Chulabhorn Walailak di Thailandia

Chulabhorn Walailak di Thailandia
La Principessa Chulabhorn Walailak di Thailandia nel 2020
Principessa Srisavangavadhana
In caricadal 5 maggio 2019
Nome completothailandese: สมเด็จพระเจ้าน้องนางเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี
italiano: Chulabhorn Walailak Agrarajakumari di Thailandia
TrattamentoSua Altezza Reale
Altri titoliPrincipessa di Thailandia
NascitaBangkok, Regno di Thailandia, 4 luglio 1957 (67 anni)
DinastiaChakri
PadreBhumibol Adulyadej di Thailandia
MadreSirikit Kitiyakara
ConsorteVirayudh Tishyasarin (m. 1982-1996 div.)
FigliPrincipessa Siribha Chudabhorn
Principessa Aditayadorn Kitikhun
ReligioneBuddismo Theravada

Chulabhorn Walailak di Thailandia (Thai: จุฬาภรณวลัยลักษณ์[; Bangkok, 4 luglio 1957) è una principessa thailandese, figlia minore del re Rama IX e della consorte regina Sirikit, e sorella dell'attuale re Rama X.

Nascita e primi anni

[modifica | modifica wikitesto]

La Principessa Chulabhorn Walailak è nata il 4 luglio 1957 a Bangkok, capitale del Regno di Thailandia. È la quarta figlia del Re Bhumibol Adulyadej di Thailandia (Rama IX) e di sua moglie, la Regina Sirikit Kitiyakara.

La Principessa Chulabhorn Walailak ha due sorelle e un fratello: la Principessa Ubolratana Rajakanya (nata nel 1951), l'attuale Re Vajiralongkorn (nato nel 1952), e la Principessa Sirindhorn (nata nel 1955).

La principessa Chulabhorn ha studiato chimica e si è laureata nel 1979 presso la Facoltà di Scienze dell'Università di Kasetsart. Ha continuato a studiare Scienze all'Università di Mahidol, dove ha conseguito il dottorato nel 1985.

È fortemente coinvolta nella promozione della ricerca scientifica e assegna regolarmente premi e riconoscimenti. Ha ricoperto la carica di docente ospite di chimica presso l'Università di Mahidol. È anche presidente della Istituto di ricerca Chulabhorn, così chiamato in suo onore. È stata premiata con una medaglia dall'UNESCO[1] per i suoi sforzi nel promuovere la collaborazione scientifica nel 1986 ed è stata la prima asiatica ad essere invitata ad aderire alla "Royal Society of Chemistry" nel Regno Unito come Membro Onorario.[2]

Nel 1981 la Principessa Chulabhorn Walailak sposò Virayudh Tishyasarin, un membro della Kongthap Akat Thai e cittadino comune. Secondo le tradizioni reali, avrebbe perso il suo titolo dopo aver sposato un uomo di rango inferiore. Tuttavia, suo padre le concesse un permesso speciale per mantenere il trattamento di Altezza Reale, il titolo principesco e quello di "Saopha". La coppia ebbe due figlie e divorziò nel 1996.

La Principessa Chulabhorn Walailak ha rivelato di soffrire di una malattia autoimmune, ma ha comunque continuato a lavorare come membro della famiglia reale[3].

Il 6 novembre 2015, è stato annunciato dalla Casa Reale che la Principessa Chulabhorn Walailak aveva subito un intervento chirurgico per un tumore nel colon[4].

Il 19 maggio 2016 la Casa Reale ha annunciato che la Principessa soffre di pancreatite. È stata nuovamente operata il 20 maggio 2016 a causa di un tumore[5].

La Principessa Chulabhorn (aiutata a camminare), insieme alla sorella Sirindhorn e alla figlia Siribhachudabhorn durante il conferimento dei nuovi titoli

Il 5 maggio 2019 il nuovo Re Vajiralongkorn, suo fratello, le ha conferito il titolo di Principessa Srisavangavadhana (in thailandese: สมเด็จพระเจ้าน้องนางเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี)[6].

La Principessa Chulabhorn Walailak e il suo ex marito Virayudh Tishyasarin hanno due figlie:

  1. Principessa Siribha Chudabhorn (in thailandese: สิริภาจุฑาภรณ์; nata a Bangkok l'8 ottobre 1982);
  2. Principessa Aditayadorn Kitikhun (in thailandese: อทิตยาทรกิติคุณ; nata a Bangkok il 5 maggio 1984).
Genitori Nonni Bisnonni Trisnonni
Chulalongkorn (Rama V) * Mongkut (Rama IV) *  
 
Debsirindra  
Mahidol Adulyadej, Principe di Songkhla  
Savang Vadhana Mongkut (Rama IV) *  
 
Piam Sucharitakul  
Bhumibol Adulyadej (Rama IX)  
Chu Chukramol Chum Chukramol  
 
 
Sangwan Talapat  
Kham Chukramol  
 
Pha  
Principessa Chulabhorn Walailak  
Kitiyakara Voralaksana, I Principe di Chanthaburi Chulalongkorn (Rama V) *  
 
Uam Bisalayabutra  
Nakkhratra Mangkala, II Principe di Chanthaburi  
Principessa Apsarasaman Devakula Devan Uthaivongse, Principe Devavongse Varoprakarn  
 
Yai Sucharitakul  
Sirikit Kitiyakara  
Sadan Snidvongs Principe Sai Sanidvongs  
 
Khian Sasisamit  
Bua Snidvongs  
Bang Bunyathon Ruai Bunyathon  
 
Wae Na Bangxang  
 

Stemma, titoli e trattamento

[modifica | modifica wikitesto]

Titoli e trattamento

[modifica | modifica wikitesto]
  • 4 luglio 1957 – 5 maggio 2019: Sua Altezza Reale la Principessa Chulabhorn Walailak Agrarajakumari di Thailandia
  • dal 5 maggio 2019: Sua Altezza Reale la Principessa Chulabhorn Walailak Agrarajakumari di Thailandia, Principessa Srisavangavadhana

Onorificenze thailandesi

[modifica | modifica wikitesto]
Dama di Gran Croce dell'Ordine di Chula Chom Klao - nastrino per uniforme ordinaria
«[7]»
— 1975
Dama dell'Ordine delle Nove Gemme - nastrino per uniforme ordinaria
«[8]»
— 1993
Dama dell'Ordine della Casata Reale di Chakri - nastrino per uniforme ordinaria
«[9]»
— 1974
Dama di Gran Cordone dell'Ordine dell'Elefante Bianco - nastrino per uniforme ordinaria
«[10]»
— 1981
Dama di Gran Cordone dell'Ordine della Corona - nastrino per uniforme ordinaria
«[10]»
— 1981
Dama di Gran Croce dell'Ordine del Direkgunabhorn - nastrino per uniforme ordinaria
«[11]»
— 1995
Membro dell'Ordine di Ramkeerati - nastrino per uniforme ordinaria
«[12]»
— 2007
Medaglia di salvaguardia di Freeman - nastrino per uniforme ordinaria
«[13]»
— 1975
Medaglia al servizio sui confini - nastrino per uniforme ordinaria
«[14]»
— 1994
Medaglia dell'Imperatore Malala - nastrino per uniforme ordinaria
«[15]»
— 2006
Medaglia di apprezzamento della Croce Rossa - nastrino per uniforme ordinaria
— 1982
Medaglia Reale dell'investitura del Re Rama X di Thailandia - nastrino per uniforme ordinaria
«[6]»
— 2019
Medaglia dell'incoronazione del Re Rama X di Thailandia - nastrino per uniforme ordinaria
«[9]»
— 2019

Onorificenze straniere

[modifica | modifica wikitesto]
Cavaliere di Gran Croce dell'Ordine di Orange-Nassau - nastrino per uniforme ordinaria
— 19 gennaio 2004[16]
Dama di Gran Croce Onoraria dell'Ordine reale vittoriano - nastrino per uniforme ordinaria
— 26 settembre 1996
Dama di Gran Cordone dell'Ordine della Corona Preziosa - nastrino per uniforme ordinaria
— 26 settembre 1991
Cavaliere dell'Ordine dei Serafini - nastrino per uniforme ordinaria
— 25 febbraio 2003
Membro dell'Ordine del Sovrano Benevolo - nastrino per uniforme ordinaria
— 12 dicembre 1984[17]
Cavaliere di Gran Croce dell'Ordine di Isabella la Cattolica - nastrino per uniforme ordinaria
— 13 novembre 1987[18]
Dama di Gran Croce dell'Ordine al merito per servizio distinto - nastrino per uniforme ordinaria
— 22 febbraio 2000[19]
  1. ^ Chulabhorn Research Institute, su Cri.or.th. URL consultato il 30 marzo 2016 (archiviato dall'url originale il 5 marzo 2016).
  2. ^ Membership and professional community, in Rsc.org. URL consultato il 30 marzo 2016.
  3. ^ Samaphon.blogspot.com: ฟ้าหญิงจุฬาภรณ์ฯ ทรงเผย ประชวรเป็นโรคพุ่มพวง (โรคแพ้ภูมิตัวเอง )
  4. ^ เจ้าฟ้าหญิงจุฬาภรณ์ พระอาการดีขึ้น คณะแพทย์ให้เสด็จออกจากโรงพยาบาลได้
  5. ^ เจ้าฟ้าหญิงจุฬาภรณ์ ประชวร เสด็จประทับ รพ.วิชัยยุทธ ฉ.1
  6. ^ a b (TH) ประกาศสถาปนา (PDF), in ราชกิจจานุเบกษา, vol. 136, 15ข, 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2562, p. 6.
  7. ^ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า, เล่ม ๙๒, ตอน ๙๕ ง ฉบับพิเศษ, ๑๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๑๘, เล่ม ๑๒
  8. ^ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ Archiviato il 19 febbraio 2009 in Internet Archive., เล่ม ๑๑๐, ตอน ๘๐ ฉบับพิเศษ, ๒๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๓๖, หน้า ๑
  9. ^ a b ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องขัตติยราชอิสริยาภรณ์ Archiviato il 20 novembre 2011 in Internet Archive., เล่ม ๙๑, ตอน ๑๔๑ ง ฉบับพิเศษ, ๑๗ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๑๗, หน้า ๑
  10. ^ a b แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ (สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี) , เล่ม ๙๘, ตอน ๒๐๖ ง ฉบับพิเศษ, ๑๗ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๒๔, หน้า ๓๙
  11. ^ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ (เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ ปฐมดิเรกคุณภรณ์ จำนวน ๘ พระองค์) Archiviato l'11 novembre 2011 in Internet Archive., เล่ม ๑๑๒, ตอน ๑๗ ข เล่มที่ ๐๐๓, ๔ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๘, หน้า ๑
  12. ^ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นสิริยิ่งรามกีรติ ลูกเสือสดุดีชั้นพิเศษ (จำนวน ๑๒ ราย), เล่ม ๑๒๔, ตอน ๔ ข, ๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๐, หน้า ๑
  13. ^ ราชกิจจานุเบกษา,แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญพิทักษ์เสรีชน, เล่ม ๙๒, ตอน ๘ ง ฉบับพิเศษ, ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๑๘, หน้า ๑
  14. ^ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญราชการชายแดน, เล่ม ๑๑๑, ตอน ๗ ข, ๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๓๗, หน้า ๑
  15. ^ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญจักรพรรดิมาลา (สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี), เล่ม ๑๒๓, ตอน ๒๕ ข, ๒๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๙, หน้า ๑
  16. ^ Alamy (JPG), su c7.alamy.com.
  17. ^ Omsa.org
  18. ^ Bollettino Ufficiale di Stato (PDF), su boe.es.
  19. ^ R.S. No. 105-20

Altri progetti

[modifica | modifica wikitesto]
Controllo di autoritàVIAF (EN58042467 · ISNI (EN0000 0000 6366 0090 · LCCN (ENn85072772 · GND (DE1067831924
  Portale Biografie: accedi alle voci di Wikipedia che trattano di biografie