Լեդի Էնն Քլիֆորդ, 14-րդ բարոնուհի դե Քլիֆորդ անգլ.՝ Lady Anne Clifford | |
---|---|
Ծնվել է | հունվարի 30, 1590[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Skipton |
Մահացել է | մարտի 22, 1676[2][3][4] (86 տարեկան) |
Մահվան վայր | Brougham Castle, Brougham, Eden, Կումբրիա, Անգլիա |
Գերեզման | St Lawrence's Church, Appleby |
Քաղաքացիություն | Անգլիա |
Երկեր | Countess Pillar?, Սքիփթոն ամրոց, Brough Castle?, Appleby Castle?, Brougham Castle?, Պենդրագոն ամրոց և Ninekirks? |
Մասնագիտություն | օրագրի հեղինակ, ճարտարապետ, քաղաքական գործիչ և գրող |
Ամուսին | Richard Sackville, 3rd Earl of Dorset?[5] և Philip Herbert, 4th Earl of Pembroke?[5] |
Ծնողներ | հայր՝ George Clifford, 3rd Earl of Cumberland?[6][5], մայր՝ Margaret Clifford, Countess of Cumberland?[6][5] |
Զբաղեցրած պաշտոններ | Sheriff of Westmorland? |
Երեխաներ | Margaret Sackville?[6], Thomas Sackville, Lord Buckhurst?[6] և Lady Isabella Sackville?[6] |
Lady Anne Clifford Վիքիպահեստում |
Լեդի Էնն Քլիֆորդ, Դորսեթի, Պեմբրոքի ու Մոնտգոմերիի կոմսուհի, իր իրավունքով (լատին․՝ Suo jure)՝ 14-րդ բարոնուհի դե Քլիֆորդ (հունվարի 30, 1590[1][2][3][…], Skipton - մարտի 22, 1676[2][3][4], Brougham Castle, Brougham, Eden, Կումբրիա, Անգլիա)[8], անգլիացի ազնվականուհի։ 1605 թվականին հոր կամքով ժառանգել է վերջինիս հնամենի բարոնությունը և իր իրավունքով դարձել 14-րդ բարոնուհի Քլիֆորդը։ Եղել է գրականության հովանավոր և զբաղեցրել Ուեստմորլենդի բարձր շերիֆի ժառանգական պաշտոնը 1653 - 1676 թվականների ընթացքում[9]։
Ծնվել է 1590 թվականի հունվարի 30-ին Սքիփթոն ամրոցում[10] և մկրտվել փետրվարի 22-ին Սքիփթոն քաղաքի սուրբ Երրորդության եկեղեցում։ Քամբերլենդի 3-րդ կոմս Ջորջ Քլիֆորդի (1558–1605) և վերջինիս կնոջ՝ լեդի Մարգարեթ Ռասսելի միակ և կենդանի մնացած ժառանգորդն էր։ Մանկության ուսուցիչը բանաստեղծ Սեմյուել Դանիելն էր[9][11]։
1605 թվականի հոկտեմբերի 30-ին իր հոր մահից հետո ժառանգել է Քլիֆորդի բարոնությունը, բայց հոր կոմսությունն անցել է ընտանիքի արու ժառանգին, ավելի կոնկրետ՝ հոր կրտսեր եղբորը՝ Քամբերլենդի 4-րդ կոմս Ֆրենսիս Քլիֆորդին (1559-1641)։ Հայրը Էննին կտակել էր £15,000 գումար։ Երիտասարդության տարիներին նա երկար ու բարդ իրավական պայքար է մղել ընտնեկան կալվածքները հետ ստանալու համար[12], որոնք շնորհվել էին Անգլիայի թագավոր Էդուարդ II-ի (1307-1327) կողմից պրիմոգենիտուրայի (առաջնածնության) հիման վրա, իրեն կտակված £15,000 գումարի փոխարեն։ Նրա գլխավոր փաստարկն այն էր, որ այդ ժամանակ ինքը եղել է 15 տարեկան։ Միայն 1643 թվականին 4-րդ կոմսի միակ որդու՝ Քամբերլենդի 5-րդ կոմս Հենրի Քլիֆորդի անզավակ մահից հետո է Էննը կարողացել վերստանալ ընտանեկան կալվածքները, թեև իրականում դրանց տիրացել է 1649 թվականին[13]։
Էննի ծնողների ամուսնությունը դառնացել է նրանց երկու ավագ որդիների վաղաժամ մահերով (մինչև 5 տարեկան) և նրա ծնողներն իր մանակության մեծ մասում ապրում էին առանձին։ Հայրն Եղիսաբեթ I-ի արքունիում կարևոր պաշտոն էր զբաղեցնում, մինչդեռ մայրը ճանաչում չուներ։ Քանի որ ծնողներն անջատ էին ապրում, ընտանիքում մայրը ձեռք է բերել մայրիշխանություն[14]։ Էննը մեծացել է ամբողջապես կանացի միջավայրում և գերազանց կրթություն ստացել բանաստեղծ Սեմյուել Դանիելից։ Երեխա ժամանակ եղել է Եղիսաբեթ թագուհու սիրելին ու դիմակներով պարել Հակոբ Ա-ի կնոջ՝ Աննա Դանիացու հետ։
Լեդի Էննը երկու անգամ է ամուսնացել։
Երկու ամուսնություններն էլ դժվար են եղել․ ժամանակակիցները հաղորդում են լեդի Էննի անզիջում անհատականության մասին[17]։ Նրա առաջին ամուսինն արքունիքում կարևոր անձ էր և ընտանիքում դժվարություններ էր ստեղծում իր շռայլության ու անհավատարմության պատճառով։ Ամուսնուն հակադրվելով լեդի Էննը խախտում էր ամուսնուն ենթարկվելու ընդունված նորմը[18]։ Երկրորդ ամուսնու հետ կոնֆլիկտի առանցքում լեդի Էննի՝ իր կրտսեր դստերը ինքնուրույն ամուսին ընտրելու թույլտվության որոշումն էր։
Գրականության կարևոր հովանավոր էր և ինչպես նշում էր Ջոն Դոնը, կարող էր «քննարկել ամեն ինչ, սկսած նախախնամությունից մինչև մետաքս»։ Յան վան Բելկամպը պատկերել է լեդի Էննին մի հսկա եռապատկերում, որը տիկինն ինքն էր նախագծել։ «The Great Picture» վերնագրով նկարը պատկերում է տիկնոջ կյանքի երեք հատվածները․ 56 տարեկան հասակում (աջից), 15 տարեկան հասակում (ձախից), և նախքան իր ծնվելը՝ մոր արգանդում (կենտրոնում)։ Նկարի հետ կապված Էնն Քլիֆորդը հաշվարկել է իր բեղմնավորման ամսաթիվը՝ 1589 թվականի մայիսի 1, որն արտասովոր դեպք էր[19]։ Նկարը կարելի է տեսնել Քենդալ քաղաքի Abbot Hall պատկերասրահում։
1656 թվականին Քամբրիայի Բրուեմ գյուղի մոտ իր մոր հիշտակին կառուցել է «Կոմսուհու կոթող» հուշարձանը այն վայրում, որտեղ վերջին անգամ 1616 թվականին հանդիպել էր իր մայրիկին։ Կոթողի մոտ գտնվող մի ցածրիկ քարի վրա նրանց հրաժեշտի օրը գումար էր դրվում աղքատների համար։ Սա հիշատակվում է ամեն տարի ապրիլի 2-ին։
Տարբեր վայրերում եկեղեցիներ է վերականգնել, այդ թվում՝ Հյուսիսային Անգլիայում Քլիֆորդների ընտանեկան կալվածքներում, ինչպիսիք են՝ Սքիփթոն ամրոցը Յորքշիրում, Պենդրագոն ամրոցը, Բրո, Էփլբի, և Բրուեմ ամրոցները, որոնք բոլորն էլ գտնվում էին Ուեստմորլենդում (այժմյան Քամբրիա)։
Իր հայրիկի կալվածքները Ուեստմորլենդում վերստանալուց հետո (իր հորեղբոր ու զարմիկների մահերից հետո) լեդի Էննը դարձել է հարուստ հողասեփականատեր։ Տարվա մեջ տարբեր ժամանակահատվածներում ապրել է տարբեր ամրոցներում ու մահացել 86 տարեկան հասակում Բրուեմ ամրոցի այն սենյակում, որտեղ ծնվել էր իր հայրն ու մահացել իր մայրը[20]։ Մահվան պահին եղել է Դորսեթի, Պեմբրոքի ու Մոնտգոմերիի այրի կոմսուհին։ Գերեզմանն ու հուշարձանը գտնվում են Էփլբի-ին- Ուեստմորլենդ քաղաքի սուրբ Լոուրենսի եկեղեցում[21][22]։
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լեդի Էնն Քլիֆորդ, 14-րդ բարոնուհի դե Քլիֆորդ» հոդվածին։ |
|