სოფელი | |
---|---|
ირმაქოი | |
ქვეყანა |
![]() |
პროვინცია | რიზეს პროვინცია |
რაიონი | პაზარის რაიონი |
კოორდინატები | 41°08′02″ ჩ. გ. 40°55′52″ ა. გ. / 41.13389° ჩ. გ. 40.93111° ა. გ. |
ადრეული სახელები | მამაჭივათი |
სასაათო სარტყელი | UTC+3 |
ირმაქოი (თურქ. Irmakköy) — სოფელი პაზარის რაიონში, რიზეს პროვინცია, თურქეთი. მდებარეობს რიზედან 49 კილომეტრში, ხოლო რაიონის ცენტრ პაზარიდან 12 კილომეტრში.[1] 2020 წლის მონაცემებით სოფელში 614 ადამიანი ცხოვრობს.[2]
სოფელ ირმაქის ძველი სახელია მამაკივატი.[3] ლაზური ტოპონიმი მამაკივატი (მამაკივათი), რომელიც ასევე ცნობილია როგორც მამაჭივატი (მამაჭივათი), თურქულში შევიდა როგორც მამაკივატი ან მემაკივატი. შესაბამისად, 1876 წლის ტრაპიზონის ვილაიეთის სალნამეში და 1928 წლის ოსმალურ სოფლების სიაში მოხსენიებულია როგორც მამაკივატი/მემაკივატი (مماكیوات).[4][5][6]
სოფელი მამაკივატი მდებარეობდა ლაზეთის რეგიონში, რომელიც ანტიკურ პერიოდში კოლხეთის სამეფოს საზღვრებში შედიოდა. ოსმალებმა, მას შემდეგ რაც 1461 წელს გაანადგურეს ტრაპიზონის იმპერია, 1547 წელს ეს რეგიონიც სრულად დაიპყრეს. [7] 1876 წლის ტრაპიზონის ვილაიეთის სალნამეს მიხედვით, სოფელი ექვემდებარებოდა ტრაპიზონის ვილაიეთის ლაზისტანის სანჯაყის ათინის კაზას. მოსახლეობა შედგებოდა 57 კომლში მცხოვრები 180 ადამიანისგან. თუმცა, სავარაუდოა, რომ ეს რიცხვი მხოლოდ მამრობითი სქესის მოსახლეობას მოიცავს. სოფელში დასაბეგრი პირუტყვის რაოდენობად აღრიცხულია 31 ცხვარი, 16 თხა, 100 ძროხა და 11 ხარი.[8]
კულტურის ისტორიკოსმა ნიკოლოზ მარმა 1910 წელს ლაზეთის რეგიონში კვლევითი ექსპედიციის დროს დაწერა, რომ ათინის კაზაში იყო 69 სოფელი და აქედან 64-ში ლაზურად საუბრობდნენ. სოფელი მამაკივატიც დაასახელა ლაზურენოვან დასახლებულ პუნქტებს შორის და აღნიშნა, რომ ეს დასახლება მდებარეობდა დადივატისა და პაპილატის სოფლებს შორის.[9] მამაკივატის სოფელი პირველი მსოფლიო ომის დროს რუსების ხელში გადავიდა. რუსული მმართველობის პერიოდში, 1917 წელს, ლაზისტანის რეგიონში კვლევითი ექსპედიციის დროს, ქართველმა ენათმეცნიერმა იოსებ ყიფშიძემ სოფლის სახელი რუსულად დაწერა როგორც მამაკივატი (Мамакиват). ამ პერიოდში მამაკივატის სოფელში 77 კომლში 479 ადამიანი ცხოვრობდა.[10]
სოფელი მამაკივატი 1928 წლის ოსმალური სოფლების სიის მიხედვით ექვემდებარებოდა რიზეს ვილაიეთის ათინის კაზას ცენტრალურ ნაჰიეს.[6] 1935 წლის საყოველთაო აღწერაში სოფელი, რომელიც დაწერილი იყო როგორც „მამაკივატი", იმავე ადმინისტრაციულ მდგომარეობას ინარჩუნებდა რიზესა და ართვინის ვილაიეთების გაერთიანებით შექმნილ ჩორუხის ვილაიეთში და მისი მოსახლეობა შეადგენდა 741 ადამიანს. თუმცა, ამ დროისთვის ათინის კაზას სახელი შეიცვალა და ეწოდა ფაზარის კაზა.[11] რადგან მამაკივატი ან მამაკივატი არ იყო თურქული სახელი, 1959 წელს სოფლის სახელი შეიცვალა და ეწოდა ირმაქი.[12] 1965 წლის საყოველთაო აღწერის მიხედვით ირმაქის სოფლის მოსახლეობა შედგებოდა 1,025 ადამიანისგან და ამ მოსახლეობიდან 196 ადამიანმა იცოდა წერა-კითხვა.[13]