքում խեղված անհատն է։ Հրեական սոցիալական անկումն է պատկերել «Ամեն բանից հետո» (1913) վեպում։ 1921 թվականին Բերգելսոն մեկնել է Բեռլին, աշխատակցել դեմոկրատական մամուլին։ 1929 թվականին վերադարձել է ԽՍՀՄ։ Հոկտեմբերյան հեղափոխության ու Ռուսաստանի քաղաքացիական կռիվների թեմային է նվիրել «Փոթորկոտ օրեր» (1927) ժողովածուն։ «Դնեպրի վրա» (1932– 1940) երկհատոր վեպում կերտված են «պրոֆեսիոնալ հեղափոխականների» կերպարներ։ Երկրորդ աշխարհամարտի և հետագա տարիներին Բերգելսոնը նկարագրել է խորհրդային ժողովրդի սխրանքը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 418)։ |
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դավիդ Բերգելսոն» հոդվածին։ |
|