Petrus Assouline (Pierre Assouline; natus Casablancae die 17 Aprilis 1953) est auctor et diurnarius Francogallicus.
Lutetiam aditus Petrus Assouline discipulus fuit Universitatis Parisiensis X et scholae Linguarum Orientalium. Postea diurnarius meruit apud agentias Apei, Asa Press, Fotolib et diaria Quotidien de Paris (1976-1978), France soir (1979-1983), temporibusque recentibus Le nouvel observateur et Le Monde. Apud situm interretialem lemonde.fr diarium interretiale Petri Assouline divulgatur sub titulo La république des livres ("Respublica librorum"), et a permultis legitur.[1] Ab anno 1979 symbolas in L'Histoire conscripsit; consilio editoriali eiusdem periodici etiam hodie participat. Apud periodicum litterarium Lire ab anno 1985 diurnarius fuit; ab anno 1993 direxit. Visus est crebriter in emissionibus radiophonicis France Inter (1986-1990), RTL (1990-1999) et France Culture.
Praelector est apud scholam artis diurnariae Instituti Scientiarum Politicarum. Ibi anno 2007 manipulum discipulorum experientiam facere iussit de fidelitate Vicipaediae, articulis vel duo vel tres falso mutatis; qui discipuli postea librum ediderunt sub titulo La révolution Wikipédia.
Vitas scripsit Gaston Gallimard, Marcelli Dassault, Georgii Simenon, Ioannis Jardin, mercatorum artium Danielis Kahnweiler et Pauli Durand-Ruel, diurnarii Alberti Londres, pictoris librorum Hergé[2], photographorum Henrici Cartier-Bresson et Desiree Dolron. Assouline ipse reperitur inter personas mythistoriae Après Tintin de vita Hergé a Frederico Grolleau anno 2009 scriptus.
In libro anno 1996 divulgato L'épuration des intellectuels de diurnariis et scriptoribus Francicis sub dominatione Germanico annis 1940-1944 disserit (inter quos Robertus Brasillach, Carolus Maurras, Ioannes Hérold-Paquis, Georgius Suarez, Henricus Béraud, Ioannes Luchaire) et de persecutionibus iudiciis post bellum finitum. Post duos annos scripsit et La cliente de delationibus; anno 2005 rursus Lutetia, de militibus Germanicis collaboratoribusque Francicis eiusdem temporis. Ob hunc librum Praemium Domorum Editorialium (Prix des Maisons de la Presse) meruit; mox anno 2007 Praemio Linguae Francogallicae laureatus est.[3] Anno 2007 praefationem scripsit libri La révolution Wikipédia, a quinque discipulis suis confecti; ibi critica admodum severa Vicipaediae divulgavit, quae antea in ephemeride interretiali sua paraverat.[4] Anno 2008 damnatus est ob libellum in infamiam Mariae Kodamae scriptum; hanc enim asseveravit malam tutelam exercere in operibus mariti eius Georgii Ludovici Borges.[5]
Lexica biographica: • Deutsche Biographie • |