Ղազարոս Աղայեան | |
---|---|
![]() | |
Ծնած է | 4 (16) Ապրիլ 1840[1][2][3] կամ 16 Ապրիլ 1840[3] |
Ծննդավայր | Պոլնիս-Խաչէն, Թիֆլիսի գաւառ, Ռուսական Կայսրութիւն[1] |
Մահացած է | 20 Յունիս (3 Յուլիս) 1911[2][3] (71 տարեկանին) |
Մահուան վայր | Թիֆլիս, Ռուսական Կայսրութիւն |
Քաղաքացիութիւն |
![]() |
Ազգութիւն | Հայ[1][2] |
Ուսումնավայր | Ներսիսեան դպրոց[1] |
Մասնագիտութիւն | գրագէտ, ուսուցիչ, հրապարակախօս, հանրային գործիչ |
Աշխատավայր |
Փեթերսպուրկի Գիտութիւններու Ակադեմիա[1] Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին?[1] Փորձ[1] Ալեքսանդրապոլի վիճակային դպրոց?[1] |
Երեխաներ | Մուշեղ Աղայեան |
Ղազարոս Աղայեան (4 (16) Ապրիլ 1840[1][2][3] կամ 16 Ապրիլ 1840[3], Պոլնիս-Խաչէն, Թիֆլիսի գաւառ, Ռուսական Կայսրութիւն[1] - 20 Յունիս (3 Յուլիս) 1911[2][3], Թիֆլիս, Ռուսական Կայսրութիւն), հայ գրող։
Մանկագիր, բանաստեղծ, վիպասան, մանկավարժ եւ հրապարակախօս։
Աղայեանը ամենայայտնի հայ հեքիաթագիրներէն է։ Անոր գրած հեքիաթներէն շատերը հիմնուած են ժողովրդական աւանդութիւններու վրայ։
Ծնած է Վրաստանի մայրաքաղաք Թիֆլիսի մօտ գտնուող Խաչէն գիւղը։ Տասներեք տարեկանին կը յաճախէ Թիֆլիսի Ներսիսեան վարժարանը, բայց նիւթական պատճառներու հետեւանքով կիսատ կը ձգէ։ Կը սորվի գրաշարութիւնը եւ կը մեկնի Ռուսաստան` աշխատելու։ Մոսկուայի մէջ ինքնազարգացումի միջոցով մեծապէս կը հարստացնէ իր գիտելիքները։
1867-ին կը վերադառնայ Թիֆլիս, նախ կ՛աշխատի որպէս խմբագիր, ապա՝ կը նուիրուի ուսուցչութեան։
Աղայեան գրած «է Արութին Եւ Մանուէլ» եւ «Երեք Քոյր» վէպերը։ Իր գլխաւոր գործերը կը նկատուին իր հեքիաթները, որոնց նիւթը քաղած է մեր ժողովրդական բանահիւսութենէն, ինչպես նաեւ մանուկներու համար գրած իր բանաստեղծութիւնները։ Որպէս մանկավարժ պատրաստած է «Մայրենի Լեզու» դասագիրքերու շարքը։
![]() |
Կարծես հեքիաթների միջից եկած, մեր իրականութեան մէջ քայլող մի զօրապետ իշխան լինէր, լեռների քաջ որսկան, աշխարհէ աշխարհ կտրող կարաւանապետ։ | ![]() |
|