Միրձա Քեմպե լատիշ․՝ Mirdza Ķempe |
---|
Ծնվել է | հունվարի 27 (փետրվարի 9), 1907[1] |
---|
Ծննդավայր | Լիեպայա, Grobiņa county, Կուրլանդիական գուբերնիա, Ռուսական կայսրություն[2] |
---|
Վախճանվել է | ապրիլի 12, 1974(1974-04-12)[1] (67 տարեկան) |
---|
Վախճանի վայր | Ռիգա, Լատվիական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
---|
Գերեզման | Ռայնիսի գերեզմանատուն |
---|
Մասնագիտություն | լեզվաբան, բանաստեղծուհի, թարգմանչուհի և գրող |
---|
Լեզու | լատիշերեն |
---|
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն, Լատվիա և ԽՍՀՄ |
---|
Կրթություն | Լատվիայի համալսարան |
---|
Ժանրեր | բանաստեղծություն և քնարապատմողական |
---|
Գրական ուղղություններ | սոցիալիստական ռեալիզմ |
---|
Անդամակցություն | ԽՍՀՄ Գրողների միություն |
---|
Պարգևներ | և |
---|
Ամուսին | Էրիկ Ադամսոնս |
---|
Mirdza Ķempe Վիքիպահեստում |
Միրձա Յանովնա Քեմպե (Նայկովսկայա) (հունվարի 27 (փետրվարի 9), 1907[1], Լիեպայա, Grobiņa county, Կուրլանդիական գուբերնիա, Ռուսական կայսրություն[2] - ապրիլի 12, 1974(1974-04-12)[1], Ռիգա, Լատվիական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), լատվիացի խորհրդային բանաստեղծուհի։ Լատվիայի ԽՍՀ ժողովրդական բանաստեղծ (1967), Լատվիայի ԽՍՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ (1957)։ 1946 թվականին հրատարակվել է նրա «Վաղորդյան քամի», այնուհետև «Բարեկամի խոսքը» (1950), «Սեր» (1957, Լատվ․ ՍՍՀ պետ․ մրցանակ 1958), «Ակնթարթների հավերժությունը» (1964, ԽՍՀՄ պետ․ մրցանակ 1967), «Վայրի վարդ» (1972) ժողները։ Քեմպեի պոեզիան այժմեական է, քաղաքացիական, քնարական հերոսը մեր ժամանակակիցն է։ Պարգևատրվել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանով։
| |
---|
| Բառարաններ և հանրագիտարաններ | |
---|
| |
|
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։
|