Սալարիո կամուրջ

Սալարիո կամուրջ
Ponte Salario
ԱնունովԱղի ճանապարհ
Երկիր Իտալիա
Տեղանք{{{2}}} Հռոմ
Տեսակկամարավոր կամուրջ
Նյութտուֆ, երկաթբետոն
Հատում էԱնյենե
ՃանապարհՎիա Սալարիա (SS4)
Կառուցվել էՔ․ ա․ 1-ին դար
Երկարություն72 մ
Լայնություն6,52 մ
Ժառանգության կարգավիճակԻտալիայի մշակութային ժառանգություն[1]
Քարտեզ
Քարտեզ

Սալարիո կամուրջ (իտալ.՝ Ponte Salario), կամուրջ Իտալիայի մայրաքաղաք Հռոմում։ Հատում է Անյենե գետը։ Վիա Սալարիո ճանապարհի մի մասն է կազմում։ Կապում է Պարիոլի, Տրիեստե և Վալ Մելաինա շրջանները[2]։ Միջնադարում կամուրջն անվանել են նաև Սալարո։

Նկարագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կամուրջը թվագրվում է Հռոմեական կայսրության ժամանակաշրջանին։ Այն գտնվում էր Հռոմի պարիսպներից դուրս, Կոլլինա դարբասից (Porta Collina) 3 կմ հեռու, այնտեղ, ուր Վիա Սալարիան հատում է Անյենե գետը։ Կամրջի կողմնային կամարներից ենթադրվում է, որ այն առաջին քարե կամուրջն է, որ կառուցվել է Ք․ ա․ 1-ին դարում։

Գոթական պատերազմում գլխավոր մեծ կամարը քանդվել է օստգոթերի թագավոր Թոթիլայի կողմից։ 565 թվականին Բյուզանդական կայսրության հայազգի հրամանատար Նարսեսը վերանորոգել է այն։ Նա նկարագրել է վերականգնողական աշխատանքները, ներառյալ գետի հունի շեղումը, կամրջի վրա պահպանված արձանագրություններում[3]։ Այդ ժամանակ Սալարիո կամրջի երկարությունը 72 մետր էր, իսկ լայնությունը՝ 6,52 մետր։ Կամուրջն ուներ ուշագրավ կիսաշրջանաձև կամար, որի թռիչքը կազմում էր 24,86 մետր[4]։

Կամրջի աշտարակը հավանաբար կառուցվել է 8-րդ դարում։ Մինչև 1798 թվականը կամուրջը լավ պահպանված էր, մշտապես վերանորոգվելու հետևանքով, բայց այդ ժամանակ ավերվում է Նապոլեոնական զորքերի կողմից։ Նրանք ջարդում և՛ ճաղաշարքը, և՛ անտիկ արձանագրությունները։ 1829 թվականին ֆրանսիացի զինվորները քանդում են միջնադարյան աշտարակը և կարճացնում կամրջի երկարությունը 15 մետր։ 1867 թվականին կամուրջը մեկընդմիշտ կորցնում է իր պատմական բնույթը, քանի որ պապական զորքերը պայթեցնում են կենտրոնական կամարը։ Սալարիո կամուրջը վերակառուցվում և ներկայիս տեսքն է ստանում 1874 թվականին։ Իսկ ճանապարհը ընդլայնվում է 1930 թվականին[3]։

Բացի Սալարիո կամրջից Անյենե գետի վրա կան ևս մի քանի պաշտպանական կամուրջներ։ Դրանք են Նոմենտանո, Մամմոլո կամուրջները (երկուսն էլ հռոմեական ծագման)[5] և միջնադարյան Սան Ֆրանչեսկոյի կամուրջը Սուբյակո քաղաքում[6]։

Երթուղի

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սալարիո կամուրջը հասանելի կլինի Հռոմի մետրոպոլիտենի D գծի Salario և Vescovio կայարաններից, Հռոմի երկաթգծի Monte Antenne կայարանից և Լացիոյի FL1 ռեգիոնալ երկաթգծի Roma Nomentana կայարանից։

Տես նաև

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Վիկին սիրում է հուշարձաններ։ Իտալիա — 2012.
  2. ↑ Rendina, 1066-1067
  3. ↑ 3,0 3,1 Galliazzo 1994, p. 45
  4. ↑ Galliazzo 1994, p. 48
  5. ↑ O’Connor 1993, p. 68
  6. ↑ Il Ponte di S. Francesco (Italian)

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Claudio Rendina, Enciclopedia di Roma, Roma, Newton Compton Editori, 2005, ISBN 88-541-0304-7.

Աղբյուրներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Galliazzo, Vittorio (1994), I ponti romani. Catalogo generale, Vol. 2, Treviso: Edizioni Canova, pp. 45–48 (No. 32), ISBN 88-85066-66-6
  • O’Connor, Colin (1993), Roman Bridges, Cambridge University Press, p. 68 (I14), ISBN 0-521-39326-4

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիիքպահեստ