Ստեֆանո Ռոնկետտի-Մոնտևիտի

Ստեֆանո Ռոնկետտի-Մոնտևիտի
Ծնվել է	սեպտեմբերի 18, 1814(1814-09-18)[1] Աստի, Պիեմոնտ, Իտալիա[1]
Երկիր	Իտալիայի թագավորություն
Մահացել է	հոկտեմբեր 1882[1] (68 տարեկան) Կազալե Մոնֆերատո, Ալեսանդրիա, Պիեմոնտ, Իտալիա[1]
Ժանրեր	օպերա, դասական երաժշտություն և պատարագի երաժշտություն
Մասնագիտություն	կոմպոզիտոր և երաժշտության ուսուցիչ
Աշխատավայր	Միլանի կոնսերվատորիա

Ստեֆանո Ռոնկետտի-Մոնտևիտի (իտալ.՝ Stefano Ronchetti-Monteviti, սեպտեմբերի 18, 1814(1814-09-18)^[1], Աստի, Պիեմոնտ, Իտալիա^[1] - հոկտեմբեր 1882^[1], Կազալե Մոնֆերատո, Ալեսանդրիա, Պիեմոնտ, Իտալիա^[1]), իտալացի կոմպոզիտոր և երաժշտության ուսուցիչ։

Կենսագրություն

Սովորել է Միլանում՝ Բենեդետտո Ներիի մոտ։ 1850 թվականից ուսուցանել է Միլանի կոնսերվատորիայում, իսկ 1878 թվականից մինչև իր կյանքի գրեթե վերջը զբաղեցրել է տնօրենի պաշտոնը։ Նրա աշակերտներից են եղել Արրիգո Բոյտոն, Ջակոմո Պուչինին, Վիտորիո Վանզոն և Իվան Զայցը։ Ռոնկետտի-Մոնտևիտին իր կյանքը նվիրել է եկեղեցական երգչախմբին։ Նրան հայտնիություն է բերել Ջուլիո Կարկանոյի բառերի հիման վրա գրված հայրենասիրական ազգային հիմնը^[2]։

Ծանոթագրություններ

1. Archivio Storico Ricordi — 1808.
2. Philip Gossett. 'Edizione distrutte' and the significance of operatic choruses during the Risorgimento