Չարլզ Հորիոկա
Չարլզ Հորիոկա | |
|---|---|
| Ծնվել է | սեպտեմբերի 7, 1956 (68 տարեկան) Բոստոն, ԱՄՆ |
| Քաղաքացիություն |  ԱՄՆ |
| Մասնագիտություն | տնտեսագետ |
| Հաստատություն(ներ) | Կիոտոյի համալսարան, Կոլումբիայի համալսարան, Օսակայի համալսարան և Սթենֆորդի համալսարան |
| Ալմա մատեր | Հարվարդի համալսարան |
| Տիրապետում է լեզուներին | ճապոներեն[1] |
| Գիտական ղեկավար | Դեյլ Յորգենսոն |
| Պարգևներ | |
| Մայր | Yasuko Horioka? |
Չարլզ Հորիոկա (ճապ.՝ チャールズ・ユウジ・ホリオカ, անգլ.՝ Charles Yuji Horioka, սեպտեմբերի 7, 1956, Բոստոն, ԱՄՆ), ճապոնացի տնտեսագետ, Օսակայի համալսարանի տնտեսագիտության պրոֆեսոր։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Չարլզը ծնվել է 1956 թվականի սեպտեմբերի 7-ին ԱՄՆ Մասաչուսեթս նահանգի Բոսթոն քաղաքում[2]։
Բակալավրի աստիճան է ստացել տնտեսագիտության բնագավառում Հարվարդի համալսարանում (1977), ապա մագիստրոսի աստիճան է ստացել 1982 թվականին Ճապոներենի միջբուհական կենտրոնում, իսկ 1985 թվականին փիլիսոփայության դոկտորի աստիճան է ստացել հենց Հարվարդի համալսարանում[2]։
Դասախոսական գործունեությունը սկսել է որպես պրոֆեսոր Մարտին Ֆեյլդշտեյնի ասիստենտ Հարվարդի համալսարանի տնտեսագիտության ամբիոնում և որպես Տնտեսագիտական հետազոտությունների ազգային բյուրոյի գիտաշխատող 1977-1981 թվականներին։
1978 թվականին եղել է պրոֆեսոր Մ. Յոսինոյի ասիստենտը Հարվարդի համալսարանի Գործնական վարչակազմի բարձրագույն դպրոցում։
1979-1981 թվականներին եղել է Հարվարդի համալսարանի տնտեսագիտության ամբիոնի դասախոս[2]։
1983 թվականին եղել է պրոֆեսորի ասիստենտ, իսկ 1985-1987 թվականների ընթացում՝ Կիոտոյի համալսարանի տնտեսագիտական ֆակուլտետի դոցենտ։
1988 թվականին եղել է Սթենֆորդի համալսարանի տնտեսագիտության ամբիոնի դոցենտ։
1989 թվականին եղել է Սթեռնի Նյու Յորքի համալսարանի բիզնես դպրոցի Ճապոնա-ամերիկյան գործանական և տնտեսագիտական հետազոտությունների կենտրոնի գիտաշխատող։
1990 թվականին եղել է Ճապոնիայի Սթենֆորդյան կենտրոնի դասախոս, 1993 թվականին եղել է Կոլումբիայի համալսարանի տնտեսագիտության ամբիոնի այցելու[2]։
1997-1998 թվականներին եղել է Օսակայի համալսարանի միջազգային պետական քաղաքականության դպրոցի ադյունտ-պրոֆեսոր։
1987-1997 թվականների ընթացքում եղել է Օսակայի համալսարանի դոցենտ, իսկ 1997 թվականից՝ Սոցիալական և տնտեսագիտական հետազոտությունների ինստիտուտի տնտեսագիտության տեսության պրոֆեսոր։
1997-1998 թվականներին եղել է « International Economic Review» ամսագրի խմբագրի օգնական, իսկ 1998 թվականից մինչ օրս՝ նույն թերթի համախմբագիր։
2000-2001 թվականների ընթացքում եղել է Տոկիոյի համալսարանի Ճապոնական տնտեսության միջազգային հետազոտությունների կենտրոնի հրավիրյալ պրոֆեսոր[2]։
Ներկայումս Չարլզը հանդիսանում է[2]
- 1993 թվականից Տնային տնտեսությունների ինստիտուտի ճապոնացի սպառողների պանելային հետազոտությունների կոմիտեի անդամ։
- 1987 թվականից Տնտեսագիտական հետազոտությունների ազգային բյուրոյի գիտաշխատող։
- 2004 թվականից Journal of Family and Economic Issues խմբագիր։
- 2006 թվականից Japan and the World Economy ռեակցիոն կոլեգիայի անդամ։
- 1997 թվականից The Japanese Economic Review ամսագրի խմբագրի օգնական։
Հիմնական գաղափարներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Համաձայն տնտեսական աճի նեոդասական տեսության (այդ թվում՝ Սոլոուի մոդելի)՝ բոլոր երկրներն ունեն արդյունավետ աշխատանքի միատեսակ կապիտալազինվածություն և մի երկրում խնայողությունների աճի դեպքում, կապիտալի սահմանային արտադրողականությունը նվազում է տվյալ երկրում՝ ստիպելով ներդրողներին դիտարկել այլ երկրները՝ դրանով բաշխելով լրացուցիչ խնայողությունները ողջ աշխարհով։
Հոիոկան, հետազոտելով խնայողության տոկոսադրույքի կախվածությունը և ներդրումները, հայտնաբերել է, այսպես կոչված, Ֆելդշտեյն-Հորիոկայի պարադոքսը, որը ցույց է տալիս տարբեր երկրներում խնայողության երկարաժամկետ նորմերի և ներդրումների միջև դրական համահարաբերակցությունը[3]։
1980 թվականին Ֆելդշտեյնի և Հորիոկայի փորձագիտական հետազոտությունները և դրանց հաջորդող հետազոտությունները ապացուցում են երկների ներսում խնայողությունների և ներդրումների միջև դրական համահարաբերակցությունը. մարդիկ խնայելով ներդրում են կատարում հարազատ շրջանում, չնայած հնարավորություն ունեն լրացուցիչ մարժա ստանալ այլ շրջաններում։
Հետևյալ հակադրությունը ցույց է տալիս կապիտալի շարժունակությունը խաթարող նշանակալի արգելքների գոյությունը, ինչը տարբերություն է առաջացնում տոկոսադրույքներում, ինչպես նաև մի շարք գործոնների առկայություն, որոնք ազդում են միաժամանակ թե՛ խնայողության և ներդրումների, թե՛ խնայողության և ներդրումների միջև տարբերության վերացման պետական քաղաքականության վրա[4]։
Մրցանակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 2001՝ Ճապոնական տնտեսական ասոցիացիայի Նակահարայի մրցանակ[5]։
- 2012՝ Օսակայի համալսարան նախագահական մրցանակ հետազոտությունների բնագավառում նվաճումների համար։
Մատենագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Domestic Savings and International Capital Flows. Economic Journal, vol. 90 (1980), pp. 314–329 (with Martin S. Feldstein)
- The Determinants of Japan’s Saving Rate: The Impact of the Age Structure of the Population and Other Factors, Economic Studies Quarterly (now the Japanese Economic Review), vol. 42 (1991), pp. 237–253
- Japan’s Consumption and Saving in International Perspective, Economic Development and Cultural Change, vol. 42 (1994), pp. 293–316
- Capital Gains in Japan: Their Magnitude and Impact on Consumption, Economic Journal, vol. 106 (1996), pp. 560–577
- Why Do People Save? A Microanalysis of Motives for Household Saving in Japan, Economic Journal, vol. 107 (1997), pp. 560–577 (with Wako Watanabe)
- Horioka C. Y., Terada-Hagiwara A.The determinants and long -term projections of saving rates in developing Asia ISER Discussion Paper, Institute of Social and Economic Research, Osaka University, No. 821
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Identifiants et Référentiels (ֆր.) — ABES, 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Сайт университета Осака Биография Чарльза Хориоки. Архивировано из первоисточника 11 փետրվարի 2011.
- ↑ Зубарев А., Трунин П. Парадокс Фельдштейна–Хориоки: современные аспекты // Экономическая политика. — 2013. — № 4. — С. 54-73.
- ↑ Ромер Д. Высшая макроэкономика // Издательский дом ВШЭ. — 2014. — С. 57-59. — ISBN 978-5-7598-0406-2.
- ↑ Японская экономическая ассоциация Лауреаты премии Накахары.
| ||||||||||||
