Մոհամմադ Հասան Միրզան, Ահմադ Շահ Ղաջարին և Ռեզա Խան Փահլավին։
Նույնիսկ Ռեզա Շահի կողմից իր եղբոր՝ Ահմադ Շահ Քաջարի գահընկեցումից առաջ նա դեռևս անհետևանք գործիչ էր Իրանի քաղաքականության մեջ[1]։ 1921 թվականի մարտի սկզբին Մոհամմադ Հասան Միրզան դիմեց բրիտանական պատվիրակությանը` առաջարկելով փոխարինել իր եղբորը` այդ ժամանակվա Իրանի թագավորին[1]։ Բաղդադում Գերագույն հանձնակատարի գրասենյակը Հերման Նորմանին հեռագրով տեղեկացրել է, որ Զիաեդդին Թաբաթաբային հայտնել է իրենց, որ Մոհամմադ Հասան Միրզան «շատ դժգոհ է շահից և վախենում է բոլշևիկներից Պարսկաստանի անվտանգության համար...»[2], և որ « նա [Մուհամմադ Հասան Միրզան] պատրաստ է նոր կառավարություն ձևավորել, քանի որ շահին անօգուտ է համարում…»[2]։ Մոհամմադ Հասան Միրզայի առաջարկներն անտեսվեցին, բացառությամբ Փերսի Քոքսի, որը Իրանում Բրիտանիայի նախկին կցորդն էր[1]։ Հերման Նորմանը, որը եղել է բրիտանացի դիվանագետն Իրանում, կարծում էր, որ Ահմադ Շահ Քաջարի գահընկեց անելը իր եղբոր կողմից մարտավարական սխալ էր, որը կարող էր մասնատել Պարսկաստանը. «[Ինձ արգելված է] խրախուսել ցանկացած շարժում, որն իր նպատակն է գահընկեց անել Նորին Մեծության: Նաև իմ պարտքն է ամեն ինչ անել Պարսկաստանի միասնությունը պահպանելու համար»[1]։